Neanderthal Blogger

Father and son Οφείλεις σε όσους σε υποτίμησαν Πυρπόλησε τους αυλικούς σου Οφείλεις στους έρωτες των εφηβικών Και μετεφηβικών σου χρόνων Οφείλεις στους εχθρούς σου Και στις παλιές πληγές που σε ωρίμασαν Οφείλεις στους προδότες σου Στον κακό εαυτό σου Οφείλεις στις μέρες του παρελθόντος σου και στις μέρες του μέλλοντος σου που έφυγαν και έρχονται για να σε δεχτούν όπως είσαι σήμερα σ.χ

Μην προσπαθείς να κρύψεις Τη σοβαρότητα των σκέψεων σου Την τρυφερότητα της ψυχής σου Τις διαστάσεις του νου σου Μη γίνεις μαλθακός σαν εκείνους Ούτε σκληρός σαν κι αυτούς Μείνε ο εαυτός σου και αυτοαναγνωρίσου Μην προσπαθείς να μην σ.χ

Παραδίδω το κουρασμένο μου πρόσωπο στο χέρι σου,πόσο μ’ αρέσει,όταν απλώνεις το χέρι σου στο πρόσωπο μου,δεν θέλω καν να με χαϊδέψεις,μου φτάνει που είναι εκεί για να χαϊδευτώ μόνη μου, σαν ναζιάρα γάτα που σου τρίβεται... Τι κι αν μερικές φορές το άπλωμα ενός χεριού σου θύμιζε γερασμένες φάτσες,που όταν ήσουνα μικρός σου τράβαγαν με μανία τα μάγουλα ή τα αυτομουτζώματα σου ή τα χαστούκια που δεν έδωσες,να που μια φορά,η παλάμη σου είναι χαραγμένη από λεωφόρους - οάσεις,με φοινικόδεντρα,μάνγκο και μπανανιές και παραγεμισμένη από χρυσή άμμο τρυφερότητας… Φεύγω,φεύγω ένα ταξίδι,μόνο που πρέπει να πάω μόνη,ταξίδι για το μέλλον(μπούρδες),όχι ταξίδι στο μέλλον.Mε φαντάζομαι στη θέση ενός τρένου,καθισμένη αντίστροφα από την πορεία του,να κλείνω τα μάτια,να σφίγγω την παλάμη σε γροθιά,σαν να είσαι δίπλα μου και να σου κρατώ το χέρι… Άνοιξε την παλάμη σου για να τρέξει η χρυσή άμμος πάνω στο πρόσωπο μου,να μαλακώσει τα κυνικά χαρακτηριστικά μου,την ωμή καθημερινότητα μου,τον ορθολογι...

Ιστορική φωτογραφία από το φοιτητικό μου pc, με το blog,όπως ήταν τότε και slide από το φοιτητικό σπίτι, αχχχχχ

Ode to Jose the curse of Cuervo, So hard to say no though it gives one the fever, Pretends to be friendly, Then it's all over, over, It's all over, over, Pretends to be fine, Then the curse of Tequila, It makes me happy, Con Tequila it feels fine, Con Tequila when the doors are opened, And con Tequila when they're calling time, That's the curse of Sierra sunrise and Margarita, They'll break your heart in the desert heat, Tell you you're thirsty, They'll tell you you're sober, sober, It's all over, over, They'll tell you you're fine, Then the curse of Tequila.... If there's a lot on your mind it's there to help you forget, To relax and rewind and leave behind the regret, First sip makes you well before you know it it's time, And you're saying to hell with the salt, lemon and lime, Salt, lemon and lime, time Tequila, That's the curse of Tequila.

Ζωή ,ένα ατέρμονο κυνηγητό,σαν το κογιότ που κυνηγάει το μπιτ-μπιτ αλλά ποτέ δεν το πιάνει,σαν το αποσμητικό της χέστρας που πάντα βάζεις καινούργιο και πάντα τελειώνει.Αλήθεια ποια η ανάγκη να βάζουμε αυτή τη μαλακία στα πλαϊνά;Τι κάνει; Διώχνει το πουρί;Δεν μυρίζουν τα σκατά;Τι στο διάολο κάνει; Το άλλο με την ηλίθια διαφήμιση, που το παιδάκι δεν χέζει πουθενά αλλού εκτός από την χέστρα του Γιαννάκη; Έχουν βγει και καινούργια όχι μόνο καλύπτουν την κλανίλα , την απορροφούν κιόλας κάτσε ρε φίλε πως γίνεται αυτό; Ζούμε σε θάλαμο αερίων και μας πειράζει λίγη μπόχα; Αποσμητικό να μην μυρίζεις την υποκρισία βγήκε; Τεσπά τι λέγαμε;Ααα ναι ζωή,ένα ατέρμονο κυνηγητό σαν το λύκο που κυνηγάει τα τρία γουρουνάκια αλλά ποτέ δεν καταφέρνει να τα πιάσει. Καθημερινότητα ,μια μέρα που περιμένεις να τελειώσει να φέρει την άλλη που θα ανακαλύψεις κάτι μεγάλο,που θα βρεις τον έρωτα της ζωής σου, που θα μεγαλουργήσεις,που θα πάρεις το Πούλιτζερ,όσκαρ ή νόμπελ.Εδώ πήρε ο Ομπάμα νόμπελ ειρήνης,δεν θα πά...

Βρίσκομαι στο πιο ζεστό σπίτι που με φιλοξένησε ποτέ, έξω έχει κρύο και το 2010 έχει μπει για τα καλά. Στην κουζίνα ζεσταίνω νερό για να απολαύσω σε λίγο έναν σκέτο ness και υποψιάζομαι πως ήδη το τυρί έχει λιώσει και το τοστ κολυμπάει πάνω του, πάω να δω. Ακούω Ζερβουδάκη, έξω λυσσομανάνε οι βοριάδες και εγώ χαζεύω την κούπα Barcelona, μανία κι αυτή με τις κούπες από κάθε μέρος που είχε πάει, το έχω κι εγώ, το είχα κολλήσει από παλιά, τώρα πια εύχομαι να παίρνω πάντα δυο.. Ξύπνησα αδιάθετη κι όμως με κέφια , περιμένω το Γιάννη να γυρίσει , θυμάμαι το 3+1 που πιάσαμε στο Τζόκερ, την απίστευτη πρωτοχρονιά μας , το ξύλο που έπεσε μέσα στο μαγαζί στη γιορτή του, τις απίστευτα πολλές ταινίες που έχω δει τώρα τελευταία , τύφλα να έχει ο Κουτσογιαννόπουλος και ο Roger Eber(http://rogerebert.suntimes.com/)... Το δέκα μπήκε και είναι το καλό, κέρδισα το φλουρί , αλλά αυτό γίνεται σχεδόν κάθε χρόνο, βέβαια τα όρια της τύχης μου περιορίζονται σε μια βασιλόπιτα, πέρυσι έγινε μια υπέρβαση εύχο...