Εκπαιδευμένοι στο οίδημα

Του Θάνου Δημάδη Οι αποκαλύψεις που έκανε η τηλεόραση του ΣΚΑΙ με έγγραφα του Σώματος Ορκωτών Εκτιμητών ανατρέπουν τα όσα γνωρίζαμε ή για την ακρίβεια μας είχανε «διδάξει» για το Βατοπέδι. Τι είναι αυτά που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα; Ότι το Βατοπέδι είναι ένα πρώτης τάξεως «σκάνδαλο» και ότι το δημόσιο ζημιώθηκε από τις ανταλλαγές με τους μοναχούς κατά μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας μέσα από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του σταθμού δημιουργούν νέα δεδομένα προκαλώντας εύλογα ερωτηματικά για τα κριτήρια με τα οποία το πολιτικό μας σύστημα και εν προκειμένω η εκάστοτε κοινοβουλευτική πλειοψηφία χρησιμοποιεί τις θεσμικές διαδικασίες των εξεταστικών και προανακριτικών επιτροπών της Βουλής. Μέχρι στιγμής έχουμε ως δεδομένο τις εκτιμήσεις του ΣΟΕ που λένε ότι οι αγοραπωλησίες γης με τη Μονή Βατοπεδίου δεν προκάλεσαν ζημία στο ελληνικό δημόσιο. Σε αυτό συνηγορούν- σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ του ΣΚΑΙ- και αντίστοιχες εκτιμήσεις ευρωπαϊκών και διεθνών οί...

Οι πιο πολλοί δεν θα θυμάστε αυτά που τότε είχα πει και με αναγκάζετε ξανά να σας χαλάσω τη γιορτή το βόλεμά σας και την ατέλειωτη χαρά κι ό,τι είχα αφήσει απ' την προηγούμενη φορά. Τα ίδια μάτια με την τόση αδιαφορία καλά στημένη και η αλώβητη ιστορία βλέπεις τώρα είναι μπανάλ η ωμή ολιγαρχία κυβερνάει η γκλαμουριά και η σινιέ αληταρχία. Η ευκολία τα λεφτά πανίσχυρο το τέρας μα για τα αδέρφια μου δε φτάνει ο αέρας τους μοιάζει η φτώχεια φυλακή και ζητούν την ευκαιρία να ξεφύγουν από αυτή την τιμωρία. Και πάν' εκεί, φυτώριο, καλό, εντατικό, σε ένα κολέγιο που λες ιδιωτικό λαμπρό το μέλλον γιάπης με φράγκα κι αν την χωθείς και σε στοά σε κάνουν μάγκα. Τη λέν παιδεία, τι κοροϊδία λαπαδιασμένα τα όνειρά τους τι αηδία αυτά τα αδέρφια χάνονται εδώ στο δυο χιλιάδες και φταίτε εσείς ρε πατεράδες και μανάδες. Για τα αδέρφια που χαθήκανε νωρίς δεν φτάνει μόνο της λύπης το τραγούδι τα λάθη σας να ξέρεις πως δεν σβήνουνε μοναχά με ένα δάκρυ ή ένα λουλούδι. Γι' αυτά αδέρφια που χαθήκαν...

Κοιτάω τον τραπεζικό μου λογαριασμό,τα λεφτά μου φτάνουν να πάω ταξίδι στην Τζαμάικα,μπορώ να πάω σε πολλά μέρη του πλανήτη δηλαδή, μακάρι να τα είχα κερδίσει κάπου αλλά είναι όλα με τον ιδρώτα της μασχάλης μου! Ποιος να μου το έλεγε ότι κάποτε θα είχα λεφτά να πάω στην Τζαμάικα που θα τα είχα βγάλει εγώ! Μπορώ να πάρω την πιο γαμάτη φωτογραφική μηχανή, μπορώ να ψωνίσω με το κιλό ρούχα από επώνυμους οίκους, μπορώ να κάνω μια γαμάτη επίπλωση ενός σπιτιού,να πάω σε όλες τις συναυλίες που γουστάρω, πολλά μπορώ και όμως δεν κάνω τίποτα ! Δεν μπορώ να καταλάβω τι σκρουτζίαση με έχει πιάσει,όσο περισσότερα μαζεύονται, τόσο πιο πολύ χαίρομαι,χωρίς ουσιαστικά να τα χαίρομαι!Τα λεφτά είναι για να τρώγονται και σημασία έχει να πιάσεις το νόημα και το νόημα είναι να γυρίσεις όλο τον κόσμο ακόμα κι αν είναι με δανεικά και όχι να δουλεύεις συνέχεια και μια μέρα να πεθάνεις,χωρίς να το έχεις κουνήσει ρούπι από τη δουλειά σου για να αφήσεις έναν μεγάλο τραπεζικό λογαριασμό να τον ξεκοκαλίσουν οι α...

Γιατί πολλαπλασιάζονται σαν τις κατσαρίδες οι άνθρωποι που μου λένε πως χαραμίζομαι «εδώ» ; Ίσως γιατί άρχισα να πιστεύω κι εγώ το ίδιο !

Κάθε φορά που θα τρως μια κατραπακιά,θα λες πως δεν πειράζει και η ζωή συνεχίζεται,μα εσύ δεν θα είσαι ποτέ ξανά ίδιος,όπως τότε που δεν τις είχες φάει. Η ζωή προχωράει αλλά όχι απαραίτητα και εμείς.Εμείς κολλήσαμε κάπου στο χρόνο και σε μια άλλη διάσταση συνεχίζουμε να υπάρχουμε ακόμα, ενώ εδώ συνεχίζουμε να τρώμε κατραπακιές ! σ.χ

Καθόντουσαν δυο τους στο καθιστικό,εκείνη είχε τρελαθεί από ανία,άκουγε μόνο τις διαφημίσεις που έπαιζε η ΝΕΤ αλλά δεν έβλεπε τίποτα,γιατί από ώρα εκείνος το είχε γυρίσει στο teletext . Άλλοι καθόντουσαν στη βεράντα και παίζανε στοίχημα,άλλοι στην κουζίνα βλέπανε στη μέσα τηλεόραση που είχε Nova ποδοσφαιρικό αγώνα,ενώ εκείνη με απελπισία είχε σωριάσει τον εαυτό της σε έναν καναπέ ακριβώς απέναντι από τον δικό του… Κάποια στιγμή αφηρημένη και ενώ κοιτούσε το χειριστήριο από το playstation και τα λιωμένα κουμπιά ή από το πολύ λιώσιμο από το pro ή από τσιγάρα που ξεχάστηκαν να σβηστούν άκουσε να διαφημίζουν μια ταινία που θα έπαιζε η ΝΕΤ στις 10:00 το a lot like love …Αααα ψιθύρισε εκείνη, ασυναίσθητα φωναχτά,χωρίς καμία διάθεση συζήτησης , ωραία ταινιούλα,και ο Κούτσερ ωραίο μανάρι!Τότε εκείνος γύρισε με βλέμμα αγριεμένο ενώ μόλις είχε στρίψει το τσιγάρο του και της είπε: Τι Κούτσερ,τι Πούτσερ,μπάλα και ξύλο,εγώ δεν ξέρω από αυτά,δεν έχω δει ποτέ ταινία στη ζωή μου, ούτε έχω πάε...

Βρείτε μου επιτέλους έναν κόσμο να χωράω… Θα περιτριγυρίζομαι ή από πανηλίθιους ή από διάνοιες!Mέση κατάσταση δεν υπάρχει;

Μακάρι το μυαλό να μάθαινε να φτύνει, για να ξερνά όσα σκατά μου βάζουν κάθε μέρα στο κεφάλι σ.χ

Στη δουλειά της, αλλά κι έξω απ' αυτήν, γινόταν θυσία για τον καθένα. Με αληθινό ενδιαφέρον, δίχως να περιμένει ανταμοιβή, δίχως να πτοείται από τα παράπονα, την επιμονή και το θράσος μερικών. Έβλεπε να την εκμεταλλεύονται και δεν την ένοιαζε. Την πίκραινε η αχαριστία, αλλά αυτή εκεί, το βιολί της. Ένιωθε ενοχές όταν δεν βοηθούσε ακόμη κι ένα καθίκι. Ένα μικρό νησάκι στη θάλασσα του συμφέροντος. Ζήσης Σαρίκας (το νησάκι)

Αρχίζω να εξηγώ την «εγκατάστασή»μου σ’ όλους εκείνους που κρίνω ότι γνωρίζω αρκετά. Δεν θα ήταν τίμιο να τους το κρύψω αφού πρόκειται να δράσουμε μαζί. Την «εγκατάστασή» μου την είχα ήδη εξηγήσει στον Σ., σχεδόν κατά τύχη, γιατί ήρθε στην κουβέντα, στο εργοστάσιο. Του είχα πει πως δεν ήμουνα εργάτης στην πραγματικότητα, ότι είχα τελειώσει τις σπουδές μου για καθηγητής. Με άκουγε μ’ έναν επιεική σκεπτικισμό, εκφράζοντας μιαν έκδηλη αμφιβολία για το ότι μπορούσε να διαλέξει κανείς μια τέτοια ζωή δίχως να τον υποχρεώσουν. Έμοιαζε λίγο με την αντίδραση του κρατούμενου στον οποίο ο καινούργιος, που μόλις έχει φτάσει στο κελί, δηλώνει: «Εγώ είμαι ειδική περίπτωση, είμαι αθώος!». Λέγε ότι θες φίλε μου, σκέφτεται ο παλιός, το ξέρουμε το παραμύθι. Αργότερα όμως, όταν διωγμένος από τον ιδιοκτήτη του, ήρθε να μείνει στο σπίτι για μερικές μέρες, πείστηκε από τους σωρούς τα βιβλία και τα χαρτιά. «Θα μπορούσες δηλαδή να είσαι καθηγητής και να δουλεύεις σ’ ένα γραφείο; -Ναι». Δεν μου απάντησε τίποτα...

Δεν φταις εσύ που όταν κοιτάς στον καθρέφτη βλέπεις το είδωλο σου,εγώ γκαβώθηκα και όποτε τον κοιτούσα έβλεπα εσένα. σ.χ

Οι πιο ύποπτοι είναι αυτοί που γράφουν έτσι και παριστάνουν πως ζουν έτσι, και συνεχίζουν ατσαλάκωτοι και περιττά άκαμπτοι, δειλοί, πετάνε κάτω από τις πόρτες τα βράδια τις αυτοβιογραφίες τους, παλιόπουστες σου λέω, γεμάτη η πιάτσα της ζωής από τέτοιους. Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου

Περπατούσα στο δρόμο και είχα τις μαύρες μου,το μόνο που παρακαλούσα ήταν να είχαν ξεπρηστεί τα μάτια μου από το κλάμα.Έφτανα στο σπίτι παραφορτωμένη με κυριακάτικες και μια ταινία για το βράδυ,όχι από αυτές που δίνουν δώρο οι εφημερίδες.Είχα περάσει ένα υπέροχο σαββατοκύριακο,είχα πάει στον πιο βροχερό γάμο της ζωής μου, είχα ένα στομάχι παντόφλα από όσα είχαμε κατεβάσει την προηγούμενη νύχτα,ήμουνα πραγματικά τόσο ευτυχισμένη ,όταν τους άφησα να μου γαμήσουν την ψυχολογία.Γιατί άραγε; Ξάφνου λίγο πριν φτάσω σπίτι μια μπάλα ποδοσφαίρου με πλησίαζε απειλητικά,στην αρχή είπα να την αποφύγω να ανέβω στο πεζοδρόμιο και να την αφήσω στην τρελή πορεία της , αλλά σε κλάσματα του δευτερολέπτου αποφάσισα να την σταματήσω στα πόδια μου με ένα μαγικό τρόπο και να την δώσω πάσα στον πιτσιρικά που έτρεχε για να έρθει να την πιάσει.Απίστευτο κοντρόλ φώναξε ένας άλλος πιτσιρικάς συμπαίκτης του στο ποδόσφαιρο του δρόμου, ενώ εκείνος με κοίταξε,μου χαμογέλασε και μου είπε,σας ευχαριστώ!Δεν μπορείτε ν...

Παρατηρώ υποσυνείδητα τα πάντα γύρω μου και θέλω να γράψω γι αυτά έτσι όπως φιλτράρονται από τα μέσα μου. Μερικές φορές κάνω διαλείμματα για να παρατηρήσω κι αυτά. Κάποτε είχα γράψει πως δεν καταλαβαίνω γιατί οι άνθρωποι έχουν αυτή τη βλακώδη κατ'εμέ ανάγκη να ανήκουν κάπου και η Μαριλένα μου υπενθύμισε τον Αριστοτέλη και τη φράση του που έλεγε ότι για να είναι κανείς μόνος του πρέπει να είναι ή Θεός ή θηρίο. Έχω υπάρξει σε συλλογικότητες και δεν είχα ποτέ κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα συνεργασίας ή ασυνεννοησίας, ούτε είχα ποτέ ηγετικές τάσεις . Έβρισκα όμως πάντα την κατάλληλη στιγμή και αποχωρούσα διακριτικά γιατί όσες φορές κι αν προσπάθησα δεν ένιωθα ποτέ καλά ως μέλος οποιασδήποτε ομάδας. Ξέρω ότι αυτή μου η στάση μου έχει κοστίσει και συνεχίζει να μου κοστίζει πολλά αλλά καμία ομάδα μέχρι στιγμής δεν μπόρεσε να με εκφράσει καλύτερα από ότι το κάνει ο ίδιος μου ο εαυτός. Δεν έχω καμία ψευδαίσθηση «ανεξαρτησίας» ή «ελευθερίας» αφού τίποτα από τα δυο δεν υπάρχει ουσιαστικά στην ...

10 πράγματα που αγαπώ: 10. Τα βιβλία.. 09. Τα ταξίδια 08. Τον έρωτα 07. Το γράψιμο 06. Το καλοκαίρι 05. Τις Γάτες 04. Τη reggae 03. Την κιθάρα μου 02. Τον Γιάννη 01. Την οικογένεια μου (αγαπάω και άλλα, αυτά απλά μου ήρθαν πρώτα στο μυαλό) 1) Τι σου φτιάχνει τη διάθεση; Ο Γιάννης όταν τον βλέπω, τα αναπάντεχα ταξίδια και το γαλακτομπούρεκο από το Κοσμικόν 2) Ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό; Καλαμάρι γεμιστό! 3) Τι σε κεντρίζει στον άλλον; Το μυαλό του 4) Αγαπημένος τόπος διακοπών; Τζαμάικα,Σαντορίνη και Μαγιόρκαμπος 5) Μία σχολική πλάκα που θα σου μείνει αξέχαστη; Χμμμ πλάκα δεν ήτανε αλλά η αποβολή του φίλου μου του Γιάννη Κ. 6) Τι μάρκα υπολογιστή έχεις; Βασικά αυτή την περίοδο δεν έχω δικό μου υπολογιστή, ο δικός μου είναι κάπου πακεταρισμένος και αγνοώ και το που… Θα ήθελα όμως να μου κάνουν δώρο ένα MacBook pro 7) Ποια είναι η μεγαλύτερη αδυναμία σου; Το φαί 8) Ποιος είναι ο πιο εκνευριστικός γείτονας, συνάδελφος, συμφοιτητής ; Πέρασαν διάφοροι τέτοιοι από τη ζωή μου κατά καιρο...

Σε θάβω και κλαίω, κουρασμένη φωτιά, το ξέρω πως φταίω, που δεν υπάρχεις πια. Μα τώρα μπορώ να σωπαίνω, μπορώ να γελάω, μπορώ να πετάω, με δυο σπασμένα φτερά. Μπορώ να πετάω, με δυο διαλυμένα φτερά, να σ' αγαπάω, κι ας μην υπάρχεις πια. Μπορώ να σ' ακούω, μπορώ να σε βλέπω, μπορώ να σ' αγγίζω, κι ας μην υπάρχεις πια. Σαν πέφτει η νύχτα όλα γλυκαίνουν στην ψυχή μου, γίνονται οι φόβοι μου χαρούμενα σκιάχτρα, στήνουν χορό μεσ' στο θεόρατο κελλί μου, μου τραγουδάει μια ξεκούρδιστη μπάντα... Ό,τι σκοτώνεις είναι δικό σου για πάντα, ό,τι σκοτώνεις είναι δικό σου για πάντα... Σε θάβω και κλαίω, ξοδεμένη φωτιά, το ξέρω πως φταίω, που δεν υπάρχεις πια. Μα τώρα μπορώ να θυμάμαι, μπορώ να ξεχνάω, μπορώ να πετάω, με δυο σπασμένα φτερά. Μπορώ να πετάω, με δυο διαλυμένα φτερά, να σ' αγαπάω, κι ας μην υπάρχεις πια. Μπορώ να σε φτάνω, μπορώ να σε χάνω, μπορώ να σ' αγγίζω, κι ας μην υπάρχεις πια. Σαν πέφτει η νύχτα όλα γλυκαίνουν στην ψυχή μου, γίνονται οι φόβοι μου χαρούμενα σκ...

Από τον ιδρώτα και το αντικουνουπικό ,στην κουβερτούλα και στη χοντρή την πιτζαμούλα .Από το freddo cappuccino στον ε λληνικό στη χόβολη και από το τιραντέ στο ζακετάκι τ ο πρωί για τη δουλειά. Φθινόπωρο; Ημερολογιακά ναι. Καιρικά; Ναι. Ψυχολογικά; Όχι! Κάποτε μπορούσα τις απότομες αλλαγές,τώρα πια όχι.Κουράστηκα να προσαρμόζομαι συνέχεια σε καινούργιες καταστάσεις, άσχετα αν ξέρω πως είναι προδιαγεγραμμένο όλη μου η ζωή να είναι γεμάτη απότομες-αιφνιδιαστικές αλλαγές και όχι μόνο της δικής μου ζωής βέβαια αλλά γι αυτή μιλάω εν προκειμένω! Γιαβάς-Γιαβάς θέλω να αλλάζουν όλα κι αφού τίποτα άλλο δεν πάει σε αυτούς τους ρυθμούς ας πάει η αλλαγή των εποχών , αν υπάρχουν. Φοβάμαι πως μετά το καλοκαίρι έχει χειμώνα και μετά το χειμώνα καλοκαίρι,αυτό που θυμάσαι σαν φθινόπωρο και άνοιξη θα πάψει να υπάρχει αν δεν έπαθε ακόμα! Να πω,πως γινότανε και ραγδαίες αλλαγές για το καλύτερο;Προς το χειρότερο γίνονται και ούτε που προλαβαίνεις να αντιδράσεις , αν είσαι από αυτούς που το π...

Λοιπόν ας σοβαρευτούμε.Σπούδασα κάτι σαν δημοσιογραφία ,είπαμε αυτό δεν σπουδάζετε… Δούλεψα λιγάκι σε ραδιόφωνα,λιγάκι σε εφημερίδες και πάει λέγοντας, όλα από λιγάκι. Εποχές δύσκολες, λεφτά μηδέν και ποτέ οι δημόσιες σχέσεις μου δεν ήταν καλές.Στράφηκα σε άλλες λύσεις ανάγκης εξαιτίας αυτής της γαμημένης περηφάνιας μου , που δεν άντεχε να τρώει ακόμα τα λεφτά του μπαμπά. Βρήκα δουλειές, έβγαλα λεφτά, βγάζω ακόμα και επειδή το παλεύω αρκετά είμαι σίγουρη ότι θα συνεχίσω να βγάζω. Έχω αυτό το μπλοκ από το 2005 και ξεχαρμανιάζω σχεδόν καθημερινά.Γράφω για τους έρωτες μου,τα λούκια μου,τα ωραία μου,τα μέσα και τα έξω μου. Ανεβάζω φωτογραφίες, βιντεάκια και μουσικές που γουστάρω. Εν ολίγοις εκδίδω σχεδόν κάθε μέρα τον εαυτό μου, τη ζωή μου βρε αδερφέ. Εντάξει δε λέω και η εμπειρία του rootsnroutes στη Φλωρεντία που εκπροσώπησα την Ελλάδα ως media talent όντως με πήγε σαν άτομο ένα βήμα πιο πέρα, όπως και τα ταξίδια μου,όπως και οι αποτυχίες μου, μακάρι να έχω και άλλα τέτοια στη ζ...

Έκλεισε ο εκδοτικός οίκος «Ελληνικά Γράμματα», θυγατρική του ΔΟΛ. Στον εκδοτικό οίκο εργάζονταν 90 άτομα. Η εξέλιξη αυτή ακολουθεί τη δημοσιοποίηση των προβλημάτων στο Alter, τις απολύσεις σε εφημερίδες και τις περικοπές μισθών σε πολλούς εκδοτικούς οεργανισμούς. Υστερα από 53 χρόνια λειτουργίας, τα «Ελληνικά Γράμματα» διακόπτουν οριστικά στις 15 Σεπτεμβρίου την επιχειρηματική τους δραστηριότητα και μπαίνουν σε διαδικασία εκκαθάρισης. Τα «Ελληνικά Γράμματα» πρόσφεραν εκδοτική στέγη σε πολλούς γνωστούς Ελληνες συγγραφείς. Ενδεικτικά, αναφέρουμε τους Μήτσο Αλεξανδρόπουλο, Σόνια Ιλίνσκαγια, Γιάννη Ξανθούλη, Κώστα Μουρσελά, Νένη Ευθυμιάδη, Γιώργο Μανιώτη, Ευγένιο Τριβιζά, Χρήστο Μπουλώτη, Γιώργο Σκαμπαρδώνη, Σωτήρη Δημητρίου, Φωτεινή Φραγκούλη κ.ά. Στα ονόματα της ξένης λογοτεχνίας συγκαταλεγόταν ηχηρά ονόματα όπως αυτά του Ουμπέρτο Εκο, του Μπόρχες (Απαντα), του Πίτερ Κάρεϊ, του Ντέιβιντ Μίτσελ, του Ουίλιαμ Τρέβορ κ.ά.

Της ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ (spapa@enet.gr) Σεμινάρια δημιουργικής γραφής γίνονται άφθονα στην Ελλάδα, μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών όμως στο ίδιο αντικείμενο υπάρχει ένας και μοναδικός! Τον δίνει το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας σε φοιτητές που, μέσα σε τέσσερα διδακτικά εξάμηνα, θα παρακολουθήσουν μ' επιτυχία οχτώ μαθήματα και θα εκπονήσουν διπλωματική εργασία, έχοντας στο μεταξύ καταβάλει δίδακτρα ύψους 3.200 ευρώ. Υπεύθυνος του προγράμματος, που πραγματοποιείται στη Φλώρινα κυρίως αλλά και στην Αθήνα, είναι ο πανεπιστημιακός και ποιητής Μίμης Σουλιώτης. Ειδικός σύμβουλος, ο συγγραφέας και ακαδημαϊκός Θανάσης Βαλτινός. Και στο διδακτικό του δυναμικό συναντάμε από τον Τίτο Πατρίκιο, τον Πάνο Θεοδωρίδη, τον Στρατή Χαβιαρά, τον Χάρη Βλαβιανό, τη Σοφία Νικολαΐδου και τον Μάνο Ελευθερίου ώς τη Μανίνα Ζουμπουλάκη και τον «Λάκη με τα Ψηλά Ρεβέρ»... Υψηλή ζήτηση Η πρώτη φουρνιά των σπουδαστών του θ' αποφοιτήσει την ακαδημαϊκή χρονιά 2009-2010. Κι όσοι ενδιαφέρονται να ενταχθούν στο ...

Γράφει σαν βουβός εκ γενετής, κάτι φαντάζεται, αλλάζει χέρι ή μολύβι, πετάει τον κόπο του απογεύματος, βγάζει νέο χαρτί για αλλιώτικους τόνους, θα γράψει ή καλύτερα ή χειρότερα, στην απλή τούτη τέχνη δεν ισχύει το «κάθε πέρσι και καλύτερα». Από τη συλλογή Περί ποιητικής (1974-1999) (1999)

Αυτές οι μέρες ήταν γεμάτες από εμπνεύσεις για ατελείωτο γράψιμο, όμως δεν πρόλαβα να κλειστώ στο δωμάτιο με τα κατεβασμένα πατζούρια και τις έχασα, τουλάχιστον έζησα έντονα και γέλασα πάρα πολύ … Υ.Σ Κι όμως κι άλλος γάμος στις 25 Σεπτεμβρίου, τραβάω τα μαλλιά μου, κλαίω από τα νεύρα μου…ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΤΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΦΕΤΑ ΕΛΕΟΣ!