Εκπαιδευμένοι στο οίδημα

Ω! Τι σύγχυση τελικά που επικρατεί στη θολούρα , όταν δεν μπορείς να δεις καθαρά μπροστά σου, είτε από έρωτα, είτε από θυμό , είτε από πιοτό; Τι αγαλλίαση νιώθει η ψυχή σου , όταν λιάζεται γυμνή μπρος στον καθαρό ουρανό ; Όταν η ομίχλη αποχωρεί και μένεις μόνος, με τις απλές όμορφες καθημερινές στιγμές σου, με την καρδιά σου ντυμένη με ζεστασιά , κλείνοντας μέσα της τους λίγους εκλεκτούς που κατάφεραν με κόπο να μπούνε μέσα της και να μείνουν για πάντα… Τι όμορφο να κρατάς λόγια αγαπημένων ανθρώπων στην αγκαλιά σου που νόμιζες ότι σε πρόδωσαν, μα τώρα που όλα ανθίζουν μέσα σου ξανά, βλέπεις ότι απλά ο πόνος δεν ήταν τίποτα άλλο , παρά αυτά τα λόγια που έμπηγαν βαθιά μέσα στη σάρκα σου τις ρίζες τους κι έμειναν μέσα σου για τόσο καιρό και σιγά- σιγά ανθίζουν μεγαλώνουν… Πια τα βλέπεις ολοφάνερα να ορθώνονται μπροστά σου και αυτή η ευτυχία που σε πλημμυρίζει μπροστά στη θέαση τους , δεν είναι τίποτα άλλο από την κατάκτηση τόσο περίεργων και συνάμα αληθινών συναισθημάτων ! Ναι –ναι είναι...

Κ όκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη.. Δώστης κλότσο να γυρίσει, παραμύθι να αρχινήσει…. Η ιστορία μου μιλά για δυο παραμυθάδες που περνούσανε πάντα καλά, μα ο ένας τους είχε και μπελάδες . Χόμπι άλλο δεν είχανε στον καθαρό αέρα ο ένας ερωτευότανε και ο άλλος « μ α δ ούσε» κάθε μέρα … Τι τα παραμύθια της γιαγιάς , τι της Χαλιμάς από τις «Χίλιες και μια νύχτες», τι τα δικά μου ; Χμ… Έχετε αναρωτηθεί ποτέ , ποια να είναι τα χαρακτηριστικά ενός καλού παραμυθά; Δεν ξέρω. Σίγουρα υπάρχουμε πολλοί εκεί έξω αλλά σκόρπιοι . Υπάρχει λοιπόν η ράτσα του ρεαλιστή παραμυθά που ωθείτε προς την πώληση παραμυθιών φυκιών και κορδελών με απώτερους σκοπούς , όχι και τόσο ανιδιοτελείς και ρομαντικούς. Εκείνος ξέρει ότι στα παραμυθία του δεν υπάρχει happy end και είναι ο μόνος πρωταγωνιστής που το γνωρίζει, όλους τους άλλους τους νανουρίζει ώστε να κοιμούνται στον ύπνο του δικαίου !Η ανάγκη του λοιπόν , να καταφέρει τους εκάστοτε σκοπούς του , τον κάνει να καλλιεργεί αρκετά το ταλέντο του παραμυθά, ...

Κ άπου εκεί ανάμεσα στο mini αφιέρωμα στο Μητροπάνο και στο repeat του «Δεν υπάρχω» από Τρύπες … «…Είμαι δικιά σου , είμαι ολότελα δικιά σου , κάνε με ότι θες , σκίσε με , κάψε με , γάμα με, γάμα με όσο θες , όπως θες , κατέβασε με στης ψυχής σου τον πάτο … Δε μιλάω, δεν γελάω, δεν πονάω, κατέβασε με στης ψυχής σου τον πάτο, έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχω…», έχοντας μερακλώσει πια για τα καλά , τραγουδούσα ... « Τόσα δίνω.. Πόσα θες; Πόσαααααα; … Στα apple store πουλάν αυτό που θες !!!» Και κάπου εκεί ξέχασα και πάλι τους στίχους όπως τότε που το τραγουδούσαμε παρέα κάπου στην Εγνατία και πάλι άκρη δεν βγάζαμε … Τώρα νιώθω σαν τον Σαίξπηρ , όταν έγραφε« Παλιότερα χαλούσαμε χρόνο , τώρα ο χρόνος χαλάει εμένα …» αλλά με μια παραλλαγή « Παλιότερα χαλούσαμε χρήμα, τώρα το χρήμα και οι δόσεις , χαλάνε εμένα !!!» Ναι μόλις έκανα μια αγορά , μετά από τόσο καιρό θα αποχτήσω κι εγώ ένα μαύρο ωραιότατο iPodaki nano , αυτό ήδη μου κάνει μικρό ας μην γράψω και το υποκοριστικό του! Και ναι τολμ...

Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα;;;;;;;;;;;;;;;;;; Εντάξει το παραδέχομαι ότι όχι απλά κρύωσα ,τον δάγκωσα για τα καλά με έπιασε και ο λαιμός μου και αυτή τη φορά , δεν μπορώ να βγάλω μιλιά! Χα-χα, όμως εγώ επιμένω και θα σας εκδικηθώ.. Ναι-ναι εσάς που προστρέξατε να χαρείτε και να πείτε , ουαού ! Δεν θα μας τα πρήζει άλλο αυτή … Είπα ότι δεν μπορώ να μιλήσω και ναι είναι λίγο πίκρα , αλλά μπορώ ακόμα να γράφω, δεν έπεσα σε κώμα ! (Όχι ρε γαμώτο !) Είναι μεσημεράκι και περιμένω με αγωνία το φαγητό από κάτω! Όπως σας έχω πει τα γερόντια του τετάρτου αποφάσισαν ξαφνικά πως από εδώ και πέρα θα με ταΐζουν, ένα ευχαριστώ είναι λίγο ! Ξέρεις τι είναι να έχεις φαγητό και τι φαγητό νοστιμότατο μέσα στην εξεταστική έτοιμο στο πιάτο μαγειρευτό και τζάμπα … Την έχω καταβρεί σου λέω … Σήμερα ξύπνησα με ένα χάλια λαιμό με πρησμένα μάτια , από το ring tone του κινητού μου που δεν μπορούσε να είναι κανένα άλλο εκτός από το One Love του Bob Marley . Κι αυτή τη φορά κάποιος μου έκανε πλάκα όπως...

… Για αύριο Σάββατο προβλέπεται ηλιοφάνεια σε ολόκληρη τη χώρα….. …Ενώ η θερμοκρασία θα κυμανθεί σε υψηλά για την εποχή επίπεδα … …Την Τρίτη ο υδράργυρος θα σημειώσει άνοδο …. … Υψηλές θερμοκρασίες θα συνεχιστούν για αύριο Τετάρτη … …Για αύριο Πέμπτη προβλέπεται ηλιοφάνεια σε όλη τη χώρα … …Ευχάριστα τα νέα για το τριήμερο με άνοδο της θερμοκρασίας και εξασθένηση των ανέμων… LoCoMoNdO Δ ε ν κ ά ν ε ι κ ρ ύ ο Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα , κρύο δεν έκανε ποτέ Έλα απόψε για νιώσεις , όπως δεν ένιωσες ποτέ …( σα - λα - λα - λα !) Θες να πάμε μια βόλτα σε μια χώρα μαγική , όπου όλοι διασκεδάζουν (εδώ κάτι λέει αλλά δεν το βγάζω!) Αν γελάσεις έχεις χάσει λέει ο κανονισμός Κι αν τολμήσεις να χορέψεις σε απειλεί ο αποκλεισμός ! Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα , κρύο δεν έκανε ποτέ Έλα απόψε για νιώσεις , όπως δεν ένιωσες ποτέ …(σα-λα-λα-λα!) Από την άβυσσο της θλίψης , στα λιβάδια της χαράς , είμαι ένα Μικρό πορτάκι που το πόμολο κρατάς … Τούτη η νύχτα θέλει party , θέλει ιδρώτα και φωνές ...

Ό λα αλλάζουν και μόνο προς το καλύτερο μπορούν να αλλάζουν όταν βρίσκεις ανθρώπους τριγύρω σου που εκπέμπουν αγάπη , που σου προσφέρουν καθημερινά το ομορφότερο χαμόγελο , που σου προσφέρουν μια ουτοπική ασφάλεια για το αύριο , ουτοπική γιατί η ουσιαστική δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει ! Αυτή είναι και η μαγεία της ζωής όλα τα πράγματα καλά και άσχημα σου έρχονται από εκεί που δεν τα περιμένεις … Όλα αλλάζουν προς το καλύτερο όταν μετά από αρκετό καιρό απουσίας τους , το σπίτι μου κατακλύζεται από ήχους reggae , από στίχους υπεράνω όλων … Έχω γεμάτο στομάχι , έχω καθαρό μυαλό, έχω τη ζεστασιά μου όταν έξω δε λέει να σταματήσει η βροχή , έχω να πιω και να καπνίσω ,έχω ένα σπίτι γεμάτο από μυρωδιές , αγάπη , και έναν απαλό καναπέ που ξεκουράζω το ατελείωτο βασανισμένο μου κορμί , ακούγοντας Bob…Αυτά είναι… Απογευματάκι Κυριακής , ραχάτι και Άγιος ο Θεός, μπορεί να λυσσάνε ότι ο παγετός καταφθάνει , άλλα στην καρδιά μου και στο σπίτι μου επικρατεί ένα διαρκές τροπικό κλίμα , γιατί όπως...

Είπα κι εγώ να αποθανατίσω εκείνη τη στιγμή που το φωτογραφικό κλικ απελευθερώνει το κλείστρο για να εγκλωβίσει τον χρόνο, τη στιγμή . Έκανα το σήμα της νίκης στην παραπάνω φωτογραφία που είναι σημερινή αλλά μου βγήκε κάπως περίεργο , κάπως σαν κούπε- πε ένα πράγμα, σαν ξέρω και δεν ξέρω κάτι τέτοιο ή έστω ένα πόσα είναι αυτά; Ή αλλιώς θα σου βγάλω τα μάτια ! Αυτή όμως είναι η δικαίωση της στιγμής , η δικαίωση της απέναντι στη ροή του χρόνου μέσω της φωτογραφίας . Το σήμα της νίκης μπορεί να σημαίνει πολλά, πολλά που επιφανειακά δεν φαίνονται και δεν μαθαίνονται ποτέ , φόβοι που νίκησα , σκοπούς που ξέχασα , μπορεί βέβαια και να σημαίνει απλά πράγματα, όπως το ότι δεν κόπηκα ούτε σε ένα εργαστήριο, εδώ ένα πέντε πήρα και μου κακοφάνηκε και ναι, εδώ μπορείτε να πετάξετε ντομάτες ελεύθερα …. Κι τώρα για να γράψω και κάτι έξυπνο παρμένο από το βιβλίου του Χάρη Πρέσσα «Συνθέτοντας» το οποίο είναι καταπληκτικό κι εγώ Χαρούλη σου βγάζω το καπέλο , με έκανες να δω με άλλο μάτι την τέχνη που ...

Μη μιλάς δεν είναι απαραίτητο , μη μιλάς θα φύγω σένα τέταρτο .. Το τέταρτο αυτό έχει φύγει εδώ και αρκετό καιρό, εδώ και αρκετές μέρες, καθώς τα δευτερόλεπτα έσπρωχναν τα λεπτά κι αυτά με τη σειρά τους σχημάτιζαν τις ώρες , και οι μέρες κυλούσαν . Αγνοούσα κι ακόμα αγνοώ τι γίνεται τριγύρω μου, στο σπίτι πια δεν μπαίνει οποιοδήποτε έντυπο μέσο , η τηλεόραση είναι απλά διακοσμητική , το ράδιο κλειστό , μόνο από το pc , παίζουν καμιά φορά τραγούδια σε διαρκή επανάληψη , όπως τώρα αυτό από τους Wasp –Sleeping (In the fire…) Φτάνω στο σημείο να πω , το μακάρι να είχαμε συνέχεια εξεταστική… Ακούγεται μαζοχιστικό , αλλά πότε δεν μου άρεσαν τα μαζοχιστικά , για να μην μου αρέσουν τώρα ; Περνούν ολόκληρα εικοσιτετράωρα , και με βρίσκουν να κοιμάμαι τις μισές ώρες , τις άλλες μισές βρίσκομαι χωμένη μέσα σε βιβλία και σημειώσεις , το φαγητό έρχεται αυτή την περίοδο όχι εξ’ ουρανού αλλά από ένα όροφο πιο κάτω, λες και είναι τόσο υποχρεωμένοι σε μένα που ψάχνουν κάποιο τρόπο , να με ξεχρεώσουν … ...

Περί τριχών ο λόγος …. Τρίχες , τρίχες , τρίχες … Απλά θέλω να δεις Γιωργάκη ότι κάποτε είχα μακριά μαλλιά … Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη αρχές Νοεμβρίου , το μαλλί κόπηκε 18/12 , κρίμα……

Ή ρθε κι εμένα η ώρα μου να διασκευάσω το τραγούδι του αξιαγάπητού αοιδού και πάνω απ’ όλα μεγάλου καλλιτέχνη με όλη τη σημασία της λέξεως κύριου Φλωρινιώτη! Πειράζει που είμαι και μεγάλη φυτούκλα , πειράζει ; Πειράζει που είμαι και μεγάλη ψωνάρα; Πειράζει; Φυσικά και δε με πειράζει, τώρα αν πειράζει τους άλλους, πολύ λίγο με ενδιαφέρει . Ας αρχίσουμε λοιπόν να κάνουμε μια ιστορική αναδρομή στην προηγούμενη εβδομάδα , για να σας μπάσω στο κόλπο… Ξημερώματα Δευτέρας 9/01 βρίσκομαι στο κρεβάτι του πόνου, με ρίγους και δέκατα που μέσα σε λίγες ώρες μετουσιώνονται όλα αυτά στο τσουρούφλισμα του 38,5 . Κοντεύει 6 το πρωί και μετά κόπων και βασάνων κάνω το οτιδήποτε περνάει από το χέρι μου για να με φροντίσω και να με έχω ετοιμάσει μέχρι τις 9 το πρωί που έδινα, να με κάνω άνθρωπο και να μπορώ να πάω να γράψω… Κι όμως μπορεί να φαντάζει ακατόρθωτο αλλά τα κατάφερα ήπια τέτοια ποσότητα φαρμάκων σε ελάχιστη ώρα, (μόνο για την δυσκοιλιότητα που δεν πήρα τίποτα, αν και δόξα το Θεό καφές και τσιγ...

Σ ήκωσα επιτέλους κεφάλι από τα βιβλία… Όποιος δεν έχει μυαλό έχει πόδια , γι’ αυτό και σήμερα , τρέχω και δεν φτάνω , κι ας μην το κούνησα ρούπι απ’ το σπίτι … Από τότε που ξύπνησα , το μόνο που έκανα ήταν να μου φτιάξω έναν καφέ της κακίας ώρας, αν και συνήθως τον πετυχαίνω , αλλά για όλα φταίει το τηλεφώνημα του Γιώργου, μπούρου-μπούρου έκοψε ο καφές , πως θα γίνει … Για καλή μου τύχη λίγο πριν, κάποιος είχε θυμηθεί να με ξυπνήσει για πρωί, κατά τη μία το μεσημέρι δηλαδή… Ναι ήταν ο ίδιος εκνευριστικός θόρυβος από το χαλασμένο κουδούνι μου , γκλίν –γκλόν –γκλαααααααααν , παλεύοντας με τα παπλώματα δεν είχα καμία διάθεση να ξυπνήσω κι απλώς άλλαξα πλευρό .. Σοφία είσαι μέσα; Μέσα στον ύπνο μου δεν ήξερα αν αυτή η φωνή έρχεται μέσα από ένα όνειρο δράσης , που έχουμε σχεδιάσει να κάνουμε μεγάλη μπάζα ληστεύοντας εκατοντάδες τράπεζες και είναι η μεγάλη ώρα που πρέπει να πω , ότι ναι είμαι μέσα στο κόλπο, μπας και δω ποτέ από κοντά αυτή τη Jamaica και όχι μόνο πάνω στην υδρόγει...

When you were here before Couldn't look you in the eye You're just like an angel Your skin makes me cry You float like a feather In a beautiful world I wish I was special You're so fucking special But I 'm a creep I 'm a weirdo What the hell am I doing here?I don't belong here I don't care if it hurts I want to have control I want a perfect body I want a perfect soul I want you to notice When I'm not around You're so fucking special I wish I was special But I'm a creep I'm a weirdo What the hell am I doing here?I don't belong here She's running out again She's running out She run, run, run run Run Whatever makes you happy Whatever you want You're so fucking special I wish I was special But I'm a creep I'm a weirdo What the hell am I doing here? I don't belong hereI don't belong here. Ξημερώματα Δευτέρας ακούω το αγαπημένο μου τραγούδι , ανεβάζω την καλύτερη φωτογραφία που ίσως έχω μέσα σε αυτό το pc , αλλά κο...

Π ρωινό Σαββάτου , και εσύ είσαι κάπου , άραγε που να βρίσκεσαι , γιατί να λές ; Είμαι super market , μαζί με Εvans και αγοράζουμε τα απαραίτητα για το βραδινό φαγοπότι και όπως λέει και ο Πουλικάκος στο ο Θείος Νώντας ξέρει à « Στο σουπερμάρκετ, στο σουπερμάρκετ θα βρούμε, φρέσκα , κατεψυγμένα και πλαστικά. Μήλα , πατάτες , γάλα, carnation και κότες….. κτλ» Αφού λοιπόν με έβαλε στο καροτσάκι και με έσπρωχνε(τα φιλικά βάρη ), αρχίσαμε τα ψώνια . Μπριζόλες, σουβλάκια, λεμόνια, σαλάτες , ψωμιά , κρασιά , ουζάκι για τον Evans και ατελείωτες μπύρες.. Μετά έσκασε μύτη και ο Teo μαζί με τον Antonio με το αμάξι φέρανε την ψησταριά και τα κάρβουνα, θα γίνει μεγάλο τζέρτζελο το βράδυ . Θα καλέσω και την γειτόνισσα με τον Λιάκο της, τον τρελό Κερκυραίο, και θα γίνουμε μια μεγάλη παρέα , αλλά θα μου λείπει το καλύτερο φιλαράκι μου… Έτσι θα το κάψουμε για την επιτυχημένη πρώτη εβδομάδα εξεταστικής , πάνε τα εργαστήρια και τώρα είμαστε πιο χαλαροί . Τελικά λίγο διάβασμα, λίγη τύχη, λίγο σκονάκι...

Ε δώ το μπολ εκεί το μπολ.Που είναι το μπολ;Και όχι ότι κι ότι, θέλουμε γυάλινο μπολ για τον πουρέ, με τόση πατάτα τον τελευταίο καιρό,τι περιμένατε να φτιάξω έναν πουρέ θα έφτιαχνα και φυσικά σε σκόνη για να μπω καλύτερα στο πνεύμα της πατάτοκατάστασης,που χρόνος για την ιεροτελεστία του καθαρίσματος μιας πατάτας; Το γυάλινο μπολ σας μάρανε και ποιος σας είπε ότι έχω γυάλινο; Σκόνες-σκόνες –σκόνες ,τον τελευταίο καιρό, τρώω μόνο σκόνες-σκόνες-σκόνες. «Σκόνη και θρύψαλα να γίνομαι μαζί σου ». Έτσι πες τα μεγάλε καλλιτεχναρά Κορκόλα ! Μητροπάνος –Κορκολής βγάλανε cd μαζί,κοίτα να δεις εξελίξεις,χάλασε ο κόσμος! Πουρές- σκόνη,σούπα-σκόνη,εντάξει δεν το έριξα ακόμα στην άσπρη σκόνη,καλά το σπίτι κι αν έχει σκόνη,στον αέρα σκόνη.Πάντως όταν βγάλουνε τον πατσά σε σκόνη θα το μάθουμε!Τι τον βγάλανε; Εγώ πάλι μια ζωή τα βλέπω όλα σαν μια αστρική σκόνη! Περίεργη μέρα σήμερα σηκώθηκα με τρελά κέφια και καφέ μου έβαλα να πιω(ξέρεις τώρα θα μας πει και πως τεντώθηκε!!!) και τον Τζίμη σήκωσα α...

Αυτό το κορίτσι ποιος θα το φροντίσει;Δύσκολη η μοναχική ζωή φίλε,αυτό που μου συνέβη δεν το περίμενα. Οι περισσότεροι από αυτούς που ήξερα μέσα στις γιορτές ήταν άρρωστοι ,η δε φίλτατή φίλη μου Αικατερίνη χτυπούσε μέχρι και κάτι ενέσεις στα οπίσθια της , που ήταν που ήταν τροφαντά με τόση ένεση έγιναν τούμπανο και δεν μπορούσε να περπατήσει! Μακριά από εμάς έλεγα,αλλά να σου, που την έπαθα!Από χθες είχα ρίγους , μετά δέκατα ώσπου ξύπνησα στις 6 σήμερα το πρωί με 38 πυρετό ! Να μην μπορώ να συνέλθω από το κρεβάτι , αλλά δεν με έπαιρνε . Το τι χάπι πήρα, σιρόπια για το λαιμό , αντιπυρετικά , βιταμίνες , γαργάρες με Hexalen , καραμέλες , μέχρι και όπου έφτανε το χέρι μου με έτριβα με οινόπνευμα, αρέ μανούλα μου , μου έφτιαξα κι ένα φασκομηλάκι με μέλι και έστρωσα, μέχρι τις 9 που έδινα ήμουνα τόσο μαστουρωμένη και ντυμένη σαν το κρεμμύδι , που λες πως είχα γίνει κι όλας περδίκι. Καθόλου άγχος , ηρεμία , τάξη και ασφάλεια ξεκίνησε και η εξεταστική μου , παρόλη την αρρώστια πήγα και ...

Ν α θυμάσαι πως το σπίτι συνήθως θα είναι ακατάστατο,σπάνια θα επικρατεί η τάξη όπου θα βρίσκομαι εγώ τριγύρω, τα λιωμένα κεριά θα υποδηλώνουν κι αυτά με την ύπαρξη τους πως κάποτε τα άναψα για να κάνω ατμόσφαιρα για μένα, γιατί εδώ και καιρό μοιράζομαι μαζί τους τα βράδια μου, δυο τρία μπορεί να τα άναψα για να ρουφούν τον καπνό των ατελείωτων μοναχικών τσιγάρων μου. Να θυμάσαι ότι μπορεί να δυσκολεύομαι να θυμηθώ αλλά δεν ξέχασα ποτέ τίποτα,με ρώτησες αν μπορείς να τα παρατήσεις όλα και να έρθεις να κατοικήσεις στην ίδια στέγη μαζί μου,ξέχασες όμως να ρωτήσεις αν μπορείς να κατοικείς στη ψυχή μου,στο σώμα μου. Να θυμάσαι πάντα ότι όσα σου εκμυστηρευτικά εκείνο το ξημέρωμα που τρώγαμε μαζί εκείνους τους λουκουμάδες δεν ήταν απλά στάχτες μέσα μου που έθαψα,μα ήταν μια φωτιά που έκαιγε και ποτέ δεν θα σβήσει. Να θυμάσαι πως το σπίτι μου είναι άδειο τα βράδια,μα τις μέρες περνούν χιλιάδες πόδια και πατούνε το χαλάκι της εξώπορτας μου.Το σπίτι γεμίζει κόσμο,τα γέλια των φίλων μου μαζ...

Τα Κύθηρα πότε δεν θα τα βρούμε Κάτσε στην πέτρα του γιαλού βάλε το χέρι αντήλιο πάρε μια χούφτα θάλασσα πάρε μια χούφτα ήλιο και πλύνε μου το πρόσωπο και πλύνε μου το πρόσωπο. Τα Κύθηρα πότε δεν θα τα βρούμε το χάσαμε το πλοίο της γραμμής στα κύματα του Αιγαίου θα χαθούμε δυο κύματα που σβήσανε κι εμείς. Πάλι καλά που έγινε ο σεισμός και ξύπνησα και μπήκα σε μια σειρά για να διαβάσω! Βέβαια επειδή εδώ που βρίσκομαι ο σεισμός δεν σημαίνει και τίποτα, τουλάχιστον 3 φορές το μήνα μας κουνάει , στην αρχή ούτε καν που σηκώθηκα από το κρεβάτι λέω θα σταματήσει , αλλά τι πράγμα ήταν αυτό βρε παιδί μου , όλα τα άδεια μπουκάλια που είχα στην κουζίνα( έκανα κι εγώ μια συλλογή) να σου πέσανε και άντε μάζευε σπασμένα γυαλιά μετά , το αστείο είναι ότι παίρνω τηλέφωνό τους δικούς μου και μετά από λίγο αρχίζει να κουνάει κι εκεί σου λένε τι γίνεται μας έφερε το σεισμό ! Τεσπά , αφού ζω ακόμα καλά είναι , σας αφήνω και πάω να διαβάσω γιατί δυστυχώς η εξεταστική δεν καταλαβαίνει ούτε καν από σεισμούς ...

Αν διάβαζα τόσο συχνά όσο γράφω σε αυτό εδώ το μπλοκ,θα μου έλεγα και μπράβο αλλά πρέπει να έγινε αυτό που φοβόμουν,εμφανίστηκε και πάλι ο καλός παλιός εαυτός μου.Η αλήθεια είναι ότι αυτή τη Σοφία που είναι γυναίκα του κεφιού και δεν υπολογίζει,έτσι τον βρίσκει τον καιρό,έτσι τον αρμενίζει την πάω πολύ βρε παιδί μου γιατί αυτή είμαι εγώ,αλλά τώρα βρήκε να βγει στην επιφάνεια που αρχίζω από τη Δευτέρα εξεταστική ; Όχι τίποτα άλλο,είμαι ή του ύψους ή του βάθους,ή πιάνω κάτι από τα μαλλιά και δεν το αφήνω με τίποτα ή πιο συχνά λέω δε βαριέσαι.Εμείς να είμαστε καλά,την υγεία μας να έχουμε και όλα θα γίνουν κι αν δεν γίνουν δεν θα πεθάνουμε κιόλας! Από τότε που γύρισα στην ολυμπιακή γη ,το μόνο που κάνω είναι να κοιμάμαι,να βγαίνω, να διαβάζω χιλιάδες πράγματα άσχετα με τα μαθήματα,μέχρι και τον ενοποιημένο τηλεφωνικό κατάλογο Αχαΐας – Ζακύνθου-Ηλείας –Κεφαλληνίας διάβασα βρήκα και το όνομα μου και πολύ χάρηκα . Πότε θα διαβάσω κανένα μάθημα δεν ξέρω εντάξει αύριο θέλω δε θέλω πρέπει να τ...

Τρελή κι αδέσποτη παρόλη την αγάπη, έτσι σε θέλω κι έτσι είσαι αληθινά έλα σαν όνειρο στο άδειο μου κρεβάτι έλα εδώ κάτω στη θλιμμένη μου καρδιά. Τελικά τι Άγιος Δημήτριός- Άγιος Αντώνιος βοήθεια μας , πως φαίνεται ο άνθρωπος που του έχουν πάρει το μυαλό, δεν πειράζει ήμουν ένα βρεγμένο παπί που έκανε tour με το μετρό , Άγιο Δημήτριο μου είπε ο φίλος Γιώργος , (γεια σου Γιωργάρα τσίφτη , αλάνι και καραμπουζουκλή, την άλλη φορά που θα μου πεις πως θα βγω για Jamaica, ελπίζω να μην μου έχουν κλέψει το μυαλό !) Άγιο Αντώνιο άκουσα εγώ επηρεασμένη από το τραγούδι που μου είχε βάλει πριν λίγο ο φίλτατος Νικολάκης και βρέθηκα τελικά με λάθος Άγιο αλλά δεν πειράζει τον βρήκα τον δρόμο μου ! Όλα τελικά γίνονται για κάτι που αγνοούμε . Ποτέ δεν μπήκα στη διαδικασία να σκεφτώ μήπως θα έπρεπε να είχα κάνει αυτό αντί για το άλλο , γιατί αν είχα κάνει το άλλο ίσως τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά προς το καλύτερο τώρα ή μήπως καλά που έκανα αυτό γιατί αν είχα κάνει εκείνο που μου είχε πει αυτός, δεν...

Θέλω κοντά σου να μείνω Στίχοι: Γιώργος Γιαννακόπουλος Μουσική: Γιώργος Μουζάκης Ερμηνευτές: Τζένη Βάνου, Γιάννης Βογιατζής, Ελευθερία Αρβανιτάκη Δε ζω χωρίς εσένα ούτε λεπτό Αγάπη μου της μοίρας ήταν γραφτό. Θέλω κοντά σου να μείνω Θέλω σκιά σου να γίνω Κάθε πληγή ν' απαλύνω Που σε πονά... Τα βλέφαρά μου να κλείνω Να με φιλάς και να σβήνω Θέλω κοντά σου να μείνω Παντοτινά...! Σε νιώθω, σε λατρεύω και σε ποθώ Κι αν κάποτε σε χάσω θα τρελαθώ. Θέλω κοντά σου να μείνω Θέλω σκιά σου να γίνω Κάθε πληγή ν' απαλύνω Που σε πονά... Τα βλέφαρά μου να κλείνω Να με φιλάς και να σβήνω Θέλω κοντά σου να μείνω Παντοτινά...!

Πάνε και οι γιορτές …Για μένα τουλάχιστον πια είναι ήδη παρελθόν.. Ότι φάγαμε-φάγαμε, ότι ήπιαμε-ήπιαμε, από εδώ και πέρα μπορούμε και πάλι να ξεχάσουμε τη γιορτινή ατμόσφαιρά που προστάζει αγάπη, ειρήνη και ευτυχία, και να μαλλιοτραβηχτούμε ξανά χωρίς φόβο και πάθος , να ρίξουμέ τα μπινελίκια μας , γιατί φτάνει βρε παιδί μου τόση αγάπη. Θα εμπνευστούμε ξανά από τη μιζέρια μας (εσένα μωρή θα σου βγάλω τα νύχια τρίχα-τρίχα!) Ας συνετιστούμε όμως , η αλήθεια είναι πως η έμπνευση πολλών είναι ένας φαύλος κύκλος, τους βρίζουμε για να μας βρίσουν και να υπάρχει κάτι να ασχολούμαστε! Γέμισε ο κόσμος από μέντορες που λέγανε και οι «Μαύρη Μαγιονέζα». Τώρα πια που μπήκε ο καινούργιος χρόνος , όλα είναι στραβά , τίποτα δεν μας αρέσει, όπως και πέρυσι , τίποτα δεν μπορεί να είναι μόνο αυτό που ολοφάνερα φαίνεται πως είναι , όλα πλέον μοιάζουν με τις γκόμενες που λένε όχι και εννοούνε ναι! Δύσκολα βρίσκουμε τα καλά σε κάτι κι αν τα βρούμε , σιγά μην κάτσουμε να τους δώσουμε και σημασία και πάλι κα...