Χειμώνας ,απ’ τα συρτάρια ξεμύτισαν τα χειμωνιάτικα μου ρούχα.Πλέω μέσα τους.Μόνο ένας ανάποδος άνθρωπος ξεκινάει δίαιτα λίγο πριν το πανωφόρι κρύψει τα πάντα.Το πρώτο κρύο με κάνει και ανατριχιάζω πριν βάλω τις πιτζάμες μου το βράδυ.Οκτώβρης. Δεν έχω υπάρξει πιο αδύνατη στην ενήλικη ζωή μου και για να σας πω τον πόνο μου,δε λέει μια η ζωή χωρίς αλκοόλ,με παξιμάδια και γιαούρτια!Μπορεί από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να ήμουνα μέσα στην κατάχρηση και να είχα το πολύ τέσσερα-πέντε κιλά παραπάνω,αλλά ζούσα τη ζωή και δοκίμαζα τα πάντα και έτσι γεμάτη από εικόνες, γεύσεις,ταξίδια,μυρωδιές και συναισθήματα,μπορούσα να γράψω,μπορούσα να έχω τον χαρακτήρα που έχω. Δεν μπορείς να δώσεις,όταν δεν δίνεις πρώτα στον εαυτό σου αυτό που θέλει! Χειμώνας και έρχονται ώρες που δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου,νιώθω πως όσο μεγαλώνω τόσο μεγαλώνει και ένας φόβος μέσα μου,που δεν περιγράφεται.Κάποτε ταξίδευα μόνη μου για το Άμστερνταμ,τώρα φοβάμαι να πάω μέχρι τη Φλώρινα κι όμως θα πάω! Τώρα πάω για ύ...