Παρασκευή, Δεκεμβρίου 02, 2022

Μισθωτή και παρακατιανή!

Τις προάλλες πήρα τηλέφωνο μια ξαδέρφη μου για να της ευχηθώ για την ονομαστική της εορτή! Στη συζήτηση μέσα σε άλλα με ρώτησε εντελώς στο άκυρο αν πήρα προαγωγή στη δουλειά!Της απάντησα καταφατικά, αν και διευκρίνισα ότι η προαγωγή στο δημόσιο τουλάχιστον στις μέρες μας δεν συνοδεύεται και με αντίστοιχη μισθολογική αύξηση!

Αχ κι εσύ καημένη μου είπε ξεσκίζεσαι στο διάβασμα μπας και πάρεις κανένα ψίχουλο παραπάνω! Δεν απάντησα, τι να πω εξάλλου δεν είναι και η πρώτη φορά, κάθε φορά που βρισκόμαστε τονίζει ότι εκείνη φτιάχνει περιουσία για το παιδί της, ενώ εγώ ως μισθωτή φυσικά και δεν έχω στον ήλιο μοίρα!

Λοιπόν, συμφωνώ ως προς το ότι έχω ξεσκιστεί στο διάβασμα, δεν το έκανα για την μισθολογική διαφορά, έχω ήδη πτυχίο, με το δεύτερο η διαφορά θα είναι σχεδόν απειροελάχιστη κι αν σκεφτείς, τον κόπο, τον χρόνο και τα χρήματα δεν πήρα και σε όλα τα εξάμηνα υποτροφία(θέλει μέσο όρο σε όλα τα μαθήματα του εξαμήνου 9,3 για να πάρεις!)  και στο ΕΑΠ πληρώνεις δεν είναι τζάμπα, αν τα βάλεις κάτω λοιπόν όλα αυτά μπορεί να μην άξιζε καν το κόπο, μόνο που εγώ δεν το έκανα για τα λεφτά!Τώρα για τα υπόλοιπα τι άλλο να πω εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε μισθωτοί! 

Εγώ πάντως πραγματικά χαίρομαι για εκείνη, όπως γενικά χαίρομαι για όσους ανθρώπους προοδεύουν στη ζωή τους, σε όποιο κομμάτι της, ούτε έχω απωθημένα. Επίσης δεν μπορείς να αλλάξεις και τον τρόπο που σε βλέπουν οι άλλοι, έχω φίλες που με βλέπουν σαν δισεκατομμυριούχο επειδή δουλεύω στο δημόσιο, γενικά έχει να κάνει και από το που στέκεται ο καθένας και σε κοιτάει και κλείνοντας ας πω κι εγώ το γνωστό κλισέ πως κάποιοι άνθρωποι είναι τόσο φτωχοί που το μόνο που έχουν είναι χρήματα...




Δεν υπάρχουν σχόλια:

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...