Απόσπασμα από συνέντευξη της Κικής Δημουλά:
«Δεν μου ήταν ποτέ εύκολο να συνεννοηθώ με άνθρωπο.Ούτε μπορούσα να καταλάβω γιατί οι άνθρωποι ήταν τόσο διαφορετικοί από εμένα.Αυτό βέβαια ήταν πολύ αφελές από τη μεριά μου,αλλά και πολύ χρήσιμο. Γιατί με είχε σε μια μόνιμη ταραχή,σε μια διαρκή διαμαρτυρία και σ’ ένα πολύ γόνιμο παράπονο…
Από την άλλη, είχα μια ευγένεια η οποία με κατέστρεψε απολύτως! Εμπόδισε δηλαδή τη ζωή μου να πάρει το δρόμο της. Υπέμεινα πράγματα τα οποία δεν έπρεπε να υπομείνω, με το αιτιολογικό μιας ευγένειας ότι θα πίκραινα, ότι θα πείραζα, ότι θ’ αναστάτωνα των άλλων τη ζωή. Αυτό ήταν μία ήττα. Καθαρή ήττα».
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δημουλά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δημουλά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Δευτέρα, Δεκεμβρίου 13, 2010
Δευτέρα, Ιουνίου 14, 2010
Ελπίδα
«Εγώ η ίδια συνήθως δε/ζητώ ούτε και παίρνω τίποτα/ απ' όσα φορτικά επιμένει / να δίνει η ελπίδα/ εκτός αν μου δώσει κανένα κλειδί/ τότε ναι, ταπεινώνομαι/ χωρίς ντροπή το αρπάζω/ ό, τι κλειδί και να' ναι αυτό/ και άλλης πόρτας, ξένης να 'ναι/ το αρπάζω/ παρά να μείνω έξω». («Από την ελπίδα ΙΙΙ», Κ.Δημουλά)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked. The second time I told my story, I felt on...