ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ

Βατοπέδι: Πολιτικό σκάνδαλο ή πολιτική εξαπάτηση;

Του Θάνου Δημάδη

Οι αποκαλύψεις που έκανε η τηλεόραση του ΣΚΑΙ με έγγραφα του Σώματος Ορκωτών Εκτιμητών ανατρέπουν τα όσα γνωρίζαμε ή για την ακρίβεια μας είχανε «διδάξει» για το Βατοπέδι. Τι είναι αυτά που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα; Ότι το Βατοπέδι είναι ένα πρώτης τάξεως «σκάνδαλο» και ότι το δημόσιο ζημιώθηκε από τις ανταλλαγές με τους μοναχούς κατά μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας μέσα από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του σταθμού δημιουργούν νέα δεδομένα προκαλώντας εύλογα ερωτηματικά για τα κριτήρια με τα οποία το πολιτικό μας σύστημα και εν προκειμένω η εκάστοτε κοινοβουλευτική πλειοψηφία χρησιμοποιεί τις θεσμικές διαδικασίες των εξεταστικών και προανακριτικών επιτροπών της Βουλής. Μέχρι στιγμής έχουμε ως δεδομένο τις εκτιμήσεις του ΣΟΕ που λένε ότι οι αγοραπωλησίες γης με τη Μονή Βατοπεδίου δεν προκάλεσαν ζημία στο ελληνικό δημόσιο. Σε αυτό συνηγορούν- σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ του ΣΚΑΙ- και αντίστοιχες εκτιμήσεις ευρωπαϊκών και διεθνών οίκων.

Η κυβέρνηση αμφισβήτησε την εγκυρότητα των γνωμοδοτήσεων που έκαναν οι ορκωτοί εκτιμητές απορρίπτοντάς τες. Δικαίωμά της. Ας δεχτούμε ότι η κυβέρνηση καλά έκανε και δεν δέχτηκε ως αξιόπιστες τις εκθέσεις του ΣΟΕ, με την υποψία ότι ίσως τα μέλη του κινήθηκαν με γνώμονα κομματικές σκοπιμότητες για να «καθαρίσουν» τις σκιές σκανδάλου στις ύποπτες ανταλλαγές. Ένα όμως κρισιμό ερώτημα παραμένει. Αφού η κυβέρνηση είχε δίκιο σε αυτήν την επιλογή της, για ποιο λόγο τόσους μήνες τώρα και όσο η εξεταστική επιτροπή ήταν σε εξέλιξη δε ζήτησε τη συνδρομή νέων διεθνών οίκων αγια την επαναξιολόγηση των σχετικών αγοραπωλησιών. Γιατί το ζήτησε τώρα και ενώ πρώτα είχε καταθέσει και υπερψηφίσει πρόταση για διενέργεια Προανακριτικής επιτροπής για το Βατοπέδι; Η κυβερνητική πλειοψηφία αποκαλεί «σκάνδαλο» την υπόθεση του Βατοπεδίου χωρίς μέχρι στιγμής να έχουν τεθεί υπ'όψιν άλλες εκθέσεις που θα αντικρούουν τις εμπειρογνωμοσύνες του ΣΟΕ και θα επιβεβαιώνουν τον ισχυρισμό περί "σκανδάλου".

Αργά ή γρήγορα θα μάθουμε τι πραγματικά έχει συμβεί. Καθώς και το αν τελικά υπήρχαν κάποιοι- και ποιοι είναι αυτοί- που εμπνεύστηκαν και έστησαν με επιτυχία αυτή την ιστορία υπηρετώντας συγκεκριμένα συμφέροντα. Το χειρότερο όλων όμως σε μία τέτοια περίπτωση θα είναι άλλο. Ότι στο όνομα της διαφάνειας και της αποκάλυψης κάθε σκανδάλου θα έχει για ακόμα μία φορά τελεστεί ο μεγαλύτερος αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης και μία από τις πιο βίαιες προσπάθειες χειραγώγησης της πολιτικής ζωής. Αυτό δείχνει να αργούν να το καταλάβουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, συμπεριλαμβανομένης και της ΝΔ η οποία επέλεξε τη φυγομαχία από την προανακριτική επιτροπή λίγο καιρό μετά αφότου τα στελέχη της εξερχόμενα του Αρείου Πάγου μιλούσαν για «σκευωρία». Δεν αντιλαμβάνονται ίσως ότι οι σκευωρίες συνήθως στην πολιτική- αν υποτεθεί ότι το Βατοπέδι είναι μία από αυτές- δεν καταρρέουν από μόνες τους αλλά γκρεμίζονται. Στην περίπτωση πάντως που επιβεβαιωθεί ότι το «σκάνδαλο του Βατοπεδίου» ήταν ένα στημένο κατασκεύασμα, εξαιτίας του οποίου έπεσε η κυβέρνηση της ΝΔ, καταρρακώθηκε πολιτικά ο Κ. Καραμανλής, έφερε τον Γ. Παπανδρέου στην εξουσία και εγκλώβισε όλο αυτό το διάστημα την πολιτική ζωή του τόπου σε συζητήσεις περί παπάδων και περί «όσων δε φορούν παντελόνια» (κατά την κυρία Πελέκη), τότε αυτό θα είναι το σκάνδαλο και όχι το Βατοπέδι.

ΕΚΛΟΓΕΣ

Περπατάω στο δρόμο, κι έχω μια μόνιμη φαγούρα στο σβέρκο, ίσως γιατί τον τελευταίο καιρό περπατάω με σκυφτό το κεφάλι , όχι από ντροπή, ούτε από άποψη, από σκέψη…

Προσπαθώ να θυμηθώ από πότε με βασανίζει αυτή η φαγούρα και αντιλαμβάνομαι ότι δυσκολεύομαι να θυμηθώ έστω και μια στιγμή της ζωής μου που δεν την είχα. Κάθε ανάσα, είτε με δάκρυα στα μάτια είτε με χαμόγελα, είτε μέσα στην υπέρτατη ξεφτίλα είτε στις ένδοξες στιγμές, πάντα μα πάντα υπήρχε αυτή η φαγούρα που με έκανε να μπαίνω στη πάντα , να σνομπάρω το πλήθος ή αν θέλετε καλύτερα να με σνομπάρει αυτό.

Ποιος θέλει τον ψωριάρη;


Δεν ξέρω λοιπόν αν φλέρταρα εγώ με το περιθώριο ή το περιθώριο με μένα, η αλήθεια είναι πάντως ότι είχαμε ανέκαθεν μια φλογερή σχέση… Κάποτε περπατούσα στο πλάι ανθρώπων με κόκκινους σβέρκους και με γρατσουνιές , που όλοι μέρα ξυνόντουσαν σαν κι εμένα,αυτοί είναι οι φίλοι μου, τους αγαπάω τους φίλους μου όπου κι αν βρίσκονται ακόμα κι αν δεν μιλάμε ποτέ ή σπάνια, γιατί ξέρω ότι ακόμα ξύνονται και θα ξύνονται μέχρι να πεθάνουν ,γιατί ξέρω ότι έχουν αφηρημένες καρδιές και ελεύθερες συνειδήσεις, γιατί ξέρω ότι ακόμα κι αν βρουν την προσωπική τους ευτυχία, δεν θα πάψουν να έχουν ανήσυχο πνεύμα, δεν θα βολευτούνε ποτέ στο σύστημα ακόμα κι αν κάποτε γίνουν μέρος του.θα σκέφτονται...

Κάποτε περπατούσα μόνη μου με σκυφτό το κεφάλι,χθες το σήκωσα απότομα και είδα να περπατάω σε ένα πλήθος από πρόβατα που έμοιαζαν με ανθρώπους, έτρεχα απεγνωσμένα να βρω τους φίλους μου με τους κόκκινους σβέρκους μα μάταια και τότε ξάφνου στάθηκα μπροστά από μια βιτρίνα , και κοίταξα την αντανάκλαση μου….

Ανακούφιση….

Έτρεχε αίμα από παντού, η φαγούρα είχε εξαπλωθεί σε όλο μου το σώμα, ήθελα να κολλήσω την αρρώστια μου στους διπλανούς μου αλλά είχανε πάθει ανοσία ενώ εγώ είχα αλλεργία στην απάθεια τους . Τι γύρευα εγώ εδώ; Γιατί είχα απομακρυνθεί από τους φίλους μου; Γιατί μεγάλωσε η φαγούρα ; Γιατί περπατούσα με τα πρόβατα; Τι με έκανε και ξύπνησα από τον εφιάλτη; Τι είναι αυτό που με κρατάει ζωντανή; Τι είναι αυτό που με κάνει να αναγνωρίζω όλα τα πλάσματα με τους ματωμένους σβέρκους ενώ φοράνε ζιβάγκο;Τα αληθινά ζιβάγκο, όχι από αυτά που παραπλανούν και προσπαθούν να κρύψουν την σαπίλα και να την συντηρήσουν.


Θέλω το μερίδιο μου στο περιθώριο, θέλω ένα παγκάκι σε μια πλατεία, θέλω ένα όνειρο που να με αντέχει πριν και μετά τις εκλογές. Λένε πως η αποχή δεν είναι λύση, άρα οι εκλογές είναι πρόβλημα; Σιχαίνομαι , αηδιάζω , θέλω να κάνω εμετό στις κάλπες τους, θέλω να με φωνάζουν τρελή παρά συμβιβασμένη , πρέπει να βάλω μέσο και για μια θέση στο περιθώριο; Πληρώνω φόρο, πολεοδομία, μηχανικό, συμβολαιογράφο;


Που πάει ο θυμός σου, έστω η μνήμη σου η αξιοπρέπεια σου, κάνανε μέχρι και τα όνειρα σου και την ίδια την επιβίωση μας θέμα ψήφου, πρώτα γαμήσανε τη σκέψη σου, την αισθητική σου, μετά γάμησαν τα μυαλά μας , την τσέπη μας ,εξαρτημένα πιόνια που μέχρι και η σκακιέρα ανήκει σε άλλους … Μην αφήνεις τη σκέψη σου να καθοδηγείται έχε το κουράγιο να ονειρεύεσαι , έχε το κουράγιο να έχεις μεγαλύτερα ιδανικά , όσο δύσκολο κι αν είναι , κι αν ξέρω ότι σκύβεις το κεφάλι για ένα κομμάτι ψωμί που σου πετάνε κι ας ξέρω ότι τρως για να μην πεθάνεις κι ας ξέρεις ότι σου δίνουν φόλα κάθε μέρα κι αν επιβιώνεις ακόμα είναι επειδή έχεις γερό στομάχι αλλά αργά-αργά σε σκοτώνουν. Αντέδρασε. Το ξύσιμο στο σβέρκο είναι μια στάση διαμαρτυρίας , όταν το ίδιο σου το δέρμα δεν αντέχει το καυσαέριο, όταν τα μάτια σου τρέχουν από τα δακρυγόνα, όταν πράσινες, μπλε και κόκκινες σημαίες τρυπούν το μυαλό σου μην τρως την φόλα τους, ξύσου …