Εκπαιδευμένοι στο οίδημα

2011 ευχές... Είχε - και αγάπη και θάλασσα ήρεμη Ιόνιο και Αιγαίο και μουσικές και ποίηση στιχάκια και βιβλία Όλο καλοκαίρι είχε Βουτιές είχε και "ναι" είχε κι "όχι" Όνειρα γέμιζε μύριζε ελπίδες--- διέσχιζε στοές Δεν ήταν σταθμός- Θάλαμος αναμονής----ήταν Μια ευχάριστη καθυστέρηση περνούσα---- όμορφη και αναποφάσιστη βουλώνοντας ελπίδες Βορρά είχε και Νότο Δίλημμα Απόφαση Καμιά Ας είναι το 2012 σταθμός Βήμα από αυτά που .... Αλλάζουν (τη) ζωή Καλή χρονιά σε όλους  κι ας μην περιμένουμε να μας φέρει κάτι εκείνη ας το δημιουργήσουμε εμείς Ας τολμήσουμε να αλλάξουμε 

Παραμονή Χριστουγέννων , καταπίνω μια βαλεριάνα με φασκόμηλο. Η ταραχή της ψυχής μετουσιώνεται σε ρίγος κι ας είχε αρχίσει η μέρα μετά φόβου, με αντίδωρο, με σώμα και αίμα… Απόψε δε θα βγω. Μετράω τους πόντους στην κάρτα μέλους του βιβλιοπωλείου. Χαζεύω τη συλλογή από σελιδοδείκτες . Τον καλύτερο μου τον πήρε η Έλενα, με εκείνη την ψηλόλιγνη ψιψίνα.   Έχω τόσα βιβλία και καμία διάθεση για διάβασμα – και η μαμά όπως πάντα, ρίχνει το φταίξιμο στο φαγητό. «Δεν τρως καλά, γι αυτό είσαι έτσι.» Τώρα όμως πια ξέρω ότι ξέρει πως δεν φταίει η τηγανιά. Απόψε δε θα βγω. Είχα πάρει πριν depon , πήρα και tonotil , μα με παυσίπονα και βιταμίνες η ζωή δεν αλλάζει κι εγώ θέλω να την αλλάξω άρδην. Ήμουνα καλό παιδί σε όλο το πρώτο κεφάλαιο. Δυσκολεύομαι να βρω τη συνέχεια για το δεύτερο . Δε θέλω πια να είμαι καλό παιδί.  Για ένα γαμώ κεφάλαιο δε θέλω. Θέλω να γίνω σκρόφα, για ένα βράδυ, για ένα κεφάλαιο, για μια σελίδα, τόσο χρειάζομαι εξάλλου για να έχει νόημα το happy end . Καλά...

9-10-11/12/2011 1) Οι άνθρωποι μερικές φορές μπορούνε να γίνουν τόσο υπέροχοι όσο σκατένιοι και αν είναι τις υπόλοιπες μέρες. 2) Μπορείς να ρωτήσεις κάποιον να σου επαναλάβει κάτι το οποίο δεν έχει πει ακόμα. 3) Τα βράδια όταν περπατάς δίπλα στον Σακουλέβα και πας για καλό φαγητό στους «Δερβίσηδες» πρέπει να φοράς γάντια… 4) Ο Παπαδιαμάντης έχει μεταφράσει και Στόκερ «Ο Πύργος του Δράκουλα- Εκδόσεις Κιχλή 2011» εξού και η φόνισσα μετά- (ευτυχώς φέτος ήταν έτος Παπαδιαμάντη και έπεσαν κονδύλια αλλιώς δεν θα το ξέραμε ακόμα)! – βέβαια αν δεν υπήρχε ο  Νίκος Δ. Τριανταφυλλόπουλος  τα κονδύλια τίποτα δεν θα κάνανε 5) Οι επιστροφές με τον Τρύφωνα από τη Φλώρινα για Θεσσαλονίκη είναι πάντα ανατρεπτικές και υπέροχες. 6) Μετά τα Μάλγαρα ευτυχώς έχει ένα παρκινγκ και  ήρθε και μας μάζεψε η express service 7) Ίσως κάποτε μπορέσω να αποκτήσω κι εγώ αγγλική προφορά 8) Η επόμενη μου εργασία(μεγάληηηη) για το μάθημα της μετάφρασης θα είναι το Porno του Irvie Welsh ...

Ποιος καλός άνθρωπος θα μου τα μεταφράσει το αργότερο μέχρι την Παρασκευή που τα θέλω; Χωρίς διλήμματα και επιπλοκές, να μου στείλει μια ωραία λογοτεχνική μετάφραση. Εεεε και θέλω γλώσσα λογοτεχνίας, όχι γλώσσα μετάφρασης, αυτή την κάνω και μόνη μου, χεχε… Τεσπά το έχω ρίξει στο διάβασμα στο παραπέντε για να δω  πως στο καλό  γίνεται η καλή λογοτεχνική μετάφραση. Μάλλον δεν θα πάρω διπλωματική πάνω στη μετάφραση αν και ποτέ δεν ξέρεις μπορεί να αλλάξω γνώμη μέχρι το τέλος, έτσι όπως κάνω πάνταααα…. Μετάφραση Πεζογραφίας Αποσπάσματα Λογοτεχνικών Κειμένων The Oregon Trail             A low undulating line of sandhills bounded the horizon before us. That day we rode ten consecutive hours, and it was dusk before we entered the hollows and gorges of these gloomy little hills. At length we gained the summit, and the long expected valley of the Platte lay before us. We all drew rein, and gathered on the top of the hill, sa...

Μερικές φορές είναι κάποιες εικόνες, σκέψεις, αναμνήσεις- κολλημένες στο μυαλό μου- που ακόμα κι αν ξεχνώ για μέρες- είναι ώρες - συνήθως βραδινές- που έρχονται και μου στροβιλίζουν το μυαλό. Σήκω να γράψεις για μας μου φωνάζουν, θέλουμε να βγούμε από το κεφάλι σου, θέλουμε να γίνουμε λέξεις, να μας πληκτρολογήσεις και να μας ποστάρεις, μόνο τότε θα ησυχάσουμε. Να όπως απόψε που –πάλι θα ξαγρυπνήσω- μα δεν πειράζει- έχω καιρό να το κάνω και να πω την αλήθεια, μου έλειψε… Ήταν Οκτώβρης. Είχα ανέβει στη Φλώρινα για το πρώτο μου μάθημα. Δεύτερο έτος πια, τελειόφοιτη- και όχι πια ψαρωμένη. Αυτό είναι- το βρήκα. Μην ψαρώνετε  με τη ζωή, απλά αυτή είναι πιο παλιά από εμάς και ξέρει.   Εκείνο το ΠΣΚ ΣΤΗ Φλώρινα, όπως και κάθε ΠΣΚ εκεί, όταν έφτασε στο τέλος του, με βρήκε λίγα εικοσιτετράωρα μεγαλύτερη, λίγο πιο σοφή και στο αυτοκίνητο ενός συμφοιτητή μου- που είχε την καλοσύνη να με αδειάσει στη Θεσσαλονίκη. Εκείνο το απόγευμα Κυριακής- ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΦΛΩΡΙΝΑ-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΑΠΟ ΕΓΝΑΤΙΑ-Ο...

Χθες είπα να βγω για έναν μεσημεριανό καφέ… Ξεκίνησα από το σπίτι περπατώντας. Πόσο λατρεύω το περπάτημα… Μετά τον Άγιο Κωνσταντίνο διέσχισα την 23 ης και καθώς γύρισα το κεφάλι είδα εκείνο το ενοικιάζεται στο τζάμι. Πριν λίγο καιρό υπήρχε ένα μαγαζί με ανδρικά ρούχα στην μεγάλη μας συνοικία . Αμέσως έκανα τον παρακάτω συνειρμό. Πέρυσι δούλευα, πέρυσι από αυτό το μαγαζί είχα πάρει δώρα για  τους άντρες του σπιτιού. Μετά σκέφτηκα το μεγάλο κατάστημα γνωστής αλυσίδας με αντρικό ρουχισμό που εδώ και αρκετούς μήνες έχει κλείσει στο κέντρο της πόλης, να κι από εκεί είχα πάρει δώρο για τον καλό μου. Προχωρώντας στην Κούμα, αιφνιδιάστηκα, το μαγαζί που μέχρι χθες ήταν γεμάτο με πολύχρωμα γυναικεία αξεσουάρ ,άδειο, από εδώ είχα πάρει το δώρο της μητέρας μου. Ευτυχώς εδώ υπήρχε κολλημένο χαρτάκι που έγραφε μεταφερθήκαμε… τόσα άδεια μαγαζιά, ο καθένας πηγαίνει όπου βρει πιο φθηνά ενοίκια…Και είχα τύψεις ότι φέτος δεν θα είχα τα λεφτά για να τους πάρω τα δώρα που θα ήθελα μα και να ήθελα ....

Το όνειρο  Σκέφτομαι μερικές φορές  πως βρέθηκα εδώ, εδώ που είμαι σήμερα. Τι μεσολάβησε όλα αυτά τα χρόνια; Άραγε η ζωή μου ήταν προδιαγεγραμμένη; Κι αν όχι, μήπως απλά ο χαρακτήρας μου και οι καταστάσεις που έζησα, την διαμόρφωσαν; Όσα βήματα έχω κάνει μέχρι εδώ, περίμενα ότι θα τα έκανα ή διαρκώς εξέπληττα τον εαυτό μου και τους άλλους; Η αλήθεια είναι ότι ποτέ μου δεν είχα ξεκάθαρους στόχους, ποτέ δεν έκανα μακροπρόθεσμα πλάνα ζωής αλλά κατά έναν περίεργο τρόπο, μέσα μου ήξερα, σαν να είχα διαλέξει τον τρόπο που έζησα μέχρι εδώ. Το δικό μου μέλλον μπορούσα τελικά να το προβλέψω, ότι έγινα και ότι έκανα μέχρι τώρα, μέσα μου το ήξερα πολύ πριν μου συμβεί. Αρά τι είμαι μέντιουμ ; Έχω πνευματικό χάρισμα; Σίγουρα όχι, απλά αν όλοι μας καθόμασταν και ακούγαμε τα μέσα μας, αν βλέπαμε λίγο πιο προσεκτικά  τις κινήσεις μας και πως αντιδρούμε στα πράγματα, πάνω-κάτω θα ξέραμε. Το ίδιο συμβαίνει και με τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας, τις καταστάσεις που μας περιβάλλ...

Εμμανουήλ Ροΐδης (1836 - 1904) Ως οι Ινδοί εις φυλάς, ούτω και οι Έλληνες διαιρούνται εις τρεις τοιαύτας: α) Εις συμπολιτευομένους, ήτοι έχοντες κοχλιάριον βυθίζωσιν τούτο εις την χύτραν τού προϋπολογισμού. β) Εις αντιπολιτευομένους, ήτοι μη έχοντας κοχλιάριον ζητούν επί παντί τρόπω να λάβωσιν τοιούτον. γ) Εις εργαζομένους, ήτοι ούτε έχουν κοχλιάριον ούτε ζητούν τοιούτον, αλλά είναι επιφορτισμένοι να γεμίζωσι την χύτραν διά τού ιδρώτος των.

έξι χρόνια η sophie_jamaica ποστάρει... και συνεχίζει... Κυριακή ήταν και τότε πριν έξι χρόνια όταν έγραφα την πρώτη μου ανάρτηση. Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2005 του αγίου Χρυσοστόμου ! Μέσα σε έξι χρόνια, το παιδί σου μεγαλώνει και πρέπει να το στείλεις για πρώτη φορά στο σχολείο. Βγάζεις δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο μαζί. Μέσα σε έξι χρόνια τελειώνεις μια ιατρική , σπουδάζεις και παίρνεις και μάστερ! Μέσα σε έξι χρόνια αλλάξαμε τέσσερις κυβερνήσεις , τρεις της ψηφίσαμε  μια την βγάλανε μόνοι τους. Δυο ήταν με Καραμανλή, μια  με Παπανδρέου και τώρα μια με Παπαδήμα. Έξι χρόνια έπαιρνε το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός εκτός από πέρυσι που το πήρε ο Παναθηναϊκός. Πήρε και ένα Κύπελλο η Λάρισα το 2007, έτσι για να σπάσει τη μονοτονία. Μέσα σε έξι χρόνια άνετα μπορείς να βαρέσεις διάλυση , να φτωχύνεις , να πλουτίσεις, να χωρίσεις, να παντρευτείς, να αρρωστήσεις , να γίνεις καλά, να αγαπήσεις, να μισήσεις  και να αγαπήσεις ξανά! Έξι, ολόκληρα γεμάτα χρόνια ζωής, έξι υπέροχα χρόνια...

Πομπός και μήνυμα, δείκτες συγγραφή ξεκίνα με μια στάση ποζιτιβιστική. Υμνείς αυτόν που το’γραψε, υμνείς την ιστορία κι έτσι το κάθε κείμενο γίνεται μαρτυρία. Λίγα χρονάκια πιο μετά ΠΕΤΑΞΕ τα διδακτικά, Πλάτωνα, Αριστοτέλη, και τ’ αρχαία γνωμικά! Για να γεμίσει το χαρτί, η μίμησις δεν επαρκεί. Γιατί έχουν οι φορμαλιστές αντίρρηση σαφή. Ξεκίνα μ’ ανοικείωση να γίνεις χορευτής Αλλιώς θα μείνεις πάντοτε αθώος βαδιστής. Εστίασε στο κείμενο Στο πώς θα σου το πει. Η λέξη δεν είν’ εύκολη Ή κατανοητή. Κι αν έχεις κιόλας βαρεθεί, έρχεται η Νέα Κριτική που είναι πιο διαλλακτική μα παραμένει εμπειρική. Μιλά για ειρωνεία, παράλογο, αμφισημία κι όπως όλα είναι πλάνη, ένας Έλιοτ δεν φτάνει. Ύστερα πάλι ο δομισμός Ξέρεις, ο στρουκτουραλισμός Θεό τον κάνει τον Σωσίρ Κι όλοι του κάνουν το χατίρι. Σημαίνον σημαινόμενο Βαδίζουν αγκαλιά και έχουνε το Σύστημα πάντα γι’ αναφορά. Μα πριν να εμπεδώσουμε το σύστημα το γλωσσικό αναβολή και απουσία μας την κάνουν τ...

by  Robert Frost Two roads diverged in a yellow wood, And sorry I could not travel both And be one traveler, long I stood And looked down one as far as I could To where it bent in the undergrowth; Then took the other, as just as fair, And having perhaps the better claim Because it was grassy and wanted wear, Though as for that the passing there Had worn them really about the same, And both that morning equally lay In leaves no step had trodden black. Oh, I marked the first for another day! Yet knowing how   way   leads   on to way I doubted if I should ever come back. I shall be telling this with a sigh Somewhere ages and ages hence: Two roads diverged in a wood, and I, I took the one less traveled by, And that has made all the difference.  

Ύπνος ιερός, λιονταρίσιος, του γυρισμού, στη μεγάλη της αμμουδιάς απλωσιά. Στην καρδιά μου τα βλέφαρά μου κλεισμένα· και λάμπει, ωσάν ήλιος, βαθιά μου... Bοή του πελάου πλημμυρίζει τις φλέβες μου· απάνω μου τρίζει σα μυλολίθαρο ο ήλιος·                         10 γεμάτες χτυπάει τις φτερούγες ο αγέρας· αγκομαχάει το άφαντο αξόνι. Δε μου ακούγεται η τρίσβαθη ανάσα. Γαληνεύει, ως στον άμμο, βαθιά μου και απλώνεται η θάλασσα πάσα. Σε ψηλοθόλωτο κύμα την υψώνει το απέραντο χάδι· ποτίζουν τα σπλάχνα τα ολόδροσα φύκια, ραντίζει τα διάφωτη η άχνα                                20 του αφρού που ξεσπάει στα χαλίκια· πέρα σβήνει το σύφυλλο βούισμα οπού ξέχειλο αχούν τα τζιτζίκια. Mια βοή φτάνει απόμακρα· και άξαφνα, σαν πανί το σκαρμό που έχει φύγει, χ...