Εκπαιδευμένοι στο οίδημα

Θυμάμαι τότε που έπεφτα στην αγκαλιά του Ζήση λαχανιασμένη .Τι όμορφο συναίσθημα που ήταν; Ήμασταν δεν ήμασταν 10 χρονό, πιτσιρίκια όλοι μας και παίζαμε κρυφτό-κυνηγητό… Από τότε θυμάμαι πως δεν κρυβόμουνα καλά , δεν έβρισκα ποτέ την κατάλληλη κρυψώνα , τα άλλα παιδιά νόμιζαν πως ήμουνα κουτή και αφελής , εγώ όμως ήξερα το μυστικό… Δεν έμαθα ποτέ να κρύβομαι , πάντα έμπαινα μπροστά σε ότι κι αν γινότανε , δεν λέω ότι είναι καλό αυτό ή έξυπνο , μα αυτό εγώ έκανα πάντα , δεν μου άρεσε ποτέ να κρύβομαι … Γιατί άλλωστε να μ’αρέσει ; Βρείτε μου έναν καλό λόγο ; Η αδρεναλίνη έπιανε κόκκινο, ναι με είχαν βρει και έπρεπε να τρέξω , αχ και να ξέρατε τι ταχύτητα είχα … Ποτέ δεν είχα αντοχή , αλλά από ταχύτητα άλλο τίποτα , γι αυτό ίσως και πάντα, τα βαριόμουνα όλα πολύ γρήγορα … Έτρεχα, έτρεχα , έτρεχα , μια ζωή έτρεχα , κι όταν έπεφτα στην αγκαλιά αυτού που με κυνηγούσε ένιωθα υπέροχα γιατί ήξερα πως για λίγο δεν θα χρειαζότανε να τρέξω άλλο , μ’άρεσε όταν με τραβούσαν από την μπλούζα λες κα...

Δέχτηκα καταιγισμό μηνυμάτων , να φανταστείτε γέμισε το gmail μου (!!!)Γιατί δεν γράφεις ; Πήγες στην Jamaica και μας ξέχασες; Γράψε κάτι σε παρακαλούμε και άλλα τόσα … Έχω πάρει αγκαλιά την πιατέλα με τα μελομακάρονα , θα ήμουν ικανή να τα καταβροχθίσω όλα , ξέρετε κάτι , διανύω ίσως την καλύτερη φάση της ζωής μου, αν και συναχωμένη .. Ναι τα έβαψα μαύρα , αλλά μόνο τα μαλλιά μου , γιατί όλα τα άλλα καταχείμωνο και είναι ανθισμένα και πολύχρωμα … Είμαι στο σπίτι μου, με την οικογένεια μου , περνάω τις γιορτινές αυτές ημέρες όμορφα, ήσυχα και οικογενειακά … Σε μια εβδομάδα θα είμαι στην πρωτεύουσα και θα τα σπάω , τελικά έγινε θεσμός ! Το 2005 με βρήκε στην Αθήνα , το 2006 επίσης, ε, και το 2007 εκεί θα με βρει … Χα-χα-χα ! Το 2006 τελειώνει , ήταν πανέμορφο , αλήθεια , δεν έχω ερωτευτεί , δεν έχω βρίσει , δεν έχω εκτονωθεί περισσότερο από ότι το 2006 ! Θα μπορούσα να γράψω γι αυτό σελίδες ατελείωτες και να κάνω την αναδρομή του … Φέτος είπα να κάνω κάτι διαφορετικό όμως , τρώ...

Γκούχου-γκούχου ! Έσπασα τον καρπό , είναι μέσα στον γύψο και η παλάμη και μου το έλεγε ο Μάκης τότε που πίναμε τις μαυροδάφνες στην πλατεία του Αγίου Κωνσταντίνου … 14χρονών σκατά ήμασταν και μας γυρνούσε ο Άρης στο γύρω-γύρω όλοι , μάθε να βαράς και με το αριστερό ρε βλάκα μαλακία , τίποτα εγώ . Από τότε έκοψα το γύρω-γύρω όλοι , πίναμε ξύδια , αλλά εγώ έπιανα πάντα την τσουλήθρα .Οι συγγενείς μου με αγαπάνε γιατί όποτε τους έκλεβαν κάτι , μα μηχανάκια , μα γκόμενες , μα αυτοκίνητα εγώ τους τα γυρνούσα πίσω , ήξερα τα παιδιά και τους είχα πει τους μαλάκες , από τους συγγενείς μου ρε μαλακισμένα , μετά έπαψαν να τους πειράζουν … Με παράτησε η γκόμενα , καμιά τους δεν με βλέπει σοβαρά , στην τοπική εφημερίδα γράψανε πως ανέσυραν νεκρό Έλληνα μέσα από στραπατσαρισμένο αυτοκίνητο . Κανένας δεν πίστεψε ότι μπορεί να βγήκα ζωντανός από εκεί μέσα . Είμαι 25 , έχω μπει δυο φορές στην εντατική , οι γιατροί έλεγαν πως δεν πρόκειται να ζήσω , κι αν ζήσω θα έχω πρόβλημα . Κι όμως ζω , ...

Κρύα πράσινα , υγρά πλακάκια ! Τι ειρωνεία ; Όταν νοίκιασα το φοιτητικό μου σπίτι το μόνο που δεν μου άρεσε ήταν τα πράσινα πλακάκια στο μπάνιο , από τότε ερωτεύομαι μονάχα άντρες που έχουν πράσινα πλακάκια… Χαίρομαι που πια ξέρω γιατί τους ερωτεύομαι , που ξέρω γιατί ο ερωτάς μου έχει χρώμα πράσινο ! Χαίρομαι που με ξέρω πολύ καλύτερα από ότι νομίζεται εσείς ή εγώ καμιά φορά ! Έγραφα κάτι στα δεκαοχτώ μου , που το ξαναγράφω σήμερα και θα το ξαναγράφω μετά από τριάντα χρόνια ! Όχι δεν συμφωνώ σχεδόν με τίποτα από όσα έγραφα όταν ήμουν δεκαοχτώ , αλλά είναι μερικά πράγματα που τα έχεις από όταν γεννιέσαι , όσο πιο γρήγορα τα ανακαλύψεις τόσο το καλύτερο για τους άλλους που είναι δίπλα σου , όχι για σένα ! Χαίρομαι που ότι κατάλαβε ο πατέρας μου στα 50 του , εγώ το κατάλαβα στα 20 , παλιότερα λυπόμουνα γιατί πίστευα πως ο πατέρας μου ήταν πιο ευτυχισμένος γιατί έζησε πιο πολύ στο παραμύθι , ενώ εγώ όχι , αλλά δεν είναι εκεί το θέμα , μονάχα τα παραμύθια μας διαφέρουν και εγώ κάποτε θα...

Έχεις πάει ποτέ στην Jamaica με λεωφορείο; Έχεις ονειρευτεί ποτέ με την καρδιά σου ; Έχεις πει ψέματα λέγοντας την αλήθεια ; Εγώ τα κατάφερα !!! Σας γράφω από την Jamaica που τόσο λαχταρούσα να γνωρίσω , ναι τελικά ήταν όλα όπως τα περίμενα , είναι ωραία εδώ πολύ ωραία ! Περίμενα χρόνια να πιω αυτόν τον καφέ στο κέντρο του Kingston. Ταξίδεψα σε πολλά μέρη , μύρισα πολλές αγκαλιές , κι όλα αυτά με οδήγησαν εδώ . Ήταν πολύ πιο εύκολο από ότι πίστευα , χρειαζόταν μονάχα λίγη πίστη , και να που έφτασα . Παλιά απλώς πλατσούριζα στα βαθιά , τώρα έμαθα να κολυμπάω στα ριχά , είναι πολύ πιο δύσκολο από ότι ακούγεται , μα αν τα καταφέρεις και το κάνεις έστω και μια φορά στη ζωή σου μετά όλα είναι πολύ πιο εύκολα … Στο τέλος δεν χρειάστηκε να κάνω τίποτα ,όλα ήρθαν από μόνα τους . Οι βαλίτσες γέμισαν με ένα μαγεικό τρόπο , το ταξίδι μέχρι το Κιγκστόν παιχνιδάκι , ούτε που κατάλαβα πότε έφτασα , σε όλη την διαδρομή έτρωγα σοκολάτες και στο τέλος ένιωθα τόσο ανάλαφρη , ήμουν τόσο ελ...

Για τον Μιχάλη που δεν λέει να αλλάξει Για τον Μιχάλη που ξέρει να γελάει Για τον Μιχάλη που τριανταπενταρίζει Για τον Μιχάλη και τις δεκαοχτάρες του Για τον Μιχάλη που κάνει τα ίδια λάθη Για τον Μιχάλη που γράφει στίχους Για τον Μιχάλη με το πλημμυρισμένο σπίτι Για τον Μιχάλη με τους σκύλους Για τον Μιχάλη που σκέφτομαι Για τον Μιχάλη που χαμογελά στη φωτογραφία εκεί στα αριστερά Για τον Μιχάλη που θέλει να πεθάνει στο Ρέθυμνο The lyrics I wrote I feed my pain with lyrics I am frightening my loneliness with a pen I kill my deepest thoughts I mock my memories I am making love with immortality My gift to me My lust my desire You recognize your agony? Between the lines I recognize my self Between the lines The lyrics I wrote Between the facts The lyrics I wrote Between the musts You recognize me? Between the loss I recognize what was Between the life I run to you in my lyrics I am making love with my dreams I silence I wait I am dancing with despair My gift to me My lust my desire You re...

Προχθές το πρωί , χωρίς την τσίμπλα στο μάτι , αφού το είχα πάρει σερί , πήρα τους δρόμους ! Κρατούσα το πλαστικό ποτηράκι με τον καφέ στο χέρι , περνούσα μπροστά από ένα σχολείο , στον τοίχο έγραφε με τεράστια μαύρα γράμματα «ΔΕΝ ΜΟΥ ΦΤΑΝΕΙ ΘΕΛΩ ΚΙ ΑΛΛΟ» , ρε που καταντήσαμε , κάποτε γράφανε στους τοίχους ωραία πράγματα , στιχάκια με νόημα , αθλητικά –πολιτικά – αναρχικά –ερωτικά συνθήματα , και τώρα Κοκκίνου ! Ε όχι ! Παλιές καλές εποχές όταν λερώναμε τους τοίχους , με νοήματα …. ΦΩΤΗ Σ’ΑΓΑΠΑΩ ΜONSTERS ΓΑΜΙΕΤΑΙ Ο ΒΟΛΟΣ ΚΑΙ Η ΑΥΣΤΡΙΑ , ΠΑΟ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΘΥΡΑ 13 ΠΡΕΖΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝΕ ΠΟΛΛΕΣ , ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΗΡΩΙΝΗ ΑΛΛΑ Η ΗΡΩΙΝΗ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΟΠΟΙΟΣ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΚΡΕΜΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΤΑ ΚΟΨΕΙ ΝΑ ΠΕΣΟΥΜΕ Ο ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΟΣ ΚΙΜ ΓΕΡΑ ΦΑΤΟΥ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΟΥΤΑΝΑ ΑΘΗΝΑ ΤΗ ΛΑΡΙΣΑ ΠΡΟΣΚΥΝΑ ΟΣΟ ΝΥΧΤΩΝΕΙ Η ΠΟΥΤΣΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΤΑΙ ΤΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΧΤΥΠΑΝΕ ΣΤΟ ΨΑΧΝΟ Η ΤV ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ONE SOLUTION , REVOLUTIO...

Έ χετε νιώσει ποτέ ότι υποτιμούν την νοημοσύνη σας ; Σας έχουν προσβάλει ποτέ για τα πνευματικά ή άλλα χαρίσματα σας ; Μήπως πάλι από μικρά ήσασταν έξυπνα και όλοι εναπόθεσαν τις ελπίδες τους πάνω σας , ήρθε μια μέρα που τους απογοητεύσατε και κατάλαβαν ότι δεν ήσασταν τίποτα άλλο από υπερεκτιμημένοι ; Μήπως πάλι ανήκετε σε μια τρίτη κατηγορία , που είστε και γαμώ τα παιδία , κάργα όμορφοί και έξυπνοι , αλλά επειδή όλοι σας ζηλεύουν και δεν πρόκειται ποτέ να σας το πούνε , είπατε να το λέτε μόνοι σας ; Τώρα σε όποια από τις παραπάνω κατηγορίες και να ανήκετε , πολύ που με νοιάζει , δεν έχω καμία λύση για το πρόβλημα σας ,πάτε μια βόλτα από το μπλόγκ του Γείτων που είναι και ψυχολόγος , αυτός θα σας φορμάρει μην ανησυχείτε ! Όσο για μένα τι να σας πω, ανήκω στην πρώτη κατηγορία , ναι με έχουν υποτιμήσει αρκετές φορές , με εκφράσεις του στιλ έλα μωρέ που θα μας πει και η Σοφία , που ξέρει αυτή , και ξέρετε ποιο είναι το χειρότερο ότι ποτέ δεν θα το ακούσετε αυτό από κάποιον που όν...

Πέμπτη βράδυ , φοράω το μαύρο-σέξι κολάν μου και το ρίχνω στην γυμναστική ,η μουσική στα τέρματα ! Μετά από ώρα καταφέρνω να ακούσω το θυροτηλέφωνο που χτυπούσε επίμονα . Ναι είναι η γνωστή φωνή της δεκαεννιάχρονης Κοζανίτισσας (σαν την τυρόπιτα που λέμε ) συμφοιτήτριας μου , μπορείτε να την λέτε και Τάνια, από το Σουλτάνα ! Είχαμε συνεννοηθεί να έρθει από το σπίτι μου να την φτιάξω ενόψει του πάρτυ που κάνει η σχολή στο Fuego , εγώ φυσικά δεν πήγα , όχι γιατί δεν γούσταρα, αλλά εγώ με ένα ποτό δεν γίνομαι καλά και τα οικονομικά μου αυτόν τον καιρό δεν είναι για περισσότερα ! Ναι έχω ταλέντο και σε αυτό η ρουφιάνα ,με τα θεϊκά μου χέρια τους κάνω όλους ανθρώπους, με εμένα πάλι δυσκολεύομαι ! Έχω κατεβάσει λοιπόν που λέτε τον μισό Hondo στον καναπέ , έχω φέρει καθρέφτες πιστολάκια , λακ και βούρτσες , έχω κάνει καλή κατάσταση δηλαδή! Με το επαγγελματικό πιστολάκι στο χέρι , της καίω τα μυαλά και τα μαλλιά με 2000 watt ...

Ξημερώματα του Αγίου Νικολάου ,ανοίγω τη βρύση , γεμίζω την μπανιέρα με καυτό νερό κι αφρόλουτρα , ρίχνω το κορμί μου μέσα της και βυθίζομαι χαζεύοντας τους αφρούς που επιπλέουν , η αίσθηση του καυτού νερού πάνω στην σάρκα μου με ανακουφίζει . Εξαγνίζομαι . Τη σιωπή σπάει η φωνή του Σιδηρόπουλου που έρχεται από το διπλανό δωμάτιο , σαν σήμερα πριν δεκαέξι χρόνια μια ώρα σαν κι αυτή χανόταν πάνω σε κάποια υγρά πλακάκια , κι όμως η φωνή του είναι εδώ … Το μόνο φως που υπάρχει είναι αυτό του ολόγιομού φεγγαριού , που εισβάλει δειλά μέσα από το μικρό παραθυράκι του μπάνιου , ελπίζω πως απόψε θα καταφέρω να κοιμηθώ σπίτι μου , γιατί τα τελευταία βράδια , παίρνω τους δρόμους κι όπου με βγάλει. Κοιμάμαι πάνω σε ξένα σεντόνια , σε ράντζα , καναπέδες και κρεβάτια γνωστών και φίλων, μεθοκοπάω μέχρι το ξημέρωμα , γελάω μέχρι δακρίων , ακούω τους άλλους καθώς μου ξερνούν τα εσώψυχα τους, τους κρατώ στοργικά το κεφάλι πάνω από τη λεκάνη , καθώς αυτοί κλαίνε-γελάνε και μου εξομολογούνται...

http://www.pyrgos.teipat.gr/index.php

Το κείμενο που ακολουθεί είναι καθαρά μια Αγχωμένη Μαλακία ! Εδώ και δυο μέρες έχω βάλει και παίζει στο μπλόγκ μου , το τραγουδάκι του Γιάννη του Μηλιώκα , «Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλάκες …» Με εκφράζει ο στίχος, και ιδιαίτερα αυτή την περίοδο το κομμάτι που λέει : Μου ‘ρχεται ρεύμα τριάντα Του τηλεφώνου σαράντα Νερό και νοίκι εξήντα Και τα κοινόχρηστα δεκαεφτά Το πρόβλημα ξεκινάει από τις αρχές του προηγούμενου μήνα , όταν τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη πέφτανε βροχή . Η ψυχούλα μου το ξέρει πόσα χρόνια από τη ζωή μου έχασα , και πως με χίλια ζόρια έβγαλα το μήνα . Ο Δεκέμβρης για άλλους μπορεί να μπήκε γιορτινός , για μένα όμως μπήκε κακός , στραβός και ανάποδος .. Η φτώχεια θέλει καλοπέραση λένε , κι αυτό το κατάλαβα καλά , σήμερα ξεχρέωσα ότι περισσότερο μπορούσα , περιμένω και αύριο κάτι ψιλά που μου χρωστάνε από Θεσσαλονίκη και θα τα ξεχρεώσω όλα , αλλά από εκεί και πέρα μέχρι τις...

Ταπ-Ταπ –Ταπ … Ο τριαντάρης αθλητικογράφος μου χτύπησε την πλάτη , μου έσφιξε το χέρι και μου είπε :Δουλειά σου βρήκαμε , να σου βρούμε κι έναν άντρα και δεν έχεις να πας πουθενά , κι ένα πλατύ χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο του . Κι όλα αυτά ενώ ήταν έξι το πρωί , ο Άρης έψαχνε τα κλειδιά από το αυτοκίνητο , η φωτιά στο τζάκι άρχισε να σβήνει , τα δυο άδεια Johnnie ήταν πάνω στο τραπεζάκι , το ποτήρι μου ήταν ανάμεσα στα άλλα μισοάδειο , η Λένα μισό νυσταγμένη μου έκανε μια καταπληκτική αγκαλιά και μου είπε , τι θα κάνω εγώ χωρίς εσένα , τώρα που θα φύγεις , ενώ ήξερε καλά ότι θα με έβλεπε τη Δευτέρα , κι ότι θα με είχε σίγουρα για ακόμη ένα χρόνο εδώ… Ο Δημήτρης δεν είπε πολλά τα είχε πει όλα εκείνο το βράδυ , διστακτικά προσπαθούσε να αποσπάσει τα mail μου και τα τηλεφωνά μου, αλλά κατάλαβε ότι δεν ήταν κατάλληλη η στιγμή και το έκοψε , εξάλλου είχε μια σιγουριά στα μάτια , ότι αν τα ήθελε θα μπορούσε να τα βρει . Μπήκα στο σπόρ αμάξι του Άρη που θα με γύριζε σπίτι , ένας αγχωμέν...