Παρασκευή, Ιουνίου 29, 2007

αποβιβαστείτε από την δεξιά πλευρά της αμαξοστοιχίας



Τα τρένα περνούν ακόμη . Τα βράδια που κοιμάμαι τα ακούω (και μετά σου λένε για ηχομόνωση …), μα εγώ απέχω από το σταθμό και τα ιδρωμένα βαγόνια (αυτά με την μπόχα καλέ , ο κλιματισμός δεν έχει φτάσει εδώ ακόμα …)
Έπαψα να ακολουθώ τις ράγες . Απερχόμενο travel girl , το δέχτηκα και παραχώρησα τον τίτλο σε κάποια δεκαοχτάχρονη που επιβιβάζεται στο τρένο που αποχαιρέτισα .
Τερματικός σταθμός . Παρακαλούμε να αποβιβαστείτε από την δεξιά πλευρά της αμαξοστοιχίας , δεν φέρουμε καμία ευθύνη για τις αναμνήσεις που αφήσατε πίσω..
Πετώ την γόπα στην πυρακτωμένη άσφαλτο (είδες ελληνική νοοτροπία , απαπαπαπα)
Σαν γόπα από τσιγάρο τούτη η οθόνη . Μαυρισμένη από την πίσσα, όχι αυτή που κατακάθισε στα σωθικά μου … Λέω γι αυτή την επιφανειακή που ίσα που πρόλαβε να κρατήσει αυτό εδώ το blog … Δεν είναι παρά μόνο η επιφάνεια που κιτρινίζει τα δάχτυλα , δεν είναι παρά η στάχτη που λερώνει το πληκτρολόγιο … Τα πιο σημαντικά είναι στα μέσα μου , τα πιο σημαντικά είναι αυτά που δεν γράφτηκαν και δεν θα γραφτούν ποτέ σε αυτή την οθόνη … Γιατί μόνο τα backstage αξίζουν

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Συνέχισε να ταξιδεύεις με το τρένο του μυαλού σου... Είναι το μόνο που δεν θα σε αφήσει πουθενά, το μόνο που δεν θα σε καθυστερίσει ποτέ, το μόνο που είναι ικανό να σε πάει όπου εσυ πραγματικά θέλεις....... ;)

Sophia Choleva είπε...

Ελπίζω να σε δω να τα δίνεις όλα , σήμερα στην συναυλία και άσε τα τρένα να κάνουν την δουλεία τους …

Ανώνυμος είπε...

ilpizes alla den irthes re aparadekto :(

Sophia Choleva είπε...

Δεν μπόρεσα βρε , μην μου θυμώνεις είμαι σίγουρη πως θα τα σπάσατε...

Ανώνυμος είπε...

den mporw na sou thimwsw re c afou to xereis... ta tsakisame den ta spasame apla :):):):):):):):)

Sophia Choleva είπε...

Το ξέρω νιαου μου

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...