Σάββατο, Οκτωβρίου 09, 2010

Το πρώτο κρύο


Χειμώνας ,απ’ τα συρτάρια ξεμύτισαν τα χειμωνιάτικα μου ρούχα.Πλέω μέσα τους.Μόνο ένας ανάποδος άνθρωπος ξεκινάει δίαιτα λίγο πριν το πανωφόρι κρύψει τα πάντα.Το πρώτο κρύο με κάνει και ανατριχιάζω πριν βάλω τις πιτζάμες μου το βράδυ.Οκτώβρης.

Δεν έχω υπάρξει πιο αδύνατη στην ενήλικη ζωή μου και για να σας πω τον πόνο μου,δε λέει μια η ζωή χωρίς αλκοόλ,με παξιμάδια και γιαούρτια!Μπορεί από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να ήμουνα μέσα στην κατάχρηση και να είχα το πολύ τέσσερα-πέντε κιλά παραπάνω,αλλά ζούσα τη ζωή και δοκίμαζα τα πάντα και έτσι γεμάτη από εικόνες, γεύσεις,ταξίδια,μυρωδιές και συναισθήματα,μπορούσα να γράψω,μπορούσα να έχω τον χαρακτήρα που έχω. Δεν μπορείς να δώσεις,όταν δεν δίνεις πρώτα στον εαυτό σου αυτό που θέλει!

Χειμώνας και έρχονται ώρες που δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου,νιώθω πως όσο μεγαλώνω τόσο μεγαλώνει και ένας φόβος μέσα μου,που δεν περιγράφεται.Κάποτε ταξίδευα μόνη μου για το Άμστερνταμ,τώρα φοβάμαι να πάω μέχρι τη Φλώρινα κι όμως θα πάω!

Τώρα πάω για ύπνο από τις δώδεκα αν δεν με έχει πάρει νωρίτερα ο ύπνος στον καναπέ μαζί σου με ανοιχτή τηλεόραση και το αερόθερμο ακόμα να καίει!Τώρα πια προτιμώ να βλέπω τα τρυφερά σου μάτια κάτω από το πάπλωμα όταν ξυπνώ και να πίνουμε μαζί καφέ γαλλικό με γεύση καραμέλα και να μυρίζουν πάντα έτσι οι χειμωνιάτικες Κυριακές μου.

Κάποτε ήμουνα πιο άγρια και οι άνθρωποι που συνάντησα με έκαναν ακόμα πιο σκληρή. Αγριόγατα που τις Κυριακές ξυπνούσε αργά το απόγευμα και το σπίτι μύριζε ξερατά από το προηγούμενο βράδυ.Έτρωγα σίγουρα κάτι «βρόμικο» και μέσα στις καταχρήσεις μέχρι τα μεσάνυχτα είχα μπει σε ένα τρένο χωρίς καν να το πολύ σκεφτώ.

Χειμώνιασε,με αγάπησαν,μαλάκωσα και επιτέλους αδυνάτισα!

"Κανένας μεγάλος συγγραφέας δεν έζησε μια τέλεια, ευτυχισμένη ζωή.Τέτοιες ζωές είναι προνόμια των κακών συγγραφέων." Oscar Wilde


Δεν υπάρχουν σχόλια:

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...