Jagermeister
Είχα πιει μονάχα μια γουλιά και ξάφνου βρέθηκα στην αγκαλιά του! Το χαμόγελο του ζεστό έφτανε μέχρι τα αυτιά ,είχα τόσα χρόνια να τον δω αλήθεια.. Ο άντρας που με φιλούσε σταυρωτά ήταν ο Γιώργος απ’τα καλύτερα παιδιά , γι’αυτό και παρεξηγημένος ! Μετά από τόσο καιρό απουσίας δεν υπήρχε τίποτα κοινό στον ορίζοντα προς συζήτηση κι όμως υπήρχε μια γλυκιά αγάπη και έκπληξη στα μάτια μας . Έσπασε την αμηχανία και άρχισε να σχολιάζει το Room’s , το καινούργιο μπαράκι στη Βενιζέλου στο οποίο και βρισκόμασταν, το έθαβε κανονικά όπως κάνει συνήθως με όλους και με όλα, το ότι μου είπε ότι έλαμπα εκείνο το βράδυ με έκανε όντως να λάμπω γιατί καλή κουβέντα από το στόμα του ακούς μια φορά στα 30 χρόνια !Δεν περίμενα να τον δω είναι αλήθεια από τότε που πέθανε και η μητέρα του έγινε πλέον μόνιμος κάτοικός Αθηνών και δεν πατούσε το πόδι του στη Λάρισα! Όταν τον ρώτησα τι κάνει, χωρίς σκέψη μου απάντησε! Ζω τη ζωή μου στην Αθήνα Σοφάκι ! Πάει κι αυτός είπα από μέσα μου, άλλος ένας ημιτανσίον βέρος Αθη...