Αποχαιρετώντας το 2007...

Τέλος τα μνημόσυνα . Το 2007 ρίχνει αυλαία , καλή-κακή χρονιά το μέλλον θα δείξει ,γιατί ίσως ούτε τα καλύτερα μα ούτε και τα χειρότερα δεν τα έχουμε δει ακόμα !Ελπίζω μετά το μέγαρο μουσικής το 2008 να μας βρει σε ένα reggae party με μια τεκίλα στο χέρι …

Έγραψα πιο πάνω τέρμα τα μνημόσυνα , αλλά δεν είναι σωστό … Από τότε που διατηρώ το ιστεολόγιο αυτό (από το 2005 δηλαδή) κάθε χρονιά τη μνημόνευα πριν φύγει . Έτσι λοιπόν για να μη μείνει παραπονεμένη και η πιο «ντούκου» χρονιά ολάκερης της ζωής μου, το 2007 δηλαδή, είπα να τη μνημονεύσω …

Χρονιά «ντούκου» λοιπόν, αλλά γιατί ;

Όχι δεν το έριξα στην χαρτοπαιξία , αν και το προστάζουν οι μέρες .Δεν έπαιζα με τις ώρες «texas hold’em» ελληνιστί «κούκος μονός» και αναφώνησα «ντούκου» , όταν ο αντίπαλος ποντάρισε τα ρέστα του . Το πέρασα στο ντούκου που λέμε .Ναι πέρασα μια χρονιά όπως το 2007 στο ντούκου .

Μια χρονιά που με ταξίδεψε , από την Καλαμάτα μέχρι τη Θεσσαλονίκη, από την Ζάκυνθο μέχρι το Βόλο , από τα Γιάννενα μέχρι την Αθήνα , από την Ιταλία μέχρι την Αγγλία , από τα reggae party μέχρι το μέγαρο μουσικής. Μια χρονιά που με έριξε για τα καλά στην «λασπόγουβα».Όσοι διαβάζατε το ιστιολογιό μου κατά την διάρκεια του 2007 , καταλαβαίνεται τι εννοώ, για όσους όχι, δείτε Εδώ

Όχι δεν την μίσησα γι αυτό , ίσως γι αυτό να αδιαφόρησα όμως , γιατί πάντα είχα μια τέτοια στάση απέναντι σε όλα όσα με πληγώνουν .Πρώτα προσπαθούσα να τα αλλάξω κι αν έβλεπα πως δεν ήταν στο χέρι μου , απλά αδιαφορούσα γι αυτά , ήταν ακόμα δίπλα μου , μα για μένα ήταν σαν να μην υπήρχαν .

Δύσκολη χρονιά , ζόρικη , εκτός από ντούκου και η πιο λογοκριμένη μου και ανελεύθερη χρονιά , γιατί σημασία δεν έχει αν είσαι ή όχι ελεύθερος αλλά αν αισθάνεσαι έτσι .Τα μαθήματα στη σχολή χρωστούμενα πολλά και το 2007 ήταν μια διαρκής και απόλυτα δικαιολογημένη κατάληψη , ένα απόλυτο χάος , που πρόσθεσε επιπλέον άγχος και πίεση στην καμπούρα μου . Λύγισα, έκλαψα, τα κατάφερα, κι αυτή τη φορά στηρίχτηκα μόνο στα δικά μου πόδια .

Γκαντέμο από τα γεννοφάσκια μου , απορώ πως το ήξερε ο diastimatas αν και δεν γνωριζόμαστε προσωπικά , ήρθε μέσα στο 2007 δίπλα μου το alter ego του τυχερού εαυτού μου, αν υπάρχει αυτός … Δίπλα του κατάφερα να πάρω το κερασάκι από την τούρτα της κωλοφαρδίας του και όπως καταλαβαίνεται αυτό ήταν καταλυτικό ώστε τώρα πια να περιμένω μόνο την ορκωμοσία για να πάρω το πτυχίο μου , να μπορώ να φύγω από τον Πύργο Ηλείας που πέρασα τα φοιτητικά μου χρόνια (ξέρω είμαι ήρωας ),
(Μουσικό διάλειμμα. Άπονη ζωή μας πέταξες στου Πύργου την άκρη μας αδίκησες )
και να πάρω με την πρώτη το δίπλωμα οδήγησης . Σε αυτόν τον κωλόφαρδο τα χρωστάω όλα , όλα για όλα , όχι γιατί δεν άξιζα όλα τα παραπάνω , αλλά θα τα είχα πετύχει αφού θα είχα χτυπηθεί σαν το χταπόδι διακόσες φορές πρώτα .

Άγρια χρονιά το 2007 , το μόνο έτος που έφερε στη ζωή μου ανθρώπους και μου τους πήρε πάλι πίσω μέσα σε λίγους μήνες , άλλους τους έδιωξα εγώ , άλλοι ίσως με διώξανε , μα με τους περισσότερους απλά χαθήκαμε !

Άφθονό γέλιο , παιχνίδια , ηλιοθεραπεία , έρωτας , ταξίδια , άγχος , μουσικές , φαγητά , μυρωδιές , αγγίγματα , φωνές , γνωριμίες , αποχαιρετισμοί , αγκαλιές , δώρα , κραυγές, τεκίλες , τάστα , παρτιτούρες , πατερίτσες , φιλιά . Ήμουν εκεί μόνο που ήμουν απούσα . Σε ευχαριστώ που με ξύπνησες , που με έβγαλες από τον λήθαργο μου , σε ευχαριστώ που ήσουν δίπλα μου όταν κοιμόμουν για να συμμαζεύεις όλες τις στιγμές μας, για να με ταρακουνήσεις και να μου θυμίσεις , πως είμαι ακόμα ζωντανή .

Κλείνω αυτό το mini μνημόσυνο του 2007 , με μια ιστοριούλα παρμένη μέσα από αυτή τη χρονιά , για να δείτε πόσο χαμένη ήμουνα και φυσικά με την ατάκα της χρονιάς .

Γίνε πουτάνα …

Έβλεπά τον Θοδωρή μετά από πολύ καιρό στο ταχυδρομείο, είχαμε πάρει το νούμερο μας και καπνίζαμε έξω, ενώ περιμέναμε τη σειρά μας . Τι θα κάνεις από εδώ και πέρα Σοφία , τώρα που τελείωσες ; Ώρα να πραγματοποιήσεις τα όνειρα σου , μου είπε . Όντως είχα τόσα όνειρα , που μου τα τσάκισαν , ειδικά μέσα σε αυτή τη χρονιά , δεν πίστευα όμως πια σε αυτά , όχι σε μένα , σε αυτά, τα είχα παρατήσει . Τι όνειρα ρε Θοδωρή του είπα . Έχω πολλά όνειρα, όμως από αυτά δεν βγάζεις λεφτά και έχω κουραστεί να με θρέφουν οι γονείς μου .

Θέλω επιτέλους να ανεξαρτητοποιηθώ οικονομικά .Να κατηφορίσω στην Αθήνα , να ανηφορίσω στη Θεσσαλονίκη , να μείνω στη Λάρισα δε με νοιάζει, όπου δουλειά και πατρίς . Να βρω να νοικιάσω ένα σπιτάκι με τα δικά μου λεφτά , να το επιπλώσω με τα δικά μου λεφτά , γιατί όνειρα και μαλακίες μου λες , δουλειά με λεφτά θέλω , λεφτά , δικά μου λεφτά καταλαβαίνεις Θοδωρή ; Έ γίνε πουτάνα μου είπε και με έστειλε .

Λεφτά, λεφτά , λεφτά …

Είσαι ακόμα 22 χρονών , αν δεν κυνηγήσεις τα όνειρα σου τώρα που σε παίρνει , πότε ; Όλα θα έρθουν τα λεφτά ίσως και μετά τα 40 , αν είναι αυτό το μόνο που σε νοιάζει γίνε πουτάνα μου είπε και από τότε με ταρακούνησε .

Έτσι από το 2008 το μόνο που θέλω είναι να είμαι μαζί με το τυχερό alter ego μου και να τα καταφέρουμε παρεούλα , να ταξιδέψουμε μαζί σε όσα περισσότερα μέρη μπορούμε , να μου δίνει λίγη μόνο τόση δα από την κωλοφαρδία του , ώστε να μπορέσω με λίγη τύχη να πραγματοποιήσω τα όνειρα μου ή καλύτερα να με αφήσουν να το κάνω ...

Εύχομαι ολόψυχα σε όλους σας καλή χρονιά !

Η sophie_jamaica έγινε Emo!!!!

Η sophie_jamaica έγινε Emo!!!! Είδηση! Βρε ουστ από εκεί , απλά για ακόμα μια φορά βλέπω πόσο γκαντέμο είμαι . Άρε μάνα βιάστηκες να με γεννήσεις , τώρα θα ήμουνα στη μόδα με το αφανέ μαλλί μου . Έτσι το’χα κι εγώ το μαλλί στην εφηβεία μου και με κορόιδευαν , τώρα θα ήμουνα μοδάτη !!!! Καλά τότε, ήμουνα όντως Emo και δεν το ήξερα…. Κοίτα τι έμαθα πίσω πίσω , χα-χα-χα!

Αααα! Να και η πτυχιακή που πήρα , την έχω βρει την άκρη , αν μπορείτε βέβαια να βοηθήσετε, ξέρετε, κάθε βοήθεια καλοδεχούμενη !

ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ - ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Α. ΜΑΝΙΑΤΗΣ

ΠΡΟΤΑΣΗ ΘΕΜΑΤΟΣ ΠΤΥΧΙΑΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 1/3

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΕΚΠ/ΚΟΥ Αντώνιος Μανιάτης
ΙΔΙΟΤΗΤΑ: Επιστημονικός Συνεργάτης – Επίκουρος Καθηγητής ΑΤΕΙ Πάτρας
ΘΕΜΑ: Συμβολή της κοινωνιολογίας του δικαίου στην ελευθερία των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας
Ενδεικτικός αριθμός ατόμων: 2 άτομα (συλλογικά ή ατομικά)
ΣΚΟΠΟΣ – ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ: Συμβολή της επιστήμης της κοινωνιολογίας του δικαίου στο ζήτημα της συνταγματικής ελευθερίας των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας έναντι του Κράτους με έμφαση στη διερεύνηση της νομικής κοινωνικής πραγματικότητας
ΤΟΠΟΣ – ΜΕΣΑ ΕΚΠΟΝΗΣΗΣ ΠΤΥΧΙΑΚΗΣ Οπουδήποτε, με χρήση Ερωτηματολογίου και άλλων παρόμοιων μέσων έρευνας της Κοινωνιολογίας του Δικαίου
ΠΗΓΕΣ – ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ (ενδεικτική)
Γ. Κική, Η ελευθερία των οπτικοακουστικών μέσων (υπό το πρίσμα και της Συνταγματικής αναθεώρησης του 2001), Εκδόσεις Σάκκουλα Αθήνα – Θεσσαλονίκη 2003.
Α. Μανιάτης, Αρχές Δικαίου και ΜΜΕ. Διδακτικές Σημειώσεις, Πύργος Δεκέμβριος 2006.
Α. Μανιάτης, Δίκαιο Τηλεπικοινωνιών, Εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα Αθήνα – Κομοτηνή 2005.
Α. Μανιάτης, Δίκαιο Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, Εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα, Αθήνα – Κομοτηνή 2006.
Α. Μανιάτης, Το ζήτημα της απελευθέρωσης των ΜΜΕ, Πειραϊκή Νομολογία Τόμος 28/2, 2006, σσ. 136-144.
Σ. Παπαθανασόπουλος, Η δύναμη της τηλεόρασης. Η λογική του μέσου και η αγορά, τρίτη έκδοση, Εκδόσεις Καστανιώτη.
Α. Παπαχρίστου, Κοινωνιολογία του Δικαίου, Εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα Αθήνα – Κομοτηνή 1999.

Κάρτα με επανέκδοση

Ακυρώθηκε η βραδινή έξοδος …Παρασκευή βράδυ με σκυμμένο το κεφάλι , για να μάθω ότι όποιος βιάζεται σκοντάφτει . Μαζί με την βραδινή έξοδο πήρα να ακυρώσω κι όλες τις κάρτες μου . Γαμώ την γκαντεμιά μου μέσα . Πρέπει να μάθω εκτός από το όποιος βιάζεται σκοντάφτει και πως το κάπνισμα δεν βλάπτει μόνο σοβαρά την υγεία αλλά και την τσέπη και άμα λάχει και το πορτοφόλι μαζί . Λες και άνοιξε ο περιπτεράς και το κατάπιε το πορτοφολάκι μου . Άφραγκη περιμένω να ξημερώσει Δευτέρα μπας και δω όχι μάννα εξ ουρανού αλλά της μάνας τα λεφτά μέσω της τράπεζας . Χωρίς βιβλιάριο (καλά αυτό το έχω χάσει εδώ και κάτι χρόνια )να δω πως θα μου τα δώσουνε τα λεφτά, ελπίζω η ταυτότητα να φτάνει ,που και αυτή εκ θαύματος δεν την έχω χάσει ακόμα !

Από την απόλυτη χαλαρότητα , στο τρέξιμο και στην πίεση . Καλά έλεγα ότι δεν είμαι εγώ γι αυτά . Τελευταία φορά το αντίκρισα το ροζουλί πορτοφολάκι μου το μεσημέρι όταν πήρα τσιγάρα , μετά έχασε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα . Το κατάλαβα το βράδυ μόλις μπήκα σπίτι .Πήγα στα γρήγορα για μπάνιο και είχα ραντεβού με τη Χαρά σε μιάμιση ώρα , δεν είχα καθόλου χρόνο,(όπως δεν είχα όλη τη μέρα)ετοιμάστηκα όσο πιο γρήγορα μπορούσα, έβαλα ότι πιο μάλλινο και χοντρό βρήκα , π…κρυο έξω , ωχ η κοιλιά διαμαρτυρήθηκε, ναι είχα ξεχάσει και να φάω σήμερα , περίεργο φαινόμενο αυτό για μένα, φαντάσου σε τι πίεση ήμουνα . Ανοίγω τσάντα , κινητό οκ , κλειδιά οκ , πορτοφόλι; Είχε κάνει φτερά . Έψαξα όλο το σπίτι σε όλα τα πιθανά και απίθανα σημεία , σε τέτοιο χάος βέβαια λέω τι περιμένεις να βρεις … Δεν είχα καθόλου όρεξη ήμουνα ένα πτώμα , τα νεύρα μου τσατάλια , κι έξω που θα έβγαινα από υποχρέωση , μου είχε πει τόσες φορές η κοπέλα να πάω και της το είχα αρνηθεί λόγο κούρασης και τότε . Να ψάξω στα μέρη που πήγα είπα. Πώς να ψάξω ; Θα ήθελα μια μέρα ολόκληρη για να κάνω πάλι την σημερινή μου διαδρομή και λεφτά άντε και να είχα 50 λεπτά πάνω μου (χα-χα-χα)!Όχι ότι είχα και πολλά πριν , ίσα-ίσα για το εισιτήριο της επιστροφής στα πάτρια εδάφη και να την βγάλω για καμιά εβδομάδα ακόμα μέχρι να φύγω . Άρχισαν τα τηλέφωνα . Έλα ρε Θ. Μήπως είναι εκεί το πορτοφόλι μου; Δεν είδα τίποτα, δεν είμαι τώρα στο γραφείο έκλεισα , θα πάω αύριο , αν δω τίποτα θα σε πάρω . Έλα ρε Ν. Μήπως είναι στο σπίτι σου το πορτοφόλι μου; Δεν είμαι σπίτι , αλλά θα το έβλεπα , όπως είδα τα κλειδιά (παρεμπιπτόντως είχα ξεχάσει νωρίτερα τα κλειδιά μου στο σπίτι του Ν. και ευτυχώς με είχε πάρει τηλέφωνο και βρεθήκαμε έξω και μου τα έδωσε .)Θα πάω σε καμιά ώρα και θα κοιτάξω να σου πω , τώρα είμαι στο σπίτι της Μ. και χαλαρώνουμε . Τώρα εγώ χωρίς λεφτά γίνομαι και καχύποπτή όσο δεν πάει , γυαλίζει το μάτι μου σαν του νηστικού λιονταριού και ο Ν. εδώ που τα λέμε είναι κωλοπαιδαράκι από τα λίγα και το χέρι μου στη φωτιά δεν το βάζω , αλλά τέτοιο καβατζόμουτρο που είναι και να το είχε βρει σιγά να μην έλεγε τίποτα, θα χαλάρωνε με τα λεφτά μου και τη Μ.. Θα μου πεις κι εσύ τι δουλειά έχεις με αυτόν , ας μην είχα την ανάγκη του για τη δουλειά και θα σου έλεγα εγώ . Το περίπτερο είναι απέναντι από το σπίτι του , χασικλής αυτός που το έχει , όχι ότι έχω τίποτα με τα παιδιά , αλλά και η περιοχή που μένει κι αυτός όχι και η καλύτερη. Το σπίτι άρχιζε να μικραίνει και να μην με χωράει . Πήρα τη Χαρά για να της αναγγείλω ότι ακυρώνεται η έξοδος μας , της είπα και τον λόγο , την είχα στήσει ήδη , δεν ξέρω αν με πίστεψε μου είπε να μην κολλάω και ότι θα έβαζε εκείνη τα λεφτά , αλλά για τέτοια είμαστε τώρα της είπα, γάμα το . Τελικά συναντήθηκα με τη λύπη , δεν ήξερα τι να κάνω , έβγαλα τις μπότες , έβαλα τα σπορτέξ και πήρα τους δρόμους . Το κρύο τσουχτερό να το αντέξω δεν μπορώ που λέει και το τραγούδι. Τα λεφτάααα μου ρε !!Πάλι περπάτημα, μετά από μισή ώρα έφτασα στο περίπτερο . Ναι γεια σας με θυμάστε ;Ναι εσύ δεν είσαι που ήρθες και πήρες τα Pall Mall το μεσημέρι ; Μπράβο μνήμη για χασικλής !!!!Μα καλά αυτός βάρδια στο περίπτερο δεν αλλάζει είπα από μέσα μου. Μήπως είδατε το πορτοφόλι μου ; (ερώτηση κι εγώ ) Όχι κοπελιά δεν είδα τίποτα, εδώ εμείς είμαστε εκκλησία μου είπε, αν έβρισκα τίποτα θα το κράταγα (αυτό φοβάμαι κι εγώ είπα από μέσα μου ). Πέρασε πριν και το παλικάρι που ήσασταν μαζί και με ρώτησε (βρε μήπως βιάστηκα να τον κακοχαρακτηρίσω τον Ν ; ) Τον πήρα τηλέφωνο αμέσως , είμαι κάτω από το σπίτι σου , τσακίσου και έλα εδώ άσε τη Μ και έλα δεν με νοιάζει . Περίμενα κάτω από την πολυκατοικία , άναβα το ένα έσβηνα το άλλο , τα χέρια μου είχαν παγώσει , μετά από κανένα τέταρτο εμφανίστηκε (αυτή τη στιγμή που σας γράφω καπνίζω το τελευταίο μου τσιγάρο …σνιφ) Μπήκαμε στο καλό διακοσμημένο σπίτι του , αφού του το έκανα όλο άνω κάτω δεν βρήκα τίποτα . Καθίσαμε , ανάψαμε και οι δυο τσιγάρο έκανε να βγάλει από την τσέπη του λεφτά. Θες να σου δανείσω μου είπε ;(Ντρεπόμουνα για τις σκέψεις που είχα κάνει …) Όχι του είπα , έχω και έφυγα . Απελπισμένη πια πήρα το δρόμο του γυρισμού. Μπήκα σπίτι , πήρα τη μάνα μου τηλέφωνο λυπημένη . Σήμερα ήταν μια σημαντική μέρα για μένα. Πριν από λίγες ώρες που είχαμε μιλήσει στο τηλέφωνο ήμουνα μες στην τρελή χαρά και τώρα …. Της το είπα αμέσως , με μια ανάσα. Πίστευα ότι θα άρχιζε να μου φωνάζει , να μου λέει μια ζωή έτσι ήσουνα τώρα θα αλλάξεις , σαν τον πατέρα σου , χάνεις τα πάντα … Αντί για αυτό με μια γλυκιά φωνή μου είπε να μην στεναχωριέμαι για λεφτά , υπάρχουν πολύ πιο σημαντικές απόλυες στη ζωή . Της είπα τι είχε γίνει . Μου είπε ότι μόλις σήμερα είχε βάλει κάτι λεφτά που της είχα ζητήσει . Πρώτη φορά στα χρονικά που μου ερχότανε να τη βρίσω που έβαλε τα λεφτά στην ώρα τους ! Κλείσαμε το τηλέφωνο , κατάλαβα ότι μια ζωή έκανα ένα μεγάλο λάθος , δεν άφηνα στους ανθρώπους το περιθώριο να μου δείξουν αυτό που πραγματικά νιώθουν ή είναι, πάντα έβγαζα δικά μου συμπεράσματα και το κυριότερο τις περισσότερες φορές λανθασμένα .

Πήρα στις τράπεζες ακύρωσα τις κάρτες , ρώτησα και πότε είναι να βάλω τη δόση στην πιστωτική , στους άλλους αν είχε γίνει καμιά κίνηση στο λογαριασμό μου . Το ποσό που είχε βάλει η μάνα ήταν ακόμα μέσα , ανακούφιση . Ρώτησα αν μπορώ να βγάλω τα λεφτά με την ταυτότητα και του εξήγησα την κατάσταση , μου είπε κάτι μπορεί να γίνει, θα εξακριβώσουν τα στοιχεία σας και θα σας τα δώσουν μάλλον . Ξάπλωσα στο καναπέ και κοιτούσα το ταβάνι …. Αχ τι μέρα κι αυτή !!!!

Λάρσα

Τη λέξη Λάρισα τόσες πολλές φορές(μαζεμένες ) δεν την είχα ακούσει ποτέ στη ζωή μου , ούτε ακόμα σε παιχνίδι της ΑΕΛ , και έτυχε να την ακούσω στην εκπομπή του Λαζόπουλου σήμερα . Δεν ήθελα να γράψω τίποτα γι αυτό , για το «φαινόμενο…….» Λαζόπουλος , εξάλλου αποφεύγω να μιλάω για κάτι που μιλάνε όλοι οι άλλοι , αλλά δεν άντεξα , όταν σήμερα ο Χρήστος με ρώτησε εσύ από την Αθήνα δεν είπαμε ότι είσαι ; Όχι του λέω από τη Λάρισα και τι γυρνάει και μου λέει ; Αααα από εκεί που είναι ο Λαζόπουλος … Πλέον έτσι θα προσδιοριζόμαστε οι Λαρισαίοι ; Ε όχι !!!
Τελείωσα κι εγώ από το ιστορικό 2 Λύκειο Λάρισας ήξερα ότι από εκεί είχε αποφοιτήσει ο Γεωργούλης αλλά ότι θα είχε αποφοιτήσει όμως και ο Λαζόπουλος, δεν το περίμενα .Βέβαια την εποχή που πήγαινε ο Λαζόπουλος λύκειο , το 1 και το 2 λύκειο πρέπει μόνο να υπήρχαν στη Λάρισα(χα-χα-χα).Μετά σκέφτομαι η μάνα μου μαζί με τη μάνα του(η οποία μοιάζει αρκετά με τη μάνα που έκανε ο Λαζόπουλος στους Μήτσους (χα-χα)) στο ίδιο κομμωτήριο πάνε , ε στην ίδια γειτονιά θα έμενε κι αυτός …
Το καλύτερο που έχει η εκπομπή του Λάκη είναι το κοινό και η ατμόσφαιρα που μοιάζει «αυθεντική» και που σπάνια σου μεταφέρει μια ελληνική εκπομπή. Ωραίες οι τραγουδίστριες που φέρνει , ωραίες και οι μουσικές που ακούγονται μέσα από το Αλ Τσαντίρι , αλλά θα προτιμούσα πιο ριψοκίνδυνους ήχους για την θεαματικότητα, από νέους άσημους τραγουδιάνους … Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα σε αυτή τη ζωή , δεν θα κινδυνολογήσω , μαρέσει η εκπομπή του και την βλέπω ευχάριστα , όπως είδα ελάχιστες εκπομπές στη ζωή μου από τότε που αρχίζω και θυμάμαι …Τον κατηγορούν ότι είναι μέσα στο σύστημα και δεν τον παίρνει , αλλά κι αυτοί που τον κατηγορούν μέσα στο σύστημα είναι .Αφήστε τους να παίζουν το δικό τους σύστημα λοιπόν , έτσι κι αλλιώς όλοι μέσα στο σύστημα είμαστε ή εκεί θέλουμε να μπούμε αλλιώς αυτοκτονείς και αγιοποίησε . Όσο είσαι ζωντανός με πάθη και αδυναμίες θα έρθουν στιγμές που θα μαλακιστείς αλλά και θα μεγαλουργήσεις και ο συμπατριώτης μου σε αυτή τη φάση τα πάει καλά και δεν πρέπει να του τσιγκουνευόμαστε ένα δυνατό χειροκρότημα …

Υ.Σ Ε και μετά το Λονδίνο ένιωθα ένα κενό και λέω δεν ξαναγίνομαι ξανθιά (ξανθιά που λέει ο λόγος , κάτι σε ανοιχτό τέλος πάντων)! Όσο για το δίπλωμα οδήγησης αύριο ήταν να δώσω και απεργούν , αυτά είναι σημάδια από κάποιον εκεί ψηλά !

London

I've never been to the U.S.A.
I'm a slave on a minimum wage
Detroit, New York and L.A.
But I'm stuck in the U.K.

Το Template σύντομα θα αλλαχτεί , όταν δηλαδή πάρω την απόφαση να γράψω και πάλι ,προς το παρόν αφήστε με να το χαρώ....

Olympia International Film Festival 2007 - trailer

olympiafestival

Αντίο Άρτεμις

Σήμερα το μεσημέρι , άφησε την τελευταία της πνοή στην γενική κλινική «Ευθύμιος Πατζίδης» στη Λάρισα η Άρτεμις Πολυζοπούλου . Η Άρτεμις , είχε κάνει τρείς κόρες και έναν γιο ο οποίος πέθανε λίγες ώρες μετά τη γέννηση του . Η μικρότερη κόρη της Ευαγγελία , είναι η μητέρα μου .

Το θάνατο της τον έμαθα πάνω σε ένα λεωφορείο . Που αλλού θα το μάθαινα; Όλα τα σημαντικά και άλλοτε θλιβερά γεγονότα της ζωής μου πάντα πάνω σε κάποιο λεωφορείο θα τα άκουγα .

Η Άρτεμις έφυγε πλήρης ημερών . Ποτέ δεν την κατάλαβα αυτή την έκφρασή . Τι είναι ο άνθρωπός ; Γάλα ; Πλήρης Λιπαρών που λέμε κλπ ;88 χρόνια έζησε η Άρτεμις, από τα οποία 18 χήρα .Το σπίτι της πάντα μύριζε ζυμωτό ψωμί , πίτες και λιχουδιές, τα χέρια της ήταν πάντα γεμάτα καραμέλες , δραχμές και μετέπειτα ευρώ , τι κι αν κανένα από τα 6 της εγγόνια δεν πήρε το όνομα της .

Χρόνια τώρα ήταν χαμένη σε έναν δικό της κόσμο, ξέρω ότι περίμενε αυτή την ώρα με καρτερικότητα . Αντίο γιαγιούλα μου , σ’ αγαπάω πολύ . Καλό ταξίδι .Το μικρότερο εγγόνι σου , Σοφία .

Υ.Σ Περαστικά στη φίλη μου Αικατερίνη , καθώς και στον μπαμπά της μετά το σοβαρό ατύχημα που είχανε στην εθνική . Πληροφοριακά πηγαίνανε στο γάμο του γιού του Τράγκα , καθώς ήταν σόι με τη νύφη .Δεν τα κάνουμε τέτοια λάθη .

One Love! One Heart!
Let's get together and feel all right.
Hear the children cryin' (One Love!);
Hear the children cryin' (One Heart!),
Sayin': give thanks and praise to the Lord and I will feel all right;
Sayin': let's get together and feel all right. Wo wo-wo wo-wo!

Let them all pass all their dirty remarks (One Love!);
There is one question I'd really love to ask (One Heart!):
Is there a place for the hopeless sinner,
Who has hurt all mankind just to save his own beliefs?

One Love! What about the one heart? One Heart!
What about - ? Let's get together and feel all right
As it was in the beginning (One Love!);
So shall it be in the end (One Heart!),
All right!
Give thanks and praise to the Lord and I will feel all right;
Let's get together and feel all right.
One more thing!

Let's get together to fight this Holy Armagiddyon (One Love!),
So when the Man comes there will be no, no doom (One Song!).
Have pity on those whose chances grows t'inner;
There ain't no hiding place from the Father of Creation.

Sayin': One Love! What about the One Heart? (One Heart!)
What about the - ? Let's get together and feel all right.
I'm pleadin' to mankind! (One Love!);
Oh, Lord! (One Heart) Wo-ooh!

Give thanks and praise to the Lord and I will feel all right;
Let's get together and feel all right.
Give thanks and praise to the Lord and I will feel all right;
Let's get together and feel all right.

2 ΧΡΟΝΙΑ "ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΟΙΔΗΜΑ"

Σήμερα Τρίτη και 13 το «Εκπαιδευμένοι στο οίδημα» γίνεται 2 χρονών . Το ευχάριστο αυτό γεγονός εορτάστηκε με εκδρομή στην Καλαμπάκα που ήπιαμε κρασί με την τσανάκα και φυσικά, φάγαμε τον άμπακο ,με θέα τα Μετέωρα .


Το γλέντι συνεχίστηκε με sinecod , otrivin, strepsils, στο μικρό Παρίσι (βλ.Τρίκαλα) για καφέ , και καταλήξαμε στο «Μύλο 1927» στη Λάρισα με άφθονο αλκοόλ κάτω από τους ροκ ήχους του Glenn Hughes(βλ. Deep Purple/Black Sabbath). Άντε και να τα χιλιάσουμε !

Υ.Σ Στις φωτό είμαι μόνο εγώ γιατί οι φίλοι μου είναι διάσημοι και δεν θέλανε να εκτεθούν , χαχαχα… Εντάξει είναι και σε κάποιες ο Glenn Hughes , αλλά αυτός δεν είναι φίλος μου !

Υ.Σ 2 Και πριν 2 χρόνια και σήμερα πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ήταν και είναι ο Γιώργος Παπανδρέου , είδατε που δεν άλλαξε τίποτα ουσιαστικό τελικά ;

Πριγκηπέσα-Μανώλης Λιδάκης

Καμουφλάζ

Ανήκω σε μια μακιγιαρισμένη γενιά , που κάθε βράδυ παστώνεται τόνους πούδρας , για να αντιμετωπίσει την επόμενη μέρα . Ανήκω σε μια γενιά που μεγάλωσε με άλλα πρότυπα και καλείται να παίξει το ρόλος της σε μια κοινωνία που έχει άλλες βάσεις από αυτές που μας μάθανε . Ανίδεοι , χωρίς προσανατολισμό , χωρίς πορεία, το μόνο που μας έμεινε είναι το καμουφλάζ .

Μεγάλωσα σε μια παραδοσιακή ελληνική οικογένεια , που η μητέρα μου πήρε το επίθετο του πατέρα μου γιατί παντρεύτηκε πριν το 1982 . Μπήκα από το νηπιαγωγείο σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που με προετοίμαζε για χρόνια, για εκείνη τη στιγμή που θα έδινα 4 μαθήματα στις Πανελλαδικές εξετάσεις για να επιτύχω ή όχι την εισαγωγή μου σε κάποιο τριτοβάθμιο "ίδρυμα" και λίγα δευτερόλεπτα νωρίτερα μου ανακοίνωσαν ότι θα έδινα 14 μαθήματα αντί για 4 . Μεγάλωσα πιστεύοντας ότι ο προορισμός μου ήταν να σπουδάσω αυτό το οποίο θα μου άρεσε, θα άνοιγε τους ορίζοντες μου και στη συνέχεια θα γινόταν το επάγγελμα μέσα από το οποίο θα μπορούσα να προσφέρω , αλλά και να ζω από αυτό , ότι κάποια στιγμή θα έβρισκα την πραγματική αγάπη στο πρόσωπο ενός συντρόφου , τον οποίο θα επέλεγα να γίνει σύζυγος μου και θα κάναμε μια ευτυχισμένη οικογένεια , πλαισιωμένη από μικρά κωλόπαιδα.

Ήρθε η ώρα που πρέπει να εκπληρώσω τον προορισμό μου .Οι σπουδές μου δεν μου άνοιξαν κανέναν ορίζοντα , ίσα ίσα μου έκλεισαν κι αυτόν που είχα . Προσπάθησα να κάνω επάγγελμα αυτό που αγάπησα και σπούδασα , φυσικά κατάλαβα ότι δεν μπορώ να ζήσω από αυτό , αλλά ούτε να προσφέρω σε μια κοινωνία που δεν προσφέρει τίποτα . Όσο για οικογένεια και κωλόπαιδα , ούτε να το σκέφτεστε .

Κανείς από τους φίλους μου δεν θέλει να κάνει οικογένεια , γιατί να κάνει εξάλλου ; Έχει όποιον γκόμενο, γκόμενα θέλει ανά πάσα στιγμή, τα λεφτά από την δουλειά που κάνει που δεν έχει καμία σχέση με αυτό που σπούδασε ή ονειρεύτηκε, του φτάνουν μόνο για να πληρώσει το ενοίκιο και τις πιστωτικές κάρτες .Παρόλα τα πτυχία και τις ξένες γλώσσες δεν μπορεί να κάνει πραγματικότητα την προκοπή που ονειρεύτηκαν οι γονείς μας για μας .

Οι φίλες μου ετών 30 , λένε πως είναι κατά του γάμου και πως είναι επιλογή τους να είναι μόνες . Βλέπουν και τις άλλες μισές που είναι με το διαζύγιο στο χέρι , και σου λέει άσε καλύτερα . Βέβαια δεν βλέπουν τις ελάχιστες εξαιρέσεις εκείνων των φιλενάδων τους , που είναι ευτυχισμένες στο γάμο τους , γιατί αυτές θα είναι τίποτα απλές νοικοκυρές άντε το πολύ –πολύ να είναι και δημόσιοι υπάλληλοι . Αυτές θέλουν καριέρα λέει και σύνταξη μαζί με τους άντρες γιατί είμαστε ίσοι , άσχετα αν οι άντρες στην σύνταξη μπλέκουν με δεκαοχτάχρονες , ενώ αυτές πάνε εκδρομές με χριστιανικές λέσχες και προσπαθούν να κουμαντάρουν τις εξάψεις τους από την κλιμακτήριο . Καμουφλάζ της δυστυχίας τους είναι . Θα παρακαλούσαν να έβρισκαν έναν άντρα που θα έπεφτε στα γόνατα τους και θα τους ζητούσε να τον παντρευτούνε . Θα ξετρελαινόντουσαν , αλλά δεν βρέθηκε κανένας , εξάλλου αν τολμούσαν να ομολογήσουν ότι ονειρευόντουσαν τέτοιες στιγμές ή ότι έχουν παλιομοδίτικες αντιλήψεις θα λέγανε ή ο γκόμενος θα την έκανε πριν να ξημερώσει .

Ξέρετε τι μου θυμίζει όλο αυτό ; Είχα μια φίλη , που ήταν άσχημη και με αρκετά παραπανήσια κιλά , κάτι σαν τον Βενιζέλο ένα πράγμα . Όλες μας εκεί στα 19 , χαιρόμασταν την σαρκική ηδονή που μοιραζόμασταν με τους εκάστοτε φίλους μας , εκείνη μου έλεγε ότι δεν ήθελε να συνουσιαστεί με κανέναν , γιατί δεν ήθελε να γυρίσει κανείς και να πει ότι την διακόρεψε . Αρχίδια μάντολες . Πιο μικρή νόμιζα ότι ήταν αυστηρών αρχών και πολύ ηθική για να κάνει κάτι τέτοιο, στην πορεία των ζωών μας κατάλαβα ότι ήταν απλώς ένα καμουφλάζ , ήταν αυτό που λέμε όσα δεν πιάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια . Μα φυσικά και διψούσε για πέος , μα διψούσε σας λέω , και από την καταπίεση με την πρώτη ευκαιρία θα άρχιζε τις παρτούζες , μα έλα που ήταν τόσο άσχημη για να την πλησιάσει ο οποιοσδήποτε .

Αυτή είναι η γενιά μου , απορρίπτει αρκετά πράγματα και αυτήν την απόρριψη την έχει κάνει μαγκιά αλλά όχι από επιλογή . Το ίδιο κάνω και εγώ , γιατί η πραγματικότητα μας είναι τόσο ξεκωλιασμένη που δεν την πηδάει πλέον κανείς . Μπουρδέλο που λέει και ο Πάγκαλος , αλλά χωρίς πελάτες , αναδουλειές .

Volos-Larisa 2013 Mediterranean Games

imagine 89.7 on air

Καλή Αρχή …

Ακούστε ζωντανά ΕΔΩ

Koufomata-Vazelini

Γιατί τυρί είναι μόνο η φέτα

Διάλογος ανάμεσα σε Θεσσαλονικιό και Αγρινιώτη . Πίσω από την πλάτη μου
Θεσσαλονικιός : Το τυρί μαλάκα μου είναι η φέτα , το κασέρι δεν είναι τυρί .
Αγρινιώτης : Τι λες ρε βλάκα , τυριά είναι όλα και η φέτα και το κασέρι και το κεφαλοτύρι και η κεφαλογραβιέρα και το γκούντα το ένταμ , το φίνα , το μιλνερ , το τρικαλινό , όλα αυτά είναι τυριά .
Θεσσαλονικιός : Κάτσε να δεις θα πάρω μια φίλη μου τηλέφωνο .Τουτ-τουτ.
Φίλη Θεσσαλονικιού : Ναι …
Θεσσαλονικιός : Έλα Άννα να σε πω τυρί ποιο είναι ;
Φίλη Θεσσαλονικιού :Η φέτα.
Θεσσαλονικιός :Το κασέρι είναι τυρί;
Φίλη Θεσσαλονικιού : όχι το κασέρι δεν είναι τυρί , είναι κασέρι !!!
Χα-χα-χα Και το παραλήρημα συνεχιζότανε … Ξέρω ότι ο φίλος Αγρινιώτης δεν θα έβρισκε ποτέ το δίκαιο του κι ας ήταν σωστός , εξάλλου στο παρελθόν έχω συμμετάσχει και εγώ σε παρόμοια συζήτηση ! Δεν ξέρω γιατί αλλά μεγαλώσαμε αναγνωρίζοντας σαν τυρί μόνο τη φέτα ! Κι εγώ ως «τυρί» θα έπρεπε να ξέρω κάτι παραπάνω . Η συζήτηση συνεχίζεται .
Θεσσαλονικιός : Την άλλη τη μαλακία που την πας παίρνεις ένα γύρο με απόλα και δεν σου βάζουν κέτσαπ μουστάρδα αν είναι δυνατόν , πρέπει να τους το πεις για να σου βάλλουν , ήμαρτον … Το παραλήρημα συνεχίστηκε για αρκετή ώρα , είχα τη χαρά να ζήσω και στο βορρά και στο νότο , ώστε πλέον να μην τρώω τέτοιες συγχύσεις και να προσαρμόζομαι ανάλογα με το περιβάλλον , πάντως η μαλακία που έχετε για κεμπαπ εσείς οι νότιοι, σαν μπιφτέκι ένα πράγμα είναι αηδία , έλα εδώ πάνω να φας κεμπαπ κεμπαπ να σου πιαστεί …

Αυτά για τις διαφορές βόριων και νότιων , τώρα μια άλλη διαφορά . Ταξιδεύω με ένα νεαρό ζευγάρι Καναδών , είναι παντρεμένοι .Η αλήθεια είναι ότι είχαμε ένα αρκετά δύσκολο και κουραστικό ταξίδι , η γυναίκα δείχνει ήρεμη , και λέει στον άντρα της να μην στεναχωριέται και πως ας το δούνε σαν μια άλλη ακόμα εμπειρία. Φαντασθείτε , να ήταν ελληνίδα η γκόμενα , θα γκρίνιαζε από την αρχή μέχρι το τέλος του ταξιδιού θα του τα είχε πρήξει του ανθρώπου, λες και έφταιγε αυτός και θα την χώριζε .Ήταν ντυμένη απλά και εντελώς άβαφη γιατί πήγαινε εκδρομή στη φύση , φαντασθείτε ελληνίδα , ντυμένη σαν λατέρνα με την γόβα ή την τακουνάρα έστω, και με τον μισό Μπέζα στη μάπα (Hondos Center για τους νότιους !!!) Φαντασθείτε τώρα τη μάνα του άντρα στην περίπτωση που ήταν Έλληνες … Αχ η ρουφιάνα το τύλιξε τον γιόκα μου , αχ αυτή η σουρλουλού μου τον πήρε από τα χέρια και τα σχετικά και θυμηθείτε ότι μιλάμε για ένα ζευγάρι πολύ νεαρό σε ηλικία , η ελληνίδα μάνα θα τα έλεγε αυτά κι αν μιλούσαμε και για το γιο της ετών 45 . Φαντασθείτε τώρα αυτό το ζευγάρι στην περίπτωση που δεν ήταν παντρεμένοι και προέκυπτε μια εγκυμοσύνη , στην δικιά μας πραγματικότητα το πιο πιθανό ήταν να χώριζαν και η κοπέλα να έκανε έκτρωση , στην περίπτωση των Καναδών το πιο πιθανό ήταν να μένανε μαζί να μην παντρευόντουσαν αν δεν ήθελαν , να συζούσαν και να μην είχε αλλάξει τίποτα . Πρέπει επειγόντως να αλλάξουμε νοοτροπία .

Γιατί τυρί είναι μόνο η φέτα

Πτυχιακές

Μια προσφορά για τους φίλους συμφοιτητές μου , που πλέον σκορπιστήκαμε σε όλα τα μέρη της Ελλάδας … Τι σας φέρνω τι σας φέρνω ; Ολόφρεσκες πτυχιακές του κ. Κούτρα διαλέχτε και πάρτε και αν δεν σας αρέσουν , μην μασάτε , θα βγάλουν και οι άλλοι καθηγητές … Όποιος θέλει να ασχοληθεί με καθαρά δημοσιογραφικά θέματα , να έρθει σε συνεννόηση , με τον κ.Σμυρνή , την κ.Κωστακοπούλου και την κ. Σκούτα .Οι παρακάτω πτυχιακές είναι καθαρά τεχνικού περιεχομένου , για τα σχετικά με τις τεχνολογίες web , να έρθετε σε συνεννόηση με κ. Χριστοδούλου , κ . Καραμπούλα , ενδεικτικά αναφέρω κάποια ονόματα καθηγητών . Όσο για τα της γραφιστικής δεν έχω ιδέα .

Πρόγραμμα δημιουργίας και επεξεργασίας λίστας (play list)ακουστικού υλικού με σκοπό την χρήση του σε ραδιοφωνικό σταθμό .
Στην παρούσα πτυχιακή εργασία , οι σπουδαστές θα δημιουργήσουν ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα δημιουργίας και επεξεργασίας λιστών (play list) για ραδιοφωνική εκπομπή. Οι λίστες θα περιλαμβάνουν αρχεία ήχου ραδιοφωνικών εκπομπών όπως για παράδειγμα τραγούδια, διαφημίσεις , σποτάκια, συνεντεύξεις κλπ και θα είναι χρονοπρογραμματιζόμενες ανά μέρα/εβδομάδα κλπ. Όλο το υλικό θα είναι αποθηκευμένο σε βάση δεδομένων με σκοπό την εύκολη και γρήγορη αναζήτηση τραγουδιών . Τέλος η εφαρμογή θα διαθέτει και παράθυρο ζωντανής επικοινωνίας μέσω μηνυμάτων (live chatting) με τους ακροατές του ραδιοφωνικού σταθμού πάνω από το πρωτόκολλο TCP/IP.
Η εφαρμογή θα δημιουργηθεί σε προγραμματιστικό περιβάλλον Visual Basic .

Απαιτήσεις πτυχιακής : Κατασκευαστική –απαιτείται η παρουσία των σπουδαστών στο χώρο του Τμήματος και βασικές γνώσεις προγραμματισμού .
Αριθμός Σπουδαστών :2-3
Βαθμός Δυσκολίας *****

Ζωντανή Τηλεόραση (live TV )μέσω διαδικτύου .
Στην παρούσα πτυχιακή εργασία , οι σπουδαστές θα δημιουργήσουν έναν τηλεοπτικό σταθμό χρησιμοποιώντας εξοπλισμό και λογισμικό μετάδοσης ζωντανού οπτικό-ακουστικού υλικού μέσω διαδικτύου . Για τον λόγο αυτό θα χρησιμοποιηθεί εξειδικευμένο υλικό και λογισμικό για την δημιουργία και εγκατάσταση ενός εξυπηρετητή (server) που θα μεταδίδει τόσο ζωντανό υλικό που θα συλλαμβάνεται από βιντεοκάμερα , όσο και υλικό κατά απαίτηση των χρηστών (on demand).

Απαιτήσεις πτυχιακής : Κατασκευαστική –απαιτείται η παρουσία των σπουδαστών στο χώρο του τμήματος .
Αριθμός σπουδαστών 2-3
Βαθμός δυσκολίας : ***

Ασύρματη δικτύωση (WiFi). Μελέτη και εγκατάσταση ασύρματου τοπικού δικτύου στο τμήμα Πληροφορικής και ΜΜΕ.
Στην παρούσα πτυχιακή εργασία, οι σπουδαστές θα ασχοληθούν
α)με την θεωρητική παρουσίαση της ασύρματης δικτύωσης σε επίπεδο τοπικού και μεγαλύτεροι δικτύου παρουσιάζοντας πρωτόκολλα επικοινωνίας , και τον απαιτούμενο τεχνικό εξοπλισμό (access points, routers, κεραίες κλπ) και
β)την εγκατάσταση ενός ασύρματου δικτύου πλήρως λειτουργικού στον χώρο του τμήματος Πληροφορικής και Μ.Μ.Ε .

Απαιτήσεις πτυχιακής : Κατασκευαστική –απαιτείται η παρουσία των σπουδαστών στο χώρο του τμήματος .
Αριθμός σπουδαστών 1-2
Βαθμός δυσκολίας : ***


Παρουσίαση μεθόδων και τεχνικών μεταπαραγωγής τηλεοπτικού υλικού .
Η μεταπαραγωγή οπτικο-ακουστικού υλικού περιλαμβάνει την δημιουργία ηχογραφήσεων , ταινιών κινηματογράφου , φωτογραφιών και ψηφιακής τέχνης , βίντεο και τηλεοπτικών προγραμμάτων . Σαν όρος είναι γενικός και περιλαμβάνει όλα τα στάδια της παραγωγής που λαμβάνουν μέρος μετά την πραγματική καταγραφή του υλικού και τελειώνει με την ολοκληρωμένη εργασία . Η μεταπαραγωγή στην πράξη είναι πολλές και διαφορετικές διαδικασίες που οργανώνονται κάτω από το ίδιο όνομα. Αυτές περιλαμβάνουν :Επεξεργασία εικόνας και τηλεοπτικού προγράμματος , επεξεργασία ενός μουσικού θέματος , εγγραφή και επεξεργασία της μουσικής , προσθήκη ειδικών εφέ κυρίως με τη χρήση υπολογιστών . Στην παρούσα εργασία οι σπουδαστές καλούνται να παρουσιάσουν μια ολοκληρωμένη μελέτη των μεθόδων μεταπαραγωγής οπτικο-ακουστικού υλικού(γραμμικές/μη γραμμικές ), καθώς και των υπολογιστικών συστημάτων που χρησιμοποιούνται και των εταιρειών που ασχολούνται στον χώρο αυτό τόσο στην Ελλάδα, όσο και στον υπόλοιπο κόσμο .

Απαιτήσεις πτυχιακής : Βιβλιογραφική
Αριθμός σπουδαστών 1
Βαθμός δυσκολίας : **


Είναι και άλλες δυο αλλά να πάτε να γαμηθείτε βαριέμαι να τις γράφω , σε καμιά βδομάδα θα τις βγάλει και ο Κούτρας στη σελίδα του , δεν έχουν βγει επίσημα , εγώ όμως έχω το προνόμιο να της έχω !!Χα-χα-χα… Τα άλλα θέματα τα κρατάω για μένα , χε-χε! Φιλιά σε όλους σας κωλοπαίδια μου λείπετε !!!

Άντε και καλό πτυχίο !

Καλοριφέρ

Ήρθε ο καιρός , να ζεστάνει ετούτο το κρύο δωμάτιο, μα εγώ θέλω κρύο και βγήκα έξω στο μπαλκόνι . Έξω βρέχει και με μανία ο αέρας βάλθηκε να ξεριζώσει τις ετοιμόρροπες τέντες μου . Πήρα τη σκάλα και ανέβηκα πάνω σε μια από τις τέντες .

Ξάπλωσα και η βροχή έπεφτε με λύσσα στο πρόσωπο μου , τι ευτυχία , ούτε το κρύο δεν μπορούσα να νιώσω πια .Η τέντα ξαφνικά ξεριζώθηκε και μετατράπηκε σε μαγικό χαλί και άρχισε να αιωρείται και να με ταξιδεύει στον αέρα , να με πάει μακριά … Ξύπνησα αγκαλιά με το καλοριφέρ , είναι μέρες ξεκούραστες , μέρες που ονειρεύομαι ξανά το αύριο με τζαμαϊκανά χρώματα .

Γυρνάω από τη δουλειά , με το τζιν βρεγμένο μέχρι πάνω , ένα ζεστό μπάνιο και μετά γρήγορα κάτω από τα σκεπάσματα με τις χοντρές χειμωνιάτικες , αρκουδιάρικες πιτζάμες μου …

Αρχίζω να συνηθίζω σιγά σιγά το πρωινό ξύπνημα , καλά μην φανταστείς εκεί γύρω στις 10, καφές , τσιγάρο , χοντρά ρούχα και έτοιμη να αντιμετωπίσω το κρύο ξανά .

Σχεδιάζω ταξίδι μακρινό σε πιο κρύα μέρη από εδώ , πάλι παρέα με ζεστό καφέ και τσιγάρο …

Omerta

"chi non sente,non vede e non parla,vive cent'anni"

«όποιος δεν ακούει, δε βλέπει και δε μιλάει, ζει εκατό χρόνια».

Μαφιόζικη επίθεση στον Ταύρο

Νεκρός βρέθηκε ο Γεράσιμος Μαυράκης , από πέντε, από εφτά σφαίρες οι απόψεις διίστανται . Οι περισσότεροι τον παρουσιάζουνε σαν 39χρονο αν και στην ΝΕΤ σήμερα στο μεσημεριανό δελτίο τον μεγάλωσαν λίγο λέγοντας νεκρός βρέθηκε ο 47χρονος(….) .

Δεν ήξερα τίποτα για τον Γεράσιμο Μαυράκη πέρα από το ότι ήταν σύζυγος της Νένας Χρονοπούλου . Δεν ξέρω αν σκότωσε ανθρώπους ή έβαλε άλλους να σκοτώσουν , δεν ξέρω πόσοι άλλοι μπορεί να πεθαίνουν καθημερινά πάνω σε ξεκαθαρίσματα .

Όσο για την αστυνομία , δεν αναρωτιέμαι τι κάνει , προφανώς τους αφήνει να αλληλοσπαράζονται και κάθεται απλά και τους χαζεύει .

Ξέρω μόνο πως σήμερα ήταν η γιορτή του και σίγουρα δεν πρόλαβε να ακούσει καμία ευχή για την ονομαστική του εορτή . Χρόνια Πολλά Μάκη και καλό σου Ταξίδι .

Bye Bye

Για τον Ανδρέα …

Αλήθεια δεν ξέρω πως και κατάντησα εγώ να κάνω παρέα μαζί σου τόσα χρόνια ! Αλλά δεν έχει και τόση σημασία το πώς , σημασία έχει ότι έκλαψα για κάποιον εντελώς trendy που ακούει Βίσση , έλεος !!! Μα να μην είσαι λίγο ψαγμένος , να μην τα λες ωραία , να μην ακούς reggae , rock, heavy metal, κάτι βρε παιδί μου …

Τι σημασία έχουν όλα αυτά , καμία μικρή μου αμοιβάδα . Δεν μπα να άκουγες Βίσση , δε μπα να γούσταρες να πάμε να χτυπιόμαστε στα νταπαντούδικα και να καθόμαστε στο πρώτο τραπέζι πίστα στα μπουζούκια , εγώ σε γούσταρα τρελά γιατί έχεις απίστευτό χιούμορ μπαγάσα , γιατί ήσουν ο μόνος που ήσουν δίπλα μου σε όλες τις στιγμές καλές και κακές , και ας μου έσπαγες τα νεύρα .

Θα ξεχάσω τι delivery έχουμε φάει μαζί(ψωμί και αλάτι που λέμε) , τι τράκες μου έκανες συνέχεια ,το διάβασμα για να μην πω καλύτερα τα σκονάκια που κάναμε μαζί , την άθλια μουσική που έπαιζες πάντα στο σπίτι σου και το ίδιο έλεγες κι εσύ για τη δικιά μου ! Εκεί στην Τράπεζα στα Χανιά έμαθα σε πάνε πίπα κώλο , μην ανησυχείς θα το συνηθίσεις !!!

Συγνώμη που δεν έκλαψα και δεν έκανα λιτανείες μπροστά σου όταν αποχαιρετιστήκαμε , δεν τα μπορώ αυτά , εξάλλου σου είπα δεν μπορώ να σου υποσχεθώ για τίποτα , εγώ συνήθως επιλέγω να χάνομαι . Τι να σου πω τώρα, όχι δεν θα χαθούμε ; Μα ήδη έχω να σε δω τόσες μέρες , παρόλα αυτά για μένα πάντα θα είσαι ο γείτονας μου , ο απέναντι …

Σ’αγαπάω ρε μούτρο , για όλες τις βουτιές που κάναμε μαζί , για όλα τα γέλια , τις συζητήσεις , το διάβασμα, τις τσικουδιές , για τα μάτια σου . Αντίο φιλαράκι

Στη φωτό έχεις εντελώς ηλίθια φάτσα αλλά δεν πειράζει !!!!
Δέσποινα-εγώ- Ανδρέας 06-10-2007

Το τραγούδι που ακούγεται στο gcast είναι το «Είσαι Αλλού, είμαι εδώ» του Γιωργή Χριστοδούλου και για ακόμη μια φορά το έκλεψα από το gcast του Πυγμαλίων , που είναι το αγαπημένο μου

Λιώνουν τα μάτια μου στο φως της τηλεόρασης

Το σπίτι μοσχοβολάει καφέ. Η φωνή του Αγγελάκα εισβάλει στο δωμάτιο από το iTunes ενώ αμυδρά από την κουζίνα ο γνώριμος ήχος της καφετιέρας «φτύνει» τον γαλλικό μου στο πιρέξ σκεύος της . Γαλλικός, Jacobs, κλασσικός , χωρίς αρώματα και μαλακίες , σκέτος , πικρός σαν τον καπνό μου .

Απογευματάκι, ο ήλιος δύει , ένα κόκκινο σημάδι στο μάγουλο , να δηλώνει πως μόλις ξύπνησα , ο γνώριμος πόνος στο σβέρκο , επιμένει . Τόσα χρόνια με νανουρίζουν τα τηλεμάρκετινγκ των ελληνικών καναλιών και ακόμα να πάρω εκείνο το μαξιλάρι με την λακουβίτσα . Να σου πω έχω να το δω σε τηλεμάρκετινγ από τα τέλη του 90 , τώρα μόνο όργανα γυμναστικής και κρέμες ομορφιάς, μέχρι και τα τηλεμάρκετινγκ του 2000 ανιαρά .
Ωραίος σύντροφος η τηλεόραση , να σε νανουρίζει το βράδυ , ίσως να είναι και ο μοναδικός λόγος που δεν την έχω σπάσει ακόμα , αν και τώρα τελευταία βλέπω και λίγο ΣΚΑΙ, τη λέω την αμαρτία μου , δεν ξέρω έχει κάτι , απλά «κάτι» διαφορετικό .

Όχι δεν θα πω πάλι και τι ωραία ήταν τότε που βλέπαμε Jammin και Comfuzio , καλή και η νοσταλγία , αλλά έλεος θέλουμε κάτι καινούργιο επιτέλους . Οι άνθρωποι της με χαλάνε , όχι τόσο το στιλ των εκπομπών. Για παράδειγμα , η Βέφα Αλεξιάδου και ο Στάθης Παναγιωτόπουλος έχουν κάνει εκπομπή μαγειρικής , αλλά η μέρα με τη νύχτα μην τρελαθούμε κιόλας , αυτό εννοώ , δεν ξέρω αν με πιάνεις .

Έτσι όπως την παρατηρώ τώρα σκονισμένη στη γωνιά της ,χμ… όντως κλειστή είναι πιο όμορφη…

Επιτέλους Βρέχει

Έξι το πρωί , το στόμα παπούτσι . Το μαύρο φόρεμα ποτισμένο τσιγαρίλα , άρωμα και ιδρώτα,το πέταξα στον καναπέ, το ίδιο και τις γόβες, κάπου στο πάτωμα . Δεν είμαι εγώ γι αυτά . Μόνο ράστα, σπορτέξ, και τρέξιμο στον ύπνο και στον ξύπνιο μου . Μπαίνω στο μπάνιο , βγάζω τις μπογιές από τη μάπα , κάνω ένα ντουζ , τα μαλλιά πιασμένα και πάμε για ύπνο, έξω βρέχει Σοφία , οι καμπάνες χτυπούν, λυτρωθήκαμε

Τσικουδιές

Στο σπίτι δεν υπάρχει αλκοόλ και έξω δεν έχω όρεξη να βγω για να μεθύσω με παρέα , στριμωγμένη σε κακόγουστα μπαρ . Στο ψυγείο δεν υπάρχει τίποτα άλλο εκτός από εμφιαλωμένο νερό , κι έτσι πίνω water on the rocks.
Η ζέστη εδώ στα νοτιοδυτικά με έχει παραλύσει .Προσεύχομαι καθημερινά για μια λυτρωτική βροχή , για μια συννεφιασμένη μέρα, να μωρέ να ταιριάζει το τοπίο με την διάθεση μου . Μα τίποτα, περιτριγυρισμένη από τις στάχτες και τα αποκαΐδια υπομένω τη ζέστη κι ας μπήκε ο Οκτώβρης .
Σκοτωμένες μέρες , που περνούν ολοκάθαρες , χωρίς αλκοόλ, ουσίες και θολούρες . Διαυγείς σαν το νερό που ρίχνω στα μούτρα μου κάθε πρωί που σέρνω τα πόδια μου από τον καναπέ στο μπάνιο , γιατί τα τελευταία βράδια, αρνούμαι να κοιμηθώ στο κρεβάτι μου .
Μα απόψε είναι διαφορετικά τα πράγματα , όλα στριφογυρνούνε , μόλις γύρισα από το σπίτι του Χανιώτη φίλου μου Ανδρέα και οι τσικουδιές φεύγανε αβέρτα , και έτσι λυνόμασταν σιγά σιγά και αναπολούσαμε . Έχω ένα παρελθόν που με πληγώνει , γιατί ήταν τόσο έντονο και χρωματιστό που δεν μπορώ πια να συμβιβαστώ με ημίμετρα και γκρι ,έχω ένα παρελθόν που είμαι τόσο περήφανη γι αυτό, και ένα τώρα αφημένο στην τύχη του.
Δεν είμαι κουρασμένη , δεν είμαι πιωμένη , λιώμα , καμένη , στον κόσμο μου , ταραγμένη. Είμαι κλονισμένη . Όχι γιατί πια δεν πιστεύω στα παραμύθια, όχι γιατί πια δεν ονειρεύομαι όπως παλιά , αλλά γιατί πλήγωσα ανθρώπους άθελα μου και πληγώθηκα ανεπανόρθωτα.
Ανεπανόρθωτα, δεν μου αρέσει αυτή η λέξη, φύση αισιόδοξη , δεν πιστεύω στα μη αναστρέψιμα κι ας τα έχω ζήσει . Όπως μου είχε πει κάποτε και ο Χρυσόστομος «το μυαλό από ουσίες μπορείς να το αδειάσεις , από σκέψεις πως μπορείς ;»
Ναι εγώ η δυνατή νικήθηκα , έζησα για μια φορά τη λεγόμενη κρίση πανικού , την κατάθλιψη κι ας έλεγα πως εγώ δεν θα το πάθαινα ποτέ . Η απώλεια φέρνει κατάθλιψη , ότι είδους κι αν είναι αυτή. Απώλεια επιβαλλόμενη , απώλεια εμπιστοσύνης , απώλεια ονείρων , απώλεια ανθρώπου . Κι όμως η απώλεια του εαυτού σου είναι η χειρότερη . Εδώ και καιρό έχω χάσει τη Σοφία . Ναι μπορεί η παλιά Σοφία να έκανε όλο μαλακίες , αλλά τα είχα καλά μαζί της , δεν είμαι πια εγώ .
Σήμερα που ήπια άρχισα να με ξαναβρίσκω , λίγο η λογοδιάρροια, λίγο το χαμόγελο , η αφέλεια , λίγο όλα γραμμένα , για μερικά λεπτά ένιωσα πως ξανά επέστρεψα , μόνο για λίγα λεπτά μέσα σε ένα ασφαλές μέρος , με γνώριμους και αγαπημένους ανθρώπους που θα μου λείψουν . Δεν φοβάμαι την απώλεια , έτσι κι αλλιώς όλες μου οι στιγμές ήταν πάντα μια διαρκής απώλεια , ένα διαρκές δόσιμο, μια διαρκής φθορά .
Εμένα φοβάμαι , εμένα φοβόμουν πάντα . Θέλω να αποσυρθώ , να χαθώ , να μην δώσω καμία μάχη , θέλω να παραιτηθώ και δεν με αφήνουν . Θέλω να μείνω μόνη μου κι ας νιώθω πιο μόνη από ποτέ .

Στη φωτό , ο Θανάσης κι εγώ στη Σπιάτζα τον Ιούνιο του 2007 .

Can you feel me?

Survival

(Ow, ow-ow-ow-ow!Ow, ow-ow-ow-ow!)

Yeah, yeah, yeah!How can you be sitting there

Telling me that you care -That you care?

When every time I look around,

The people suffer in the suffering

In everyway, in everywhere.

Say: na-na-na-na-na (na-na, na-na!):

We're the survivors, yes: the Black survivors!

I tell you what: some people got everything;

Some people got nothing;Some people got hopes and dreams;

Some people got ways and means.

Na-na-na-na-na (na-na, na-na!):

We're the survivors, yes: the Black survivors!

Yes, we're the survivors, like Daniel out of the lions' den(Black survivors)

Survivors, survivors!So I Idren, I sistren,

A-which way will we choose?We better hurry; oh, hurry; oh, hurry; wo, now!

'Cause we got no time to lose.

Some people got facts and claims;

Some people got pride and shame;

Some people got the plots and schemes;Some people got no aim it seems!

Na-na-na-na-na, na-na, na!We're the survivors, yes: the Black survivors!

Tell you what: we're the survivors, yeah! - the Black survivors, yeah!

We're the survivors, like Shadrach, Meshach and Abednego(Black survivors),

Thrown in the fire, but-a never get burn.So I Idren, I-sistren,

The preaching and talkin' is done;We've gotta live up, wo now, wo now! -

'Cause the Father's time has come.Some people put the best outside;

Some people keep the best inside;Some people can't stand up strong;Some people won't wait for long.

(Na-na-na-na-na!) Na-na-na, na-na-na na!

We're the survivors

In this age of technological inhumanity (Black survival),

Scientific atrocity (survivors),

Atomic misphilosophy (Black survival),

Nuclear misenergy (survivors):It's a world that forces lifelong insecurity (Black survival).

Together now:

(Na-na-na-na-na!) Na na-na na na! (Na na-na na na!)

We're the survivors, yeah!

We're the survivors!Yes, the Black survivors!

We're the survivors:

A good man is never honoured (survivors)in his own yountry (Black survival).

Nothing change, nothing strange (survivors).

Nothing change, nothing strange (Black survivors).

We got to survive, y'all! (survivors) - [fadeout]

* Η φωτογραφία έχει τραβηχτεί στο σπίτι της Γιάννας το Μάιο του 2004

Comeback

Fuck Off

Και τώρα τι ;

Και τώρα τι ; Είμαι αγουροξυπνημένη , σέρνω τα πόδια προς το γνωστό δρόμο της σχολής . Εδώ και 3,5 χρόνια όλο προς τα εκεί τα σέρνω , ούτε ένα παπάκι δεν αξιώθηκα να αγοράσω!
Δεν πειράζει, αυτές οι διαδρομές με έσωσαν από την παχυσαρκία , βλέπεις κάθε μέρα φαγητό από το Santa Massa (fast food) του Πύργου , μια ανεβασμένη χοληστερίνη , με τα τριγλυκερίδια να κάνουν escaladeκαι μια καλή μπάζα λίπους την κάνεις . Δεν την κάνεις;
Ωραία αγχωθήκαμε με τα εναπομείναντα μαθήματα , τα δώσαμε όλα, για όλα, με νύχια και με δόντια(τα νύχια και τα δόντια είναι οι διάφοροι εφευρετικοί τρόποι σκονακίων ,που δεν μπορώ να αναφέρω γιατί πια έχει γίνει τόσο δημοφιλές το blog μου και οι πιο φανατικοί αναγνώστες μου έγιναν καθηγητές από την σχολή !!! ). Ωραία φιλαράκο πήρες και την πτυχιακή σου και την πρακτική σου , άντε σου έμεινε κι από κανένα μάθημα να χαζεύεις και τώρα τι ;
Αγουροξυπνημένη μπήκα στην πρώτη αίθουσα, γεμάτη . Μπήκα στη δεύτερη , γεμάτη , μπήκα στην τρίτη , γεμάτη . Πάνε οι παλιές καλές μέρες . Εμείς την πήραμε παρθένα τη σχολή μας , πρώτοι μπήκαμε σε αυτή, πρώτοι και θα βγούμε , τώρα όμως κατάντησε μπουρδέλο ! Μπουρδέλο είπα ε ; Εμένα μαρέσουν αυτές οι μπουρδελοκαταστάσεις όμως …
Δεν είχα πιει ακόμα καφέ και είχα παραισθήσεις …. Έβλεπα την κυρία Φ _ _α(όνομα για δυνατούς παίκτες )φορώντας μια στολή υπηρέτριας , σαν αυτές που φορούσε η Στυλιανοπούλου στις ταινίες με την Βουγιουκλάκη . Ξεσκόνιζε με μια φτερού , μια μεγάλη βαθουλωτή κόκκινη πολυθρόνα , αν και έχουν ακουστεί πολλά γύρω από τις σεξουαλικές της προτιμήσεις , περί ομοφυλοφιλίας και έτσι , οφείλω να ομολογήσω ότι στην δικιά μου φαντασίωση ήταν κυρία , άντε να μην παρεξηγηθούμε κιόλας ! Μπήκα μέσα στην αίθουσα και όλοι σηκώθηκαν όρθιοι και με χειροκροτούσαν , ήρθε η παλαίμαχος φώναζαν όλοι με μια φωνή , εδώ και 2,5 χρόνια δίνω το ίδιο μάθημα βλέπεις. Η κυρία Φ _ _α , πάντα ευγενική και χαμογελαστή (όπως πάντα , λέμε τώρα ) , μου έδωσε ένα χρυσό στυλό κι έτσι ξεκίνησαν όλα …. Ίσως αυτό να ήταν οιωνός γιατί τελικά έγραψα παρά πολύ καλά σε αυτό το μάθημα , όχι με διάβασμα φυσικά μην τρελαθούμε κιόλας , κι όμως τούτη τη στιγμή περισσότερο από όλα χαίρομαι γιατί δεν πρόκειται να έχω από εδώ και στο εξής στη ζωή μου τόσο άσχετο υπηρετικό προσωπικό ! !!!!

Και τώρα τι κουφάλα ; Ήθελες και να τελειώνεις ε ; Πάρτα στο κεφάλι τώρα . Δε λέω καινούργια αρχή , προχωράς στη ζωή σου , γίνεσαι δημιουργικός και άλλα πολλά μπλα-μπλα-μπλα ! !Να πιάσω δουλειά ; Τι λες καλέ , θέλω κι άλλες σπουδές , θέλω μια καινούργια φοιτητική ζωή , δεν μου έφτασε μόνο αυτή !

Δεν μπορώ έχω διάβασμα

Η Ηλεία εκπέμπει SOS

Μόνο ένα μικρό δείγμα από τις πιο δραματικές εικόνες της ζωής μου. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν από τις βεράντες του σπιτιού μου στο κέντρο του Πύργου Ηλείας , στις 25 Αυγούστου 2007

Η πιο όμορφη και εγκαταλελειμμένη περιοχή της Ελλάδας, όμορφα καίγεται .

Όταν χαράζει

Kλίκαρε αμέσως Eδώ

Εδώ και καιρό έχω χάσει την πολυτέλεια των παιδικών μου χρόνων να εντυπωσιάζομαι με απλές , καθημερινές στιγμούλες . Συναισθηματικά πεσμένη μπροστά στον τερματισμό του φοιτητικού μου ράλι και στην αφετηρία μιας ζωής που την περίμενα γεμάτη φωνές και προορισμούς . Μένω ακίνητη μέσα στη σιωπή , ανίκανη να ονειρευτώ το αύριο , ανίκανη να συλλέξω το οτιδήποτε . Οι κούτες ανοικτές να περιμένουν κι αυτές καρτερικά το γέμισμα τους .Το αργό ανέβασμα στη σκάλα για το κατέβασμα της κουρτίνας κουράζει την πονεμένη μέση μου , ανέβασμα , κατέβασμα μόνο αυτό μου έμεινε . Μα αλήθεια που πάνε όλες αυτές οι κούτες ;
Κλείνω τα μάτια και θυμάμαι εκείνο το κρύο βράδυ του Νοέμβρη στο σταθμό των τρένων της Θεσσαλονίκης . Το τρένο για Αθήνα μας ανακοινώνουν πως έχει καθυστέρηση , τώρα πια εύχομαι να μην είχε φύγει ποτέ . Ο Στάσυμ μαζί με τον Γείτονα και την Έλενα έχουν μπει σε ένα τρένο πολύχρωμο , κάτω από τους ήχους του συντοπίτη μου του Θανάση Παπακωνσταντίνου και τη φωνή του Γιάννη Αγγελάκα και τρέχουν με ταχύτητες φωτός . Ζητούν να τους προωθήσω κι εγώ γελάω . Ειλικρινά παιδιά μακάρι να μπορούσα να σας φτάσω , μου φτάνει μόνο που κάποτε μπόρεσα να έχω συνταξιδιώτη μου έναν από εσάς , μου φτάνει μόνο που μέσα από το blog σας με κάνατε συνειρμικά για 3 λεπτά και 15 δευτερόλεπτα να μπορώ να ονειρεύομαι ξανά , να εντυπωσιάζομαι με τα όμορφα και τα απλά . Όταν χαράζει πια ο ήλιος τρυπά μέσα από τα κλεισμένα μου παράθυρα και οι κουρτίνες στέκουν μισό κρεμασμένες , πιάνω την κιθάρα και παίζω το τραγούδι που κάποτε το είχα πάει στον Γιάννη σε μια παλιά κασέτα για να μου βγάλει τις συγχορδίες πριν 7 χρόνια σε ένα πατάρι της Γεωργίου Σεφέρη στη Λάρισα ..

Αγγελάκας Γιάννης

Μουσική/Στίχοι: Παπακωνσταντίνου Θανάσης

Εισαγωγή:

G-7-
B-7-
E-7-

Bm

Bm F#m Bm F#m
Όταν χαράζει o πρώτος στεναγμός
Em A Bm
βγαίνει απ' τα πιο σφιγμένα χείλη
Bm F#m Bm F#m
σαν πεταλούδα στην κάμαρη πετά
Em A D A Bm F#m Bm
ψάχνοντας άνοιγμα να φύ - υ- γει

Intro:
Bm Em Bm F# Bm
Bm Em Bm Em Bm

Αν είσαι μόνος αν είσ' αδύναμος
η χαραυγή θα σε ξεκάνει
Έχει το μύρο έχει τη σιγαλιά
έχει τον ήλιο τον αλάνη

Intro ] 2x

Καινούρια μέρα καινούριος ποταμός
στις εκβολές του θα προσφέρει
όσα χαθήκαν όσα ξεχάστηκαν
κι όσα γι' αυτά κανείς δεν ξέρει

Intro ] 2x

Πίσω απ' τους λόφους πίσω απ' τα βλέφαρα
υπάρχει τόπος και για σένα
Χωρίς Βαστίλλη χωρίς ανάθεμα
χωρίς τα χείλη τα σφιγμένα

Intro


Υ.Σ Μόνο μια φευγαλέα ματιά να ρίξειςΕδώγιατί αυτά τα παιδιά αξίζουν τον κόπο , όχι μόνο για να κλικάρεις αυτό εδώ το link αλλά για πολύ περισσότερα , μα για πολύ περισσότερα λέμε… Όσο για μένα τι να πω , εδώ πάνω κρεμασμένη στο κουρτινόξυλο μου μπορώ να βλέπω μπροστά , πολύ μπροστά κι εσείς είστε πιο πέρα και από τον ορίζοντα μου, πραγματικά θέλω να μιλήσω με το Γείτονα και να μου πει αν και που μπορώ να βοηθήσω για να πάει παραπέρα(προώθηση) όλο αυτό , αρκεί να μην μου ζητήσει να πάω στο καινούργιο ριάλιτι του mega για τους παχύσαρκους και να περπατάω 16 χιλιόμετρα τη μέρα !!!

22 Χρόνια ανώριμη !

22 χρόνια ανώριμος ξεφτίλας
Δον Κιχώτης 22 χρόνια
γκόμενος, 22 χρόνια πότης

Γιάννουλη City

Ελαφρότητα

Καμιά φορά μετανιώνω για την ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζω τα πάντα γύρω μου και κυρίως τον εαυτό μου . Όχι δεν το κάνω επειδή μου είπε ο φίλος μου ο Μάκης πως οι άντρες προτιμούν τις χαζές , το κάνω από εσωτερική ανάγκη .
Εξάλλου όταν και όπως έπρεπε έδειξα το πόσο απόλυτα καμιά φορά αρνούμαι να συμβιβαστώ με οτιδήποτε ελαφρό υποτιμάει τη νοημοσύνη μου .
Αυτή η ελαφρότητα δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας τρόπος αυτοάμυνας απέναντι σε όσα κατέχω , απέναντι σε όλα αυτά που τρομακτικά καμιά φορά μου αποκαλύφθηκαν … Όχι δεν φτιάχνω μια ψευδαίσθηση , έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο για να μπορώ να ζω άνετα μέσα σε αυτόν . Δεν θεωρώ πως η άγνοια σε κάνει πιο ευτυχισμένο , πιο ανυποψίαστο μπορεί . Η μόνη μου δυστυχία , ξέρω πολλά για να κάνω «κάτι» …

Υ.Σ –Δεν έχω βρακιά ..
- Ε! Βγες μια φορά και χωρίς κώλο .

Προβλέψιμες αποδράσεις ενός Λαρισαίου

Καθώς το θερμόμετρο πιάνει τους 42 βαθμούς , ο Γιώργος τα 160 στα Τέμπη κι εγώ 7 στα 7 και παίρνω την Αικατερίνη παρθένα στο τάβλι , η θεία μου η Λέλα η μεγαλύτερη από τις αδερφές της μάνας μου , λιάζεται στον Πλαταμώνα για να της περάσει η πονεμένη μέση της που βρίσκεται στα πρώτα ήντα !

Λίγη δροσιά στον Πλαταμώνα , στον Αγιόκαμπο , στη Βελίκα και σε άλλα τόσα μέρη εντός και πέριξ του νομού, αναζητάει το 90% των Λαρισαίων . Όσο για το 10% που πάει Καραϊβική , σε καμιά Χαλκιδική πάει , αλλά η νεόπλουτη παρέα του , δεν του επιτρέπει να το αποκαλύψει !
Εγώ βρίσκομαι στην ωραία και δροσερή Ραψάνη που μου δίνει την δυνατότητα να αποστασιοποιούμαι και να τα κοιτάζω όλα από ψηλά .

Όσο για τις δικές μου καλοκαιρινές αποδράσεις , ακολουθεί δελτίο τύπου !
Από τις 19 του Ιούλη μέχρι και τις 25 θα βρίσκομαι Χαλκιδική , 27-29 θα είμαι στο νομό Μαγνησίας και από τις 4 μέχρι τις 10 Αυγούστου θα επισκεφτώ για τρίτη φορά τον νομό Χανίων (οι αδυναμίες δεν κρύβονται )


Αφού έκανα και το δελτίο τύπου των διακοπών μου , ενημερώνοντας τον κόσμο για να αποτρέψει τυχόν ανεπιθύμητες συναντήσεις , έχω να κάνω μια ερώτηση στη φίλη μου Αικατερίνη . Στα ινστιτούτα αποτρίχωσης , βγάζουν και τις τρίχες από τη μύτη ;

Υ.Σ Εξοπλιζόμαστε για να αποφύγουμε τον πόλεμο. Όπως αυτοί που τρώνε φασολάδα για να μην κλάνουν … Β. Β

Υ.Σ
Εγώ μεγάλωσα μ' αρχές

ανατροφή και συμβουλές

και από αυστηρούς γονείς

Οι δάσκαλοι και οι συγγενείς

σ' εμένα είχαν ποντάρει

να γίνω το καλό παιδί

αρνάκι άσπρο και παχύ

της μάνας του καμάρι

Μα ο λύκος της ψυχής μου

τραγουδάει στο δάσος της ζωής μου

ξενυχτά ο λύκος της ψυχής μου
τραγουδάει κανείς
το λύκο δεν τον κυβερνά
Μα τις ελπίδες τους αυτές
εγώ τις πρόδωσα που λες
και από θρεφτάρι στο μαντρί
καλύτερα με συγκινεί να γίνω εγώ
μακάρι λύκος μαύρος και λιγνός
του πατέρα του καημός
αντί στη γυάλα ψάρι

Επάνοδος στα Λαρισαϊκά εδάφη … Εξέλιξη , στασιμότητα, αλλαγή … Πολιτισμός , θέατρα , συναυλίες, καύσωνας , μποτιλιάρισμα , αρπαχτές και μπουζούκια … Ελπίδα , όνειρα, πολιτική και ελληνική μίζερη πραγματικότητα … Νεόπλουτοι , ψώνια ,καμένα χωράφια , μυρωδιά από ψοφίμι , αφελείς , αθώοι , γριές πουτάνες που νομίζουν πως έχουν εξουσία . Μίζεροι ρεπόρτερ , που κάνουν την προέκταση του μικροφώνου για ένα κομμάτι ψωμί . Άθλιες εγκαταστάσεις , τραμπουκισμός. Συναντήσεις με ξεχασμένους φίλους που άλλοι προχωρούν και άλλοι μένουν στάσιμοι και όλο σε αφήνουν να τους αφήσεις . Γεράματα , ιδρύματα , τρελάδικα . Ιδρώτας που τρέχει στο σβέρκο , κάτασπρος σβέρκος που το μακρύ μαλλί της τον κάνει και ασφυκτιά … Θεσσαλική και ελληνική παράνοια μαζί … Κάθε φορά που έρχεσαι όλοι είναι και πιο γερασμένοι κι εσύ τώρα είναι που αρχίζεις και μυρίζεις για πρώτη φορά . Κάθεσαι σε ένα γραφείο , ακούς , παρατηρείς , μιλάς … Κουνάω το κεφάλι μου , τώρα που σας γράφω . Μια ευκαιρία ψάχνουμε όλοι και δυστυχώς την ευκαιρία μας την κρατάει στα χέρια της μια γριά πουτάνα με εξουσία …
Θα περάσει άραγε ποτέ το σκουπιδιάρικο να τους μαζέψει μαζί με τις ευκαιρίες που μου πρόσφεραν και τις πέταξα ;

e-Rock Αποπλάνηση ...

Ναι –ναι –ναι η e-Rock Αποπλάνηση είναι γεγονός … Μπορείτε από σήμερα να ακούτε την Rock Αποπλάνηση και τη sophie_jamaica !!!! Αυτή η πρώτη εκπομπή είναι πειραματική , ο ήχος δεν θα έλεγα ότι είναι και ο καλύτερος , και γενικότερα υπάρχουν περίεργα κοψίματα και πολλά άλλα ατοπήματα . Παρόλα αυτά θα ήθελα να τονίσω ότι αυτό είναι αποτέλεσμα δουλειάς της μισής ώρας που πειραματιζόμουνα με το καινούργιο μου σπορ …

Έπονται τα καλύτερα λοιπόν . Αφήστε στα comments τις αφιερώσεις σας και τα τραγούδια που θα θέλατε να ακούσετε, και το Εκπαιδευμένοι στο οίδημα θα πραγματοποιήσει την επιθυμία σας !!! Καλή ακρόαση …

Τα πλεονεκτήματα αυτής της εκπομπής : Δεν παίζουν διαφημίσεις , την ακούς όποτε θες . Αν δεν σου αρέσει κάποιο τραγούδι μπορείς να την προχωρήσεις παρακάτω ή να το ξαναπάς πίσω για να ακούσεις το σαρδάμ του εκφωνητή και να γελάσεις ! Είναι homemade και άλλα πολλά πολλά … Έχει και τα μειονεκτήματα της , αλλά γι αυτά το παλεύω …

Επίσης δέχομαι συνεργασίες και προτάσεις από όλους σας

Φωτιά και Λαύρα ...

Κάθε χρόνο και χειρότερα ....


Και τώρα το τελευταίο μας μήνυμα.
Αφιερωμένο σε κάθε λογής περιθώριους,
παραπεριθώριους και φλαμπουροκουβαλήστρες
σ' όλους αυτούς που πολεμήσαν.

Μόνο ένας σεισμός μας σώζει, φοβερός κατακλυσμός
μαϊντανός να γίνουν όλα, να χαθεί ο πολιτισμός.
- Όπως η Ατλαντίς.

Η ισοπέδωση με έκανε κι εμένα καραφλό, φοράω κάσκα
εσύ μου πας στο σινεράμα, Κρίσνα Χάρε
κι εγώ, σοφός μ' ένα στομάχι φερμουάρ,
να μένει πάντοτε κλειστό όταν πεινάει,
μα και στη λόξα του να λέει au revoir.

Άμα δε σου πέσει η μούρη πως μωρέ θ' αντιληφθείς
τι σου λέει ένας σαμάνος κι ένας οραματιστής.
- Όπως η Ατλαντίς.

Η ισοπέδωση με έφαγε κι ας ήμουνα βουνό, μου ‘καναν μπάνιο
η επανάσταση η όλη του πλανήτη,
ούτε ένα ράφι να μου φτιάξει δεν μπορεί,
απολογήσου μπρος σε μένα τον νεφρίτη,
μη βολοδέρνεις μες στο ψέμα σου μωρή.

Τώρα μαστουριάστε όλοι με τραγούδια του τεκέ
μοναχά τεκέ δεν βρίσκεις που να βρεις και ναργιλέ.
- Όπως και Ατλαντίς.

Αν το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται κι ο θεός, εγώ τι φταίω;
Αντίς να φτιάξουνε σε μένα εκκλησίες
να με λατρέψουν σαν συμπέρασμα γυμνό
χωρίς θεόλογα και παπαδοπορδίες
παν και τις φτιάχνουνε στον ίδιο το θεό.

Μόνο ένας σεισμός μας σώζει, απ' το πλέγμα δηλαδής
μαϊντανός να γίνουν όλα, να βουλιάξει όλη η γης.
- Όπως η Ατλαντίς.

αποβιβαστείτε από την δεξιά πλευρά της αμαξοστοιχίας

Τα τρένα περνούν ακόμη . Τα βράδια που κοιμάμαι τα ακούω (και μετά σου λένε για ηχομόνωση …), μα εγώ απέχω από το σταθμό και τα ιδρωμένα βαγόνια (αυτά με την μπόχα καλέ , ο κλιματισμός δεν έχει φτάσει εδώ ακόμα …)
Έπαψα να ακολουθώ τις ράγες . Απερχόμενο travel girl , το δέχτηκα και παραχώρησα τον τίτλο σε κάποια δεκαοχτάχρονη που επιβιβάζεται στο τρένο που αποχαιρέτισα .
Τερματικός σταθμός . Παρακαλούμε να αποβιβαστείτε από την δεξιά πλευρά της αμαξοστοιχίας , δεν φέρουμε καμία ευθύνη για τις αναμνήσεις που αφήσατε πίσω..
Πετώ την γόπα στην πυρακτωμένη άσφαλτο (είδες ελληνική νοοτροπία , απαπαπαπα)
Σαν γόπα από τσιγάρο τούτη η οθόνη . Μαυρισμένη από την πίσσα, όχι αυτή που κατακάθισε στα σωθικά μου … Λέω γι αυτή την επιφανειακή που ίσα που πρόλαβε να κρατήσει αυτό εδώ το blog … Δεν είναι παρά μόνο η επιφάνεια που κιτρινίζει τα δάχτυλα , δεν είναι παρά η στάχτη που λερώνει το πληκτρολόγιο … Τα πιο σημαντικά είναι στα μέσα μου , τα πιο σημαντικά είναι αυτά που δεν γράφτηκαν και δεν θα γραφτούν ποτέ σε αυτή την οθόνη … Γιατί μόνο τα backstage αξίζουν

Μπάτε σκύλοι αλέστε

Πως τα κατάφερα πάλι έτσι ; Έβαλα νταβατζήδες στις σκέψεις μου.. Τίποτα δεν είναι όπως παλιά , που έγραφα ότι ήθελα , που δημιουργούσα ότι ήθελα και που μπορεί να μην τα διάβαζε και να τα έβλεπε κανείς , αλλά ω Θεέ μου ήταν πραγματικά καλύτερα τότε .
Δεν φταίει κανείς ,αλλά δεν μπορώ να γράψω όπως πριν , δεν μπορώ να γράψω αλήθειες , γιατί οι αλήθειες προϋποθέτουν να είσαι ελεύθερος άνθρωπος κι εγώ δεν είμαι πια …
Το ψέμα σε δεσμεύει , σε κάνει πιο κλειστό , επιφυλακτικό σε κάθε κίνηση σου , μην τυχόν και αποκαλυφθεί η αλήθεια …
Όταν ήμουνα μικρή έγραφα σε κώδικα , σε μια δική μου γλώσσα που θα μπέρδευε τους άλλους και κυρίως την μητέρα μου , που πάντα παραβίαζε τα προσωπικά μου ημερολόγια…
Αυτό με έθλιβε πάντοτε κι αν και της είχα ζητήσει πολλές φορές να μην το κάνει γιατί δεν ήταν σωστό εκείνη συνέχιζε κι έτσι κι εγώ είχα μάθει να γράφω υπονοώντας και όχι εννοώντας και ξέρετε έχει μεγάλη διαφορά το ένα με το άλλο …
Λίγοι είναι εκείνοι που μπορούν να γράψουν χωρίς φύκια και μεταξωτές κορδέλες και να έχουν πιάσει το νόημα . Λίγοι είναι αυτοί που χωρίς να κρύβουν και να υπονοούν δήθεν κουλτουριάρικες ατάκες , αλλά να γράφουν την μια και μοναδική τους αλήθεια , να μπορούν να κάνουν την ανάσα σου να σταματά .
Πολλές φορές είχα ορκιστεί στον εαυτό μου ότι δεν θα ξαναέγραφα , γιατί δεν μπορούσα να κρατήσω κανένα μυστικό όπου και να έκρυβα τα γραπτά μου. Η μητέρα μου θα τα έβρισκε και θα έβλεπε τις σκανταλιές που είχα κάνει κι αλήθεια έκανα πολλές .
Όμως δεν μπορούσα να νικήσω αυτό μου το πάθος , όπως και η μητέρα μου το είχα πάρει απόφαση πως δεν θα σταματούσε ποτέ να ψάχνει τα πράγματα μου , έτσι έπρεπε να λυτρωθώ γράφοντας και παράλληλα πολλές φορές να πρέπει να καμουφλάρομαι , να κρύβομαι … Έγραψα σε κώδικα , έγραψα μελαγχολικά , έγραψα ποιήματα που μόνο υπονοούσαν , αλλοίωσα τις αναμνήσεις μου γράφοντας όχι για εκείνα που είχα πυρποληθεί το εκάστοτε βράδυ , αλλά για αυτά που θα ικανοποιούσαν την μητέρα μου , πάντα έγραφα για την μητέρα μου , γιατί πάντα ήξερα ότι έχω έναν αναγνώστη . Έγραφα κι άφηνα σημάδια πάνω στα κείμενα μου, σημάδια που μόνο εγώ θα μπορούσα να αποκωδικοποιήσω ..
Όταν έγραψα την πρώτη κιόλας παράγραφο γι αυτό εδώ το blog ήξερα πως ήμουν ήδη ελεύθερη , έγραψα έτσι όπως ήθελα πάντα να γράψω . Έγραψα την αλήθεια , την αλήθεια μου , χωρίς να νοιάζομαι αν κάποιος το διαβάσει , αν κάποιον αγγίξει , αν έχω αναγνωσιμότητα , αν πειράξουν αυτά που έγραφα τον πρώην γκόμενο , τον συγγενή , τον φίλο .
Από τότε που άρχισαν να με απασχολούν όλα αυτά έχασα το νόημα , την μαγεία του να γράφεις ελεύθερα , ανυποψίαστα , χύμα , ξεκάθαρα . Έγινε κι αυτό εδώ το blog σαν ένα άλλο παραβιασμένο ημερολόγιο μου , όχι γιατί διαβάσατε όλοι εσείς τις σκέψεις μου , εγώ άφησα επίτηδες ανοιχτή την κλειδαριά αυτή τη φορά , αλλά γιατί πια δεν μπορώ να γράψω ελεύθερα …
Όλοι οι φίλοι , οι γνωστοί ,οι γκόμενοι έχουν άποψη, γνωρίζουν πια βλέπετε το blog μου και δεν τους αρέσει εκείνο και το άλλο , τρελαίνονται γι αυτά που γράφω αλλά τα θέλουν μόνο για ιδιωτική χρήση .
Κατέβασα το προηγούμενο post , γιατί ένας πρωταγωνιστής , μου ζήτησε να βγάλω τις φωτογραφίες εκείνες που υπήρχε αυτός και οι φίλοι του . Φυσικά δεν μπορούσα να το κάνω , γιατί όλο αυτό είχε μια ιστορία , είχε τη ζωή μου , που μες σε αυτή ήταν και εκείνος και οι φίλοι του ή οι φίλοι μας δεν έχει σημασία . Αποφάσισα να το βγάλω όλο , και να σας πω και κάτι, άλλα ήθελα να γράψω απόψε και άλλα έγραψα. Μα δεν μπορώ πια, κουράστηκα να γράφω με κώδικες ή να γράφω όλα αυτά που εσείς θα θέλατε να διαβάσετε , ότι σας αγαπώ και σας λατρεύω και ότι είστε τα καλύτερα παιδιά , ενώ ήθελα να γράψω ότι είστε μπάσταρδοι και ότι δεν σας γουστάρω με την καμία . Το γράψιμο για μένα ήταν πάντα η λύτρωση μου , ήταν ο τρόπος μου να αντιμετωπίζω και να βλέπω τη ζωή . Από μικρή το μόνο που θυμάμαι να κάνω είναι να προσπαθώ να γράψω την αλήθεια και κάποιος να μου το απαγορεύει , ποτέ δεν έμαθα συντακτικό και ορθογραφία και ας με κοροϊδεύει ακόμα η φίλη μου η Αικατερίνη γι αυτό . Έμαθα πολλά όμως, κι ότι ξέρω , δεν το έμαθα διαβάζοντας αλλά γράφοντας .
Παρατηρούσα ασυνείδητα τη ζωή , τους ανθρώπους , τον κόσμο γύρω μου και το βράδυ πήγαινα στα χαρτιά μου και τα λέρωνα με λέξεις , δεν μπορούσα να καταγράψω τι είδα , ούτε να μαρτυρήσω με αυτόν τον τρόπο στη μητέρα μου , πως είχα βρεθεί εκεί που δεν έπρεπε και έτσι πάντα έγραφα μόνο τα συναισθήματα που μου είχαν προκαλέσει οι εικόνες, σε αυτά δεν μπορούσα να κάνω σκόντο , αλλά και από αυτά με ανακάλυπτε !

Γι αυτό σας λέω , δεν είμαι ελεύθερη πια …

Y. Σ Ήταν μεγάλο , σκληρό , απολαυστικό …

Πόσες ερμηνείες αλήθεια μπορούν να δοθούν , πόσες παρεξηγήσεις και παρανοήσεις να δημιουργηθούν ; Κι εγώ απλά σας έλεγα για τον χωνάκι παγωτό που έφαγα σήμερα … Χα-χα-χα-χα…

Το μπλουζ του Αη-Ονούφρη

Ανεβάζω και πάλι το παλιό post χωρίς φυσικά αυτούς που δεν θέλουν να υπάρχουν στις αναμνήσεις μου και ευχαρίστως τους βγάζω ...!