Εκπαιδευμένοι στο οίδημα

2011 ευχές... Είχε - και αγάπη και θάλασσα ήρεμη Ιόνιο και Αιγαίο και μουσικές και ποίηση στιχάκια και βιβλία Όλο καλοκαίρι είχε Βουτιές είχε και "ναι" είχε κι "όχι" Όνειρα γέμιζε μύριζε ελπίδες--- διέσχιζε στοές Δεν ήταν σταθμός- Θάλαμος αναμονής----ήταν Μια ευχάριστη καθυστέρηση περνούσα---- όμορφη και αναποφάσιστη βουλώνοντας ελπίδες Βορρά είχε και Νότο Δίλημμα Απόφαση Καμιά Ας είναι το 2012 σταθμός Βήμα από αυτά που .... Αλλάζουν (τη) ζωή Καλή χρονιά σε όλους  κι ας μην περιμένουμε να μας φέρει κάτι εκείνη ας το δημιουργήσουμε εμείς Ας τολμήσουμε να αλλάξουμε 

Παραμονή Χριστουγέννων , καταπίνω μια βαλεριάνα με φασκόμηλο. Η ταραχή της ψυχής μετουσιώνεται σε ρίγος κι ας είχε αρχίσει η μέρα μετά φόβου, με αντίδωρο, με σώμα και αίμα… Απόψε δε θα βγω. Μετράω τους πόντους στην κάρτα μέλους του βιβλιοπωλείου. Χαζεύω τη συλλογή από σελιδοδείκτες . Τον καλύτερο μου τον πήρε η Έλενα, με εκείνη την ψηλόλιγνη ψιψίνα.   Έχω τόσα βιβλία και καμία διάθεση για διάβασμα – και η μαμά όπως πάντα, ρίχνει το φταίξιμο στο φαγητό. «Δεν τρως καλά, γι αυτό είσαι έτσι.» Τώρα όμως πια ξέρω ότι ξέρει πως δεν φταίει η τηγανιά. Απόψε δε θα βγω. Είχα πάρει πριν depon , πήρα και tonotil , μα με παυσίπονα και βιταμίνες η ζωή δεν αλλάζει κι εγώ θέλω να την αλλάξω άρδην. Ήμουνα καλό παιδί σε όλο το πρώτο κεφάλαιο. Δυσκολεύομαι να βρω τη συνέχεια για το δεύτερο . Δε θέλω πια να είμαι καλό παιδί.  Για ένα γαμώ κεφάλαιο δε θέλω. Θέλω να γίνω σκρόφα, για ένα βράδυ, για ένα κεφάλαιο, για μια σελίδα, τόσο χρειάζομαι εξάλλου για να έχει νόημα το happy end . Καλά...

9-10-11/12/2011 1) Οι άνθρωποι μερικές φορές μπορούνε να γίνουν τόσο υπέροχοι όσο σκατένιοι και αν είναι τις υπόλοιπες μέρες. 2) Μπορείς να ρωτήσεις κάποιον να σου επαναλάβει κάτι το οποίο δεν έχει πει ακόμα. 3) Τα βράδια όταν περπατάς δίπλα στον Σακουλέβα και πας για καλό φαγητό στους «Δερβίσηδες» πρέπει να φοράς γάντια… 4) Ο Παπαδιαμάντης έχει μεταφράσει και Στόκερ «Ο Πύργος του Δράκουλα- Εκδόσεις Κιχλή 2011» εξού και η φόνισσα μετά- (ευτυχώς φέτος ήταν έτος Παπαδιαμάντη και έπεσαν κονδύλια αλλιώς δεν θα το ξέραμε ακόμα)! – βέβαια αν δεν υπήρχε ο  Νίκος Δ. Τριανταφυλλόπουλος  τα κονδύλια τίποτα δεν θα κάνανε 5) Οι επιστροφές με τον Τρύφωνα από τη Φλώρινα για Θεσσαλονίκη είναι πάντα ανατρεπτικές και υπέροχες. 6) Μετά τα Μάλγαρα ευτυχώς έχει ένα παρκινγκ και  ήρθε και μας μάζεψε η express service 7) Ίσως κάποτε μπορέσω να αποκτήσω κι εγώ αγγλική προφορά 8) Η επόμενη μου εργασία(μεγάληηηη) για το μάθημα της μετάφρασης θα είναι το Porno του Irvie Welsh ...

Ποιος καλός άνθρωπος θα μου τα μεταφράσει το αργότερο μέχρι την Παρασκευή που τα θέλω; Χωρίς διλήμματα και επιπλοκές, να μου στείλει μια ωραία λογοτεχνική μετάφραση. Εεεε και θέλω γλώσσα λογοτεχνίας, όχι γλώσσα μετάφρασης, αυτή την κάνω και μόνη μου, χεχε… Τεσπά το έχω ρίξει στο διάβασμα στο παραπέντε για να δω  πως στο καλό  γίνεται η καλή λογοτεχνική μετάφραση. Μάλλον δεν θα πάρω διπλωματική πάνω στη μετάφραση αν και ποτέ δεν ξέρεις μπορεί να αλλάξω γνώμη μέχρι το τέλος, έτσι όπως κάνω πάνταααα…. Μετάφραση Πεζογραφίας Αποσπάσματα Λογοτεχνικών Κειμένων The Oregon Trail             A low undulating line of sandhills bounded the horizon before us. That day we rode ten consecutive hours, and it was dusk before we entered the hollows and gorges of these gloomy little hills. At length we gained the summit, and the long expected valley of the Platte lay before us. We all drew rein, and gathered on the top of the hill, sa...

Μερικές φορές είναι κάποιες εικόνες, σκέψεις, αναμνήσεις- κολλημένες στο μυαλό μου- που ακόμα κι αν ξεχνώ για μέρες- είναι ώρες - συνήθως βραδινές- που έρχονται και μου στροβιλίζουν το μυαλό. Σήκω να γράψεις για μας μου φωνάζουν, θέλουμε να βγούμε από το κεφάλι σου, θέλουμε να γίνουμε λέξεις, να μας πληκτρολογήσεις και να μας ποστάρεις, μόνο τότε θα ησυχάσουμε. Να όπως απόψε που –πάλι θα ξαγρυπνήσω- μα δεν πειράζει- έχω καιρό να το κάνω και να πω την αλήθεια, μου έλειψε… Ήταν Οκτώβρης. Είχα ανέβει στη Φλώρινα για το πρώτο μου μάθημα. Δεύτερο έτος πια, τελειόφοιτη- και όχι πια ψαρωμένη. Αυτό είναι- το βρήκα. Μην ψαρώνετε  με τη ζωή, απλά αυτή είναι πιο παλιά από εμάς και ξέρει.   Εκείνο το ΠΣΚ ΣΤΗ Φλώρινα, όπως και κάθε ΠΣΚ εκεί, όταν έφτασε στο τέλος του, με βρήκε λίγα εικοσιτετράωρα μεγαλύτερη, λίγο πιο σοφή και στο αυτοκίνητο ενός συμφοιτητή μου- που είχε την καλοσύνη να με αδειάσει στη Θεσσαλονίκη. Εκείνο το απόγευμα Κυριακής- ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΦΛΩΡΙΝΑ-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΑΠΟ ΕΓΝΑΤΙΑ-Ο...