Κυριακή, Οκτωβρίου 17, 2010

2ήμερο στη Φλώρινα


Φτάνουμε Φλώρινα πολύ νωρίτερα από ότι είχαμε προβλέψει στηριζόμενοι σε όσα είχαμε δει στο ιντερνετ.

Σε δυόμισι ώρες είχαμε μπει ήδη στο ξενοδοχείο και είχαμε φτάσει και δυο ώρες νωρίτερα από την εξέταση.

Μακάρι να μην δούλευα την Παρασκευή και να μην είχα άλλες υποχρεώσεις και να είχα πάει στη Φλώρινα νωρίτερα, εκείνο το ξενύχτι μου στοίχισε.

Όταν άρχισα να γράφω προσπαθούσα απλά να μην λιποθυμήσω και απαντούσα στα θέματα εντελώς διεκπαιρεωτικά , ίσως να φταίει που τα βρήκα και ψηλό αδιάφορα.

Το πιο όμορφο από όλα όμως ήταν εκείνο το Σοφία που άκουσα καθώς καθόμουνα μόνη μου στο κυλικείο της σχολής και έπινα τον γαλλικό μου. Γυρνάω το κεφάλι μου σκεφτόμενη, πόσο φίρμα είμαι ρε γαμώτο !!! Για να διαπιστώσω ότι ήταν η Μάχη, συμμαθήτρια μου από το Λύκειο που ήμασταν μαζί στην ίδια τάξη της κατεύθυνσης!

Δεν ήμασταν πολλά άτομα, στο σύνολο 95 , τα λιγότερα από τότε που άρχισε να γίνεται το μεταπτυχιακό αλλά αν σκεφτείς ότι οι θέσεις είναι μόνο 25 και πάλι πολλά ήταν. Όσο για το μέσο όρο ηλικίας των εξεταζομένων , δεν έχω να σχολιάσω και πολλά ένιωθα απλά ότι δεν έχω βγάλει δόντια!

Στην συνέντευξη μπήκα προ τελευταία σήμερα μιας και μας πήρανε αλφαβητικά ήταν μια μοναδική εμπειρία και το διασκέδασα αρκετά, έβλεπα ότι υπάρχει απόλυτη επικοινωνία μεταξύ μας, το ίδιο εξέφρασαν και εκείνοι, φάνηκε να τους ενθουσίασα με την παρουσία μου αλλά όχι τόσο με το γραπτό μου, αφού ο κύριος Σουλιώτης μου είπε , ότι το γραπτό μου δεν ανταποκρινότανε σε εκείνο που έβλεπε απέναντι του και περίμενε περισσότερα από εμένα, οπότε συμπέρασμα τα σκατώσαμε στα γραπτά !

Τεσπά και τώρα που γράφω πτώμα είμαι και αύριο πρέπει να ξυπνήσω πάλι να πάω στην κωλοδουλειά , αν με πάρουνε δεν ξέρω, το κόβω πιο πολύ στο να μην αλλά μέσα μου είμαι ακόμα αισιόδοξη, ποτέ δεν ξέρεις….

Υ.Σ Δεν είχε καθόλου κρύο, μας έκανε υπέροχες ηλιόλουστες μέρες. Η Φλώρινα είναι πολύ μικρότερη από ότι την θυμόμουν και την φανταζόμουν και πολύ πιο όμορφη , έχει τέλειο κλίμα, σίγουρα καλύτερο από τη Λάρισα και απίστευτο φαγητό αν και προσπαθούσα όσο μπορούσα να μην χαλάσω τη δίαιτα! Αααα και από τιμές δεν το συζητώ, πάμφθηνη! Το μόνο που με χάλασε γιατί με ξύπνησαν ήταν μια πορεία στο κέντρο της πόλης στις 2 το πρωί! Μα πορεία στις 2 το πρωί;;;;;; Κι όμως αν δεν με ξυπνούσαν σίγουρα θα μου άρεσε περισσότερο όλο αυτό!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...