Εκπαιδευμένοι στο οίδημα

Edinburgh 

Royal Mile Με περίμεναν στο σπίτι. Μόλις γύρισα δεν ήξερα ποιον να πρώτο αγκαλιάσω. Τη λεκάνη, τη μπανιέρα ή το κρεβάτι μου; Τελικά η σειρά είχε ως εξής:  1. Λεκάνη  2. Μπάνιο  3. Καναπές  Είπα ότι θα ήταν για λίγο αλλά με το που με άδειασα εκεί, η αποπλάνηση ήταν αναπόφευκτη.  Το κρεβάτι μου ακόμα  περιμένει. Αυτά, χθες.Προχθές στη George Street, ο ταρίφας-ταρίφας ήταν είδος υπό  εξαφάνιση. Δεν ήταν απαραίτητα και κακό, μας βοήθησε να απολαύσουμε για λίγο τη νυχτερινή έξοδο των περαστικών με τα ψηλά τακούνια. Ο κόσμος εδώ είναι διαφορετικός .  Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες που λείπω από την Ελλάδα και ήδη όλα έχουν αλλάξει . Θυμάμαι εκείνο το πρωινό της Τρίτης, πουρνό-πουρνό στο σταθμό της Λάρισας  να περιμένω το  τρένο, που ήρθε με μισή ώρα καθυστέρηση και τους ταξιδιώτες που φεύγανε για  Βόλο και Θεσσαλονίκη με το "Imagine"  στα χέρια και αναρωτιόμουνα. Άραγε θα τους κρατήσω  συντροφιά στο μικρό τους ...

"Τα τρόπαια" είναι ένα project, που δημιουργήθηκε στα πλαίσια του μαθήματος "Δικτυακές και πολυμεσικές εφαρμογές της Λογοτεχνίας στην εκπαίδευση" , στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Δημιουργικής Γραφής, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.  Διδάσκουσα του μαθήματος είναι η κ. Σοφία Νικολαίδου . Το όλο project στηρίχτηκε στην ιδέα του Daniel Meadows δείτε σχετικά  εδώ  αλλά και   εδώ  καθώς και  εδώ .  Θέλω να ευχαριστώ τον Γιώργο Μεταξιώτη, που ήταν εκείνος που μου έδωσε τα φώτα του και βοήθησε να γεννηθεί η ιδέα για "Tα τρόπαια", καθώς και τον Γιώργο Δαβλέρη που εμφανίζεται στο βίντεο υποδυόμενος τον αδερφό μου και τον Αχιλλέα Βασιλόπουλο ,για την πολύτιμη βοήθεια του στη φωτογράφιση. Κείμενο : Σοφία Χολέβα Μοντάζ: Σοφία Χολέβα Υποσημείωση: Ενδέχεται να υπάρξουν μετατροπές καθώς το project δεν βρίσκεται ακόμα στο τελικό στάδιο. 

Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής Επ, που πας; Πάτησες το link;

loopylornas Αποτελεί το βορειότερο και ορεινότερο τμήμα της Μ. Βρετανίας, που βρίσκεται βόρεια της Αγγλίας. Φημίζεται για το ουίσκι της. Στα  Χάιλαντς  κυριαρχεί το άγριο τοπίο με τις λίμνες, τα βουνά, τα κάστρα, τα ρυάκια, που αποτελούν πόλο έλξης για τους τουρίστες. Ανάμεσα στις λίμνες και η γνωστή λίμνη του Λόχνες. Περιεχόμενα : 1. Γενικές Πληροφορίες 2. Ιστορική αναδρομή 3. Κύρια αξιοθέατα 4. Προτάσεις διαδρομών 5. Φαγητό - ποτό - διασκέδαση 6. Αγορές 7. Μετάβαση - Συγκοινωνίες 8. Διαμονή - Ξενοδοχεία 9. Ταξιδιωτικά Tips 10. Πρεσβεία - Προξενεία - Τηλέφωνα ανάγκης 11. Links 1. Γενικές πληροφορίες Έκταση : 78.772 τ.χλμ Πληθυσμός : 5.100.000 κατ. Πρωτεύουσα :  Εδιμβούργο Πολίτευμα : συνταγματική μοναρχία Κυριότεροι ποταμοί : Εσκ, Νιθ, Ντη, Ντον, Μέιγκ Κλίμα : εύκρατο με ήπιους χειμώνες και θερμά καλοκαίρια και άφθονες βροχοπτώσεις Γλώσσα : αγγλική (η σκοτσέζικη γαελική μιλιέται σχεδόν από 80.000 άτομα στη Σκοτία) Σημαντικές πόλεις : Γλασκόβη, Άμπερντιν, Ντάντι Ορο...

Παίζω σκάκι με τον υπολογιστή μου. Τον έχω και κάθεται ψηλά στα μπούτια μου. Η μάνα μου φωνάζει να μην τον βάζω εκεί. "Αχ, με αυτά που κάνεις δε θα δω, Βαγγελίτσα." Δε θα δει - κι αν δει, μια Άρτεμις θα είναι όπως και η μητέρα της. Πριν από λίγο χτύπησε το κινητό μου.Ήταν δυο φίλοι, με ρώτησαν, αν είμαι σπίτι και μου ζήτησαν αν μπορώ να παραγγείλω εγώ για εκείνους  κάτι κρέπες, γιατί δεν είχαν μονάδες στο κινητό.  Τις προάλλες στο πάρτι της Μυρσίνης και της Κατερίνας στο Mosh pit(με αφιέρωμα σε 80'ς 90'ς)στη Κουμουνδούρου,  απέναντι από το μικρό γραφείο αγγελιών που υπήρχε κάποτε όταν δούλευα στον "Κόσμο" και έβγαζα τα πρωινά με φραπέ, ο ένας ρωτούσε τον άλλο, όχι που δουλεύει αλλά από που πήρε πούλο-κοινώς από που απολύθηκε.  Σηκώνω τα μάτια πάνω από την οθόνη, χαζεύω τα δάχτυλα των ποδιών μου, και καθώς τα χάζευα θυμήθηκα πως άλλος φίλος, που είχε κλείσει κάποτε εισιτήρια για ένα ταξίδι που ήταν να πάμε μαζί το οποίο ακυρώθηκε επειδή εκείνος στο τέλος β...

Ο Έ ρωτας προήλθε από το «κοσμικό αυγό» που άφησε η  Νύχτα  στους κόλπους του  Ερέβου ς,  είναι κι αυτή μια εκδοχή. Ο Έρωτας όμως σίγουρα, γονιμοποιεί τη ζωή, είναι και κολπικός. Κάπως θα τον έχεις συναντήσει και στη δική σου.Μεταμφιέζεται. Αγκαλιάζει επιθετικούς προσδιορισμούς, είναι γεμάτος λόγια και υποσχέσεις.Έρωτας πλατωνικός, εφηβικός, νεανικός. Έρωτας μεσήλικας, γεροντικός. Έρωτας αγιάτρευτος, αταίριαστος, ανίατος, ομοφυλοφιλικός. Έρωτας ζηλιάρης, παράνομος, εθιστικός, έρωτας ξεθωριασμένος και έρωτας βολικός. Έρωτας ομαδικός, τριαδικός,μονόπλευρος, σε όλους τους συνδυασμούς, μοναδικός. Έρωτας της μιας νύχτας ή και περαστικός, έρωτας μιας ζωής, πληρωμένος, δανεικός. Ο Έρωτας έχει το σχήμα της αγκαλιάς, έχει τον ήχο από ρούφηγμα φιλιού, έχει την ένταση από δυο ταραγμένα κορμιά, από δυο ηδονικά κορμιά, έχει αναστεναγμούς. Όποιον έρωτα κι αν ζεις, όποιον κι αν έζησες κατά καιρούς, ξέρεις πως εκείνος θέλει λεύτερες καρδιές , ανοιχτές, έτοιμες να δώσουν, να μοιραστ...

ο πίνακας είναι του ινδού ζωγράφου και συγγραφέα  Albert Ashok Ποιος έχει την ευθύνη τούτης της ασκήμιας;Μερικά δευτερόλεπτα σιωπή• σκέψου. Οι γιοι σκέφτηκα, άσωτοι ή μη. Κάποιων κόρες και γιοι και πάνω από όλα αυτός του Άρη και της Αφροδίτης. Γιοι ηλιθίων και παθολογικά ματαιόδοξων.Νομίζουν πως κυβερνούν, κάνουμε πως επαναστατούμε. Μα σαν πληκτρολογούμε από τα ακριβά pc μας, εκείνοι κλέβουν τη ζωή μας. Εδώ και καιρό η συνουσία γίνεται εκ των όπισθεν κι εμείς ανεβάζουμε βιντεάκια στο Youtube, γράφουμε post στα blog μας και αντιστεκόμαστε με status, κάτι είναι κι αυτό. Τώρα αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε νομίζω, όλο αυτό το περάσαμε για να καταλάβουμε. Ό,τι καταλάβαμε, όσοι καταλάβαμε κι αυτό δεν φτάνει, είναι όμως μια καλή αρχή.  Νωχελική ακινησία, αποχαύνωση μπροστά από την οθόνη, περισυλλογή. Βλέπω γέρους να μην καταλαβαίνουν, έτσι μάθανε δεν τους δικαιολογώ αλλά έτσι  κι αλλιώς εκείνοι τα φάγανε τα ψωμιά τους κι αν δεν τα φάγανε θα έχουν κακά γεράματα, εμείς πρέπει να...

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους του Imagine :) imaginemag.blog imaginemag

Οι πάλλευκες ταράτσες  κράτησαν για λίγο, και έξω μόλις σταμάτησε να βρέχει. Τα περιστέρια  πήραν τη γνωστή τους θέση. Η θέα από το παράθυρο του δωματίου η ίδια. Η μοναδική χαμηλή σκεπή, υγρή, κεραμιδί και πάλι. Έχω μέρες να βγω μέρα! Το τελευταίο καιρό ξεπορτίζω τα βράδια. Χθες οι Λαρισαίοι γλεντούσαν, στη μεριά της ταχυδρομείου που κρατάει ακόμα. Έπιναν υποβρύχια, τσούγκριζαν ποτήρια . Άραγε να πίνανε στην υγεία του χαμένου εργατικού δικαίου; Η μουσική ανέβηκε στο σι ύφεση.Ποιου χαμένου; Ποιου δικαίου;Χάνεται το βόλεμα και μαζί του παρασέρνει τα πάντα. Βλέπουμε το χρόνο να περνά σαν απλοί θεατές,πίνουμε και γελάμε περιμένοντας συνέπειες. Κάποιοι έζησαν τη ζωή τους, κάποιοι άλλοι δεν πρόλαβαν να την ξεκινήσουν. Μέσα στους καπνούς και το μισοσκόταδο, οι γκόμενες  καθόντουσαν σταυροπόδι στα σκαμπό, λίγο παραπάνω αλκοόλ και τους ξανάκανε ανθρώπους . Τους έβλεπες αμήχανους και μουδιασμένους, δυστυχισμένους το δίχως άλλο. Πόσες σκέψεις να παίδευαν το μυαλό τους ; Μείναμε ε...

Καθαρίζω επιμελώς τα γυαλιά. Τα φοράω και αγγίζω τα ακροδάχτυλα μου στο πληκτρολόγιο. Κυριακάτικο πρωινό. Μουντάδα, υγρασία, περιστέρια που κάθονται  παρατεταγμένα στα απέναντι κάγκελα.Σύγκαιρα ξαναγυρίζω στην πραγματικότητα του δωματίου. Καφές φίλτρου, οθόνη, βιβλία. Από μέρα σε μέρα περιμένω το Μ acbook pro μου. Να που γίνονται και θαύματα! Ο Δημήτρης με ρώτησε αν έχω πρόβλημα να κοιμηθούμε σε μονό κρεβάτι κι αν μπορώ να του γράψω κάτι για τις σχέσεις από απόσταση. Για το πρώτο, μειδίασα! Γράφω βιβλίο για ιστορίες σε μονά κρεβάτια σκέφτηκα, για το δεύτερο γέλασα δυνατά. Ήρθες στην ειδικό, ήθελα να του πω. Σίγουρα αν κάτσω να ψάξω σε αυτό το blog θα βρω διάφορες αναρτήσεις αφιερωμένες στις σχέσεις μου από απόσταση. Έχω κάνει διατριβή πάνω σε τούτη τη συνηθισμένη διαδρομή κι  άλλες τόσες έχω φτάσει στο τέρμα της. Όσο πιο μεγάλη απόσταση, τόσο πιο μεγάλη και η ιστορία για να διηγηθείς . Ιδρωμένα σαββατοκύριακα, κλεισμένοι σε δωμάτια με μονά κρεβάτια , να βγά...

Σήμερα ο αέρας είχε μια αλκαλική μυρωδιά. Μυρωδιά κλεισούρας σε φρακαρισμένο ορίζοντα από πολυκατοικίες. Τα χιόνια συνέχιζαν να λιώνουν και να μας πιτσιλάνε από τις ταράτσες. Εγώ μετρούσα βήματα μέχρι τη γωνιακή καφετέρια. Έγινε το στέκι μου. Στην τσάντα , ο Συνταγματάρχης Λιάπκιν. Κανείς από τους συνδαιτυμόνες μου δεν μπόρεσε να γονιμοποιήσει το μυαλό μου. Έμεινα μόνη με τις σκέψεις μου και έλεγα ναι και συμφωνούσα και κάπως  έτσι έφτασε η ώρα που σηκώθηκα να φύγω. Μέχρι και ο Λιάπκιν διορίσθηκε στο ελληνικό δημόσιο , με μέσο, είχε γνωστό βουλευτή. Δε τα λέω εγώ, ο Καραγάτσης τα λέει και είναι της γενιάς του τριάντα.Έψαχνα να πάρω αυτές τις πλαστικές γαλότσες. Θα μου ήτανε χρήσιμες τώρα στο Εδιμβούργο σκέφτηκα. Δεν βρήκα τίποτα και η αγορά άρχισε να κλείνει. Γύρισα σπίτι  έβαλα να παίζει το Redemption song . Έβαλα πράσινο τσάι με γεύση μέντα στην πολύχρωμη κούπα μου, κληρονομιά από το σπίτι της γιαγιάς Άρτεμις . Έψαξα στο μαγικό κουτί μου. Βρήκα το “ holy bible ” βρήκα ...