Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μουσική. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μουσική. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα, Μαΐου 07, 2012

In a Manner of Speaking


In a Manner of speaking
I just want to say
That I could never forget the way
You told me everything
By saying nothing
In a manner of speaking
I don't understand
How love in silence becomes reprimand
But the way that i feel about you
Is beyond words
O give me the words
Give me the words
That tell me nothing
O give me the words
Give me the words
That tell me everything
In a manner of speaking
Semantics won't do
In this life that we live we live we only make do
And the way that we feel
Might have to be sacrified
So in a manner of speaking
I just want to say
That just like you I should find a way
To tell you everything
By saying nothing.
O give me the words
Give me the words
That tell me nothing
O give me the words
Give me the words
Give me the words

Δευτέρα, Απριλίου 16, 2012

I let love in



I let love in
I let love in

The door it opened just a crack, but Love was shrewed and bold
My life flashed before my eyes, it was a horror to behold
A life-sentence sweeping confetti from the floor of a concrete hole

I let love in
I let love in
I let love in
I let love in

Well I've been bound and gagged and I've been terrorized
And I've been castrated and I've been lobotomized
But never has my tormenter come in such a cunning disguise

I let love in
I let love in
I let love in
I let love in

O Lord, tell me what I done
Please don't leave me here alone
Where are my friends?
My friends are gone

O Lord, tell me what I done
Please don't leave me here alone
Where are my friends?
My friends are gone

I let love in
I let love in

So if you're sitting all alone and hear a-knocking at you door
and the air is full of promises, well buddy, you've been warned
Far worse to be Love's lover than the lover that Love has scorned

I let love in
I let love in
I let love in
I let love in
I let love in

Παρασκευή, Απριλίου 13, 2012

Νo love of any kind



Λόγια υγρά, μεγαλο-παρασκευιάτικα. Όλα υπομένα σε παρελθοντικούς χρόνους. Κουβέντα και γουλιά, γουλιά και γεύση γλυκάνισου στο στόμα. Συνήθεια τοπική, ανατολικής Θεσσαλίας. Μαύρα μακριά μαλλιά, μεγάλη ιστορία και η δική της. Άγνωστης τρύπας βουβό βρέφος και τώρα ακόμα τριάντα παρά ένα, ψάχνει τρύπες να μπει, τόση απόρριψη πως να την αντέξει.

no love of any kind…

Είχε όμως ταλέντο, είχε κοινό, είχε μπράβο, είχε θαυμασμό, μα αυτά δε σε αγκαλιάζουν τις νύχτες.  Ήθελε κάποιον να μπολιάσει για μια φορά και τη δική της τρύπα, το δικό της τεράστιο εσωτερικό κενό… 

Μεθάμε για να αντέξουμε την Ανάσταση ,της χαιδεύω τα μαλλιά, μη φοβάσαι θα θυμηθούμε  ξανά πως κλίνονται οι μέλλοντες (βουλητικοί, δυνητικοί, τετελεσμένοι). 
                                                                                                                                    
Γιατί δε μπορεί, θα ξαναθυμηθούμε πως κάποτε μας απαγόρεψαν να μιλούμε για μέλλοντα , να ζούμε σ' ενεστώτα. Μόνο μην ξεχάσεις πως είναι να επιθυμείς, σε παρακαλώ μην το ξεχάσεις... 


Υ.Σ  Η επιθυμία έχει πάντα μια σκληρή πλευρά, απορρίπτεις κάθε φορά που διαλέγεις


Για την Λ. 
                                                                                                                                                            σ.χ

Τετάρτη, Ιανουαρίου 18, 2012

I can't escape myself



So many feelings
pent up in here
Left alone I´m with
the one I most fear
I´m sick and I´m tired
of reasoning
Just want to break out
Shake off this skin

I can´t escape myself

All my problems 
loom larger than life
I can´t swallow 
another slice
Seems like my shadow
marks every stride
And I learn to live with
what´s trapped inside

I can´t escape myself

So many feelings
pent up in here
Left alone I´m with
the one I most fear
I´m sick and I´m tired
of reasoning
Just want to break out
Shake off this skin

I can´t escape myself
I can´t escape myself
I can´t escape myself 

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...