Κάπου έπεσε στην αντίληψη μου μια παλιά απορία, απαντημένη για εμένα βέβαια χρόνια πριν για το πότε μπορεί κάποιος να αποκαλείται συγγραφέας ή ποιητής αφού δεν το έχει σπουδάσει!
Εγώ ίσα ίσα παιδιά από τότε που το έχω σπουδάσει είναι που δεν αυτοπροσδιορίζομαι με καμία από τις παραπάνω ιδιότητες όχι πως το έκανα πριν αλλά να' χαμε να λέγαμε!
Ο καθένας ότι θέλει μπορεί να είναι, να κάνει και να δηλώνει, το τι είσαι τελικά ο μόνος που θα το κρίνει είναι ο χρόνος, το ίδιο και το έργο σου. Μην ξεχνάτε ποτέ εξάλλου και την ιστορία του Κάφκα, στην τελική σημασία έχει να γράφεις, όλα τα αλλά είναι ματαιοδοξίες, μακάρι να εκδιδόταν και όλα τα έργα μετά το θάνατο του συγγραφέα τους, πόσο πιο γνήσια και απελευθερωμένα θα ήταν;
Τώρα για όσους ειρωνεύονται ακόμα τις σπουδές στη δημιουργική γραφή, γιατί συγγραφέα δεν σε κάνει βεβαίως κανένα πτυχίο, έχω να πω πως η γνώση δεν έβλαψε κανέναν παιδιά, σε οποιονδήποτε τομέα. Πλέον μου είναι παντελώς ξεκάθαρο πως η γνώση είναι το μεγαλύτερο κλειδί για όλα. Απόκτησε γνώση για τον εαυτό σου, τη δουλειά σου, τα χόμπι σου, απέκτησε τη γνώση με όποιον τρόπο μπορείς ακαδημαϊκό ή μη τι σημασία έχει, η ίδια η ζωή εξάλλου είναι το μεγαλύτερο μάθημα μόνο που δυστυχώς συνήθως μιλάνε για αυτή οι πιο άσχετοι, γιατί οι έμπειροι ξέρουν και σιωπούν...
Υ.Σ Γνώση με όποιο τρόπο, με κιμωλία, με μαρκαδόρο, με σλάιντς ασπρόμαυρα, έγχρωμα, με προτζέκτορα , με webex!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου