Imagine Dec

Κυκλοφορεί στις 14 Δεκεμβρίου 

IMAGINE, ΤΕΥΧΟΣ 23
ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Tο εξώφυλλο σχεδιάστηκε από τον Μάριο Κορδίλα.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λάρισα. Το 1996 ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη γραφιστική. Εκείνη τη χρονιά ξεκίνησε να εργάζεται σε διάφορες διαφημιστικές εταιρίες αλλά και δημιουργικά γραφεία, ενώ το 1999 συνδημιουργεί στη Λάρισα τη διαφημιστική εταιρία «Well.Com Creative Boutique». Από τον Μάρτιο του 2010 έως

 και σήμερα διατηρεί το προσωπικό του δημιουργικό γραφείο με την επωνυμία «Layout Design».
Με το συγκεκριμένο έργο ο δημιουργός θέλει να μας περάσει ξεκάθαρο μήνυμα, χαρίζοντάς μας παράλληλα την ευχή του: «Να κρατήσει ο κόσμος το χαμόγελό του στο πρόσωπό του!» … Εν μέσω κρίσης, ίσως να είναι και το τελευταίο που μας έχει μείνει, και δεν δικαιούται κανείς να μας το πάρει… Μήπως έχει δίκιο;

Σε αυτό το τεύχος:

-Ο Μάνος Βουλαρίνος σε μία άκρως σοβαρή συνέντευξη αποκαλύπτει τα πάντα για την «Συντέλεια» αλλά και το πόσα καλαμάκια έχει το ποτήρι του, παραδέχεται τη ζήλεια του για τον Φάνη, εκφράζει την αγωνία του για την πορεία του ΠΑΣΟΚ, προτείνει νέα δίκαια μέτρα τα οποία η κυβέρνηση δεν έχει σκεφτεί να λάβει, απαντά σε καυτά ερωτήματα για τον Σαμαρά, τον Τσίπρα, την «Μπουμπούκα», την Χρυσή (την) Αυγή, τον Ευαγγελάτο, τον Τατσόπουλο (…και μπράβο του!) και μοιράζει ευχές, πολλές ευχές (…και ξαναμπράβο του!!!)

-Παρουσιάζουμε το ντοκιμαντέρ «The Wake Up Call», για την το πολιτικό graffiti στην Αθήνα της κρίσης με συνέντευξη του δημιουργού του, Κώστα Καλλέργη, και σκηνών από αυτό.
-Οι Kid Flicks, Etten και Κατερίνα Γαζέπη μας μιλούν για τις δουλειές τους και τα μελλοντικά σχέδιά τους
-Ο Ραφαήλ Πατρωνίδης, ο μικρότερος τενίστας σε αμαξίδιο στον κόσμο παραδίδει μαθήματα δύναμης και αισιοδοξίας
-Θυμόμαστε όλα τα σημαντικά γεγονότα του 2012
-Ο Γιώργος Τράντας αφηγείται ένα μοντέρνο παραμύθι για τα «πορτολαχανί γιλέκα» και παρουσιάζουμε τους Ενεργούς Πολίτες Λάρισας μέσα από ένα όμορφο φωτορεπορτάζ
-Πολυσέλιδο ρεπορτάζ με μόδα by Yannis Kyriazos
-Παρουσιάζουμε το πιο ξεχωριστό Τυροπωλείο-Delicatessen της πόλης
-Σας πάμε για καφέ στο Ramblito και σας μυούμε στον κόσμος της Aloe Vera
-Οι DeNovo και η Ιωάννα Ευαγγέλου στο «Ζουν Ανάμεσά μας»
-Ο Δρ. Γεώργιος Μούρτος και ο «α-θεος χωροφύλαξ»
-Προτείνουμε βιβλία και μουσική
-12 επιχειρήσεις της Λάρισας κάνουν εκπληκτικές προσφορές και εκπτώσεις στα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους, και σε καλούν να κόψεις τα κουπόνια μέσα από το περιοδικό και να εξοικονομήσεις χρήματα στις γιορτές…

Τέλος, η Ξεγελ-άστρα μας προειδοποιεί: «Οικονομική κρίση, κίνδυνοι, διαπραγματεύσεις, μοιραία περιστατικά, συναντήσεις, σκάνδαλα, κουτσομπολιά, απληστία, φοροδιαφυγή… όλα θα τα έχει η Μαριωρή! Τι ποια Μαριωρή; Η νέα χρονιά, ντε! Τι δεν καταλαβαίνεις;»

Υ.Σ Και όπως πάντα και οι μόνιμες στήλες... Μην χάσετε το Imagine Δεκεμβρίου και το άρθρο της sophie_jamaica :P

Imagine mag - Τεύχος Νοεμβρίου και άλλα πολλά

Διαβάστε εδώ το Imagine Νοεμβρίου ...

και μην ξεχνάτε στις 14 του μήνα το νου σας... κυκλοφορεί το τεύχος Δεκεμβρίου...

ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΣΟΥ
ΒΟΗΘΗΣΕ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΣΟΥ

Το Imagine σε προσκαλεί σε μία ιδιαίτερη κίνηση ευαισθησίας και ανθρωπιάς! Από 10 έως 20 Δεκεμβρίου αντίτυπα από όλα τα τεύχη του περιοδικού θα υπάρχουν στα γραφεία μας και θα διατίθενται προς 0,50€ το ένα, ενώ το ποσό που θα συγκεντρωθεί θα μοιραστεί σε άπορες οικογένειες, που έχουν ζητήσει τη βοήθειά μας όλο αυτό το διάστημα που κυκλοφορεί το Imagine.

Τσέκαρε ποιο τεύχος σου λείπει και συμπλήρωσε τη συλλογή σου! Παράλληλα, θα βοηθήσεις ανθρώπους που πραγματικά έχουν ανάγκη και θα τους χαρίσεις το μεγαλύτερο δώρο… να κάνουν κι εκείνοι γιορτές, όπως όλοι μας!

Σε περιμένουμε στα γραφεία μας, Ηλιοδώρου 12, 1ος όροφος, από τη Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου, τις ώρες 10.00-14.00 και 18.00-20.00. 

Μαζί, μπορούμε να καταφέρουμε πολλά!

Μαρτύρια της σάρκας ...promo video

Σας αρέσουν οι σαδιστικές, διεστραμμένες ιστορίες;
Τίτλος: Μαρτύρια της σάρκας

Συγγραφέας: Monica J. Ο' Rourke

Σειρά: Σκοτεινοί Τόποι

Μετάφραση: Πλεξίδας Ιωάννης

Ημερομηνία κυκλοφορίας: 15 Νοεμβρίου

Νόμιζε ότι ήξερε τι θα πει φόβος... αλλά έκανε λάθος. Ο τρόμος ήταν τώρα ψηλαφητός... Η ακαταμάχητη αίσθηση ότι ο θάνατος ήταν επαπειλούμενος, είχε κλέψει τις τελευταίες ρανίδες της λογικής της.

"Ασυμβίβαστα ζοφερό και ενοχλητικά ερωτικό, το "Μαρτύρια της σάρκας" είναι ό,τι πιο σκληρό στη λογοτεχνία τρόμου" Cemetery Dance Magazine

υ.σ Το καλό είναι ότι άρεσε στην ίδια τη Μόνικα, οπότε από εκεί και πέρα, πάμε για τα καλύτερα και για τα άλλα που έρχονται ... ετοιμαστείτε .....

www.logeion.gr 

Logeion- Facebook

Επικίνδυνα χρόνια

                                

Γράφει η Σοφία Χολέβα 

Δεν θα πνιγούμε απ'τη βροχή, μας έχουν πνίξει ήδη...

Καλή βροχερή μας εβδομάδα αγαπητοί αναγνώστες του ArtandCity, με αστραπές και βροντές και με πλημμύρες πολλές ξεκινάει αυτή η εβδομάδα. Λίγες μέρες ακόμη και τον φάγαμε και τον Οκτώβρη και σαν πολλά να τα τρώμε δηλαδή αμάσητα τώρα τελευταία είναι η αλήθεια. Έχουμε μαζέψει τόσες αλήθειες, που δεν ξέρουμε τι να τις κάνουμε. 

Εντάξει παράπονο δεν πρέπει να έχετε; Έχετε; Παρέλαση είχαμε, ξυπόλητους σημαιοφόρους είχαμε, αλαλούμ και σιδερένια κιγκλιδώματα είχαμε, αστυνομικούς στους δρόμους είχαμε και πλημμύρες είχαμε και συνθήματα είχαμε και φωνές είχαμε και το χειρότερο από όλα είναι ότι και σαν πολύ φασισμό να έχουμε τώρα τελευταία και όχι μόνο κουκουλομένο που είχαμε πάντα έτσι κι αλλιώς - αλλά απροκάλυπτο πια και υπερήφανο και ψηφισμένο...

Επικίνδυνα χρόνια αγαπητοί μου, το λιγότερο επικίνδυνα ζούμε. Ξέρω ότι ήδη θα έχετε διαβάσει ή θα διαβάσετε μέσα στις επόμενες μέρες, άρθρα και γνώμες γνωστών και μη σχολιαστών της επικαιρότητας για το θέμα που προέκυψε με το αυτόφωρο του Βαξεβάνη και το δημοσίευμα του στο περιοδικό hotdoc, σχετικά με τη λίστα Λαγκάρντ. Μην μείνετε στις αναλύσεις τους, μην τις διαβάσετε καν, καθίστε για λίγο ήρεμοι και με όση κριτική σκέψη μπορεί να διαθέτετε σκεφτείτε τι έγινε με αυτό το θέμα, σκεφτείτε τι έχει γίνει μέσα στα τελευταία 2-3 χρόνια. Τα πράγματα τελικά είναι πολύ χειρότερα από όσο η φαντασία μας μπορεί να φτάσει. Αντί να είναι υπόλογοι αυτοί που πραγματικά φταίνε – Παπακωνσταντίνου- Βενιζέλος και ένα σύστημα ολόκληρο, πάνε και κυνηγάνε έναν άνθρωπο που κάνει απλά τη δουλειά του και το ίδιο δεν συνέβει μόνο με τον Βαξεβάνη αλλά και με τον καθένα από εμάς. 

Σας είπα έχει πολύ ψωμί το συγκεκριμένο θέμα του Βαξεβάνη και σίγουρα θα διαβάσετε αναλύσεις επί αναλύσεων στις επόμενες μέρες. Για μένα δεν έχει σημασία τόσο να πω την άποψη μου, που ως γνωστόν όλοι έχουμε από μια (σαν τις κω... δες ένα πράγμα), σημασία έχει να καταλάβετε όλοι πόσο επικίνδυνοι ήταν και είναι αυτοί που μας κυβερνάνε. Πόσο ύποπτα είναι τα χρόνια που ζούμε και να αναρωτηθείτε τι χειρότερο μπορεί να μας περιμένει και τι μπορούμε ίσως εμείς να κάνουμε ή έχουμε χρέος να κάνουμε. Προς το παρόν αγαπητοί αναγνώστες απλά συνειδητοποιείστε την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, μαζέψτε ακόμα μια αλήθεια αλλά σας εκλιπαρώ μην ξεχνάτε τις αλήθειες σας... Το περιστατικό με τον Βαξεβάνη δεν είναι τίποτα άλλο από μια μικρή υπενθύμιση ότι ζούμε σε ύποπτους καιρούς. Μην σφάζεστε μεταξύ μας, μην γκρινιάζετε όλοι την ώρα, μην ζηλεύετε και κρίνετε τον διπλανό σας. Σκεφτείτε πάνω από όλα τι μας έφερε μέχρι εδώ και τι μπορεί να μας βγάλει από εδώ. Ζητάω πολλά; 

Υσ. Η Ιστορία πλάθει τον εαυτό της με τέτοιο τρόπο, ώστε το τελικό αποτέλεσμα ξεπηδάει πάντα μέσα από τις συγκρούσεις πολλών ατομικών θελήσεων, που καθεμιά τους πάλι έγινε ό,τι είναι χάρη σε πάμπολλες ειδικές συνθήκες ζωής. Έτσι, είναι αμέτρητες οι διασταυρούμενες ενέργειες και άπειρη η σειρά των παραλληλόγραμμων δυνάμεων, μέσα από τις οποίες ξεπηδάει μια συνισταμένη – το ιστορικό γεγονός. Αλλά κι αυτό το ίδιο μπορεί πάλι να θεωρηθεί προϊόν μιας δύναμης που, κοιταγμένη στο σύνολό της, εργάζεται ασύνειδα και δίχως βούληση. Γιατί εκείνο που θέλει το κάθε άτομο εμποδίζεται από το καθένα απ’ όλα τα άλλα, και ό,τι προκύπτει είναι κάτι που δεν το θέλησε κανείς.

Friedrich Engels, Γράμμα στον J. Bloch, 21.9.1890. 

πηγή: Art and City: Επικίνδυνα χρόνια. http://www.artandcity.gr/2012/10/1_29.html#ixzz2AgKCi0Ze

Μονιμότητα στην ανεργία

Imagine Οκτωβρίου 2012 

Πούντο;Πούντο;Ναι, θα το βρεις...

Imagine Magazine 

Αλήθεια που μπορείτε να βρείτε το Imagine ; Εννοώ όσοι θέλετε και μπορείτε να το κρατάτε στα χέρια σας γιατί έτσι κι αλλιώς μπορείτε να το διαβάσετε και online εδώ 

Να θυμάστε ότι κυκλοφορεί στα παρακάτω σημεία κάθε μήνα στις 9, ενώ μια εβδομάδα αργότερα ανεβαίνει και διαδικτυακά και μπορείτε να το ξεφυλλίσετε online. 

ΣΗΜΕΙΑ STANDS @  ΛΑΡΙΣΑ - 9.000 αντίτυπα 

1. ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ, στη στάση λεωφορείων επί της οδού Μ.Αλεξάνδρου.

2. ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟΥ, μπροστά από την κλειστή παιδική χαρά του δήμου.

3. ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓ.ΒΕΛΗΣΣΑΡΙΟΥ, στη στάση λεωφορείων επί της οδού Βενιζέλου

4. ΦΡΟΥΡΙΟ, στην πλατεία απέναντι από τις "Μουσικές Διαδρομές"

5. ΤΡΙΓΩΝΗ ΠΛΑΤΕΙΑ επί της οδού Ηλιοδώρου 

6. ΠΛΑΤΕΙΑ ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ, μπροστά από την Περιφέρεια

7. ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΒΡΑΙΩΝ, στη στάση που λεωφορείων για τα Τ.Ε.Ι

8. ΝΕΑΠΟΛΗ, επί της οδού 1ης Μεραρχίας, στη στάση λεωφορείων

9. ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΣ ΚΟΥΜΑ, διασταύρωση με 28ης Οκτωβρίου 

10. ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΣ ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΖΗ, διασταύρωση με Δευκαλίωνος 

11. ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΣ ΡΟΥΣΒΕΛΤ, διασταύρωση με Πατρόκλου μπροστά στο ΙΚΑ

12. ΠΑΤΡΟΚΛΟΥ, απέναντι από το SEVEN

13. ΜΕΓ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΥ(ΓΩΝΙΑ) έναντι MIKEL

14.ΑΝΘΙΜΟΥ ΓΑΖΗ, στη στάση λεωφορείων στο 1ο Λύκειο

15.ΠΑΡΚΟ ΑΤΑ

16. ΟΣΕ

17.ΚΤΕΛ ΛΑΡΙΣΑΣ

18. Τ.Ε.Ι ΛΑΡΙΣΑΣ 

19. PANTHEON PLAZA

Και στα καταστήματα:

Leroy Merlin, Flo cafe, Ster Cinemas, Playhouse, Project, Goody's, Larissa Classical Imperial Hotel, Παπασωτηρίου Βιβλιοπωλείο, Νάμα, Μουτζούρα, Gossip, Blow Job, Stage, Motel, Daily Cafe, Κλίμαξ, Mellow Yellow, Παιδεία βιβλιοπωλείο,  Q Cafe, Θεσσαλικό Θέατρο , Χρώμα cafe, Μικρό Θέατρο,  Arco Street Cafe, G, York, Hobo, Fredoto, Stergiaki Travel, Public, Kubrick, Μονωδός, Duende, Must, Basdra, Metro, Dominique, Πράσινο, People, I-Boga, Retrock, Kimolia, To Eat, Sunday Cafe, Bollocks, Ακαμάτρα, Μαλλιώρας, Δικαστικό cafe Bar, Φωτοτυπείο, Vintage Pub κ.α 

ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ @ ΒΟΛΟΣ 3.000 αντίτυπα 

1. ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΣ ΚΟΝΤΑΡΑΤΟΥ

2. ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

3. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

Και στα καταστήματα :

Project, Mad Fashion, Pleasures, Vox Stage Club, Jam, Reef, Drops, Azzuro, Entra, Novel, Route 66, Groove, Grappa, Gala, Παπασωτηρίου βιβλιοπωλείο, Public, Νάκος Center, Vinis Vinifera, Bijoux Bijoux, Οινομάθεια,  Bedroom, Aperto, Zero

ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ @ΤΡΙΚΑΛΑ 3.000 αντίτυπα 

1. ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΣ ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ

2. ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΝΑΒΙΚΑ

3. ΣΧΟΛΗ ΤΕΦΑΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ

4. ΜΥΛΟΣ ΜΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

Και στα καταστήματα :

Ασκληπιάκι, Ποδήλατο,  Et Toi, Gala, Central, Barouge, Φίλιον, Mondo, Sante, Gold, Deals, Brothers, Privillege, Πάπυρος, Publick,  Κρύπτη, Baccara, Arapata, Fuego, Gege, Fair Play. 

Όπως καταλαβαίνετε τα αντίτυπα είναι περιορισμένα και από προηγούμενη μου εμπειρία εξαφανίζονται ήδη από την πρώτη μέρα(πρώτες ώρες για να είμαι πιο ακριβής). Αν θέλετε να έχετε κι εσείς αυτό το συλλεκτικό κομμάτι (χεχε) να έχετε το νου σας κάθε 9 του μήνα στα stand που σας ανέφερα... αν για κάποιο λόγο δεν προλάβετε, καλό θα ήτανε να το αναζητήσετε μετά στα καταστήματα, στο οποία σίγουρα μένει για περισσότερο καιρό από ότι στα stand...

υ.σ είναι γνωστό εξάλλου ότι υπάρχουν αρκετοί μανιακοί συλλέκτες του imagine κυρίως για τα μοναδικά του εξώφυλλα και είναι γνωστό επίσης ότι πολλά από αυτά κοσμούν αρκετά εφηβικά δωμάτια και όχι μόνο ....

Η ιστορία των σάντουιτς

Λίγο πριν ξημερώσει, όταν οι ξενύχτηδες γυρίζουν σπίτι ενώ άλλοι σηκώνονται για να πάνε στις δουλειές τους... Τα σάντουιτς "Θεάριος" ζούνε τη δική τους ιστορία!

Η ιστορία των λαχταριστών σάντουιτς "Θεάριος"

Κάθε πρωί όταν ακόμα ξεφουρνίζονται τα φρέσκα λαχταριστά ψωμάκια "Θεάριος", σουσαμένια, ζαπάτα,ολικής και λίγη ώρα πριν μετατραπούν σε λαχταριστά σάντουιτς πιάνουν ψιλή κουβεντούλα μεταξύ τους. Είναι εκείνη τη στιγμή που μοιραία κόβονται στη μέση και σαν δυο ξεχωριστές φέτες πια, στέκουν ανοιχτές και αναρωτιούνται 

-Τι λες να μας βάλουν σήμερα;
-Μυρίζομαι ιταλοφερμένα υλικά;
- Ναι, να έρχονται!
-Τυχερέ, θα γεμίσεις πάλι, με μοτσαρέλα, σως βασιλικού, προσούτο
- Oh mama mia!!!
-Εγώ πάλι σαν ολικής;
-Γαλοπούλα θα σου βάλουνε ή τόνο ή μήπως γραβιέρα Νάξου; Ανθότυρο; Ουφφφ, αλήθεια δεν ξέρω!
- Εγώ πάλι ας λιώσει το τσένταρ πάνω μου και τίποτα άλλο δε θέλω....

Η ιστορία συνεχίζεται....

Για να μάθετε τη συνέχεια επισκεφθείτε το αρτοποιείο "Θεάριος"
Φαρσάλων 83 και απολάυστε τα μοναδικά μας σάντουιτς...

Κατάλληλα για ξενύχτηδες και εργαζόμενους

σ.χ

Μια στήλη μα ποια στήλη;

Με πολλή χαρά και συγκρατημένη αισιοδοξία έχω να σας ανακοινώσω αγαπητοί  e-φίλοι, αναγνώστες και συνμπλόγκερς ότι απέκτησα κι εγώ τη μόνιμη μου στήλη. Αντί για σαμπάνια θα ανοίξω μια γκαζόζα Έψα που έχω πρόχειρη στο ψυγείο και θα το γιορτάσω (και μεταξύ μας πάλι καλά που υπάρχει κι αυτή στους καιρούς που ζούμε)

Ναι φίλοι μου, μετά κόπων και βασάνων, αποκτώ μια μόνιμη στήλη, σε ένα περιοδικό που αν και στο παρελθόν είχανε δημοσιεύσει κείμενα μου δεν είχε γίνει στο πλαίσιο μιας μόνιμης συνεργασίας.

Με τιμά ιδιαίτερα αλλά μη νομίζετε κιόλας ότι με τις "δουλείες" που κλείνω τώρα τελευταία λύνω και το βιοποριστικό μου πρόβλημα αλλά τουλάχιστον ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΜΟΥ.

Από το τεύχος του Οκτωβρίου λοιπόν και για όσο πάει και είμαστε καλά, θα μπορείτε να διαβάζετε  σίγουρα τη μόνιμη στήλη μου στο περιοδικό Imagine και κάποια ρεπορτάζ που θα επιμελούμαι! 

Τι κρίμα να μην είχα βγει στην πιάτσα τις αρχές του ενενήντα; Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα ε; 

Συνεχίζω βεβαίως κανονικότητα την συνεργασία μου με το ArtnCity στο οποίο θα γίνουν εν καιρώ πολλές και καλές αλλαγές  που δεν μπορώ ακόμα να σας μαρτυρήσω :)

Υ.Σ Να κάνεις τόσα πολλά, να γράφεις τη διπλωματική σου, να τρέχεις για πρόβες, γυρίσματα,(καλέ όχι αυτό του αρνιού από τα άλλα με τις κάμερες! Ναι αύριο θα κάνω και το ντεπούτο μου στον βουβό κινηματογράφο:P) κοψίματα μονταρίσματα για την θεατρική παράσταση, να έχεις αναλάβει και τα προωθητικά βίντεο ενός εκδοτικού, να γράφεις για ένα πολιτιστικό blog, να έχεις μόνιμη στήλη σε μηνιαίο περιοδικό, να βοηθάς τον πατέρα πρωί- βράδυ στην επιχείρηση, να μην σου μένει χρόνος ούτε για χέσιμο και να έρχεται ο μπάρμπας πελάτης και  και να σου λέει ... 

" Εεεε και σαν σπούδασες και σαν κάνεις και σαν ράνεις , λεφτά για να μπορέσεις να ζήσεις βγάζεις; Όχι. Άρα τίποτα δεν κάνεις. Κοίτα να χωθείς εδώ στην οικογενειακή επιχείρηση κι αντί να βοηθάς μόνο, να έρθεις μόνιμα εδώ και κάνε και τα χόμπι σου. " Εεεε δεν σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι;Το χειρότερο από όλα; Μερικές φορές δεν μπορείς να πεις και τίποτα γιατί εν μέρει η ωμή του αλήθεια έχει δίκαιο. 

Άντε και καλές απεργίες :(

Suffer the flesh

Λοιπόν θα το πω, γιατί να μην το πω αφού δώσαμε τα χέρια και συμφωνήσαμε. Από σήμερα και επίσημα συνεργάζομαι με τις εκδόσεις Λογείον . Έχω αναλάβει την προώθηση των βιβλίων , των σειρών, των παρουσιάσεων και άλλων εκδηλώσεων του εκδοτικού οίκου, μέσω διαφημιστικών βίντεο τα οποία θα επιμελούμαι εξολοκλήρου εγώ :)

Άντε καλή αρχή και καλές δουλειές. Το πρώτο βιβλίο που ανέλαβα είναι :

Suffer the flesh [Εξαιτίας της αμφισημίας του τίτλου, στα ελληνικά : Μαρτύρια της Σάρκας]

Συγγραφέας: Monica O' Rourke

Υπόθεση: Μία γυναίκα απαγάγεται και οδηγείται σε μια υπόγεια φυλακή, που διευθύνει ένας ψυχωτικός. Εκεί υπάρχουν κι άλλες γυναίκες, υπέρβαρες όπως και η ίδια, οι οποίες υπόκεινται σε βιασμούς, βασανιστήρια, ακρωτηριασμούς, και κάθε είδους ταπείνωση. Η Ζόι, είναι αποφασισμένη να μην παίξει το παιχνίδι τους, ν' αντέξει τα βασανιστήρια και να βρει τρόπο να δραπετεύσει. Για πόσο όμως μπορεί ν' αντέξει σ' αυτή την κόλαση; [Πρόκειται ουσιαστικά για μια αλληγορία και στηλίτευση των κοινωνικών προτύπων και τον κοινωνικό αποκλεισμό των παχύσαρκων γυναικών].

Κείμενο απ' το βιβλίο: Νόμιζε ότι ήξερε τι σημαίνει τρόμος... όμως έκανε λάθος... Ο τρόμος ήταν τώρα ψηλαφητός και έκλεβε την ανάσα της...

Κριτική: "Ασυμβίβαστα ζοφερό και ενοχλητικά ερωτικό, το Μαρτύρια της σάρκας είναι ό,τι πιο σκληρό στη λογοτεχνία τρόμου"

Cemetery Dance Magazine, issue #40, August 2002

Αριστοτέλους 27 και Αθαμάνων, Τρίκαλα, Τ.Κ. 42100, info@logeion.gr

Περιγραφή

Εκδοτικός οίκος, www.logeion.gr

Μεταμεσονύχτιες γραφές ...

Άρθρο που γράφτηκε για τον Πολιτιστικό Οδηγό Λάρισας ArtnCity

Γράφει η Σοφία Χολέβα

Λίγο πριν ξημερώσει η πρώτη Παρασκευή τούτου του Ιούλη, με τα κλιματιστικά ακόμα να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στα μπαλκόνια της πόλης, γράφεται αυτή η ανάρτηση για το ArtandCity. Όταν πια για τα καλά ξημερώσει, και όσοι έχουν ακόμα δουλειές για να πάνε, πιούνε την πρώτη γουλιά του καφέ τους και σερφάρουν στον ίντερνετ ψάχνοντας ποιος ξέρει τι, ο ήλιος θα έχει για τα καλά καρφιτσωθεί στον απέραντο ουρανό. Με ελπίδα ή χωρίς για το αύριο, το σουκού θα’ναι κοντά και οι πέριξ παραλίες ο ιδανικός προορισμός για μια τόσο δα μικρή απόδραση από την πραγματικότητα τούτης της πόλης. Γιατί φίλε μου, η αλήθεια είναι εκεί έξω, που λέγανε παλιά και στο X-Files.

Με ένα ραδιάκι, λίγη καλή παρέα ή και μόνος σου, κάτω από μια πολύχρωμη ομπρέλα, μακριά από την τηλεόραση της μαζικής κατάθλιψης, του ίντερνετ και της εικονικής πραγματικότητας , λίγο αλάτι πάνω στο κορμί σου, ίσως είναι αρκετό για να ξεκολλήσει από πάνω σου τη χλαπάτσα των ημερών. Μείνε μακριά από την επικαιρότητα, βλάπτει σοβαρά την υγεία. Όσο ακόμα δεν σου βάλανε χαράτσι στην ηλιοθεραπεία, απόλαυσε το, παρέα με ένα καλό βιβλίο, γιατί όχι; Ναι το καλοκαίρι ευνοεί το διάβασμα και τι καλύτερο να έχεις κάποιον να σου κρατάει συντροφιά με ωραίες ιστορίες, παρέα με το κύμα σου και τα τζιτζίκια σου(τα τζατζίκια σου και τα μπινελίκια σου). Κοίτα μόνο να βάλεις αντηλιακό και να αλλάζεις που και που πλευρά, γιατί μετά τον Νταλάρα τα γιαουρτάκια ακρίβυναν, ειδικά τα ζωντανά! 

Ακόμα κι αν είσαι ρέστος από γυναίκα και λεφτά και καμία δεν είναι διατεθειμένη, να σου αλείψει λάδι στην πλάτη, μιας και δεν έχεις ούτε βενζίνη στ' αμάξι για να ξηγηθείς παραλία στο μωρό, μην στεναχωριέσαι. Μείνε εδώ, ψάξε καταπράσινα μπαλκόνια φίλων ή ακόμα και αυλές στις μακρινές από το κέντρο συνοικίες, εκεί που ακόμα οι άνθρωποι μυρίζουν γιασεμί και έχουν πολύχρωμα παρτέρια, σε πλατείες και πάρκα με κρύες μπύρες από το περίπτερο και τόσες πολιτιστικές δράσεις να σου γεμίσουν για λίγο το μυαλό ακόμα κι αν χρειαστεί να σου αδειάσουν την ήδη μισό αδειασμένη τσέπη σου! Εξάλλου ποτέ δεν γούσταρες και αυτήν την απέραντη ταλαιπωρία του γυρισμού και το ατελείωτο μποτιλιάρισμα έτσι δεν είναι; Έλα πες την αλήθεια... Είσαι ευτυχισμένος που η πόλη άδειασε και έμεινες εσύ και οι γάτες, είσαι ευτυχισμένος κλεισμένος στο κλιματιζόμενο δωμάτιο σου και να θυμάσαι πως το ArtnCity θα 'ναι πάντα εδώ να σου κρατάει συντροφιά και να σε ενημερώνει για ότι καλύτερο γίνεται στην πόλη... 

Όπως κι αν αποφασίσεις να περάσεις τις μέρες σου να έχεις ένα συναρπαστικό σουκού για να μας διηγηθείς... 

Υ.Σ Αφιερωμένο σε όλους κάτι που είχα γράψει για το blog μου πριν από λίγο καιρό 

Θα'ναι ωραία στου Αιγαίου τον κάμπο

Ξημερώματα μακριά απ'τη Θάλασσα

τις μπύρες και τις αντρικές παρέες

Πίσω στο κλουβί, με τα μικρά τετράγωνα

και τα φωτεινά ορθογώνια

Το σχήμα του τρόμου τετράγωνο

Χαιδεύω τα βιβλία μου

Διαβάζω έξι λέξεις και φεύγει το σκοτάδι

Έχω τηλεόραση, υπολογιστή και σύνδεση στο ίντερνετ

Ήπια και μια μπύρα μα κι αυτή ζεστή

Η ζωή μου τρίγωνη, όχι σαν την Πλατεία

ούτε σαν τα τρίγωνα Πανοράματος

Ρομαντική σαν τη μυρωδιά των κομμένων λουλουδιών

που σου άφησα πίσω, να εκεί πάνω

στο βάζο στο τραπέζι της βεράντας

Που'σαι θα γυρίσω

Πριν έρθουν τα τζιτζίκια

πριν πιάσουν οι ζέστες

Πριν κλείσουν τα σχολεία

Πριν έρθουν οι θειές

οι τουρίστες , οι μάνες

τα τσίσα και τα κουβαδάκια

Να διαβάσουμε όλοι μαζί 

στην παραλία τις ιστορίες του πορνόγερου

όπως στα δεκατέσσερα

Να φτιάξουμε φραπέ απ'το σπίτι

χειροποίητο γλυκό με γάλα

Να αράξουμε κάτω απ'τα πλατάνια

τι κι αν δεν ήταν η ζωή μας στρόγγυλη

Θα βουτήξω στη θάλασσα

Μαζί με τις συμβάσεις μου

Είμαι φορτωμένη

Που'σαι σε μια βδομάδα θα'μαι εκεί

να μαζέψουμε κρίταμα απ'τα βράχια

να πιούμε τσίπουρα στο Μπάτσικα

να μας πιάσει η μπόρα στο ρέμα

Να μας καίει το αλάτι στα χείλη

Τα βράδια μας θα μυρίζουν σιτρονέλα

θα ψήνουμε λουκάνικα,

δίπλα απ'το σκαραβαίο

τη βέσπα και τα ποδήλατα

Θα τα καβαλάμε και θα κάνουμε όνειρα

Και θα γράψω θα δεις

για τα τατουάζ που κάναμε στα

απόκρυφα σημεία

γι αυτά που η μάνα δεν έμαθε ποτέ

Θα'ναι ωραία θα δεις

στου Αιγαίου τον Κάμπο

δίχως τηλεόραση, facebook και like

Mε μπύρα κρύα, αστέρια και θάλασσα

θα σου φτιάξω άλλο όνειρο

από αυτό που μας χάλασαν 

πηγή: Art and City: Μεταμεσονύχτιες γραφές ... http://artandcity.blogspot.com/2012/07/blog-post_7516.html#ixzz1zqM69e7L

Imagine 05

Ανέβηκε το τεύχος Μαίου

Art and city

Να γράψω λες και στο Art and City; Χμμμ ας ξεκινήσω με κάτι από τα παλιά :)

Art and City- Πολιτιστικός Οδηγός Λάρισας

Το παραμύθι μου

Πάρτε το βρε και έχω γράψει ένα ωραίο παραμυθάκι για σας :)

Όμορφα παιδιά της Θεσσαλίας και συγκεκριμένα, της Λάρισας, του Βόλου και των Τρικάλων όπου σήμερα κυκλοφόρησε εκτάκτως το τεύχος  Μαίου του Imagine. Προλάβετε να το βρείτε στα σημεία διανομής, γιατί μετά δεν θα το βρίσκετε και θα μου λέτε "Δεν πρόλαβα" αλλά δεν θα φταίω εγώ :)


Για όσους είναι μακριά ή δεν θα το προλάβουν μπορείτε να διαβάσετε τα παλαιότερα τεύχη εδώ αλλά και το τεύχος Μαίου που θα κυκλοφορήσει γύρω στις 15 του μήνα. Θα σας ενημερώσω  βέβαια και αργότερα με καινούργιο post. Στα σπάργανα βρίσκεται και η συνεργασία μου με το ArtnCity όπου από το Μάιο θα ξεκινήσω να γράφω, όπως φαίνεται σε μηνιαία βάση και εκεί.


Κάπου εδώ σας αφήνω και πάω για κούρεμα, το κανονικό ντε, όχι αυτό που μας κούρεψαν με την ψιλή .


Και επειδή παραμυθάκι σας έγραψα για αυτό το μήνα :) 


Υ.Σ Η λογοτεχνία είναι  και μυθοπλασία. Στη μυθοπλασία το -εγώ, -το εσύ δεν έχουν την πραγματολογική σημασία. Η λογοτεχνία είναι και λόγος της φαντασίας, η λογοτεχνία κάνει φαντασία :) Δεν πιστεύεις με τον ίδιο τρόπο ένα ρεπορτάζ με ένα λογοτεχνικό έργο. Δήλωση αναφορική(π.χ ρεπορτάζ, το εδώ σημαίνει εδώ και το εγώ σημαίνει εγώ ο δημοσιογράφος)


Φιλιά σε όλους και ευχαριστώ για τα ωραία email :)

Ακούσατε, ακούσατε!

Νέο τεύχος Imagine, εκτάκτως στις 30 Απριλίου!!!

Στο έκτακτο τεύχος γράφει η sophie_jamaica :)

Imagine04

Ανέβηκε το τεύχος Απριλίου

Για όσους είναι μακριά ή δεν πρόλαβαν να βρουν το τεύχος Απριλίου του Imagine

Imagine 2

http://www.imaginemag.gr/

Πρόθυρα και όχι πρόθυμα αλλά νταξ!

Η sophie_jamaica έγραψε στο τεύχος Απριλίου

Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής

Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής
Επ, που πας; Πάτησες το link;

Φαντάσου

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους του Imagine :)
imaginemag.blog
imaginemag

Πατάτα

Νιώθω τα πόδια μου να ψήνονται στην φλεγόμενη άσφαλτο,ενώ η τσιμεντούπολη μοιάζει σαν μια τεράστια φριτέζα.Για πρώτη φορά στη ζωή μου κατάλαβα πως είναι να είσαι τηγανιτή πατάτα και όχι μια σκέτη πατάτα!

Ο αποπνικτικός αέρας της τσιμεντούπολης απλώνεται πάνω μου σαν καυτό λάδι,μέχρι το αστικό να με αφήσει στον καταψύκτη της δουλειάς, που το κλιματιστικό παγώνει το χαμόγελο μου .Ναι τώρα κατάλαβα πως είναι να είσαι όχι απλά μια τηγανιτή πατάτα, αλλά μια προτηγανισμένη πατάτα.Λίγο μετά το σχόλασμα θα μπω ξανά στην φριτέζα και καθώς θα έχει μεσημεριάσει,το λάδι θα είναι πιο καυτό και θα ψηθώ μια και καλή μαζί με τις άλλες πατάτες.

Αυτός ο τρόπος ζωής θα μας φάει…

Θα μαζέψω τα μπογαλάκια μου και θα ανηφορήσω για να κρατήσουμε τα έθιμα και τις παραδόσεις δεκαπενταύγουστος έρχεται,μην ξεχνιέστε και θα γίνω για λίγο,μια χωριάτικη πατάτα.Πόσο θα ήθελα να γίνω για πάντα μια χωριάτικη πατάτα!

Δαγκώνω μια κουρού

Δαγκώνω μια κουρού.Είμαι στη δουλειά.Σκέφτομαι γιατί όλο αυτό.Γράφω και ξαναγράφω λες και θα βγει κάτι.Τίποτα δεν βγαίνει.Δεν ξέρω αν σας αρέσει το γράψιμο μου ή όχι και ούτε έχει σημασία αν με ενδιαφέρει η γνώμη σας,σημασία έχει ότι αυτή μου η ανάγκη είναι σχεδόν καθημερινή.

Λένε πως όσοι γράφουν,συνήθως έχουν ένα θέμα που κρατάει από την παιδική τους ηλικία .Δεν το ήξερα.Τώρα καταλαβαίνω γιατί όσοι με γνώριζαν μέσω του γραψίματος με ρωτούσαν επίμονα αν είχα τραυματικές εμπειρίες από την παιδική μου ηλικία.Το αρνιόμουνα και όλοι λέγανε μα δεν μπορεί,δεν γίνεται,κάποιο θέμα πρέπει να υπάρχει, ένα φυσιολογικό παιδί λύνει τα θέματα του στην καθημερινή ζωή,όχι μέσα από το γράψιμο.

Μήπως μικρή ήσουν χοντρό παιδάκι και σε κορόιδευαν,με ρώτησε κάποτε ο Μ;
Χμ οκ πάντα ήμουνα «Αγάπη μου,μεγέθυνα το παιδί μας»,ειδικά η φωτογραφία από το νηπιαγωγείο τα λέει όλα,δυσκολεύεσαι να καταλάβεις ποια είναι η νηπιαγωγός μιας κι εγώ είμαι σχεδόν στο ίδιο ύψος με τη δασκάλα μου(τη μαμά του Γεωργούλη είχα νηπιαγωγό)ενώ όλα τα άλλα φυσιολογικά παιδάκια ερχότανε μέχρι το γόνατο μου.

Πάντα ήμουνα πολύ ψηλό και τροφαντό παιδάκι για την ηλικία μου,νομίζω μόνο στο λύκειο ήρθα στα ίσια με τα υπόλοιπα παιδιά αλλά από πολύ μικρή είχα πολύ πιο σοβαρά θέματα να λύσω ώστε να με ενοχλεί,το αν με κορόιδευαν τα άλλα παιδάκια,που δεν με κορόιδευαν.

Για μένα η μαύρη τρύπα μου υπήρχε από τότε που γεννήθηκα και χάθηκα μέσα σε αυτήν όταν στη δευτέρα δημοτικού η κολλητή μου η Μαρούλα άνοιξε μια πόρτα,από τότε άρχισαν όλα και από τότε άρχισα να γράφω και δεν σταμάτησα ούτε λεπτό μέχρι σήμερα.

Ακόμα θυμάμαι που έδινα κουκλοπαραστάσεις με τη φίλη μου τη Βάσω(έγινε μεγάλο πουτανάκι όταν μεγάλωσε) στην πιλοτή της πολυκατοικίας μας, έγραφα όλους τους διαλόγους για το κουκλοθέατρο μας και βαθυστόχαστα ποιηματάκια για ένα παιδί της ηλικίας μου. Φυσικά και είχαμε και είσοδο για όποιον ήθελε να έρθει να μας δει και ακόμα θυμάμαι την κυρία Φανή που μένει από κάτω μας (η μεγαλύτερη κουτσουμπόλα της πολυκατοικίας) να λέει «Σιγά μην τα έγραψε Αυτό»!

Η αλήθεια είναι ότι εκείνη η πόρτα από τότε για μένα έμεινε κλειστή και δυσκολεύομαι αφάνταστα να την ανοίξω,είναι κλειστή από τα οχτώ μου χρόνια,ίσως είναι το μοναδικό πράγμα που δεν μπορώ και δεν θέλω να αντιμετωπίσω ούτε καν με το να γράψω γι αυτό, που μεταξύ μας συγγραφικά πιστεύω θα με ανέβαζε δέκα φορές πιο πάνω από τα αυτά που γράφω σήμερα.

Νομίζω ότι η ώρα του να το αντιμετωπίσω πλησιάζει,σε λίγες μέρες κλείνω τα εικοσιπέντε.

Η κουρού τελείωσε ρουφάω μια τζούρα καφέ,ξέρω ότι αν είχα καταφέρει και το είχα αντιμετωπίσει νωρίτερα τώρα ίσως και να γελούσα,νομίζω ότι τα πιο σκληρά πράγματα στη ζωή πρέπει να αντιμετωπίζονται με χιούμορ αλλιώς δεν αντιμετωπίζονται καθόλου.
Η μυρωδιά του νοσοκομείου δεν με ενοχλεί καθόλου πια,να σου πω την αλήθεια ούτε καν που την μυρίζω,μετά από ένα χρόνο εδώ,συνήθισα μέχρι και την μυρωδιά της αρρώστιας.

Τώρα που είπα αρρώστια,θυμίστε μου μια μέρα να γράψω για τις "μη αρτιμελείς αγάπες μου".Σας είπα,πάντα είχα θέματα...