Τσόντες για τυφλούς

Παλιότερα τα βράδια, ήταν οι δημιουργικές μου ώρες, τώρα πια απλά δεν υπάρχουν. Θέλω να φύγω για δυο μήνες να πάω στην Τζαμάικα να ηρεμίσω και προπαντός να μην σκέφτομαι τίποτα, τίποτα όμως. Θέλω να κατεβάσω όλες τις ηχητικές τσόντες για τυφλούς να τις βάλω στο iPod και να πίνω τεκίλες ενώ θα είμαι αραγμένη στην ξαπλώστρα.

Ναι τσόντες για τυφλούς, τελικά μου έκανε πάρα μα πάρα πολύ καλό που σήμερα το πρωί βρέθηκα στο ίδιο τραπέζι για καφέ εκτός από τους κατά τα άλλα αξιολάτρευτούς συναδέλφους Κώστα Κίτσιο και Χρήστο Γκατζούλη και με μια δεκαοχτάχρονη φίλη του Κώστα όπου μας είπε ότι κάποιος που ήταν παλιά λέει κιθαρίστας στα Υπόγεια Ρεύματα, έφτιαξε ένα site με ηχητικές τσόντες για τυφλούς, δεν ξέρω αν είναι ράδιο αρβύλα , αλλά όπως και να το κάνουμε και σαν ιδέα μόνο κωλολέει.

Κι επειδή η ζωή τρέχει πιο γρήγορα από εμάς, κόπηκαν και αυτά τα λίγα για τις τσίχλες και επισήμως πια λύθηκε η συνεργασία μου με την εφημερίδα ΚΟΣΜΟΣ! Σήμερα παίρνεις συνέντευξη, αύριο δεν υπάρχεις.

Έτσι λοιπόν το πήρα απόφαση και θα κάνω στροφή στην καριέρα μου και θα γίνω πορνοστάρ σε τσόντες για τυφλούς, εππππ δεν θέλω κακιούλεςςςςς!

Κι ενώ όλα στήνονται για το jump news και έχει πολύ δουλειά και πλάκα, ετοιμάζω επαγγελματική φωτογράφιση σπέσιαλ, με Δημήτρη Αμβράζη , εγώ γυμνή μέσα στη φάτνη με τους κινούμενους μάγους ντυμένους ΜΑΤ! Όσο για τον Κανταρά θα μας στείλει τις φωτογραφίες από τη Σαλαμίνα ενώ τρώει κρουασάν στο ΚΨΜ, χα-χα-χα-χα!

Το 2009 θα έχει πολύ πλάκααααα!

2008

Γυρίζοντας από τη σημερινή συνέντευξη, μια από αυτές που δεν πίνεις ποτέ τον καφέ που σου προσφέρουν, κάθομαι αναπαυτικά στην πολυθρόνα του σαλονιού μιας και το καθιστικό είναι κατειλημμένο, απλώνω τα πόδια στο τραπεζάκι που βογκάει από το άχρηστο χαρτομάνι των χθεσινών κυριακάτικων και αρχίζω να γράφω.
Στην αρχή πίστευα ότι είναι δύσκολο να κάνεις 4 με 5 συνεντεύξεις την εβδομάδα, σιγά- σιγά γίνεται ρουτίνα . Το δίσεκτο 2008 φτάνει στο τέλος του και όπως κάνω κάθε χρόνο από το 2005 και μετά, αρχίζω τα μνημόσυνα. «Γέρε χρόνο φύγε τώρα πάει η δική σου η σειρά ήρθε ο νέος με τα δώρα με τραγούδια με χαρά.» Δεν ξέρω με πόση χαρά θα έρθει, αλλά πάντα ήλπιζα στα νέα πράγματα. Το 2008 όμως μου έδωσε τόσα όσα δεν πήρα τα τελευταία πέντε χρόνια και αδιαμφισβήτητα σε αντίθεση με το 2007 που το είχα χαρακτηρίσει ως την πιο «ντούκου» χρονιά, το 2008 ήταν η πιο δημιουργική και παραγωγική χρονιά μου, αυτό δεν είναι απαραίτητα και καλό όμως. Έφυγα από τον Πύργο, πήρα πτυχίο, άσχετα αν δεν μας το δώσανε ακόμα, πέρασα από διάφορα ραδιόφωνα που δεν στέριωσα σε κανένα, πήρα δίπλωμα οδήγησης, πήρα τον πρώτο μου μισθό, αφού πρώτα είχα περάσει και είχα βγάλει την πρώτη κάρτα ανεργίας μου από τον ΟΑΕΔ, ξεχρέωσα την κάρτα που είχε ακόμα υπόλοιπο από το περσινό Λονδίνο, την ξανά χρέωσα πάλι με χαρά, πήρα μέρος στο Roots & Routes, πήγα στην Πράγα, στην Φλωρεντία όχι για διακοπές όμως αφού ξεσκίστηκα στη δουλειά αλλά ήταν ίσως από τις 10 καλύτερες μέρες της ζωής μου. Διέσχισα όλη την Ιταλία αφού έμεινα κοντά στον ένα μήνα και με ένα διάλλειμα 4 ημερών που επέστρεψα Ελλάδα, πέρασα το πιο ανεπανάληπτο οικογενειακό Πάσχα κάνοντας τον γύρο της Σικελίας. Ήπια τον πιο αγχωμένο καφέ με τον Θανάση στο Κερατσίνι και έφυγα με 10 μποφόρ για Χανιά. Αααα JUMP NEWS μπείτε έχουμε προβλήματα ακόμα, αλλά όπου να’ ναι θα είμαστε εδώ και να είστε επιεικείς ο Θανάσης φτιάχνει τη σελίδα ενώ παράλληλα είναι ναυτάκι στη Σαλαμίνα, μια έξω να φτιάχνει το site, μια μέσα! Όταν όλο αυτό το comfuzio τελείωσε, κατέβηκα και πάλι στα νοτιοδυτικά να θυμηθώ τα παλιά, περνώντας τόσο όμορφα όσο δεν είχα περάσει 4 χρόνια στον Πύργο και συνεχίζοντας τις διακοπές μου στο Γαλαξείδι. Μέσα στο καλοκαίρι μου τη βάρεσε και πήρα το ECDL, γιατί όταν ζεις στην Ελλάδα, απογοητεύεσαι τόσο που ή θα φύγεις έξω ή θα θελήσεις κι εσύ όπως οι μισοί Έλληνες να μπεις στο δημόσιο, και ναι ομολογώ με ντροπή ότι το σκέφτηκα. Στη Φλωρεντία έμαθα από μια Σοπράνο, ενώ τραγουδούσαμε μαζί ότι έχω φωνή όπως είπε και μου πρότεινε να πάω από το ΔΩΛ, κάτι που τελικά δεν έκανα όταν μέσα Αυγούστου κι ενώ οι άλλοι τα πίνανε στις παραλίες εγώ έπιασα δουλειά στην εφημερίδα χάρη στο blog μου και τότε κατάλαβα τι θα πει ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ! Οι πρώτοι μήνες ήταν αναγνωριστικοί, κουραστικοί και όμορφοι αλλά μέσα στον γενικό πανικό που επικρατούσε με άτομα να μπαίνω-βγαίνουν και την δημιουργία ενός ραδιοφώνου στα σπάργανα και με τελειωτικό χτύπημα την και καλά οικονομική κρίση πριν το καταλάβω απολύθηκαν οι μισοί από την εφημερίδα κι εγώ έμεινα να δουλεύω part-time με έναν μισθό που έφτανε μόνο για τα τσιγάρα μου, αφού ξανάρχισα το κάπνισμα μέσα Νοέμβρη ενώ το είχα κομμένο από τον Απρίλιο. Να’ μαι λοιπόν εδώ να στέκομαι στα πρησμένα πόδια μου, να περιμένω τις γιορτές για να αποδράσω, μένοντας σε μια δουλειά με τόσο αβεβαιό μέλλον που δεν ξέρω καν αύριο αν θα δουλεύω ακόμα, για να αγοράζω τις τσίχλες μου, στριμωγμένη και στεναχωρημένη που παρόλο τον ιδρώτα που έριξα δεν κατάφερα να φύγω από την σιγουριά του πατρικού μου σπιτιού. Είμαι εδώ περιμένοντας από το 2009 μια καλύτερη ευκαιρία, πολλές φορές την ονειρεύομαι μακριά από τη Λάρισα και την Ελλάδα, άλλες πάλι είναι πολλά που δεν με αφήνουν να το κάνω, το 2008 για μένα ήταν πολλά περισσότερα από αυτές τις αράδες. Είναι η μοναδική χρονιά που θα μπορούσα να γράψω τα περισσότερα για αυτή κι όμως γράφω λίγα γιατί είναι ακόμα στενάχωρα εδώ, αλλά όχι πια φοβισμένα όπως παλιά. Καλή Χρονιά σε όλους σας και μην ξεχνάτε πως όλα όσα ζούμε είναι μια ατελείωτη φάρσα.Τίποτα δεν θα'ναι όπως παλιά....


Υ.Σ Δεν ειν' αργά δεν ειν' αργά ποτέ
Φτάνει να θέλεις να επιμένεις να πιστεύεις
Για νέες ήττες για νέες συντριβές
Για όσα ποθείς μονάχα αξίζει να παλεύεις

Γι' άλλη μια χρεοκοπία κι άλλη μια υποταγή
Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία
Γι' άλλη μια θεραπεία κι άλλη μια υποτροπή
Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία

Δεν ειν' νωρίς δεν ειν' νωρίς ποτέ
Στάσου στα πόδια σου μη πέφτεις, μη νυστάζεις
Για νέες πίκρες για νέες συμφορές
Για όσα σου ανήκουνε ξεκίνα μη διστάζεις

Γι' άλλη μια θεραπεία κι άλλη μια υποτροπή
Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία
Γι' άλλη μια ισορροπία κι άλλη μια ανατροπή
Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία

Ξύπνησαν πάλι οι άθλιες σκουριασμένες ορδές
Λυσσασμένες θρησκείες πατρίδες οικογένειες
Σκούζουν και σφάζονται για ένα καλύτερο χθες
Μα οι σημαίες τους ανεμίζουν βρωμερές και νικημένες

Μη λες ποτέ, ποτέ μη λες ποτέ
Τ' αύριο πάντοτε θα' ναι μια άλλη μέρα
Καινούριοι θρήνοι και πιο βαθιές πληγές
Σε περιμένουνε λιγάκι παραπέρα

Γι' άλλη μια ιδεολογία κι άλλη μια διαστροφή
Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία
Γι' άλλη μια κτηνωδία γι' άλλη μια σφαγή
Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία

Μη σταματάς μη σταματάς ποτέ
Ο πιο αδίστακτος εχθρός μέσα σου στέκει
Μπορείς αν θες παντοτινά να κλαις
Φτάνει να ξέρεις που πονάς για να χτυπιέσαι

Merry Christmas

3 ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΟΙΔΗΜΑ

Στις 13 Νοεμβρίου 2008 το blog μου έγινε 3χρονών και είμαι πολύ χαρούμενη γι αυτό!!! Αν και έγραψα τότε post, με τόσα σκατά που συνέβαιναν δεν ήταν κατάλληλος καιρός για party!!! Για όσους αναρωτιέστε, δουλεύω ακόμα στην εφημερίδα, από το σπίτι μου βέβαια, κάνω κυρίως συνεντεύξεις 5 μέρες την εβδομάδα, παίρνω κάτι ψίχουλα, ψάχνω σοβαρά για δουλειά και μετακόμιση, αφού μετά από ένα χρόνο σχεδόν συμβίωση με τους δικούς μου και πάλι, έχω φρικάρει. Το news&views, τελικά έγινε jump.gr και να θυμάστε πάντα ότι το καλό πράγμα αργεί να γίνει. Κι ενώ τελειώνουν τα ψωμιά μου στην αναλογική δημοσιογραφία, θα ήθελα να πω σε όσους ανησύχησαν ότι ο πατέρας μου ζει και βασιλεύει είναι μια χαρά και το post “Αλήτες” ήταν απλά μια αναδημοσίευση από άλλο blog .

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣΣΣΣΣ

Μετά από τόσα σκατά που έχουμε φάει, δικαιούμαστε να χαιρόμαστε για τα αυτονόητα ,που για μένα και τους συμφοιτητές μου δεν υπήρξαν ποτέ αυτονόητα.

Ποιο ποτήρι ρε παιδιά;

Στην ερώτηση πως βλέπεις το ποτήρι, μισογεμάτο ή μισοάδειο, εγώ πάντα αναρωτιόμουνα... - Ποιο ποτήρι ρε παιδιά;
Δεν αναρωτήθηκα από την άλλη, ούτε λεπτό, για την κατανάλωση των ληγμένων δακρυγόνων ακόμη και στη Λάρισα. Δεν αναρωτήθηκα ούτε στιγμή, γιατί; Το ήξερα καιρό τώρα, απλά δεν ήλπιζα ότι κάτι θα άλλαζε. Δεν έχει σημασία αν αυτό το κάτι είναι προς το χειρότερο ή προς το καλύτερο, αρκεί που κάτι άλλαξε έστω και για λίγο. Ναι για πολύ λίγο, γιατί όταν ο Κούγιας αρχίζει και αναρωτιέται ξανά, τότε αμέσως προσγειώνεσαι στην πραγματικότητα ότι όσες τράπεζες κι αν καούν, οι Κούγιες υπάρχουν, υπήρξαν και θα υπάρχουν. Κάποιοι λένε πως δεν υπάρχει λόγος γι αυτό το ξέσπασμα, κι όμως υπάρχουν περισσότεροι από έναν, δεν θα τους γράψω για πολλοστή φορά,(http://scholeva.blogspot.com/2007/11/blog-post_06.html)όσοι δεν καταλαβαίνουν ή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν είναι άξιοι της μοίρας τους. Αννννν υπήρχε Όσκαρ μαλακίας ο Κούγιας θα το έπαιρνε !

Υ.Σ Το Όσκαρ δεύτερου ανδρικού ρόλου απονέμεται στον Ειδικό Φρουρό !
Η φωτό είναι του Δημήτρη δες http://stoxasths-photo.blogspot.com/


Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: don't give up the fight!
Preacherman, don't tell me,
Heaven is under the earth.I know you don't know
What life is really worth.
It's not all that glitters is gold;'Alf the story has never been told:
So now you see the light, eh!
Stand up for your rights. Come on!

Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: don't give up the fight!
Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: don't give up the fight!

Most people think,
Great God will come from the skies,
Take away everything
And make everybody feel high.
But if you know what life is worth,
You will look for yours on earth:
And now you see the light,
You stand up for your rights. Jah!
Get up, stand up! (Jah, Jah!)
Stand up for your rights! (Oh-hoo!)
Get up, stand up! (Get up, stand up!)
Don't give up the fight! (Life is your right!)
Get up, stand up! (So we can't give up the fight!)
Stand up for your rights! (Lord, Lord!)
Get up, stand up! (Keep on struggling on!)
Don't give up the fight! (Yeah!)

We sick an' tired of-a your ism-skism game -
Dyin' 'n' goin' to heaven in-a Jesus' name, Lord.
We know when we understand:
Almighty God is a living man.You can fool some people sometimes,
But you can't fool all the people all the time.
So now we see the light (What you gonna do?),
We gonna stand up for our rights! (Yeah, yeah, yeah!)

So you better:
Get up, stand up! (In the morning! Git it up!)
Stand up for your rights! (Stand up for our rights!)
Get up, stand up!
Don't give up the fight! (Don't give it up, don't give it up!)
Get up, stand up! (Get up, stand up!)
Stand up for your rights! (Get up, stand up!)
Get up, stand up! (...)
Don't give up the fight! (Get up, stand up!)
Get up, stand up! (...)
Stand up for your rights!
Get up, stand up!
Don't give up the fight!

Perfect Day

Oooo! Τι υπέροχη κατάντια….Οοοο! Τι εκτόνωση … Οοοο! Τι θλίψη… Είπα να πέσω στα ναρκωτικά πως αλλιώς να τα αντέξεις όλα αυτά, αλλά θα κάνω κάτι καλύτερο… Μετά από τόσα χρόνια παρέα με την σπασμένη , κομματιασμένη μου κιθάρα, ήρθε η ώρα να πάρω μια καινούργια, δεν μου φτάνει το γράψιμο πια, δεν μπορεί να περιγράψει τίποτα.

Πάρε με μαζί σου

Το καλύτερο γράμμα που μου έγραψα ποτέ, το έβαλα χθες το βράδυ στην κωλότσεπη, έκλεισα την πόρτα, βγήκα έξω και σφύριζα αδιάφορα στο πεζοδρόμιο. Έβγαλα το χαρτί και το έκανα σαΐτα, είπα να την πετάξω ψηλά να φτάσει ως τα αστέρια και τότε με μιας, την τσαλάκωσα μέσα στην παλάμη, την έκανα κουβάρι και την πέταξα στα σκουπίδια! Ήταν τέλεια, άρχισα να γελάω στη μέση της πλατείας, ήταν υπέροχα!!!Ανακούφιση, επιτέλους κατάφερα να τα διώξω από πάνω μου, είναι βαρύ φορτίο, να κουβαλάς τόσους κρυφούς πόθους, είναι βάναυσό να σε ματώνουν κάθε μέρα. Χάρηκα όταν απαλλάχτηκα από αυτό που πάντα πίστευα για προορισμό μου, ίσως να μην είμαι τόσο δυνατή όσο νόμιζα, ίσως να είμαι πιο μικρή από τα όνειρα μου. Ανακούφιση, τώρα πια χωρίς όνειρα η ζωή είναι πιο ελαφριά, πιο μονότονη , δεν θα βασανίζομαι πια κάθε μέρα για όλα αυτά που θα μπορούσα να κάνω και δεν έκανα…. Τραγικό, αλλά είναι τέτοια η ανακούφιση…. Έτρεξα, άναψα τσιγάρο, λαχάνιασα και σε είδα να με περιμένεις, κοίταξα για λίγο πίσω, σκέφτηκα να πάω να βγάλω τα όνειρα μου από τα σκουπίδια , μα δίστασα, προχώρησα μπροστά , άνοιξα την πόρτα, μπήκα στο αυτοκίνητο , έβαλες μπροστά και φύγαμε γρήγορα … Ίσως κάποτε τα ξεθάψω από τα σκουπίδια, ίσως κάποτε πετάξω ως τα αστέρια …

18 χρόνια χωρίς τον Παύλο

Πάλι από την Αρχή ...

Συγγνώμη

Τώρα που γίναμε πολλοί δεν ξέρω γιατί πρέπει να συνεχίσω να κάνω τον παλιάτσο, έτσι για ποικιλία μάλλον ,έτσι για διαφορά, όταν δεν χαμογελάς δεν σ’ αγαπάνε.
Όπως στρώνεις κοιμάσαι λένε και εγώ πια βλέπω εφιάλτες. Ψελλίζω συγγνώμη, δεν το ακούει πια, τελικά μερικές φορές αναρωτιέμαι πόσο κάθαρμα μπορεί να είμαι, απίστευτο. Έχω κάνει μαλακίες και μαλακίες στη ζωή μου, με έχουν πληγώσει και έχω πληγώσει τόσες και τόσες φορές, αλλά αυτό είναι διαφορετικό, δεν μπορώ να γράψω γιατί αν γράψω θα με κράξω πολύ φωναχτά και δεν κάνει… Συγγνώμη


I'm not a perfect person
There's many things I wish I didn't do
But I continue learning
I never meant to do those things to you
And so I have to say before I go
That I just want you to know

I've found a reason for me
To change who I used to be
A reason to start over new
and the reason is you

I'm sorry that I hurt you
It's something I must live with every day
And all the pain I put you through
I wish that I could take it all away
And be the one who catches all your tears
That's why I need you to hear

I've found a reason for me
To change who I used to be
A reason to start over new
and the reason is you [x4]

I'm not a perfect person
I never meant to do those things to you
And so I have to say before I go
That I just want you to know

I've found a reason for me
To change who I used to be
A reason to start over new
and the reason is you

I've found a reason to show
A side of me you didn't know
A reason for all that I do
And the reason is you

Αλήτες

ΚΑΡΚΙΝΟΣ

ΑΒΛΕΨΙΑ ΓΙΑΤΡΟΥ!Αυτό έμαθα σήμερα…. Οπατέρας μου είχε ένα όγκο εμφανή εξωτερικά, στο κεφάλι. Ένας χειρούργος είχε εκτιμήσει ότι είναι αιμάτωμα, ενώ ήταν όγκος! Συνέστησε δε να μην γίνει αξονική τομογραφία!

Νοιώθα ξεκρέμαστος, γιατί ήδη του χει φάει το κόκκαλο, έκανε μετάσταση στα πνευμόνια και στα επινεφρίδια και απ ότι λένε το επόμενο βήμα είναι ο εγκέφαλος!

Μπορεί κάποιος να μου πεί τι ξέρει για το συγκεκριμένο; έχει κάποιο γνωστό με τα συγκεκριμένα που να χει σωθεί;
Ξέρει κανείς αν επιδέχεται ακτινοβολία ή κάτι σχετικό το κρανίο;

Όποια γνωση σας θα είναι σημντικό όπλο για μένα! Γιατί μετα με βλέπω να παίρνω κανονικό όπλο!

info.belarisa@gmail.com
http://belarisa.wordpress.com

όποιος μπορεί να βοηθήσει….

Παρελθόν

<
Τώρα είμαι σε χειρότερη κατάσταση!Το videaki τραβήχτηκε και ανέβηκε στο YouTube 3 Οκτωβρίου το 2006 στον Πύργο Ηλείας!!!


Το τελευταίο video είναι αφιέρωση της Μυρσίνης για μένα, μόλις μου το έστειλε στο MSN, από τη μακρινή Γλασκόβη… Πες στην Κατερίνα πως μαζεύω βαλίτσες και έρχομαι… Αααα Μυρσίνη έχω ακόμα εκείνο το γράμμα που μου είχες γράψει στο σχολείο με κόκκινο στυλό θα το σκανάρω και θα το ανεβάσω στο blog!!!!

Πάνω πάνω το ιστορικό γράμμα!

Περικοπές

Πέρασαν οι εποχές που αφουγκραζόμουν, που ξυπνούσα το πρωί, πιο πρωί δηλαδή μεσημέρι και η μόνη έγνοια που είχα ήταν αν θα έπινα τον καφέ, μέτριο γλυκό ή σκέτο. Τώρα πια μόνο σκέτο. Περικοπές ακόμα και στη ζάχαρη! Δεν μ’ αρέσει να επαναλαμβάνομαι γιατί μου αρέσουν τα ανεπανάληπτα και ξέρω πως αυτή η χρυσή εποχή των γλυκών καφέδων έχει περάσει προ πολλού.

Τα έγραψα και στο καμουφλάζ και στη λασπόγουβα , και σε τόσα άλλα παλαιότερα post, δυστυχώς για μένα το προφητικό μου χάρισμα, δεν με βοήθησε σε πολλά, έζησα και ζω μόνο για να επιβεβαιώσω τις προφητείες μου! Είναι καλό τελικά να μπορείς να δεις λίγο πιο πέρα, δεν είναι τίποτα δύσκολο άμα ξέρεις να αφουγκράζεσαι, εμένα για παράδειγμα με βοήθησε στο να τα δέχομαι πιο στωικά τα πράγματα και να μην πέφτω θύμα των επαναστάσεων μου.

Εκείνο που με πικραίνει είναι ότι η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη από όσο είχα φανταστεί, πολύ χειρότερη από τους πιο φρικτούς μου εφιάλτες . Κάθε μέρα βγαίνω με λιγότερους φίλους για καφέ, γιατί κάθε μέρα απολύουν και έναν φίλο μου, συνεργάτη, γνωστό. Δεν ζω με τον τρόμο της επόμενης μέρας , γιατί δεν έχω να ταΐσω κανέναν άλλο εκτός από τα όνειρά μου, που τα έχω αφήσει εδώ και καιρό νηστικά.

Νιώθω πως μπροστά μου είναι τρις δρόμοι εξίσου δύσκολοι και οδυνηροί. Ο ένας είναι η αυτοκτονία, περιθωριοποίηση η φυγή πως το λένε, αν όντως είσαι ρεαλιστής αυτό πρέπει να κάνεις. Ο δεύτερος δρόμος είναι αυτός του συστήματος, της ζωής, του συμβιβασμού. Ο τρίτος είναι ο πιο δύσκολος. Να μπεις στο σύστημα με τους δικούς σου όρους και να προσπαθήσεις να το αλλάξεις, αρκεί να ξέρεις μέσα σου ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ, αλλά εσύ να προσπαθείς γι αυτό.

Θα δώσω ένα παράδειγμα μόνο για να αναιρέσω όσα είπα στην αρχή και να επαναληφθώ με τραγικό τρόπο. Το Comfuzio το 1996 ήταν η μόνη εκπομπή που έβγαινε ζωντανά από τη Θεσσαλονίκη μέσα από Αθηναϊκό κανάλι δες Star, από τότε αυτό δεν ξαναέγινε αν εξαιρέσουμε το ράδιο αρβύλα που ουσιαστικά αποτελείται σχεδόν από τους ίδιους ανθρώπους, αν και σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνεται με το θρυλικό comfuzio. Αυτοί οι άνθρωποι τότε αν και μέσα στο σύστημα κάνανε κάτι το διαφορετικό.

Ξέρω πως δεν θα ξαναγίνει αυτό και ούτε θα έρθει να μου προτείνει κανένα μεγάλο κανάλι από την Αθήνα να κάνω ζωντανά από τη Λάρισα , το δικό μου comfuzio. Ξέρω όμως ότι πια δεν χρειάζεται να μεταναστεύσω στην Αθήνα για να με ακούσουνε , ξέρω ότι υπάρχει ένας τεράστιος διαδικτυακός θησαυρός που περιμένει να τον κάνω δικό μου, ήδη πριν χρόνια όταν έκανα αυτό εδώ το blog είχα κάνει ένα μεγάλο βήμα, που τότε δεν αντιλαμβανόμουνα το πόσο μεγάαααλοοοο ήταν τελικά.

Γελάω και είμαι αισιόδοξη , όσο περίεργο κι αν ακούγεται πάντα ήμουν αισιόδοξη, δεν πιστεύω σε τίποτα πια, ρουφάω μόνο κάθε γέλιο, κάθε ανέμελη ολιγόλεπτη στιγμή, κάθε πικρό καφέ πριν από μια απόλυση!
Υ.Σ Εγώ δουλεύω ακόμα !!!

Το είχα ξεχάσει .... 3 ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΟΙΔΗΜΑ

Ακροβάτης

Πάρε τον εύκολο δρόμο
να'ρθείς πιο γρήγορα.
Σαλτάρω, σπάζομαι μόνος
σε θέλω σίγουρα.

ΤΩΡΑ,
που μ'έχουν κάνει ακροβάτη
πάνω σε σάπιο νήμα
και περιμένουν από κάτω
το μοιραίο βήμα.

Starbucks Coffee

http://www.riverfm.gr/

http://www.riverfm.gr/

http://www.riverfm.gr/

http://www.riverfm.gr/

http://www.riverfm.gr/

http://www.riverfm.gr/

http://www.riverfm.gr/

http://www.riverfm.gr/
Κάποιοι το λένε, εμπειρία, προϋπηρεσία, δημιουργία, δουλειά. Άλλοι πάλι το λένε σκλαβιά, κοροϊδία , άλλοι το λένε μαλακία καύλα ,μεράκι! Εγώ το μόνο που λέω είναι ότι πρέπει να είσαι μεγάλη μαζόχα για να κάνεις τον δημοσιογράφο δεν εξηγείται αλλιώς. Ξεκίνησε χθες και το ραδιόφωνο Riverfm 103,1, και όλοι άλλοι περισσότερο κι άλλοι λιγότερο πήγαμε πίπα-κώλο γι αυτό σήμερα είπαμε να πάμε με τον Κώστα τον αλανιάρη συνάδερφο για ένα ατελείωτο καφέ στα Starbucks πρωί-πρωί και πήραμε μαζί μας την σοπράνο Έλενα Γκατζά, να ρίχνει που και που από καμία κορόνα , να στανιάρουμε. Ξέρετε τι λέω εγώ; Δεν είναι η δόξα , δεν είναι τα λεφτά, είναι του δρόμου η χαρά !

ΟΞΥΓΟΝΟ

Δεν είναι ο νόμος του Μέρφι που φταίει, δεν είναι το κακό μάτι, η ασυνέπεια των άλλων, δεν είναι ότι τρέχω σαν το σκυλί, δεν είναι που ζητάω λεφτά ακόμα από τη μάνα μου ενώ δουλεύω, δεν είναι που σκοτώνουν κάθε μέρα τα όνειρα μου, εγώ δεν ξέρω που σκατά βρίσκω τη δύναμη και κάνω καινούργια, δεν είναι που η υγεία μου τον τελευταίο καιρό πάει από το κακό στο χειρότερο, δεν είναι που μέσα μου ξέρω πως δεν είναι αυτό το χειρότερο, δεν είναι που οι αντενδείξεις της μιας αγωγής γαμάν τις άλλες αντενδείξεις της άλλης. Δεν έχω δύναμη, θα ξαναβρώ μα τώρα δεν έχω, φταίει αυτή η σωματική αδυναμία , τα σπασμένα νεύρα, οι ορμόνες, η εξαθλίωση; Όχι. Οξυγόνο θέλω και δεν περισσεύει για μένα...

Υ.Σ Σήμερα θα δω τις μακέτες για το newsnviews περιμένω, ελπίζω σε αυτό με όση πίστη μου έχει απομείνει ...

News&Views

Κατουριέμαι από την χαρά μουυυυ!!! Έρχεται και θα τα σπάσει όλαααααα….. Το συζητούσαμε καιρό και τώρα ήρθε η ώρα να γίνει πραγματικότητα!!Το πολύ-πολύ να μας πάνε μέσα, έτσι κι αλλιώς η ασφάλειαααα….ξέρει Αφιερωμένο στη νέα μας «επαγγελματική» προσπάθεια που ξεκινάμε με το Θανάση , δεν θα είμαστε μόνοι … Αυστηρώς ακατάλληλο για ξενέρωτους ,όσο για τη συντακτική ομάδα είναι έκπληξη Κ.Α.Π.Η, δηλαδή Καυλωμένοι Αναρχικοί Πορωμένοι Ήμασταν !!!!!

Αθάνατος Μούτας !

Παιχνίδια εξουσίας

Υπάρχουν αυτοί που γεννήθηκαν να παίξουν το παιχνίδι, αυτοί που προσποιούνται ότι το ξέρουν , αυτοί που νομίζουν ότι το ξέρουν, αυτοί που κάνουν τα πάντα για να το παίξουν και δεν μπορούν και εκείνοι που αν θα αποφάσιζαν να παίξουν θα ήταν οι νικητές όμως εν γνώσει τους αρνιούνται να συμμετέχουν στο παιχνίδι.
Σήμερα θα επικεντρωθώ και θα σας μιλήσω για την τελευταία κατηγορία παικτών μιας και την θεωρώ την μοναδική που αξίζει να κατανοήσει κανείς. Το παιχνίδι είναι φτιαγμένο από πολλά αρχίδια και η λέξη αρχίδια από μόνη της δεν σημαίνει τίποτα παραπάνω από μικρή αρχή. Εξουσία λοιπόν, μικρή μεν αλλά εξουσία. Φανταστείτε τώρα πως βρισκόμαστε σε ένα πάρα πολύ μεγάλο γραφείο συσκέψεων και υπάρχει ένα μεγάλο μακρόστενο με στρογγυλεμένες άκρες γραφείο στο οποίο κυκλικά κάθονται όλα τα αρχίδια τα οποία και έχουν βάλει τους κανόνες του παιχνιδιού. Είθισται να λένε σε αυτό το παιχνίδι πως πίσω από έναν μεγάλο άνδρα κρύβεται μια μεγάλη γυναίκα, στην πραγματικότητα αυτό είναι και η μεγαλύτερη παγίδα του παιχνιδιού. Αν οι γυναίκες ήταν τόσο «μεγάλες» και έξυπνες γιατί δεν ήταν αυτές μπροστά και γιατί να μην κρυβότανε από πίσω τους ο «μεγάλος» άνδρας; Μην μπερδεύεστε δεν με αφορά καθόλου ο φεμινισμός ούτε τον ενστερνίζομαι , δεν μιλάμε για φαλλοκράτες και ούτε έχουμε κανένα πρόβλημα με τα παιδιά, για ένα απλό παιχνίδι μιλάμε. Οι γυναίκες είναι φυσικό να είναι πάντα από πίσω και έτσι θα είναι πάντα γιατί τους κανόνες τους έβαλαν τα αρχίδια και αυτό το παιχνίδι το φτιάξανε στα μέτρα τους για να το παίζουν αυτά, όποια γυναίκα το παίζει και μάλιστα καλά δεν σημαίνει ότι έχει αρχίδια, αλλά απλώς ότι κρέμεται από αυτά, το ίδιο βέβαια ισχύει και για κάποιους άνδρες με αναρχικά αρχίδια που αρνούνται να παίξουν το παιχνίδι.Όταν συνειδητά βγαίνεις από το παιχνίδι πρώτον πρέπει να ξέρεις πάρα πολύ καλά γιατί το κάνεις , όταν το καταλάβεις έχεις κατακτήσει ήδη την μισή αλήθεια καθώς η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Δεύτερον πρέπει να μην πέσεις στην λούμπα του κλαψομούνι , αποχώρησες από το παιχνίδι οικειοθελώς οπότε δεν μπορείς πια να περιμένεις τίποτα από αυτό, θα μπορούσες άνετα να ήσουν και το πρώτο αρχίδι ή αν ήσουν γυναίκα να κρεμόσουν από κάποια βαρβάτα αρχίδια και να ήσουν η καλύτερη, αλλά σκέψου το λίγο, πρώτη/ο τα αρχίδια θα σε θεωρούσαν στο παιχνίδι που φτιάξανε αυτά. Τι νόημα έχει; Ααααα και προσέξετε τα αρχίδια επειδή μόνο αυτό το παιχνίδι μάθανε να παίζουν δεν θα σας αφήσουν να ξεφύγετε , ξέρετε όμως τι θα κάνετε. Μια κλοτσιά στα αρχίδια και φωνάξτε τους δυνατάαα get a life!

Υ.Σ Στη φωτό εγώ μόλις έμαθα το μεγάλο κόλπο

Κακό Συναπάντημα

Θ'ΑΝΕΒΩ ΣΕ ΜΙΑ ΜΠΑΝΑΝΙΑ...
I will climb a banana tree

ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΒΡΗΚΕΣ ΔΟΥΛΕΙΑ
You found a job in the city
ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΨΩΝΙ Σ'ΕΧΟΥΝ ΤΑΡΑΞΕΙ
and are constantly doing the drill
ΤΡΕΧΕΙΣ ΓΙΑ ΑΛΛΟΝΩΝ ΛΕΦΤΑ
struggling to make money for other people
Κ ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΒΕΝΖΙΝΗ ΣΤ'ΑΜΑΞΙ
when you have no petrol in your car

ΣΠΙΤΙΑ ΤΑ ΕΝΟΙΚΙΑ ΑΚΡΙΒΑ
Renting is expensive
Κ ΕΤΣΙ ΜΕΝΕΙΣ ΣΕ ΜΙΑ ΤΡΥΠΑ
so you live in a tiny place
ΟΛΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
everyone in the neighbourhood is a stranger
ΔΕ ΞΕΡΕΙΣ ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΔΙΠΛΑ
you do not even know the person next door

ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ 2 ΠΟΤΑ
You are having fun with two drinks
ΚΑΘΕ ΣΑΒΒΑΤΟ Σ'ΕΝΑ ΜΠΑΡΑΚΙ
every saturday in a little bar
ΓΙΑ ΤΟ ΜΗΝΑ ΠΑΣ ΣΙΝΕΜΑ
Once a month you go to the cinema
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΙ-ΒΙ ΚΑΦΕΔΑΚΙ
On sunday you watch tv, have coffee

Κ ΕΓΩ...
and I

Θ'ΑΝΕΒΩ ΣΕ ΜΙΑ ΜΠΑΝΑΝΙΑ Κ Θ'ΑΡΧΙΣΩ ΝΑ ΤΡΩΩ ΜΠΑΝΑΝΕΣ
will climb a banana tree and start eating bananas
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ Κ ΑΣ ΤΡΩΩ ΜΟΝΟ ΜΠΑΝΑΝΕΣ...
I'll be better off on the banana tree even though I'll just be eating bananas

ΔΙΚΤΥΟ ΚΑΛΩΔΙΑ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΜΕ ΚΟΡΝΕΣ
Network cables in the traffic hornes sounding
ΚΑΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ
cameras and cops at the corner
ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΒΑΡΑΣ ΔΙΑΛΥΣΗ
Being taken advantage you abandon
ΠΑΜΕ ΜΑΖΙ ΣΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ
let's go together to the banana tree

ΑΤΟΚΕΣ ΔΟΣΕΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ
interest free obligations
ΔΕ ΦΤΑΝΟΥΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ...
not enough money
ΑΚΡΙΒΕΙΑ Κ ΕΣΥ ΣΤΑ ΙΔΙΑ
Cost going up and you stay in the same situation
ΑΝΕΒΑ ΣΕ ΜΙΑ ΜΠΑΝΑΝΙΑ
climb a banana tree

ΜΕ ΤΟ ΕΥΡΩ ΣΟΥ'ΠΑΝ ΘΑ'ΝΑΙ ΚΑΛΑ
They told you the Euro will make things alright
ΣΟΥ ΠΙΝΟΥΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΑ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΥΛΑΕΙ
they drink your blood but time slides away
ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΠΕΦΤΟΥΝ ΑΠ'ΑΥΤΕΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ
Govenrments collapse and you expect a lot from them
ΤΑ ΘΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΘΑΙΝΕΙΣ
You get what you wish for

ΟΛΟΙ ΤΑ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΤΑ ΚΡΑΖΟΥΝ
Every one knows and every one protests
ΟΛΟΙ ΜΙΛΑΝΕ Κ ΟΛΟΙ ΦΩΝΑΖΟΥΝ
they all talk and they all shout
ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΣΩΠΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΒΕΛΑΖΟΥΝ
the same people become silent and baa
ΜΟΛΙΣ ΒΟΛΕΥΤΟΥΝ ΑΡΑΖΟΥΝ
as soon as they become comfortable they relax

Θ'ΑΝΕΒΩ ΣΕ ΜΙΑ ΜΠΑΝΑΝΙΑ Κ Θ'ΑΡΧΙΣΩ ΝΑ ΤΡΩΩ ΜΠΑΝΑΝΕΣ
will climb a banana tree and start eating bananas
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ Κ ΑΣ ΤΡΩΩ ΜΟΝΟ ΜΠΑΝΑΝΕΣ...
I'll be better off on the banana tree even though I'll just be eating bananas

Στον "κόσμο"μου

Δεν θα πω βαρέθηκα να τα βρω όλα και να τα κόψω με το FastStone, απλά δεν προλαβαίνω λόγω δουλειάς , ούτε λέω ότι έκοψα τα καλύτερα αλλά αυτά που έπεσαν μπροστά μου!!! Έρχονται πολύ πολύ πολύ καλύτερα!!! Γιούπιιιιιι

Total 2%

Κάθομαι στην πολυθρόνα με τους ώμους ριγμένους μπροστά, μόλις έχω γυρίσει απέξω και στο βωμό της δίαιτας ανοίγω το ψυγείο και βγάζω ένα total 2%!!!Τα μικρά κουταλάκια όλα στο πλυντήριο πιάτων. Γιατί με περάσατε; Πέρασαν οι καλές εκείνες εποχές τότε στον Πύργο της Ηλείας που μαζευόταν όλη η πενικιλίνη στο νεροχύτη μου. Τώρα αναβαθμίστηκα. Αρπάζω το μεγάλο κουτάλι και αρχίζω … Λίγο πριν τελειώσει και αυτό το γιαούρτι αντιλαμβάνομαι πως όλη εκείνη την ώρα είχα βυθιστεί μέσα στο κεσεδάκι του γιαουρτιού και το κοίταζα σαν άλλο φλιτζάνι ελληνικού καφέ ενώ ο νους μου ταξίδευε μακριά. Δεν είχε τίποτα να μου πει το τελειωμένο κεσεδάκι καθώς έγλυφα και την τελευταία κουταλιά, δεν έδειχνε ούτε μεγάλους δρόμους , ούτε γράμματα ούτε αδιέξοδα. Αγάπα τα χέρια , τα πόδια την οσμή , αλλά ποτέ πρόσωπα στο τέλος θα τα μισήσεις …

Αυτές τις μαλακίες πούλα τες στους Τουρίστες(δες θύματα που πήγαν να δούνε τη Madonna)

Οι σχέσεις μου με τη Μαντόνα είναι παντελώς ανύπαρκτες ,σίγουρα το μόνο που γνωρίζω για αυτή είναι ότι έχει την ηλικία της μάνας μου και ότι ενστερνίζομαι κάργα το φοβερό διάλογο που ανοίγει την ταινία του Ταραντίνο “Reservoir dogs”
-Θα σου πω τι εννοεί το Like a Virgin.Μια γκόμενα που γουστάρει ένα τύπο με μεγάλη ψωλή. Όλο το τραγούδι μιλάει για μεγάλες ψωλές .
-Είναι για ένα ευάλωτο κορίτσι. Έχει γαμηθεί μερικές φορές και συναντάει έναν τύπο που είναι πολύ ευαίσθητος .
-Αυτές τις μαλακίες πούλα τες στους τουρίστες.To ΣΑΝ ΠΑΡΘΕΝΑ δεν είναι για ένα ευαίσθητο κοριτσάκι . Αυτό είναι το True Blue σε αυτό συμφωνώ.
-Τι είναι το like a virgin ;
-Ήταν ένα μεγάλο χιτ της Μαντόνα .Δεν παρακολουθείς τα σουξέ;
-Συγνώμη που δεν είμαι ο πιο φανατικός οπαδός της Μαντόνα. Εμένα δεν μ’ αρέσει.
-Μ’ αρέσουν τα πρώτα της το Papa Don’t Preach.
-Με μπερδεύετε κάτι έλεγα τώρα..
-Εκείνη την Κινεζούλα πως την λέγανε ;
-Μια παλιά ατζέντα που βρήκα .
-Πως την λέγανε;
-Μα τι σκατά έλεγα;
-Είπες ότι το True Blue είναι για ένα καλό κορίτσι που γνωρίζει έναν ευαίσθητο τύπο και το ΣΑΝ ΠΑΡΘΕΝΑ μιλάει για μεγάλες ψωλές .
-Μιλάει για μια μεγάλη γαμιόλα .Όλη μέρα ψωλές.
-Πόσες ψωλές;
-Πολλές .Μια μέρα γνωρίζει αυτό το μεγάλο γαμιά. Μιλάμε ο τύπος την έχει σαν γερανό ανοίγει λαγούμια. Μιλάμε για χοντρό γαμήσι και η τύπισσα νιώθει όπως παλιά. Τόμπυ Τσού την έλεγαν; Δεν θα έπρεπε να πονάει πια αλλά ο τύπος την πονάει. Όπως την πρώτη φορά, Ο πόνος της θυμίζει πως ήταν την πρώτη φορά. Άρα σαν Παρθένα.
Ο διάλογος συνεχίζεται φυσικά είναι απολαυστικότατος και τον έχω μάθει απέξω! Το reservoir dogs προσπαθώ να το δω πάνω από δέκα χρόνια και όλο κάτι γίνεται και δεν το βλέπω ποτέ, μια με παίρνει ο ύπνος , μια ξύνομαι , μια βγαίνω έξω και εσχάτως τρέχω και για την κωλοδουλειά! Προχθές το βράδυ πάλι τα ίδια. Ξάπλωσα το έβαλα στο DVD και κοιμήθηκα. Από τότε που ξεκίνησα τη δουλειά στην εφημερίδα είμαι και εγώ Like a Virgin και ψωλές! Έμαθα αυτά που γνώριζα ήδη, ότι δεν μπορείς να γράφεις στην εφημερίδα όπως γράφεις στο blog, αν και πιστέψτε, κάνουν φιλότιμες προσπάθειες να μου δώσουν χώρο σε μια free press που όλα είναι περιορισμένα και σε ένα κοινό εντελώς διαφορετικό από αυτό που έχω εδώ!!!
Δεν είμαι ακόμα ικανοποιημένη, μα καθόλουυυυ, τα πρώτα θετικά email όμως στην εφημερίδα για πέντε πραγματικά παπαριές που έγραψα σχετικά με internet και τα μπλόγκικα της Λάρισας (και λέω παπαριές γιατί για μένα όλα αυτά δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά τετριμμένο )με κάνουν να πιστεύω πως ίσως τα καλύτερα να έρχονται και όχι με τον ραδιοφωνικό σταθμό που ανοίγει η Τύπος Α.Ε , αλλά με την ηλεκτρονική μορφή της εφημερίδας που ελπίζω να ολοκληρωθεί σύντομα και που εκεί θα μπορώ να γράφω όσοοοο θέλω ! Αύριο απεργούμε, δεν έχει δουλειά έχει πανό ! Αυτές τις μαλακίες πούλα τες στους τουρίστες… Καλόοοοοο Μήνααααα. Ακούςςςςςς Μηνάααα ;

Γιορτή

Όλα βαίνουν καλώς, στην εφημερίδα τρέξιμο τα γνωστά, αν και η βούρτσα είναι βαριά τώρα που ανοίγουμε και ραδιόφωνο και δεν θέλωωωωωω καθόλου! Έχω ένα εικοσιτετράωρο και κάτι ψιλά για ύπνο και θα το εκμεταλλευτώ όσο δεν πάει…

Εντάξει αφού είδα και τον συμφοιτητή μου τον Βασίλη τον Σκουλαράκο από την Αταλάντη στην TV , στο πρωινό του Λυριτζή και του Οικονόμου , όλα τα περιμένω τώρα, αν και ένα σαράντα τα εκατό των συμφοιτητών μου δουλεύουν σε ΜΜΕ , κάμποσοι υπηρετούν την μαμά πατρίδα και οι άλλοι ή τα ξύνουν ή δουλεύουν σε καφετέριες !

Όσο για το Βασίλη ήταν από τους πρώτους που γνώρισα στον Πύργο, άσχετα αν μετά δεν κάναμε παρέα . Το ήξερα ότι δούλευε στο πρωινό της ΝΕΤ ,αλλά δεν ήξερα ότι βγαίνει και στο γυαλί και τα λέει και μια χαρά και του πάει το γυαλί κάργα. Σήμερα το μεσημέρι και ενώ είχα κοιμηθεί γύρω στις δεκατέσερεις ώρες , άνοιξα το χαζοκούτι στο Alter στο TV weekend, να σου και πλάνα από το πρωινό της ΝΕΤ με το Βασίλη σε πρώτο πλάνο , αν δεν παράκουσα, τι ωραίο μανάρι είναι αυτό πρέπει να σχολιάζανε χα-χα-χα!

Σέρνω τα πόδια μου με τις καινούργιες χειμωνιάτικες – καμηλοπάρδαλη παντόφλες μου ως την κουζίνα , γαλλικός με γεύση φουντούκι , μμμμμ! Βάζω φωτιά σε ότι με καίει και σε ότι μου τρώει την ψυχή, τον Γιάννη στα τέρματα ,χμμμ τι θεικό κέικ είναι αυτό;

Ρίξε στο κορμί μου σπίρτο

«Γι’ αυτό κρύψου να μην σε ξαναδώ στο λάθος δεν μπορώ να αντισταθώ , προσπάθησε να μην σε ξαναδώ δεν γίνεται πιο κάτω από εδώ» μου τραγουδάει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και μου πάει γάντι .
Σήμερα αράζω στην κρεβατάρα μου με το Τζίμη αγκαλιά , ανάβω τα ρεσό μου, ενώ προσπαθώ να κουνήσω το κουρασμένο μου κορμί πάνω στο στρώμα που έχει κάνει λακούβα γιατί παίζουν απίστευτες τραγουδάρες στο ράδιο και καραγουστάρω. Έχω γυρίσει από τη δουλειά και νιώθω ένα με το πάτωμα ,αύριο πάλι τρέξιμο από το πρωί , γιατί μην ξεχνάτε πως εγώ κάνω λειτούργημα όσο στο Βιλαμπάχο ακόμα τρίβουν ! Χα-χα-χα….Α να μην ξεχάσω να σβήσω τα κεριά πριν ξεραθώ για τα καλά, και μετά βλέπω στον ύπνο μου την Κατερίνα Κούκα να μου τραγουδάει ρίξε στο κορμί μου σπίρτο να πυρποληθώ . Αύριο άραγε θα έχω κουράγιο να το ξενυχτίσω;

Ο φωτογραφικός μου εαυτός

http://stoxasths-photo.blogspot.com/

Ο φωτογραφικός μου εαυτός , η Λάρισα με τις φωτογραφίες του Δημήτρη !Απλά φανταστικός ....

ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

Προοπτική … Να βρεις δουλειά με προοπτική , άντρα με προοπτική , να πάρεις πτυχία με προοπτική … Που είναι η προοπτική οέο ; Εγώ δεν την βρίσκω πουθενά . Στην πολιτική βρίσκεις προοπτική ; Όχι . Οι πολιτικοί έχουν προοπτική; Όχι … Το internet έχει προοπτική; Ναι . Η δημοσιογραφία έχει προοπτική ; Όχι.Ανθρώπους με προοπτική βρήκες ; Εδώ μπαίνει ένα θέμα . Τι θέμα δηλαδή η υποκειμενικότητα μπαίνει πάλι μέσα και τα γαμάει όλα . Αναλόγως λοιπόν τι θεωρεί ο καθένας προοπτική . Εγώ για να καταλάβετε υποκειμενικά αγαπούσα πάντα ανθρώπους με προοπτική που αντικειμενικά δεν είχαν προοπτική ! Τα έχασα όλα για όλα και κλαίω με λυγμούς … Τι έχασα δηλαδή; Τα χαμένα από χέρι , αλλά έτσι είμαι εγώ πάντα ποντάρω στα outsider .Περπατάω στο δρόμο, κλαίω οι περαστικοί άλλοτε κοιτούν κι άλλοτε με προσπερνούν με βιασύνη , στέκομαι έξω από ένα ανοιχτό παράθυρο υπογείου διαμερίσματος . Τα φώτα είναι σβηστά , το δωμάτιο είναι άδειο , κάτω είναι στρωμένο ένα πομπώδες χαλί, στη μέση κάθετε ένα μικρό τσιγγανόπουλο , στην κάτω δεξιά γωνιά το ταβάνι είναι ασφυκτικά γεμάτο από μπαλόνια, χρωματιστά γεμισμένα με ήλιο. Σταματάω και κοιτάω μέσα στο δωμάτιο. Αυτή η εικόνα έχει προοπτική, έχει βάθος … Κλαίω για κάτι που ήταν καταδικασμένο να τελειώσει , όμως ποτέ δεν αγάπησα τίποτα το αιώνιο ..Θέλω να πιω , θέλω να κοιμηθώ μεθυσμένη ίσως εκεί καταλάβω ότι η προοπτική είναι ακόμα μια ψευδαίσθηση…
Τέλος , η λέξη από μόνη της κραυγάζει πως δεν έχει προοπτική και συνήθως μετά από αυτή ακολουθεί η τελεία . Αφιερωμένο εξαιρετικά στην αφεντιά μου το τραγούδι που παίζει στο gcast Radiohead-Creep
When you were here before,
Couldn't look you in the eye
You're just like an angel,
Your skin makes me cry

You float like a feather
In a beautiful world
I wish I was special
You're so very special

But I'm a creep,
I'm a weirdo
What the hell am I doin' here?
I don't belong here

I don't care if it hurts,
I wanna have control
I want a perfect body
I want a perfect soul

I want you to notice
when I'm not around
You're so very special
I wish I was special

But I'm a creep
I'm a weirdo
What the hell am I doin' here?
I don't belong here, ohhhh, ohhhh

She's running out the door
She's running out
She run run run run...
run...

Whatever makes you happy
Whatever you want
You're so very special
I wish I was special

But I'm a creep,
I'm a weirdo
What the hell am I doin' here?
I don't belong here

I don't belong here...

Coffee time

Κοιμάμαι στη Λάρισα, ξημερώνω στο Βόλο! Για επαγγελματικούς λόγους , ζω βίους παράλληλους και μοιράζομαι στις δυο εν λόγω θεσσαλικές πόλεις .Μέχρι το τέλος του χρόνoυ θα ξυπνάω με θέα τον Παγασητικό. Επιστρέφοντας στη βασίλισσα του κάμπου καιενώ ο ήλιος έδυε ,σκεφτόμουνα ότι ο θεός παίζει ένα πολύ περίεργο εργάκι με την πάρτη μου, αλλά μ'αρέσει θα είμαι εδώ μέχρι το τέλος για δω που το πάει … Έλεος παιδιά , όχι άλλη φαμφάρα!Μήπως σε φαγουρίζει ο πρωκτός σου ;Ο δικός σου όχι, αλλά γνωστός μου με μεθοδευμένες κινήσεις , κωλοτρίβεται να ασχοληθεί με τα «κοινά» , εδώ θα είμαστε και θα το δείτε, θα ρίξω πολύ κλάμμα από τα γέλια !

Χρόνια Πολλά σε Κανταρά που εδώ και πέντε μέρες μπήκε στο ναυτικό μαζί με Μαρτάκη και στον τρελό ξάδερφο Χρυσόστομο που βρίσκεται στην Ιταλία και τηγανίζει καλαμαράκια

DownTown-Larissa by night

Stand της εφημερίδας που δουλεύω! Οι ανταγωνιστές βάζουν φωτιά στα χαριτωμένα κόκκινα stand του «Κόσμος» ή οι ειδήσεις μας βγάζουν φλόγες!!!

No comments

Όποιος γεμίζει αυτή την πλατεία γίνεται πρωθυπουργός

Α΄ Αρχαίο Θέατρο Λάρισας-υπάρχει και Β΄

Α΄ Αρχαίο Θέατρο Λάρισας-υπάρχει και Β΄