Εκπαιδευμένοι στο οίδημα

Ο φόρης μου ζήτησε σήμερα το πρωί να γράψω για το κλείσιμο της "Τετάρτης"  Οι αναμνήσεις μας είναι τα μέρη που πρωτοσυναντηθήκαμε, είναι εκεί που γελάσαμε  πολύ, που χορέψαμε πολύ, που ήπιαμε, που τραγουδήσαμε παρέα. Είναι τα μέρη που πλαισίωσαν την ξεγνοιασιά μας, που έγιναν το σκηνικό για το μεθύσι μας, τον έρωτα μας, είναι εκεί που ακούγαμε Θανάση, που μαθαίναμε μουσικές, που συζητούσαμε για ώρες με κρασί με τσίπουρο και με λακέρδα, που διαφωνούσαμε και που στην τελική τα ξαναβρίσκαμε και ξανά μανά πάλι από την αρχή. Όσοι ζούμε σε αυτή την πόλη είναι δύσκολο να μην έχουμε τέτοιες αναμνήσεις από την «Τετάρτη» και τους ανθρώπους της που λειτουργεί αδιάκοπα στο λόφο του φρουρίου εδώ και δεκατέσσερα χρόνια, από τον Λευτέρη, τον Χριστόφορο και από όλους όσους δούλεψαν για την Τετάρτη από οποιοδήποτε πόστο όλα αυτά τα χρόνια.  Να όμως που όλα έχουν ένα τέλος, καθώς την επερχόμενη τετάρτη κλείνει η Τετάρτη στις τέσσερις Ιανουαρίου του είκοσι τρία,  βάζοντας τ...

Ανήμερα Χριστουγέννων άρρωστη με πυρετό. Πρώτη απόπειρα να παίξω το τυχερό αστέρι!  

Κάπου έπεσε στην αντίληψη μου μια παλιά  απορία, απαντημένη για εμένα βέβαια χρόνια πριν για το πότε μπορεί κάποιος να αποκαλείται συγγραφέας ή ποιητής αφού δεν το έχει σπουδάσει! Εγώ ίσα ίσα παιδιά από τότε που το έχω σπουδάσει είναι που δεν αυτοπροσδιορίζομαι με καμία από τις παραπάνω ιδιότητες όχι πως το έκανα πριν αλλά να' χαμε να λέγαμε!  Ο καθένας ότι θέλει μπορεί να είναι, να κάνει και να δηλώνει, το τι είσαι τελικά ο μόνος που θα το κρίνει είναι ο χρόνος, το ίδιο και το έργο σου. Μην ξεχνάτε ποτέ εξάλλου και την ιστορία του Κάφκα, στην τελική σημασία έχει να γράφεις, όλα τα αλλά είναι ματαιοδοξίες, μακάρι να εκδιδόταν και όλα τα έργα μετά το θάνατο του συγγραφέα τους, πόσο πιο γνήσια και απελευθερωμένα θα ήταν; Τώρα για όσους ειρωνεύονται ακόμα τις σπουδές στη δημιουργική γραφή, γιατί συγγραφέα δεν σε κάνει βεβαίως κανένα πτυχίο, έχω να πω πως η γνώση δεν έβλαψε κανέναν παιδιά, σε οποιονδήποτε τομέα. Πλέον μου είναι παντελώς ξεκάθαρο πως η γνώση είναι το μεγαλύτερο κλε...

  07/0 5/2022- Χολέβα Σοφία  ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ο Χάρτης του ΟΗΕ απαγορεύει τη «χρήση βίας κατά της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας οποιουδήποτε κράτους» [1] . Το δικαίωμα αυτοδιάθεσης, το απαράβατο των συνόρων και η αποχή από τη χρήση βίας ήταν τα θεμέλια πάνω στα οποία θέλησε να στηριχτεί η μεταπολεμική πραγματικότητα .   Εξάλλου, με την απόφαση 2625/1970 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ «Κανένα κράτος ή ομάδα κρατών δεν έχει το δικαίωμα να επέμβει άμεσα ή έμμεσα για οποιοδήποτε λόγο στις εσωτερικές ή εξωτερικές υποθέσεις οποιουδήποτε άλλου κράτους» . Συνεπώς, η ένοπλη επέμβαση κατά της προσωπικότητας ενός κράτους παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. [2] Μολαταύτα, την ώρα που γράφεται η παρούσα εργασία, βρισκόμαστε στην 72 η ημέρα εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία. Στις 24 Φεβρουαρίου 2022 ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ανακοίνωσε ειδική στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της Ουκρανίας. Πριν από την εισβολή είχε προηγηθεί η κρίση στην Κριμαία το 2014 που μεταξ...

Αν μου το έλεγε κάποιος πριν κάποια χρόνια θα νόμιζα ότι μου κάνει πλάκα! Τώρα χωρίς υπερβολή τα οικονομικά μου φαίνονται απλά παιχνιδάκι! 

Είμαι άνθρωπος των λέξεων. Όμως τα τελευταία χρόνια και γενικά μεγαλώνοντας είναι πολλές οι "αγκυλώσεις" , πολλά τα "πρέπει" δεν λέμε τα πράγματα με το όνομα τους για να μην πληγώσουμε ίσως για να μην πληγωθούμε και ίσως να είναι και καλύτερα έτσι, δεν χρειάζονται στην τελική όλα να ειπωθούν.  Κάποια πράγματα τα νιώθεις, είναι ενέργεια, το πως σε αγκαλιάζει κάποιος,πόσο ζεστά, πόσο σφιχτά, πόσο μπορείς να χαθείς μέσα της, μέσα του, πόσο τρυφερά σε κοιτάει, σε χαϊδεύει, πως σε αποχωρίζεται κι αυτό είναι τόσο σπάνιο τόσο υπέροχο... Έτσι κι αλλιώς το λέει και το τραγούδι, να'χα χίλιες σιωπες να ακούς... 

Ο ΜΠΑΜΠΗΣ Ο ΤΑΞΙΤΖΗΣ   Η Μαργαρίτα Καραπάνου σ' ένα μανιακό επεισόδιο που έπαθε μόλις 20 ετών, οδήγησε τον εαυτό της σ' ένα μπαλκόνι με σκοπό να πέσει. Φρόντισε να κλειδώσει το σπίτι για να μην μπορεί να μπει κανείς κι αποφάσισε να πηδήξει μπροστά στη μητέρα της,  η οποία φώναζε κάτω απ' το σπίτι, μ ένα νεαρό ταξιτζή που τις περίμενε για να τις πάει κάπου. Ο Μπάμπης που οδηγούσε ταξί, κάπνιζε Καρέλια Αγρινίου και σύχναζε στις ταβέρνες του Πειραιά, σκαρφάλωσε 3 ορόφους μέχρι το μπαλκόνι και με κάποιο τρόπο έσωσε την Καραπάνου. Χωρίς να μπορεί να πολυκαταλάβει τι σημαίνει μανιοκατάθλιψη κι αφελώς θεωρώντας όλ' αυτά είναι τρέλες της ηλικίας της είπε:"Θα σε πάω εγώ σε μία ταβερνούλα και θα σου περάσουν όλα". Η Καραπάνου περιγράφει πώς μια από τις πιο συγκινητικές φράσεις της ζωής της, βγήκε από εκείνο το στόμα του Μπάμπη του ταξιτζή. Στην ταβέρνα στον Πειραιά που πήγε να την ταΐσει μπαρμπουνάκι και ζεστό ψωμί βλέποντας την ανορεξία της ρώτησε:"γιατί δε μου τρ...

Τις προάλλες πήρα τηλέφωνο μια ξαδέρφη μου για να της ευχηθώ για την ονομαστική της εορτή! Στη συζήτηση μέσα σε άλλα με ρώτησε εντελώς στο άκυρο αν πήρα προαγωγή στη δουλειά!Της απάντησα καταφατικά, αν και διευκρίνισα ότι η προαγωγή στο δημόσιο τουλάχιστον στις μέρες μας δεν συνοδεύεται και με αντίστοιχη μισθολογική αύξηση! Αχ κι εσύ καημένη μου είπε ξεσκίζεσαι στο διάβασμα μπας και πάρεις κανένα ψίχουλο παραπάνω! Δεν απάντησα, τι να πω εξάλλου δεν είναι και η πρώτη φορά, κάθε φορά που βρισκόμαστε τονίζει ότι εκείνη φτιάχνει περιουσία για το παιδί της, ενώ εγώ ως μισθωτή φυσικά και δεν έχω στον ήλιο μοίρα! Λοιπόν, συμφωνώ ως προς το ότι έχω ξεσκιστεί στο διάβασμα, δεν το έκανα για την μισθολογική διαφορά, έχω ήδη πτυχίο, με το δεύτερο η διαφορά θα είναι σχεδόν απειροελάχιστη κι αν σκεφτείς, τον κόπο, τον χρόνο και τα χρήματα δεν πήρα και σε όλα τα εξάμηνα υποτροφία(θέλει μέσο όρο σε όλα τα μαθήματα του εξαμήνου 9,3 για να πάρεις!)  και στο ΕΑΠ πληρώνεις δεν είναι τζάμπα, αν τα...