Εκπαιδευμένοι στο οίδημα

Και κύλησα πάλι στα βαριά , που ο χρόνος δεν μου φτάνει , τον γέμισα με τόσο ανούσια πράγματα, αλλά έλα δυστυχώς , που μας έχουν εκπαιδεύσει μια ζωή να τρέχουμε για να κάνουμε κάτι , για να γίνουμε κάτι! Εκπαιδευμένοι στο οίδημα λοιπόν ! Αν και είμαι οπαδός της χαλαρότητας , της τεμπελιάς , δυστυχώς είμαι σαν τους σύγχρονούς κομμουνιστές φίλους μου , που στη ζωή τους κάνουν ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που υποστηρίζουν … Σίγουρα θα με βλέπατε σε διαδήλωση που θα κάναμε τα συντρόφια μου κι εγώ για το δικαίωμα μας να γουστάρουμε να τα ξύνουμε όλη μέρα πίνοντας φραπέ και παίζοντας τάβλι , φυσικά με επίσημη ενδυμασία την πιτζάμα, και ένα κρεβάτι, ξαπλώστρα ή καναπέ να μας ακολουθεί σε οποιαδήποτε επιβραδυμένη κίνηση μας, φωνάζοντας όλοι μαζί «Στράτευσή στα 100 σύνταξη στα 18» .. Μα ακριβώς την επόμενη μέρα θα με βλέπατε να τρέχω και πάλι από το πρωί μέχρι το βράδυ σαν το σκυλί ! Σήμερα έζησα μια μέρα σαν εκείνες του μαύρου Οκτώβρη, μια σκυλήσια μέρα, με την κακή έννοια . Τελικά όταν αγχώνο...

Φ υσάει πολύ απ’ το σπασμένο μου το τζάμι που έλεγε και μια παλιά επιτυχία λαϊκού τραγουδιάνου . Και σήμερα παρόλη τη λιακάδα, λύσσαξε ο αέρας , μας πήρε και μας σήκωσε!Θα μπορούσα να παραλείψω έτσι στην ψύχρα αυτό εδώ το κείμενο , να μην το έγραφα καθόλου ή ακόμα και να μην το ανέβαζα και ποτέ ... Ξεραΐλα … Δεν υπάρχει ούτε έμπνευσή ούτε διάθεση για γράψιμο … Από το πρωί έξω, μπήκα στο σπίτι έβγαλα τα τσικνισμένα ρούχα μου , άναψα το θερμοσίφωνο και όσο αυτός θα κάνει τη δουλεία του , είπα να γράψω…Ο λόγος λοιπόν ήταν ο θερμοσίφωνας … Η έμπνευση βρέθηκε στην αναμονή , οπότε θα σας συνιστούσα να μην συνεχίσετε να διαβάζετε πιο κάτω , καθαρά χάσιμο χρόνου θα είναι ! Εγώ γράφω απλά για να καταπολεμήσω κάπως την ανία μου κι εσείς με διαβάζετε προφανώς για τον ίδιο ακριβώς λόγο , οπότε δεν νιώθω καθόλου τύψεις που στην συνέχεια , χωρίς φόβο και πάθος , θα παπαρολογήσω, με όλη τη σημασία της εννοίας ! Χαλαρότητα, τσιγαράκι , τα πόδια πάνω στο γραφείο και να ακούω πριόνια , έτσι-έτσι ! Στα...

Κλάπ – κλάπ – κλάπ … Χειροκροτήστε με ενθουσιασμό! Όταν είναι χαμηλό το budget , τι να κανείς εκτελείς και χρέη εμψυχωτή! Ανοίξτε σαμπάνιες, σπάστε τα όλα απόψε κερνάω εγώ ! Με ξύπνησε ένας τύπος από την Ολυμπιακή ραδιοτηλεόραση( ΟΡΤ ), αύριο είναι η μεγάλη συνάντηση ! Είναι γεγονός από Δευτέρα επίσημα κανονικά και με το νόμο θα έχω φτιαγμένο μαλλί και μακιγιάζ!!! Αχαχαχαχαχαχαχαχα! Ήδη έμαθα ότι ο Αντώνης συνεργάτης του Ευαγγελάτου και φίλος ψάχνει το τηλέφωνο μου για να με συγχαρεί και να τον βγάλω ζωντανά με τηλεφωνική επικοινωνία στον αέρα ! Αχαχαχαχαχαχαχα! Αυτά είναι ! Βέβαια σήμερα όταν στην αρχή είπε ολυμπιακή δεν το έπιασα , νόμιζα ότι μου κάνουν δώρο κανένα εισιτήριο για να πετάξω! Τι άλλο να θέλω ; Οι εγγραφές ξεκινάνε από τις 28 και μετά , από την άλλη εβδομάδα αρχίζουν τα μαθήματα , το iPod καταφθάνει από ώρα σε ώρα, έξω είναι μια ηλιόλουστη μέρα , ψάχνω τα κλειδιά για να βγω για καφέ , ο λογαριασμός του (π)ΟΤΕ ήρθε μόλις 80ευρώ…Έτσι… Μόνο ένα κακό άκουσα χθες , για το...

Τ ου Ασώτου σήμερα και η επιστροφή του από το Κούθε είναι γεγονός… Απουσίασα καιρό το ξέρω, μα δεν μπορούσα να αντισταθώ στη χλιδή και τα ταξίδια . Ακόμη απουσιάζω… Πολλοί οι λόγοι που συνέβη αυτό,βρήκα έναν και σου είπα πρόχειρα στο τηλέφωνο ;) Η ύπαρξη της απουσίας μου περίτρανα δηλώνει τις ηττημένες λέξεις μου που ανίκανες κοιτούσαν τα γεγονότα να περνούν από μπροστά τους μη μπορώντας να καταγράψουν το μεγαλείο τους,ίσως πάλι να δηλώνει την αμηχανία τους μπροστά στον ανασχηματισμό με το Βουλγαράκη υπουργό πολιτισμού … Όσο για το δικό μου Κούθε αγαπητέ Θωμά ,θα ήθελα να σε ευχαριστώ που με βοήθησες να το βρω… Ήταν υπέροχα μα ποτέ δεν μου έφτασε ένα Κούθε και τώρα πια έβαλα μπρος ολοταχώς για το επόμενο… Καθώς θα πλατσουρίζω στα ρηχά θα περιμένω τα νέα σου μέσα από το μπουκάλι που έταξες πως θα μου στείλεις.Βάλε τις μπύρες να παγώνουν,τις μπριτζόλες στη φωτιά κι εγώ θα έρθω κολυμπώντας!Χθες καθώς κοιτούσα τις παραγεμισμένες βαλίτσες μου που περίμεναν με ανυπομονησία το επόμενο μεγά...

Τα Μέγαρα, όταν έρχομαι τα λέω Ελευσίνα να φτάσω θέλω,βιάζομαι κοντά σου στην Αθήνα. Κι όταν περνάω τον Ισθμό πάντα περνά βαπόρι με τ' όνομά σου σκαλιστό σε πρύμνη και σε πλώρη. Με τ' όνομά σου να κυλά δεξιά στη Σαλαμίνα χίλια φωτάκια μου μηνούν πως είσαι στην Αθήνα. Τσουπ- τσουπ , κατά το χοπ-χοπ , την Τετάρτη θα τραγουδάω, Τα Μέγαρα του Λιδάκη ! Υ.Σ Η φωτογραφία είναι φρεσκότατη, μόλις βγήκε και όπως πάντα κοιτάω αλλού ! Όχι!!!Δεν είμαι ψώνιο !!!

Εγώ φεύγω, αυτή είναι όλη η ιστορία της ζωής μου … Κι όταν κάτι επαναλαμβάνεται τόσο συχνά παύει να είναι τυχαίο και ονομάζεται πεπρωμένο. Μια ζωή κάποιος έπρεπε να φύγει, έπρεπε δεν ήθελε … Μέσα σε δυο λέξεις χωράει όλο μου το πεπρωμένο … Εγώ φεύγω… Ίσως τελικά δεν άντεξα τόσους ξεριζωμούς , κι απέμεινα μονάχη να φοβάμαι τα ταξίδια … Φοβάμαι, τρέμω στην ιδέα πως θα πρέπει να ξαναπώ , εγώ φεύγω …. Μα δεν θέλω να πάω πουθενά , γιατί ποτέ κανείς δεν το κατάλαβε; Αυτοεξόριστη και κουρασμένη , διάλεξα να ζω μακριά από εκεί που πάντα λαχταρούσα να μείνω… Κι όλο καινούργιες πολιτείες συναντώ στο δρόμο μου, που υπόσχονται πολλά, και θέλω με λαχτάρα να πάω σε εκείνα τα μέρη αλλά φοβάμαι, γιατί πάλι εγώ θα πρέπει να φύγω. Μια ζωή πρέπει να φεύγω… Το είχα ξεχάσει , γιατί ίσως είχα καιρό να ταξιδέψω εκεί που λαχταρούσε η καρδιά μου, αλλά ίσως απλά κι όταν ταξίδευα είχα συμβιβαστεί με την κατάσταση και ήξερα ότι πάλι θα έπρεπε να φύγω… Εκείνο που με έκανε απόψε να βάλω τα κλάματα , ήταν τα λόγια τ...

Ο άλλος Μπράντον της Τ.V πίνει καφέ με γάλα τον εφωνάζουν Παραρά η μέγιστή κουφάλα . Κι όμως πέρασαν 9 ολόκληρα χρόνια , εννιά ολόκληρα χρόνια από τότε που αυτός ο Μπράντον της Τ.V έπινε καφέ με γάλα και κάπνιζε αμέριμνος τα Marlboro Light’s του σε κάποια φανταστική παραλία … Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 1997 ξημέρωνε κι εσύ ξεμάκραινες καθώς προς τιμήν σου παιζότανε ένα τελευταίο αποχαιρετιστήριο κονσέρτο για βιολί , πιάνο , κοντραμπάσο και φλάουτο .. Την ορμητική εισαγωγή , ακολούθησαν ήπια και απαλά περάσματα , έντονα ξεσπάσματα, κορύφωση και μετά η έξοδος , η έξοδος σου από το πλανήτη έγινε μέσα από μοναδικής ακουστικής απόλαυσης στιγμές,(μετά τη φυγή σου, φτιάξανε και Μέγαρο Μουσικής στη Θεσσαλονίκη , βρε μπαγάσα.) Και μετά άναψαν τα φώτα στη σκηνή του ουρανού και ανέβηκε ο Bob και τα άλλα παιδία να φτιάξουνε μια μικρή γιορτή για σένα, κι εσύ είναι τότε που το χάρηκες πολύ , ενώ εμείς καθόλου … Το καλωσόρισμα σου εκεί πάνω ήταν αυτό που σου έπρεπε , όχι όμως και η έξοδος σου από αυτό τον ...