Από τον ιδρώτα και το αντικουνουπικό,στην κουβερτούλα και στη χοντρή την πιτζαμούλα .Από το freddo cappuccino στον ελληνικό στη χόβολη και από το τιραντέ στο ζακετάκι το πρωί για τη δουλειά. Φθινόπωρο; Ημερολογιακά ναι. Καιρικά; Ναι. Ψυχολογικά; Όχι!
Κάποτε μπορούσα τις απότομες αλλαγές,τώρα πια όχι.Κουράστηκα να προσαρμόζομαι συνέχεια σε καινούργιες καταστάσεις, άσχετα αν ξέρω πως είναι προδιαγεγραμμένο όλη μου η ζωή να είναι γεμάτη απότομες-αιφνιδιαστικές αλλαγές και όχι μόνο της δικής μου ζωής βέβαια αλλά γι αυτή μιλάω εν προκειμένω!
Γιαβάς-Γιαβάς θέλω να αλλάζουν όλα κι αφού τίποτα άλλο δεν πάει σε αυτούς τους ρυθμούς ας πάει η αλλαγή των εποχών, αν υπάρχουν.Φοβάμαι πως μετά το καλοκαίρι έχει χειμώνα και μετά το χειμώνα καλοκαίρι,αυτό που θυμάσαι σαν φθινόπωρο και άνοιξη θα πάψει να υπάρχει αν δεν έπαθε ακόμα!
Να πω,πως γινότανε και ραγδαίες αλλαγές για το καλύτερο;Προς το χειρότερο γίνονται και ούτε που προλαβαίνεις να αντιδράσεις, αν είσαι από αυτούς που το παίρνουν χαμπάρι δηλαδή για να αντιδράσεις και οι επιπτώσεις σε άλλους νωρίς και σε άλλους πιο αργά θα εμφανιστούν σαν καρκίνος του δέρματος…
Θέλω να μπω σε άλλη διάσταση,σε άλλο πλανήτη που θα υπάρχουν τέσσερεις εποχές και όλα θα κυλούν προς το καλύτερο και όλα θα γίνονται σωστά και θα αλλάζουν όταν θα πρέπει να αλλαχτούν. Εδώ πάνω που βρίσκομαι ήδη μου έρχεται να βγάλω τα άντερα μου. Τίποτα δεν μπορεί να μείνει όρθιο γιατί τίποτα δεν μπορεί να μείνει ίδιο, όλα πρέπει να αλλάξουν προς το χειρότερο τώρα και θα αλλάξουν όλα πάνω στον γαμημένο σβέρκο μας…
Καλό χειμώνα …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου