Ήρθε κι εμένα η ώρα μου να διασκευάσω το τραγούδι του αξιαγάπητού αοιδού και πάνω απ’ όλα μεγάλου καλλιτέχνη με όλη τη σημασία της λέξεως κύριου Φλωρινιώτη! Πειράζει που είμαι και μεγάλη φυτούκλα , πειράζει ; Πειράζει που είμαι και μεγάλη ψωνάρα; Πειράζει; Φυσικά και δε με πειράζει, τώρα αν πειράζει τους άλλους, πολύ λίγο με ενδιαφέρει .
Ας αρχίσουμε λοιπόν να κάνουμε μια ιστορική αναδρομή στην προηγούμενη εβδομάδα , για να σας μπάσω στο κόλπο…
Ξημερώματα Δευτέρας 9/01 βρίσκομαι στο κρεβάτι του πόνου, με ρίγους και δέκατα που μέσα σε λίγες ώρες μετουσιώνονται όλα αυτά στο τσουρούφλισμα του 38,5 . Κοντεύει 6 το πρωί και μετά κόπων και βασάνων κάνω το οτιδήποτε περνάει από το χέρι μου για να με φροντίσω και να με έχω ετοιμάσει μέχρι τις 9 το πρωί που έδινα, να με κάνω άνθρωπο και να μπορώ να πάω να γράψω… Κι όμως μπορεί να φαντάζει ακατόρθωτο αλλά τα κατάφερα ήπια τέτοια ποσότητα φαρμάκων σε ελάχιστη ώρα, (μόνο για την δυσκοιλιότητα που δεν πήρα τίποτα, αν και δόξα το Θεό καφές και τσιγάρα κάνουν δουλεία δεν έχουμε τέτοια προβλήματα ,) που ή θα με πήγαιναν κατευθείαν για πλύση στομάχου ή θα ήμουν ντοπαρισμένη για καμιά βδομάδα. Τελικά το κόλπο έπιασε αν και το μόνο που κατάφερα ήταν να ρίξω τον πυρετό, εξάλλου με τέτοια ανοσία στα φάρμακα κόρη φαρμακοποιού γάρ , αν δεν πάρω ποσότητα δε με πιάνουν! Εντάξει την πάλεψα εκείνη τη μέρα, το μάθημα το είχα διαβάσει και τα σχετικά … Το πρόβλημα ήτανε η επόμενη που έγραφα δύο μαθήματα είχα και την συνάντηση με παραγωγούς καναλάρχες το απόγευμα και πάει λέγοντας , κι εγώ ήμουν ένα ζόμπι .
Τι έκανα; Ήρθε η Μαίρη από το σπίτι κατά τις 3 το μεσημέρι της Δευτέρας , διαβάσαμε μέχρι τις 6 αν και εγώ δεν μπορούσα ούτε καν να ανασάνω και μετά έπεσα για ύπνο ξερή και δώσε τότε ο πυρετός να ξαναεμφανίζεται . Ξημέρωνε Τρίτη 10/01 κι εγώ ακόμα κοιμόμουνα σαν το μοσχάρι Κάποια στιγμή ξύπνησα κατά τις 11 και ήμουν εμφανώς καλύτερα από την προηγούμενη μέρα .Στη μία το μεσημέρι θα έδινα και για να είμαι ειλικρινής ψηλοαγνούσα , το τι παίζει για το μάθημα το οποίο πρακτικά θεωρείτο το πιο δύσκολο του εξαμήνου, από εκεί και πέρα έπεται συνέχεια γεμάτη μυστήριο … .
Ένα θα σας πω σήμερα βγήκαν τα αποτελέσματα , δυστυχώς κόπηκε αρκετός κόσμος , ο μεγαλύτερος βαθμός ήταν το 8 και τον πήρε μόνο ένα άτομο , και το άτομο αυτό είναι το υπογράφον , ή αν το θέλετε αλλιώς η υποφαινόμενη στην πάνω δεξιά φωτογραφία ! Όσον αφορά το μυστικό της επιτυχίας δεν θα το αποκαλύψω, γιατί τι στο καλό μυστικό θα είναι μετά . Πάντως προτρέχω των ύποπτων, αναμενόμενων ή ακόμα και κακόβουλών σκέψεων σας και σας διαβεβαιώνω ότι ούτε αντέγραψα από σκονάκια ή από διπλανό μου , ούτε έβαλα μεγάλα μέσα , ούτε έγλειψα τον καθηγητή με οποιονδήποτε τρόπο , ούτε υπήρξα το καθ’ όλα ευνοημένο άτομο εκ μέρους του , όπως τυγχάνει να είμαι σε άλλες περιπτώσεις ! Το θέμα είναι ότι αρκετοί σήμερα έτριβαν τα μάτια τους , αν και όπως προαναφέρω δεν με ενδιαφέρουν τα σχόλια των άλλων που μερικά ήταν αρκετά καλοπροαίρετα και άλλα τόσα φυσικά ειρωνικά , και ξέρεις και από πού έρχονται τα ειρωνικά σχόλια…. Πάντα από τους κοντινούς σου …
Μπα…. Έγραψες 8; Άλλοι λένε μπράβο με μισή καρδιά κι άλλοι το παραλείπουνε τελείως ! Όχι δεν θα μπορούσα να πω ότι μου ήρθε και η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, αν και πλάκα-πλάκα μπορεί να με περάσετε για θρησκόληπτη ή απλά σαλεμένη , αλλά σε αυτή την εξεταστική τόσες συμπτώσεις , τόσα απρόσμενα , και το πιο βασικό απ’ όλα, όταν όλα βρισκότανε χαμένα και μπερδεμένα κάπου στα μονοπάτια του “ σκληρού μου δίσκου” aka εγκεφάλου μου, κάτι πάντα γινότανε και με ένα γρήγορο και επιτυχημένο search τα ξέθαβα και τα έφερνα στη Ram μου , με αποτέλεσμα να βρίσκω τη σωστή απάντηση, που βέβαια καμία φορά στηριζότανε και στην τύχη.
Δηλαδή αυτά θυμάμαι. Ποιο από αυτά να είναι; Άρχιζα το αμπεμπαμπλόμ συνέχιζα με το κίθεμπλομ και μετά το μπλίμ έβγαινα στο σωστό του μπλόμ …
Από την άλλη θεωρώ κατά κάποιο τρόπο και θαύμα που από τη μια μέρα στην άλλη όχι απλά έπεσε ο πυρετός αλλά και ο λαιμός μου από εκεί που ήτανε τελείως μαμημένος την επόμενη μέρα ήτανε λες και δεν είχα πάθει χλαπάτσα , ποτέ . Βέβαια έμαθα και από κάποιους ότι κυκλοφορεί μια ίωση που δεν κρατάει πάνω από δυο μέρες και που σου ανεβάζει και πυρετό, αλλά εμένα με βολεύει καλύτερα να θεωρώ τον εαυτό μου ευνοημένο από μια ανώτερη δύναμη !!!!!! Σήμερα ξαναέγραψα δύο μαθήματα κι εδώ έχω την αίσθηση ότι κάτι ψάρια πιάσαμε κι αν δεν τα πιάσαμε μεταφορικά , σίγουρα τα πιάσαμε κυριολεκτικά, αφού μου έφερε ο Χαραλαμπίδης από κάτω κάτι γαμάτες κουτσουμούρες, χόρτα , και ένα ψωμάκι ζυμωτό από ένα μοναστήρι λέει , άλλο πράμα … Για καλή μου τύχη είχε ξεμείνει και ένα λευκό κρασάκι από την μάζωξη του Σαββάτου, οπότε μου έκανα, ένα σπέσιαλ δείπνο για την επιτυχία μου …
Μετά άναψα ένα τσιγάρο την έπεσα κατευθείαν στον καναπέ , φυσώντας τον καπνό προς το ταβάνι , και σε λίγα δευτερόλεπτα είχα πιαστεί μέσα από ένα κυκλάκι του καπνού μου, χόρευα σε ρυθμούς reggae και ήλπιζα πως κάποια στιγμή θα έφτανα στον ουρανό , στο σύννεφο που κατοικεί ο Αντώνης Π για να του πω τα χρόνια πολλά μου και να του τραγουδήσω :
Ας αρχίσουμε λοιπόν να κάνουμε μια ιστορική αναδρομή στην προηγούμενη εβδομάδα , για να σας μπάσω στο κόλπο…
Ξημερώματα Δευτέρας 9/01 βρίσκομαι στο κρεβάτι του πόνου, με ρίγους και δέκατα που μέσα σε λίγες ώρες μετουσιώνονται όλα αυτά στο τσουρούφλισμα του 38,5 . Κοντεύει 6 το πρωί και μετά κόπων και βασάνων κάνω το οτιδήποτε περνάει από το χέρι μου για να με φροντίσω και να με έχω ετοιμάσει μέχρι τις 9 το πρωί που έδινα, να με κάνω άνθρωπο και να μπορώ να πάω να γράψω… Κι όμως μπορεί να φαντάζει ακατόρθωτο αλλά τα κατάφερα ήπια τέτοια ποσότητα φαρμάκων σε ελάχιστη ώρα, (μόνο για την δυσκοιλιότητα που δεν πήρα τίποτα, αν και δόξα το Θεό καφές και τσιγάρα κάνουν δουλεία δεν έχουμε τέτοια προβλήματα ,) που ή θα με πήγαιναν κατευθείαν για πλύση στομάχου ή θα ήμουν ντοπαρισμένη για καμιά βδομάδα. Τελικά το κόλπο έπιασε αν και το μόνο που κατάφερα ήταν να ρίξω τον πυρετό, εξάλλου με τέτοια ανοσία στα φάρμακα κόρη φαρμακοποιού γάρ , αν δεν πάρω ποσότητα δε με πιάνουν! Εντάξει την πάλεψα εκείνη τη μέρα, το μάθημα το είχα διαβάσει και τα σχετικά … Το πρόβλημα ήτανε η επόμενη που έγραφα δύο μαθήματα είχα και την συνάντηση με παραγωγούς καναλάρχες το απόγευμα και πάει λέγοντας , κι εγώ ήμουν ένα ζόμπι .
Τι έκανα; Ήρθε η Μαίρη από το σπίτι κατά τις 3 το μεσημέρι της Δευτέρας , διαβάσαμε μέχρι τις 6 αν και εγώ δεν μπορούσα ούτε καν να ανασάνω και μετά έπεσα για ύπνο ξερή και δώσε τότε ο πυρετός να ξαναεμφανίζεται . Ξημέρωνε Τρίτη 10/01 κι εγώ ακόμα κοιμόμουνα σαν το μοσχάρι Κάποια στιγμή ξύπνησα κατά τις 11 και ήμουν εμφανώς καλύτερα από την προηγούμενη μέρα .Στη μία το μεσημέρι θα έδινα και για να είμαι ειλικρινής ψηλοαγνούσα , το τι παίζει για το μάθημα το οποίο πρακτικά θεωρείτο το πιο δύσκολο του εξαμήνου, από εκεί και πέρα έπεται συνέχεια γεμάτη μυστήριο … .
Ένα θα σας πω σήμερα βγήκαν τα αποτελέσματα , δυστυχώς κόπηκε αρκετός κόσμος , ο μεγαλύτερος βαθμός ήταν το 8 και τον πήρε μόνο ένα άτομο , και το άτομο αυτό είναι το υπογράφον , ή αν το θέλετε αλλιώς η υποφαινόμενη στην πάνω δεξιά φωτογραφία ! Όσον αφορά το μυστικό της επιτυχίας δεν θα το αποκαλύψω, γιατί τι στο καλό μυστικό θα είναι μετά . Πάντως προτρέχω των ύποπτων, αναμενόμενων ή ακόμα και κακόβουλών σκέψεων σας και σας διαβεβαιώνω ότι ούτε αντέγραψα από σκονάκια ή από διπλανό μου , ούτε έβαλα μεγάλα μέσα , ούτε έγλειψα τον καθηγητή με οποιονδήποτε τρόπο , ούτε υπήρξα το καθ’ όλα ευνοημένο άτομο εκ μέρους του , όπως τυγχάνει να είμαι σε άλλες περιπτώσεις ! Το θέμα είναι ότι αρκετοί σήμερα έτριβαν τα μάτια τους , αν και όπως προαναφέρω δεν με ενδιαφέρουν τα σχόλια των άλλων που μερικά ήταν αρκετά καλοπροαίρετα και άλλα τόσα φυσικά ειρωνικά , και ξέρεις και από πού έρχονται τα ειρωνικά σχόλια…. Πάντα από τους κοντινούς σου …
Μπα…. Έγραψες 8; Άλλοι λένε μπράβο με μισή καρδιά κι άλλοι το παραλείπουνε τελείως ! Όχι δεν θα μπορούσα να πω ότι μου ήρθε και η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, αν και πλάκα-πλάκα μπορεί να με περάσετε για θρησκόληπτη ή απλά σαλεμένη , αλλά σε αυτή την εξεταστική τόσες συμπτώσεις , τόσα απρόσμενα , και το πιο βασικό απ’ όλα, όταν όλα βρισκότανε χαμένα και μπερδεμένα κάπου στα μονοπάτια του “ σκληρού μου δίσκου” aka εγκεφάλου μου, κάτι πάντα γινότανε και με ένα γρήγορο και επιτυχημένο search τα ξέθαβα και τα έφερνα στη Ram μου , με αποτέλεσμα να βρίσκω τη σωστή απάντηση, που βέβαια καμία φορά στηριζότανε και στην τύχη.
Δηλαδή αυτά θυμάμαι. Ποιο από αυτά να είναι; Άρχιζα το αμπεμπαμπλόμ συνέχιζα με το κίθεμπλομ και μετά το μπλίμ έβγαινα στο σωστό του μπλόμ …
Από την άλλη θεωρώ κατά κάποιο τρόπο και θαύμα που από τη μια μέρα στην άλλη όχι απλά έπεσε ο πυρετός αλλά και ο λαιμός μου από εκεί που ήτανε τελείως μαμημένος την επόμενη μέρα ήτανε λες και δεν είχα πάθει χλαπάτσα , ποτέ . Βέβαια έμαθα και από κάποιους ότι κυκλοφορεί μια ίωση που δεν κρατάει πάνω από δυο μέρες και που σου ανεβάζει και πυρετό, αλλά εμένα με βολεύει καλύτερα να θεωρώ τον εαυτό μου ευνοημένο από μια ανώτερη δύναμη !!!!!! Σήμερα ξαναέγραψα δύο μαθήματα κι εδώ έχω την αίσθηση ότι κάτι ψάρια πιάσαμε κι αν δεν τα πιάσαμε μεταφορικά , σίγουρα τα πιάσαμε κυριολεκτικά, αφού μου έφερε ο Χαραλαμπίδης από κάτω κάτι γαμάτες κουτσουμούρες, χόρτα , και ένα ψωμάκι ζυμωτό από ένα μοναστήρι λέει , άλλο πράμα … Για καλή μου τύχη είχε ξεμείνει και ένα λευκό κρασάκι από την μάζωξη του Σαββάτου, οπότε μου έκανα, ένα σπέσιαλ δείπνο για την επιτυχία μου …
Μετά άναψα ένα τσιγάρο την έπεσα κατευθείαν στον καναπέ , φυσώντας τον καπνό προς το ταβάνι , και σε λίγα δευτερόλεπτα είχα πιαστεί μέσα από ένα κυκλάκι του καπνού μου, χόρευα σε ρυθμούς reggae και ήλπιζα πως κάποια στιγμή θα έφτανα στον ουρανό , στο σύννεφο που κατοικεί ο Αντώνης Π για να του πω τα χρόνια πολλά μου και να του τραγουδήσω :
One love, one heart,
Let’s get together
And feel all right!
Bob Marley
Ύστερα απλώς δάκρυσα , γιατί ήταν ήδη εκεί και χορεύαμε αγκαλιά …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου