Κυριακή, Νοεμβρίου 13, 2011

Σήμερα γίνομαι 6 χρονών

έξι χρόνια η sophie_jamaica ποστάρει... και συνεχίζει...
Κυριακή ήταν και τότε πριν έξι χρόνια όταν έγραφα την πρώτη μου ανάρτηση. Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2005 του αγίου Χρυσοστόμου !
Μέσα σε έξι χρόνια, το παιδί σου μεγαλώνει και πρέπει να το στείλεις για πρώτη φορά στο σχολείο. Βγάζεις δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο μαζί. Μέσα σε έξι χρόνια τελειώνεις μια ιατρική , σπουδάζεις και παίρνεις και μάστερ! Μέσα σε έξι χρόνια αλλάξαμε τέσσερις κυβερνήσεις , τρεις της ψηφίσαμε  μια την βγάλανε μόνοι τους. Δυο ήταν με Καραμανλή, μια  με Παπανδρέου και τώρα μια με Παπαδήμα.
Έξι χρόνια έπαιρνε το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός εκτός από πέρυσι που το πήρε ο Παναθηναϊκός. Πήρε και ένα Κύπελλο η Λάρισα το 2007, έτσι για να σπάσει τη μονοτονία. Μέσα σε έξι χρόνια άνετα μπορείς να βαρέσεις διάλυση , να φτωχύνεις , να πλουτίσεις, να χωρίσεις, να παντρευτείς, να αρρωστήσεις , να γίνεις καλά, να αγαπήσεις, να μισήσεις  και να αγαπήσεις ξανά! Έξι, ολόκληρα γεμάτα χρόνια ζωής, έξι υπέροχα χρόνια που  μέσα από αυτό το blog τα μοιράστηκα μαζί σας. Σκέψεις, αναμνήσεις, ταξίδια, σπουδές, απόπειρες, δουλειές, έρωτες, γεύσεις , μυρωδιές…

Έξι χρόνια Εκπαιδευμένοι στο οίδημα ! 

Έξω από τη θάλασσα των Σαργασσών, εγώ επιμένω. Θα ανταλλάξεις τα αλμυρά φιλιά σου με μια ίντσα φοινικιάς ;
Το πρώτο post
5 γενέθλια

Υ.Σ Κλείνοντας θέλω να το ευχαριστήσω για την μικρή δημοσιότητα που μου έχει χαρίσει! Αρχές Νοέμβρη  είχα κατέβει στην Αθήνα γιατί θα τραγουδούσε μια φίλη μου σε ένα μαγαζί εκεί.. Καθώς καθόμουνα στο τραπέζι και έπινα αμέριμνη το ποτάκι μου, με πλησίασε μια κοπέλα την οποία την έβλεπα πρώτη φορά στη ζωή μου και μου συστήθηκε ενώ μου είπε ότι διάβαζε εδώ και λίγο καιρό το blog μου το οποίο είχε ανακαλύψει τυχαία ψάχνοντας κάτι στο internet και μετά μου αράδιασε μερικές φιλοφρονήσεις! Δεν είναι η πρώτη φορά που μου συμβαίνει βέβαια, στο μεταπτυχιακό με είχε πλησιάσει και με είχε ρωτήσει μια άλλη κοπέλα και συμφοιτήτρια μου. Ώστε εσύ είσαι η sophie_jamaica;  Με έκπληξη της είχα απαντήσει ναι, και τότε άρχισε να μου διηγείται κι εκείνη την ιστορία της και πως το είχε ανακαλύψει κλπ.. Κάποτε με είχαν κεράσει κάτι μπύρες στην πλατεία Σάκη Καράγιωργα.Ήταν κερασμένες από άλλο blogger, το Χρήστο. Τότε τον έβλεπα για πρώτη φορά από  κοντά γιατί έτυχε να καθόμαστε στο ίδιο μαγαζί! Χάρη σε αυτό κάποτε με ανακάλυψαν και μου ζήτησαν να δουλέψω σε μια εφημερίδα . Για να σε δεχτούν να δώσεις εξετάσεις στο μεταπτυχιακό έπρεπε να στείλεις ένα φάκελο  με κείμενα σου, αρκετούς τους έκοβαν από εκείνο το στάδιο εννοώ δεν τους άφηναν ούτε να δώσουν γραπτές  εξετάσεις, ούτε να περάσουν από συνέντευξη. Τα κείμενα που είχα στείλει τότε ήταν κείμενα που γράφτηκαν γι αυτό εδώ το blog και τελικά με πήρανε …


Σ'ευχαριστώ, μικρό μου blogάκι για αυτές  τις μικρές χαρές που μου έχεις δώσει...

5 σχόλια:

Α. Παπαγιάννης είπε...

Χρόνια πολλά και δημιουργικά, από κάποιον λιγάκι... μικρότερο.

Sophia Choleva είπε...

Να'σαι καλά και να γεμίζεις το blog σου με όμορφα post για να μεγαλώνει με τον καλύτερο τρόπο :)

Εξύμνoς είπε...

Χρόνια πολλά στο όμορφο blogακι σου κι από μένα!! Να συνεχίζεις να ζεις με συγκινήσεις μιας και αυτό είναι η ζωή και να σε διαβάζουμε συχνά γιατί πάντα έχεις να γράψεις κάτι ενδιαφέρον!!

Εγώ δεν σε έχω πετύχει πουθενά ρε γαμώτη... ! :Ρ

Sophia Choleva είπε...

Σ'ευχαριστώ,πρέπει να κάνουμε καμία μπλοκοσύναξη,όπως γινόντουσαν τα πρώτα χρόνια!

Evie είπε...

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ, ΝΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΣΤΙΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΟΛΕΣ ΣΟΥ ΤΙΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ!

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...