Αν διάβαζα τόσο συχνά όσο γράφω σε αυτό εδώ το μπλοκ,θα μου έλεγα και μπράβο αλλά πρέπει να έγινε αυτό που φοβόμουν,εμφανίστηκε και πάλι ο καλός παλιός εαυτός μου.Η αλήθεια είναι ότι αυτή τη Σοφία που είναι γυναίκα του κεφιού και δεν υπολογίζει,έτσι τον βρίσκει τον καιρό,έτσι τον αρμενίζει την πάω πολύ βρε παιδί μου γιατί αυτή είμαι εγώ,αλλά τώρα βρήκε να βγει στην επιφάνεια που αρχίζω από τη Δευτέρα εξεταστική ;
Όχι τίποτα άλλο,είμαι ή του ύψους ή του βάθους,ή πιάνω κάτι από τα μαλλιά και δεν το αφήνω με τίποτα ή πιο συχνά λέω δε βαριέσαι.Εμείς να είμαστε καλά,την υγεία μας να έχουμε και όλα θα γίνουν κι αν δεν γίνουν δεν θα πεθάνουμε κιόλας!
Από τότε που γύρισα στην ολυμπιακή γη ,το μόνο που κάνω είναι να κοιμάμαι,να βγαίνω, να διαβάζω χιλιάδες πράγματα άσχετα με τα μαθήματα,μέχρι και τον ενοποιημένο τηλεφωνικό κατάλογο Αχαΐας – Ζακύνθου-Ηλείας –Κεφαλληνίας διάβασα βρήκα και το όνομα μου και πολύ χάρηκα .
Πότε θα διαβάσω κανένα μάθημα δεν ξέρω εντάξει αύριο θέλω δε θέλω πρέπει να τον στρώσω κάτω γιατί δε με βλέπω καλά .Α! και το άλλο που το πας πήρα την καθηγήτρια μου στα Αγγλικά για να της πω χρόνια πολλά για τη γιορτή της και μου λέει πότε θα σε δούμε εσένα μια βδομάδα νωρίτερα έφυγα το Δεκέμβριο αυτό το μήνα δεν προβλέπεται να πάω,θα κάνω κανένα ιδιαίτερο με τη Λένα και έξω από την πόρτα.
Εντάξει Σοφάκι μην ανησυχείς αν διάβασες αυτά που είπαμε για τις γιορτές δεν έχεις πρόβλημα! Ε; Πως είπατε εγώ δεν έμαθα καν τι έπρεπε να διαβάσουμε στις γιορτές ούτε και διάβασα τίποτα αχαχαχαχαχαχαχα!Εντωμεταξύ,μου αρέσει που έφυγα από τη Λάρισα από τις 4 του μηνός και καλά για να διαβάσω, και αντί για διάβασμα εγώ πάλι εισιτήριο έβγαλα και τσούπ- τσούπ χωρίς αποσκευές αυτή τη φόρα , να σου το Σοφάκι σε αεροδρόμια, στο Κηφισό, σε παλιά γνώριμα μέρη.
Εντάξει εδώ έχω μεγάλο άλλοθι που δεν έβγαλα τα μάτια μου στο διάβασμα , αλλά και εδώ που γύρισα πάλι ξύπνησα στις τέσσερις το απογευματάκι μαμήθηκα στο μπίρι –μπίρι στο τηλέφωνο για ώρες με την ξαδέλφη μου με φραπεδούμπα και τσιγαριά στο χέρι ενώ εκείνη έβριζε μια Βολιώτισσα και για πρώτη φορά δυσκολευόμουνα να βρίσω άνθρωπο από τη γη της Μαγνησίας και να φωνάξω Κ.Κ.Μ.Β!
Βγήκα μετά με τη Μαίρη για καφέ στο Chant ant ,αραλίκι ατελείωτο το βράδυ είχε κλείσει η Γιάννα (ούι θυμουσιάρη Βολιώτη ) στο «Κουτούκι του Θωμά», παρεμπιπτόντως ήρθα και δεν το πίστευα άνοιξαν ένα σωρό κλαμπάκια,ρεμπετάδικα κανά δυο oriental, ένα καινούργιο μαγαζί το «R» , με πολύ ψαγμένη και προσεγμένη μουσική και διακόσμηση , άντε να δω που θα βρουν τον κόσμο να τα γεμίσουνε , γιατί καλά τώρα στις γιορτές που έλεγε ο Αντώνης ότι είχε κόσμο , τώρα που θα φύγουνε όλοι οι μετανάστες για την Αθήνα να δούμε τι θα κάνουν!
Είπα κι εγώ να μην πάω με άδεια χέρια κι επειδή είπαμε είμαι ή του ύψους ή του βάθους από την τσιγκουνιά , άρχισα τα κουβαρνταλίκια , πήγα σε ένα ανθοπωλείο έκανα μια ανθοδέσμη πολύ σπέσιαλ μιλάμε , αλλά για πολύ καλή μου τύχη ο ανθοπώλης ήταν νεαρός σπούδαζε στη Λάρισα και έμενε ένα δρόμο πιο κάτω από το πατρικό μου, και αρχίσαμε και με αυτόν το μπίρι-μπίρι, καλά ο τύπος δεν έβαζε γλώσσα μέσα, την ιστορία της ζωής του μου είπε και δώσε Viva Larissa fortsa Thessalia, μου έκανε μια καταπληκτική ανθοδέσμη μιλάμε έβαλε τα κέρατα του μέσα ο τύπος ήταν τεχνίτης και μου λέει επειδή είσαι από Λάρισα δίνεις 10 ευρώπουλα και είμαστε εντάξει!
Οπότε φτάνω αργοπορημένη στο «Κουτούκι του Θωμά» με την ανθοδέσμη αγκαλιά , και οι άλλοι κάνανε ήδη άγριο τσιμπούσι. Τι γαρίδες σπέσιαλ, τι μύδια , τι σαγανάκια , τι ποικιλίες , τι σαλάτες , και άφθονό κόκκινο κρασάκι!
Και καθώς εγώ έτρωγα τον άμπακο, η κλασσική γκόμενα άρχισε την γκρίνια (καημένε Ευάγγελε ) είδες η Σοφία μου έφερε τέτοια ανθοδέσμη κι εσύ ούτε ένα τριαντάφυλλο δεν μου έχεις φέρει , με έχεις μόνο για να σου μαγειρεύω να πλένω τα πιάτα , ούτε έξω δε με βγάζεις (σχόλιο δικό μου : Γιατί μαρή σκυλί είσαι να σε βγάλει για κατούρημα;) μόνο για το sex κλπ και το παραλήρημα δεν είχε τέλος. Συγνώμη ρε Βάγγο αν ήξερα ότι θα σου δημιουργούσα πρόβλημα δεν θα έπαιρνα τίποτα!
Από την άλλη ο Αντώνης , ο Κώστας , ο Θοδωρής και η Μαρία να τρώνε λες και ήτανε στο χωράφι και έσκαβαν όλη μέρα μια από τα ίδια κι εγώ και κάναμε πως δεν ακούγαμε! Καθόμουνα και δίπλα στον Κώστα που ήτανε έτοιμος να σκάσει μόλις είδε το μαρκάρισμα όπως έχουν και τα μοσχάρια στο λαιμό και λύσσαξε!
Το γλέντι συνεχίστηκε στο «Fuego» με τρελά σφυνάκια, απίστευτο κόσμο, φαίνεται δεν έφυγαν ακόμα οι ιμιτασιόν Αθηναίοι , μετά λίγο «Αγορά» γιατί όλοι λίγο πολύ κρύβουμε ένα σκυλί μέσα μας , και δώσε άντρας 100% και ιστορίες για αγρίους , βέβαια η εορτάζουσα εγκατέλειψε νωρίς και έσυρε φυσικά και τον άβουλο γκόμενο της γιατί ήταν όπως εγώ πριν λίγες μέρες χωμένη μέσα στα σκατά του άγχους, αύριο πρέπει να ξυπνήσουμε 8 το πρωί να διαβάσουμε!
Σιγά-σιγά το διαλύσαμε κι εμείς.Τώρα είμαι σπίτι ψηλό κομμάτια σας γράφω, είναι πέντε το πρωί και προβλέπεται να την πέσω, μη σου πω θα βγω και αύριο και θα πάω κατευθείαν να γράψω με τα λουλούδια στο κεφάλι , μιας και γράφω πρωί-πρωί Δευτέρας !
Τελικά βρε παιδιά σας αγαπώ κάργα γιατί μου φτιάχνετε το κέφι, ξέρω ότι είναι λίγο δύσκολο να διαβάσετε κάποτε όσα γράφω, γιατί πάντα σνομπάρατε την κατά τη γνώμη σας σοφιστικέ φύση μου,αλλά δεν πειράζει γιατί έτσι κι αλλιώς πάντα σας τα έλεγα όλα και στη μάπα αλλά δυστυχώς πάντα με αγνοούσατε.
Δε βαριέσαι, δεν μπορούμε να έχουμε όλοι τις ίδιες ανάγκες, ούτε να βρίσκουμε την ουσία στα ίδια πράγματα ! Αλλά ναι σας αγαπώ γιατί σε δύσκολες στιγμές ήσασταν εκεί , γιατί πάντα μαγειρεύατε και φέρνατε και στην ανεπρόκοπη εργένησα φίλη σας σε τάπερ να τρώει, γιατί μου δανείζατε λεφτά για να ζήσω όταν γυρνούσα κάποιο Οκτώβρη, ταπί και ψύχραιμη από τη Σαντορίνη , γιατί πάντα φροντίζατε να μου βρίσκεται σημειώσεις και κοντά σε εσάς να περνάω κι εγώ κανένα μάθημα !
Για όλα αυτά και άλλα τόσα δεν πειράζει που κράτησα αρκετές φορές φανάρι , δεν πειράζει που κάθε φορά που χωρίζατε ήμουν ο βράχος που δεχότανε όλα τα ξεσπάσματά σας , δεν πειράζει που ήθελα δεν ήθελα έπρεπε να σας συμβουλέψω για το σωστό , λες και εγώ το ήξερα , και να σας τα ξανά φτιάξω.
Δεν πειράζει που ξημεροβραδιάζεστε στο σπίτι μου, γράφετε συνέχεια DVD στο pc μου, φέρνεται συνεχώς ούζα ή ότι άλλο πίνετε γινόμαστε λιάρδα καμιά φορά σχεδόν και καθημερινά και φεύγετε έχοντας αφήσει το σπίτι μου βομβαρδισμένο, αφού θα έχετε παίξει ξύλο κανά δυο φορές μπροστά μου !
Είστε οι άνθρωποί που γεμίζεται έστω και έτσι την καθημερινότητα μου, για αυτό σας αγαπάω!
Είμαι γυναίκα του κεφιού και δεν υπολογίζω έτσι τον βρίσκω τον καιρό, έτσι τον αρμενίζω, στο ένα χέρι το τσιγάρο , στο άλλο το μπεγλέρι !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου