Εκπαιδευμένοι στο οίδημα

Γυρίζοντας από τη σημερινή συνέντευξη, μια από αυτές που δεν πίνεις ποτέ τον καφέ που σου προσφέρουν, κάθομαι αναπαυτικά στην πολυθρόνα του σαλονιού μιας και το καθιστικό είναι κατειλημμένο, απλώνω τα πόδια στο τραπεζάκι που βογκάει από το άχρηστο χαρτομάνι των χθεσινών κυριακάτικων και αρχίζω να γράφω. Στην αρχή πίστευα ότι είναι δύσκολο να κάνεις 4 με 5 συνεντεύξεις την εβδομάδα, σιγά- σιγά γίνεται ρουτίνα . Το δίσεκτο 2008 φτάνει στο τέλος του και όπως κάνω κάθε χρόνο από το 2005 και μετά, αρχίζω τα μνημόσυνα. «Γέρε χρόνο φύγε τώρα πάει η δική σου η σειρά ήρθε ο νέος με τα δώρα με τραγούδια με χαρά.» Δεν ξέρω με πόση χαρά θα έρθει, αλλά πάντα ήλπιζα στα νέα πράγματα. Το 2008 όμως μου έδωσε τόσα όσα δεν πήρα τα τελευταία πέντε χρόνια και αδιαμφισβήτητα σε αντίθεση με το 2007 που το είχα χαρακτηρίσει ως την πιο «ντούκου» χρονιά, το 2008 ήταν η πιο δημιουργική και παραγωγική χρονιά μου, αυτό δεν είναι απαραίτητα και καλό όμως. Έφυγα από τον Πύργο, πήρα πτυχίο, άσχετα αν δεν μας το ...

Πέρασαν οι εποχές που αφουγκραζόμουν, που ξυπνούσα το πρωί, πιο πρωί δηλαδή μεσημέρι και η μόνη έγνοια που είχα ήταν αν θα έπινα τον καφέ, μέτριο γλυκό ή σκέτο. Τώρα πια μόνο σκέτο. Περικοπές ακόμα και στη ζάχαρη! Δεν μ’ αρέσει να επαναλαμβάνομαι γιατί μου αρέσουν τα ανεπανάληπτα και ξέρω πως αυτή η χρυσή εποχή των γλυκών καφέδων έχει περάσει προ πολλού. Τα έγραψα και στο καμουφλάζ και στη λασπόγουβα , και σε τόσα άλλα παλαιότερα post, δυστυχώς για μένα το προφητικό μου χάρισμα, δεν με βοήθησε σε πολλά, έζησα και ζω μόνο για να επιβεβαιώσω τις προφητείες μου! Είναι καλό τελικά να μπορείς να δεις λίγο πιο πέρα, δεν είναι τίποτα δύσκολο άμα ξέρεις να αφουγκράζεσαι, εμένα για παράδειγμα με βοήθησε στο να τα δέχομαι πιο στωικά τα πράγματα και να μην πέφτω θύμα των επαναστάσεων μου. Εκείνο που με πικραίνει είναι ότι η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη από όσο είχα φανταστεί, πολύ χειρότερη από τους πιο φρικτούς μου εφιάλτες . Κάθε μέρα βγαίνω με λιγότερους φίλους για καφέ, γιατί κάθε μέ...

http://www.riverfm.gr/ http://www.riverfm.gr/ http://www.riverfm.gr/ http://www.riverfm.gr/ http://www.riverfm.gr/ http://www.riverfm.gr/ http://www.riverfm.gr/ http://www.riverfm.gr/ Κάποιοι το λένε, εμπειρία, προϋπηρεσία, δημιουργία, δουλειά. Άλλοι πάλι το λένε σκλαβιά, κοροϊδία , άλλοι το λένε μαλακία καύλα ,μεράκι! Εγώ το μόνο που λέω είναι ότι πρέπει να είσαι μεγάλη μαζόχα για να κάνεις τον δημοσιογράφο δεν εξηγείται αλλιώς. Ξεκίνησε χθες και το ραδιόφωνο Riverfm 103,1, και όλοι άλλοι περισσότερο κι άλλοι λιγότερο πήγαμε πίπα-κώλο γι αυτό σήμερα είπαμε να πάμε με τον Κώστα τον αλανιάρη συνάδερφο για ένα ατελείωτο καφέ στα Starbucks πρωί-πρωί και πήραμε μαζί μας την σοπράνο Έλενα Γκατζά, να ρίχνει που και που από καμία κορόνα , να στανιάρουμε. Ξέρετε τι λέω εγώ; Δεν είναι η δόξα , δεν είναι τα λεφτά, είναι του δρόμου η χαρά !

Δεν θα πω βαρέθηκα να τα βρω όλα και να τα κόψω με το FastStone, απλά δεν προλαβαίνω λόγω δουλειάς , ούτε λέω ότι έκοψα τα καλύτερα αλλά αυτά που έπεσαν μπροστά μου!!! Έρχονται πολύ πολύ πολύ καλύτερα!!! Γιούπιιιιιι

Είναι αλλιώς .Τεντώνομαι κι ανοίγω τα δάχτυλα των ποδιών μου , είναι υπέροχα .Κάθε βράδυ όταν τελειώνω από την εφημερίδα φεύγω χαρούμενη και όχι μόνο για τους προφανείς λόγους ,όπως το να ζει κάποιος τις νύχτες του στη Λάρισα με ανθρώπους που δουλεύουν το πρωί κι όμως κάθονται για να πιούν κρασί μαζί σου .Είναι κι άλλοι πιο ουσιώδεις και πολύ ρομαντικοί για να αντέξουν στα στενά όρια της λέξης «δουλειά». Οι τυπικούρες , το τρέξιμο και οι χιλιάδες χειραψίες , το ψάρωμα, οι ανιαρές συνεντεύξεις τύπου, το φωτορεπορτάζ ,τα τετριμμένα έχουν μεγάλο χαβά! Όσο για την αέναη πολιτική μαλακία , αυτή πέφτει σύννεφο, αλλά δεν πειράζει οι πολιτικοί είναι για τους δημοσιογράφους ότι ο Γκάλης για τους μπασκετμπολίστες, είναι το ψωμί τους . Προσπαθώ να μάθω τη λεγόμενη διαχείριση χρόνου, δεν μου είναι εύκολο για δυο λόγους .Πρώτον γιατί το χάος είναι συνώνυμο της προσωπικότητας μου και δεύτερον το πάθος μου . Δεν δουλεύω μόνο τα βράδυ , η δουλειά, μου τρώει όλες τις ώρες πλην του ύπνου , μερι...

Δεύτερη μέρα στη δουλειά . Ο μαύρος κύκλος έχει φτάσει στο πηγούνι , η ζώνη μπαίνει στην τελευταία τρύπα , η μυωπία μου από 0,25 έφτασε τους 8 βαθμούς , τα μάτια μου βγάζουν φλόγες .Ήπια δέκα φραπέδες σε μια μέρα , μίλησα με οποιαδήποτε ξεχασμένη άκρη για πληροφορίες , κοιμήθηκα λιγότερο από πέντε ώρες όπως ο Μάκης (δες Γαριφαλλόπουλος ). Πληκτρολόγησα απίστευτααααααα Πανηγύρια Πίττας –Πι__ς δελτία τύπου τοπικών οργανώσεων , πολιτιστικά δρώμενα . Σήμερα το πρωί κατέρριψα το μύθο πως οι δημοσιογράφοι δεν δουλεύουν πρωί , αφού βγήκα από τις οκτώ για συνέντευξη και ρεπορτάζ , τυπικά δουλεύω από το μεσημέρι μέχρι το βράδυ. Αναγκάστηκα να πάρω 200 τηλέφωνα, να σερφάρω σε απίστευτες σελίδες στο internet και να γίνω κοινωνική κι ας είμαι το πιο αντικοινωνικό πλάσμα στον κόσμο . Μετά από όλα αυτά το μόνο που έχω να σας πω είναι ότι γουστάρω , είμαι με το φασολάκι κολλημένο ακόμα πάνω στο δόντι, άυπνη με τα νεύρα τεντωμένα κι όμως δεν βλέπω την ώρα να πάω στην εφημερίδα . Η κομμώτρια δ...