Τρίτη, Απριλίου 22, 2014
Δευτέρα, Απριλίου 21, 2014
Παρασκευή, Απριλίου 18, 2014
Παρασκευή, Απριλίου 11, 2014
Κυριακή, Απριλίου 06, 2014
Πέμπτη, Απριλίου 03, 2014
Οι γάτοι μας πετάνεεε!
Είναι μεσημέρι και τρώω γεμιστά από προχθές! Από τα χεράκια μου βεβαίως- βεβαίως! Ρίχνω από πάνω και ένα γιαούρτι και ξεγελάω τη πείνα μου! Θα 'θελα πολλές μάπες να γιαουρτώσω αλλά πλέον ούτε το γιαούρτιον με ολίγα λιπαρά δε χαραμίζω! Κοιτάζω τους ιπτάμενους χοντρομπαλάδες γάτους μου που μου ζωγράφισε η Άρτεμις το μεσημέρι που φεύγαμε από τη δουλειά, τη τεράστια στοίβα στο σιδερωτήριο, την άλλη στοίβα από τα πιάτα στο νιπτήρα της κουζίνας και σκέφτομαι ότι και η ανεξαρτησία έχει ουκ ολίγα κακά!
Λείπεις μου γράφουν και όταν λένε λείπεις φαντάζομαι δεν εννοούν τη φυσική μου παρουσία αφού με αρκετούς από αυτούς μας χωρίζουν υπερατλαντικά χιλιόμετρα ή έστω 416,2 . Τόσο δεν είναι το Λάρισα- Πύργος; Γράφουν λείπεις και εννοούν αυτή την επικοινωνία μας μέσα από τις λέξεις. Αυτό το χάιδεμα των ψυχών. Κάπως έτσι θέλω να το φαντάζομαι.
Θα με ξαναβρώ, θα ξαλαφρώσω, θα θυμηθώ πως είναι να μην φοβάσαι την έκθεση και τους ανθρώπους, θα θυμηθώ πως είναι να είσαι ελεύθερος να γράφεις για τα εσώψυχα σου, την καθημερινότητα σου, τις στραβές σου, τους αγαπημένους σου, για τη λογοτεχνία, την κοινωνία, την πολιτική, το ποδόσφαιρο, την ποίηση, για μένα. Έκανα μια διακοπή να συμμαζέψω το αχούρι μου, τις σκέψεις μου και να γράψω τη λίστα του σούπερ μάρκετ που πλέον μου φαίνεται γράφω συχνότερα αυτή από ότι γράφω στο blog μου ή στο decay.gr που ακόμα αναρωτιέμαι γιατί δεν με έχουν διώξει με τις κλοτσιές! Μου έκανα καφέ και αράζω στο πορτοκαλί υπνοδωμάτιο μου. Συνεχίζω να γράφω αυτή την ανάρτηση χωρίς να έχω τίποτα ιδιαίτερο να πω! Πέρασαν κιόλας δυο μήνες που μετακομίσαμε μαζί με τον Γιάννη στο καινούργιο μας σπίτι! Δυο μήνες από εκείνη την ημέρα του Φλεβάρη που πεταχτήκαμε από τις κόρνες στη βεράντα και είδαμε την παρέλαση των τρακτέρ! Δυο μήνες που ακόμα δεν προλάβαμε να χαρούμε τη smart tv μας, τα smart κινητά μας και τη χαζή καθημερινότητα μας, με τις δουλειές και τους μαλάκες που τρώμε στη μάπα κάθε μέρα, τις υποχρεώσεις που όσο μεγαλώνεις ξεφυτρώνουν από παντού! "Don't grow up it's a trap" το γράφει και στον απέναντι τοίχο από το σπίτι μου και το βλέπω κάθε πρωί που βγαίνω να πάω στη δουλειά!
Διάλειμμα για να πάω σούπερ μάρκετ και επανέρχομαι.....
Τελικά μαζεύτηκαν τόσα που θέλω να πω. Δεν ήταν και λίγο το σοκ που έπαθα. Από 1 Οκτώβρη του 2013 και μετά η ζωή μου άλλαξε 180 μοίρες ή αλλιώς έκανε τούμπα που λέμε!Το σοκ ήταν και είναι μεγάλο στην καθημερινότητα μου, ίσως κάποτε όταν αποστασιοποιηθώ λίγο από τα πράγματα να σας γράψω γι αυτό! Σκέφτομαι πια με τόση λαχτάρα πότε θα ανηφορίσω στη Φλώρινα , δηλαδή το ξέρω ήδη στις 4 Ιουνίου για να παρουσιάσω. Λαχταρώ ακόμα μια ανηφόρα προς Σαλόνικα μεριά για τη συναυλία του Manu Chao στις 23/06 και ανυπομονώ για το ταξίδι της Βαρκελώνης που αναγκάστηκα να το πάω παραπίσω λόγω Φλώρινας. Οι αλλαγές ήταν πολλές λίγο πριν φύγει το δεκατρία και με το που μπήκε το δεκατέσσερα! Πωπω τελικά ήταν τεράστιες και τώρα αρχίζω να το καταλαβαίνω!
Τελείωσε το πλυντήριο....
Καταλήγω πως όσες προοπτικές κι αν χαζέψω και τελικά αρνηθώ να τις ακολουθήσω, για μένα πάντα η καλύτερη θέα θα είναι αυτή από το σπίτι στη Ραψάνη και η καλύτερη προοπτική, να παραμείνω αυτός ο υπέροχος, μαλακισμένος εαυτός μου.
Μπορώ και πληρώνω μόνη μου το νοίκι, τους λογαριασμούς, το φαί και τα ψώνια μου και όμως δεν μου δίνει καμία ικανοποίηση, όσο μου έδινε παλιά ο ελεύθερος μου χρόνος που τον σπαταλούσα, σε διάβασμα,στο γράψιμο, στην ελεύθερη σκέψη ή έστω σκέψη σκέτο, σε όνειρα. Τώρα το μυαλό από την κούραση γίνεται ένας κιμάς, δεν έχω χρόνο για να σκέφτομαι πια, εδώ μερικές φορές δεν έχω χρόνο ούτε καν για να κοιμηθώ....
Αδέρφια τα λέμεεεεεε και να μην ξεχνάτε πως σας αγαπώωωωω
υ.σ Φέρτε ένα xozal για την αλλεργίαααα....
υ.σ
sometimes i dream about reality
sometimes i feel so gone
sometimes i fall in the insanity yeahh
sometimes i feel so lonesome
sometimes i dream about wild wild world
sometimes i see freedom
Tonight I watch through my window
And I can't see no lights
sometimes i dream about fraternity
sometimes i say: one day!
One day my dreams will be reality yeah
Like Bobby said to me
Hey Mr Marley
Sing something good to me
This world go crazy
It's an emergency
Hey Mr Marley
Sing something good to me
This world go crazy
It's an emergency
Hey Bob Marley
Hey Bob Marley
This world go crazy.
This world go crazy..
This world go crazy....
This world go crazy.....
This world go crazy......
This world go crazy.......
This world go crazy........
This world go crazy.........
This world go crazy..........
Δευτέρα, Φεβρουαρίου 24, 2014
Πρώτη ανάρτηση!
Πάλι Δευτέρα πρωί, πάλι άδεια και έξω ο καιρός μουντός, βροχερός, χειμωνιάτικος! Γράφω από το καινούργιο μας σπίτι. Δεν έχουμε κλείσει ούτε μήνα. Προσωρινά κλέβω λιγάκι από το conn-x κάποιου γείτονα. Έχω ήδη κάνει αίτηση και χθες(μα δουλεύον και Κυριακή;) ήρθε ένα τύπος από τον ΟΤΕ και ενεργοποίησε τη γραμμή και περιμένουμε πότε θα σώσουνε οι τύποι από τη Cyta!
Που θα μου πάει θα προσαρμοστώ κάποτε στα νέα δεδομένα κυρίως όσον αφορά τη δουλειά και θα βρω τρόπο να κλέβω μέσα στις καθημερινές μου λίγο χρόνο και για μένα. Νομίζω πως βρίσκομαι σε καλό δρόμο, σιγά-σιγά επανέρχομαι... Δε ζητάω και πολλά, λίγο ελεύθερο χρόνο για απομόνωση, σκέψη και δημιουργία, όχι πολλά :)
Καλή εβδομάδα σε όλους από το καινούργιο μας σπίτι!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
