Εκπαιδευμένοι στο οίδημα

Τα κείμενα που θα ακολουθήσουν έρχονται κυρίως από το έτος 2004 και θα σας τα δίνω λίγα-λίγα σε συνέχειες, μιας κι βρίσκομαι σε διακοπές θα σας δώσω κάτι από το χρονοντούλαπο μου. 2004 λοιπόν πρώτο έτος.. Είδα πολλά αστέρια να πέφτουν απόψε, προσπαθούσα να ψιθυρίσω στον εαυτό μου, μπας και προλάβει και κάνει καμία ευχή μα το στόμα πικρό δεν μπορούσε να φτάσει ως την άκρη του δεξιού αυτιού μου, που πάντα είχα την ψευδαίσθηση πως ακούω καλύτερα. Είχαν μαζευτεί βλέπεις όλες οι νοσταλγίες από εκεί, για να τις ακούω καθαρά, δεν ήξεραν οι ανόητες πως δεν είχαν φύγει ποτέ, το άλλο μου αυτί εξάλλου ήταν απασχολημένο με τις γάτες της γειτονίας που βάλθηκαν να με ξαγρυπνήσουν… Οι ανασφάλειες δεν θέλουν άλλοθι, ευχές, αστέρια που αυτοκτονούν , ούτε ζαχαρωμένες αϋπνίες ,μα αν τα έκανα όλα αυτά θα είχα καταργήσει εμένα. Αυτοεξόριστη, άυπνη και κουρασμένη βρήκα ένα κρυμμένο κουράγιο, παράτησα την τράπουλα όχι όμως και το τσιγάρο που τους τελευταίους μήνες έχει γίνει προέκταση του μεσαίου και του δε...

Μέσα στον ύπνο μου όλο βρέχει, γεμίζει λάσπη τ' ονειρό μου είναι ενα σκοτεινό τοπείο και περιμένω ένα τραίνο. Ο σταθμάρχης μαζεύει μαραγαρίτες που φύτρωσαν πάνω στις ράγιες γιατί έχει πολύν καιρό νάρθη τραίνο σ' ετούτον το σταθμό και ξάφνου πέρασαν τα χρόνια κάθομαι πίσω απ' ένα τζάμι μάκρυναν τα μαλλιά, τα γένεια σά νάμαι άρρωστος πολύ κι όμως με παίρνει πάλι ο ύπνος σιγά-σιγά έρχεται εκείνη κρατάει στο χέρι ένα μαχαίρι με προσοχή με πλησιάζει το μπήγει στο δεξί μου μάτι! μ.σ

Κατάλαβα τι με κάνει διαφορετική από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Οι περισσότεροι νομίζουν ότι είναι οι καλύτεροι και ο τρόπος που ζούνε εκείνοι τις ζωές τους είναι ο πιο γαμάτος και όλοι οι άλλοι είναι χαζοί, μπάζα, μίζεροι και δεν ξέρουν να ζήσουν. Φυσικά διαρκώς εξυμνούν τα κατορθώματα τους και με κάθε τρόπο μειώνουν τους άλλους για να φανούνε καλύτεροι . Ομολογώ ότι δεν το έχω κάνει ποτέ. Εμφανίζω αυτή τη συμπεριφορά μερικές φορές μόνο απέναντι στον εαυτό μου λόγω της χαμηλής αυτοεκτίμησης. Σε αυτό διαφέρω από τους υπόλοιπους ανθρώπους , ότι εκείνοι φωνάζουν κάθε μέρα ότι είναι γαμάτοι ενώ κανένας άλλος δεν το πιστεύει αυτό, ενώ εγώ πιστεύω ότι είμαι σκατά και όσοι κι αν έρθουν και μου πουν ότι είμαι γαμάτη, εγώ θα νομίζω ότι σίγουρα έγινε κάποιο λάθος!

Και κάπου εδώ νομίζω φτάνει πια με την αυτοανάλυση μου,καιρός να ασχοληθώ με πιο σοβαρά και σοβαροφανή θέματα… Έχει απίστευτη ζέστη,πάω να συνεχίσω το βιβλίο μου, που το άφησα στη μέση .

There's a look on your face I would like to knock out See the sin in your grin and the shape of your mouth All I want is to see you in terrible pain Though we won't ever meet I remember your name Can't believe you were once just like anyone else then you grew and became like the devil himself Pray to God I think of a nice thing to say But I don't think I can so fuck you anyway You`re a scum, you`re a scum and I hope that you know That the cracks in your smile are beginning to show Now the world needs to see that it's time you should go There's no light in your eyes and your brain is too slow Can't believe you were once just like anyone else then you grew and became like the devil himself Pray to God I can think of a nice thing to say But I don't think I can so fuck you anyway Bet you sleep like a child with your thumb in your mouth I could creep up beside put a gun in your mouth makes me sick when I hear all the shit that you say so much crap coming out ...

Με τον όρο αρτιμέλεια , δεν εννοώ τη σωματική αρτιμέλεια, όχι ότι δεν είχα και τέτοιους έρωτες στη ζωή μου, μη αρτιμελείς σωματικά , αλλά σήμερα εγώ θα σας μιλήσω για την ψυχική αρτιμέλεια. Συνήθως με έλκουν μη εμφανίσιμη άντρες ή μη αρτιμελής σωματικά. Κατάλαβα με τον καιρό πως εκείνο που με γοήτευε ήταν η αναπηρία και πολλές φορές η ανημποριά και όχι τόσο η σωματική, όσο η ψυχική, τώρα γιατί θα το πούνε οι ειδικοί. Φλέρταρα με έξυπνους άντρες όμως,πολυάσχολους,με στόχους και απίστευτες γνώσεις,με λεφτά ή χωρίς,άλλοι επιστήμονες,άλλοι κουλτουριάρηδες,άλλοι γερόντια με παραφορτωμένες εμπειρίες και άλλοι απίστευτοι γραφιάδες,με απίστευτα κείμενα. Αυτοί με τραβούσαν και η αναπηρία τους δεν ήταν ορατή. Φυσικά δεν ήταν όλοι άσχημοι και σωματικά ανάπηροι,υπήρχαν και συμπαθητικά όμορφοι που είχαν όλα τα παραπάνω αλλά όλοι τους είχανε ένα πρόβλημα, δεν είχαν πολλά πάρε δώσε με αυτό που λέμε «καθημερινή ζωή» είχανε άλλα θέματα να λύσουν μέσα τους. Για παράδειγμα ερωτεύεστε έναν επιστήμονα ...

Σε αυτό εδώ το μέρος στις 06/06/09 μέσα στη θάλασσα δώσαμε το πρώτο μας φιλί! Θυμάσαι;

Μπορεί να μου αρέσει αρκετά να γράφω, αλλά καθόλου να μιλάω. Έχω την αίσθηση ότι είμαι αρκετά βαρετή σαν παρέα. Ξέρω ότι πολλοί θα πούνε.Mα τι λες; Εσύ ήσουν πάντα η ψυχή της παρέας,έλεγες ωραία αστεία και ήθελες να είσαι το επίκεντρο,μας έλεγες ιστορίες από την πολυτάραχη ζωή σου και εμείς σε ψιλοδουλεύαμε κιόλας γιατί νομίζαμε ότι μας λες αρλούμπες μιας και οι δικές μας ζωές ήταν τόσο συμβατικές για να πιστέψουμε ότι όλα αυτά σου είχανε συμβεί, αλλά όπως και να έχει μας ψυχαγωγούσες ! Για να τα πιστεύεις ακόμα αυτά για μένα, μάλλον έχεις να με δεις από όταν ήμουνα φοιτήτρια.Τώρα πια δεν υπάρχουν οι φίλοι που υπήρχαν τότε ή έστω άνθρωποι που να με ξέρουν από παλιά.Αυτός ο παλιός ξεχασμένος εαυτός μου γεννιέται μερικές φορές όταν βρίσκομαι με άτομα από τα παλιά όπως η Γιάννα ή ο φίλος μου ο Γιώργος που τους βλέπω πιο συχνά ή όταν μιλάω στο τηλέφωνο με τον Ανδρέα από την Κρήτη. Έπαψα να είμαι η ψυχή της παρέας γιατί δεν έχω παρέα,εγώ εκεί το αποδίδω ή ακόμα χειρότερα δεν έχω τίποτα να ...

Δαγκώνω μια κουρού.Είμαι στη δουλειά.Σκέφτομαι γιατί όλο αυτό.Γράφω και ξαναγράφω λες και θα βγει κάτι.Τίποτα δεν βγαίνει.Δεν ξέρω αν σας αρέσει το γράψιμο μου ή όχι και ούτε έχει σημασία αν με ενδιαφέρει η γνώμη σας,σημασία έχει ότι αυτή μου η ανάγκη είναι σχεδόν καθημερινή. Λένε πως όσοι γράφουν,συνήθως έχουν ένα θέμα που κρατάει από την παιδική τους ηλικία .Δεν το ήξερα.Τώρα καταλαβαίνω γιατί όσοι με γνώριζαν μέσω του γραψίματος με ρωτούσαν επίμονα αν είχα τραυματικές εμπειρίες από την παιδική μου ηλικία.Το αρνιόμουνα και όλοι λέγανε μα δεν μπορεί,δεν γίνεται,κάποιο θέμα πρέπει να υπάρχει, ένα φυσιολογικό παιδί λύνει τα θέματα του στην καθημερινή ζωή,όχι μέσα από το γράψιμο. Μήπως μικρή ήσουν χοντρό παιδάκι και σε κορόιδευαν,με ρώτησε κάποτε ο Μ; Χμ οκ πάντα ήμουνα «Αγάπη μου,μεγέθυνα το παιδί μας»,ειδικά η φωτογραφία από το νηπιαγωγείο τα λέει όλα,δυσκολεύεσαι να καταλάβεις ποια είναι η νηπιαγωγός μιας κι εγώ είμαι σχεδόν στο ίδιο ύψος με τη δασκάλα μου(τη μαμά του Γεωργούλη εί...

Έχω ξαναγράψει πολλές φορές για την «αλήθεια» όπως και αρκετές αρλούμπες για πολλά πράγματα γενικότερα. Έχω πέσει αρκετές φορές στη λούμπα να κρίνω ανθρώπους,στάσεις ζωής,απόψεις. Νομίζω ότι για να το κάνεις αυτό,πρέπει να βάλεις τον εαυτό σου να ζει σε γυάλινο βάζο από τελειωμένο γλυκό του κουταλιού( καρυδάκι κατά προτίμηση ) κι εγώ δεν έχω καμία τέτοια διάθεση. Οι άνθρωποι έχουμε την ανάγκη ή αν θες την στενομυαλιά να φέρνουμε πάντα την αλήθεια στα μέτρα μας.Να κρίνουμε κάποιον όταν κάνει κάτι κι αν η ζωή μας το φέρει και πρέπει να το φάμε κι εμείς στη μάπα τότε ξεχνάμε ότι λέγαμε και ξάφνου αυτό που πρέπει να αντιμετωπίσουμε γίνεται η ιδανική κατάσταση για μας,ίσως και να είναι άμυνα για να επιβιώνουμε. Έγραψα ένα post «Η μετανάστευση δεν είναι πανάκεια» ,στο επόμενο post μου, κάποιος ανώνυμος άφησε το ακόλουθο σχόλιο «Τελικά θα μείνεις εκεί για να μην κανεις και εσυ, αυτα που δεν κάνανε και οι άλλοι.(Σκέψου πριν απαντήσεις)» Μετά από πέντε χρόνια σε αυτό το blog έμαθα να αναγνω...

Φύγε όσο σου μένει καιρός να τρελαθείς,φύγε όσο είσαι ζωντανός

Γενικά δεν δέχομαι υποδείξεις από τρίτους, πείτε το και ξεροκεφαλιά αλλά εδώ δεν δέχομαι καν υποδείξεις από τον ίδιο μου τον εαυτό γιατί αργά ή γρήγορα πάντα ανακάλυπτα αυτό που πραγματικά ήθελα μέσα από τις προηγούμενες λανθασμένες μου επιλογές,μόνο έτσι έμαθα να ξέρω τι θέλω. Έτσι λοιπόν ποτέ δεν δέχομαι συμβουλές από ανθρώπους,που μου συμβουλεύουν να κάνω κάτι που εκείνοι δεν έκαναν ποτέ!

Το να σκοτώνεις για την ειρήνη είναι σαν να γαμάς για την παρθενιά!

Κατάντησε καραμέλα,φύγε από εδώ,μην κάθεσαι λεπτό.Τι κάνεις εδώ;Bγες στο εξωτερικό, κάνε μεταπτυχιακό,μείνε έξω και θα παίρνεις τουλάχιστον 3000 ευρώ το μήνα.Συνήθως στο λένε αυτοί που δεν έχουνε φύγει ποτέ από το σπίτι της μαμάς τους. Αν ήταν αλλιώς τα πράγματα ίσως και να το είχα κάνει ή μάλλον σίγουρα θα το είχα κάνει,αργά ή γρήγορα.Θυμάμαι πέρυσι,αρχές του χρόνου,δεν με χωρούσε ο τόπος,δεν είχα τίποτα μα τίποτα να με κρατάει εδώ,μην σου πω ότι είχα και χιλιάδες πράγματα για να με διώχνουν,ούτε τότε ήταν εύκολο,το βίωνα με απίστευτό εσωτερικό πόνο.Λίγο ακόμα να κρατούσε η όλη κατάσταση ή εγώ θα είχα μπαρκάρει ή θα είχα πάθει κατάθλιψη. Ευτυχώς για μένα ή δυστυχώς ο χρόνος θα δείξει,τα πράγματα έστρωσαν και όλα όσα νόμιζα ότι μπορούσα να τα βρω μόνο σε μέρη μακρινά,σκόνταψαν μπροστά στα πόδια μου. Βρήκα την ισορροπία μου,την ξεχασμένη μου αθωότητα,την ψυχική μου ηρεμία,την αγάπη και την αποδοχή και εν τέλει την ευτυχία,έπαψα να ψάχνω την τύχη μου γιατί απλά την είχα βρει. Δεν είμαι κ...

Απολαμβάνω μια παγωμένη μπύρα,μεσημέρι Δευτέρας στο γραφείο μου,με κλειστά τα πατζούρια για την απαραίτητη δροσιά και σκέφτομαι τι μπορεί κανείς να αγοράσει σε αυτή τη ζωή,τοις μετρητοίς ή και με δόσεις… Ζωή,αγάπη,φροντίδα,στοργή,υγεία,νοιάξιμο είναι μερικά πράγματα σαν κι αυτά,που δεν μπορείς να τα κάνεις δικά σου ούτε με δόσεις,ούτε τοις μετρητοίς. Στη ζωή σκέφτηκα πως αν συνεχίσω να είμαι γερή,μπορώ να κάνω ότι κάνεις κι εσύ,κι εσύ,κι εσύ,ίσως και καλύτερα... Μπορώ να αποκτήσω περισσότερα χρήματα,μπορώ να μάθω κι άλλες ξένες γλώσσες, να ασχοληθώ με την πολιτική (μακριά από μας)μπορώ να μάθω επιτέλους να οδηγάω και να αγοράσω Mercedes,μπορώ να διαβάζω και να μορφώνομαι με τις ώρες,μπορώ να κάνω διατριβή σε όλα τα ήδη της μουσικής,μπορώ να χτίσω μονοκατοικία στη Γαλήνη με τζακούζι και εσωτερική πισίνα,μπορώ να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο,να κάνω φίλους σε κάθε άκρη της γης,μπορώ να πάρω τη φωτογραφική που θέλω έστω και με δόσεις,μπορώ να παίζω manager ή pro,μπορώ μέχρι και να μάθω να λ...

Γιατί οι άνθρωποι έχουν αυτή την βλακώδη ανάγκη να ανήκουν κάπου ; σ.χ

Όλοι θέλουν μια ιδιότητα,αν είσαι κάτω από την φτερούγα ενός κόμματος μιας ιδεολογίας ή μιας σοβρακοφανέλας,αν είσαι ο πρόεδρος του τάδε συλλόγου κακοποιημένων χαμομηλιών ή γρατσουνισμένης σαρδέλας ή τέλος πάντων εκπροσωπείς συμφέρονταααα και καλά πολλών, τότε και βήμα έχεις στα μέσα και τα πάντα,αρκεί κάπου να ανήκεις και κάποιον να εκπροσωπείς. Πειράζει που δεν μπορώ να το κάνω;Πειράζει που ανήκω μόνο σε μένα και εκπροσωπώ μόνο τον εαυτό μου και την ελευθερία της σκέψης μου;

Σήμερα με την εργασία μου κέρδισα ένα αρωματικό κερί μήλο από έναν καθηγητή MD PhD, Πλαστικό χειρούργο επειδή του έφτιαξα το laptop (δεν μπορούσε να μου κάνει δώρο μια λιποαναρρόφηση;)! Ποτέ δεν το κατάλαβα γιατί μου κάνουν δωράκια, όπως ένα στυλό με ένα λιοντάρι πάνω, ένα τελάρο κεράσια Αγιάς, αυγά, μια χωριάτικη κότα . Καραμέλες, γλυκά, τυροπιτάκια τα πιο συνηθισμένα! Οκ, τα περισσότεραείναι πεσκέσια δικά τους,τους τα φέρανε άλλοι και θέλουν προφανώς να τα ξεφορτωθούν αλλά και με αυτό τον τρόπο να σου δείξουν ότι σε ευχαριστούν γιατί τους βοήθησες. Bέβαια το θέμα είναι ότι έτσι κι αλλιώς εγώ πληρώνομαι για να το κάνω αυτό και δεν το κάνω για την ψυχή της μάνας μου και το βαριέμαι και ελεεινά,στο σπίτι μου δηλαδή μπορεί και να μην δουλεύει κανένα pc ,αλλά δεν πρόκειται καν να κάνω προσπάθεια να το φτιάξω, οπότε δεν με χαλάει και τόσο… Τεσπά κάθομαι στο γραφείο μου αναμένοντας κάποιο καινούργιο πεσκέσι!

Ο έρωτας κρατάει μια στιγμή κι αν είσαι τυχερός μπορεί να βρεις κι έναν σύντροφο που να κρατήσει για πάντα… σ.χ

Κάθεται και με κοιτά από τη γωνία , δυο φορές προσπάθησε να με προσεγγίσει. Με ρώτησε τι ώρα είναι κι άλλη φορά πως θα βρει το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς και ήταν η ροή της ζωής, του άγχους και των σκέψεων μου που δεν με άφησαν να τον προσέξω. Σήμερα έμαθα ότι όλο αυτόν τον καιρό με παρακολουθούσε κι όταν ήμουνα απούσα έκλεβε από τα λόγια τα δικά μου, έπινε τον καφέ του όπως κι εγώ κι ας μην μπορούσε να ζήσει χωρίς ζάχαρη, έστριβε το τσιγάρο και έβαζε το φιλτράκι από τα αριστερά όπως ακριβώς κι εγώ… Έγινε σπουδαίος και τρανός μόνο και μόνο επειδή έστριβε το τσιγάρο βάζοντας το swan από τα αριστερά και έτσι μου τράβηξε το ενδιαφέρον και έψαχνα να βρω τον κλέφτη των κινήσεων μου. Κρυβότανε συνέχεια αλλά κάποτε τον πέτυχα και τον ρώτησα τι ώρα είναι κι εκείνος έσκυψε το κεφάλι.. Φύγε μου είπε,τον ρώτησα γιατί και εκείνος διστακτικά μου απάντησε, φοβάμαι να κάτσω δίπλα σου, μήπως χάσω την λάμψη μου, τη σπουδαιότητα μου, τις γκόμενες που πηδάω , ξελογιάζοντας τες με τα λόγια τα δικά ...

I hurt myself today to see if I still feel I focus on the pain the only thing that's real the needle tears a hole the old familiar sting try to kill it all away but I remember everything what have I become? my sweetest friend everyone I know goes away in the end and you could have it all my empire of dirt I will let you down I will make you hurt I wear this crown of thorns upon my liar's chair full of broken thoughts I cannot repair beneath the stains of time the feelings disappear you are someone else I am still right here what have I become? my sweetest friend everyone I know goes away in the end and you could have it all my empire of dirt I will let you down I will make you hurt if I could start again a million miles away I would keep myself I would find a way

«Το κομμένο σχοινί μπορείς να το ξαναδέσεις/θα κρατήσει πάλι, ωστόσο θα ‘ναι κομμένο. Ίσως πάλι ν’ ανταμώσουμε/μα εκεί που μ’ άφησες/δεν πρόκειται ποτέ να με ξαναβρείς».Μ.Μπρεχτ