Δευτέρα, Ιουνίου 22, 2009
How long shall they kill our prophets, While we stand aside and look?
Old pirates, yes, they rob I;
Sold I to the merchant ships,
Minutes after they took I
From the bottomless pit.
But my hand was made strong
By the 'and of the Almighty.
We forward in this generation
Triumphantly.
Won't you help to sing
These songs of freedom? -
'Cause all I ever have:
Redemption songs;
Redemption songs.
Emancipate yourselves from mental slavery;
None but ourselves can free our minds.
Have no fear for atomic energy,
'Cause none of them can stop the time.
How long shall they kill our prophets,
While we stand aside and look? Ooh!
Some say it's just a part of it:
We've got to fulfil de book.
Won't you help to sing
These songs of freedom? -
'Cause all I ever have:
Redemption songs;
Redemption songs;
Redemption songs.
Emancipate yourselves from mental slavery;
None but ourselves can free our mind.
Wo! Have no fear for atomic energy,
'Cause none of them-a can-a stop-a the time.
How long shall they kill our prophets,
While we stand aside and look?
Yes, some say it's just a part of it:
We've got to fulfil de book.
Won't you help to sing
Dese songs of freedom? -
'Cause all I ever had:
Redemption songs -
All I ever had:
Redemption songs:
These songs of freedom,
Songs of freedom.
Πέμπτη, Ιουνίου 18, 2009
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΑ ΠΤΥΧΙΑ ΤΟΥΣ
Από το
http://pirgotis.blogspot.com/2009/06/blog-post_18.html
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΑ ΠΤΥΧΙΑ ΤΟΥΣ
Τα πτυχία τους με δύο χρόνια καθυστέρηση θα πάρουν επιτέλους οι πρώτοι απόφοιτοι του τμήματος Πληροφορικής & Μ.Μ.Ε. του ΤΕΙ Πύργου
Ένα όνειρο της πόλης του Πύργου και ένα πάγιο αίτημα των κατοίκων της πόλης, παίρνει σάρκα και οστά την Παρασκευή 19 Ιουλίου στο Συνεδριακό Κέντρο της Νομαρχίας.
Επειδή θεωρώ την ίδρυση και λειτουργία του ΤΕΙ σαν την μεγαλύτερη παραγωγική επένδυση που έχει γίνει στην πόλη του Πύργου θέλω να σημειώσω ορισμένα πράγματα:
Είναι ντροπή το ίδρυμα να μην έχει δικό του κτίριο, να συστεγάζετε με ένα Λύκειο και να εμπαίζετε συστηματικά από τους τοπικούς φορείς που κάθε λίγο και λιγάκι λένε ότι έχουν έτοιμη τη λύση για το κτιριακό και πάντα τα φέρνουν τούμπα.
Το γεγονός και μόνο ότι δανείζονται αίθουσα εκτός ιδρύματος για να κάνουν την πρώτη επίσημη τελετή τους, δηλώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο το πρόβλημα που υπάρχει.
Κάποια στιγμή ο Δήμαρχος θα πρέπει να κόψει το παραμύθι και θα πρέπει να αντιληφθεί ότι δεν δαγκώνεις το χέρι που σε ταΐζει.
Όσο πλακάκια να τα κάνει με την Διοίκηση του ΤΕΙ Πάτρας, όσο άφωνοι και εάν είναι οι σπουδαστές, δεν θα τους σώζει κανένας και δεν θα υπάρχει καμία δικαιολογία εάν το ίδρυμα πάψει να λειτουργεί ή μεταφερθεί κάπου αλλού. Η Αμαλιάδα η οποία έχει αντιληφθεί το ζήτημα σωστά, χωρίς πολλά λόγια και κτήριο τους έφτιαξε και ότι γουστάρει η καρδούλα τους, τους το κάνει.
Εδώ εξακολουθούμε και λέμε ΨΕΜΑΤΑ εδώ εξακολουθούμε και μοιράζουμε βραχιόλια και κουδουνίστρες στους ιθαγενείς του Πυργιστάν.
ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Άγιο είχαμε
Μετά από ένα φοβερό ατύχημα την γλίτωσα , με ένα κάταγμα και κανένα μήνα ξάπλα και το πόδι πάνω, πραγματικά είχα άγιο, ο Jah με προστάτεψε για ακόμα μια φορά.
Παρασκευή, Ιουνίου 12, 2009
ΘΑΝΑΣΗΣΣΣΣΣΣ
Αύριο στο Δοχό,θα γίνει χαμός,θα είμαι κι εγώ εκεί,Θανάση ζούμε για να σε ακούμε!
http://periigites.gr/index.php?module=%CE%95%CF%80%CE%B9%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82&func=viewpub&tid=5&pid=14
http://periigites.gr/index.php?module=%CE%95%CF%80%CE%B9%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82&func=viewpub&tid=5&pid=14
Τετάρτη, Ιουνίου 10, 2009
Διακοπές
Δεν την παλεύω άλλο πια , γι αυτό αύριο το απογευματάκι αναχωρώ για μια εβδομαδιαία απόδραση, με σαγιονάρα,τζαμαϊκανό μαγιό,φραπόγαλο και αραλίκα… Δίπλα εκεί που σκάει το κύμα , με λίγο τεκίλα , λίγο θάλασσα και τον bob θα αράζω με τον johnny δίπλα μου να τραγουδάει «Theres a natural mystic blowing through the air;If you listen carefully now you will hear.This could be the first trumpet, might as well be the last:Many more will have to suffer, Many more will have to die - dont ask me why.» και τον ψηλό να χορεύει στο δικό του χαρακτηριστικό ρυθμό!
Ναι γιατί πρέπει να μαυρίσω επιτέλους , κι εκεί που θα με καίει ο ήλιος θα σκέφτομαι τον Αλέξη που θα πάει στην Τζαμάικα και θα βάζω τα κλάματα και θα βγάζω αφρούς από τη ζήλεια μου, χεχεχεχε, εγώ πότε θα πάω;;;;
Αλεξανδρούκοοοοοοοοοο θα πάρεις κι εμένα μαζί σου; Γιατί όπως και να το κάνεις , τα λεφτά στην τελική είναι το τελευταίο, κάτι κάνεις και τα βρίσκεις, αλλά το να το σχεδιάσεις, να το οργανώσεις και να βρεις κανένα συνοδοιπόρο τρελαμένο χωρίς να σε σφάξουνε είναι το δύσκολο… Δεν μπορεί κάποτε θα πάω κι εγώ …
Τρίτη, Ιουνίου 09, 2009
Επεισόδιο 3055
Κοτάζω το τεράστιο άδειο ποτήρι, πριν από λίγο ήταν ασφυκτικά γεμάτο από πολύχρωμες μπάλες παγωτού , το έγλειψα όσο πιο γρήγορα μπορούσα, έτσι κάνω πάντα, όσο πιο νωρίς τελειώσει η ψευδαίσθηση της απόλυτης ηδονής , τόσο καλύτερα.
Κάνω και πάλι το ίδιο λάθος, προσπαθώ να μου αποδείξω ότι μπορώ να ζήσω μια νορμάλ ζωή , από αυτές που ζείτε κάποιο από εσάς, και ναι το διασκεδάζω, είναι ωραία να είσαι φυσιολογικός. Ξέρω ότι δεν θα κρατήσει για πολύ, ξέρω πως στο τέλος θα γίνει και πάλι μάχη , αλλά είμαι μεγάλο κάθαρμα και απερίγραπτος παρτάκιας για να μην πάρω αυτό που θέλω πλανεύοντας τον κόσμο και κάνοντας δήθεν πως είμαι μια από αυτούς .
Δεν πιάνει σε όλους, είναι κάποιοι σκοτεινοί τύποι που εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος , αυτοί με μυρίζουν από μακριά και είτε μου κλείνουν το μάτι με νόημα και μου δίνουν το χέρι ή με αφήνουν να παίξω μαζί τους , κάνοντας τους ανήξερους , μέχρι να πιαστώ στην μεγάλη τους φάκα, αυτά είναι παιχνίδια μεταξύ δυνατών αντιπάλων και ναι έχω ηττηθεί 2-3 φορές, τότε κατάλαβα το πόσο τσόγλανος είμαι όταν το πλήρωσα με το ίδιο νόμισμα, αλλά χωρίς φόβο ομολογώ πως αυτό δεν με εμπόδισε να εξακολουθώ να αποπλανώ τα ανυποψίαστα θύματα μου .
Το κενό είναι απερίγραπτα βαθύ, κι ακόμα κι αν εκπληρωθώ κάποτε ολοκληρωτικά, πραγματοποιώντας όλους τους κρυφούς μου πόθους είμαι σίγουρη πως και τότε το κενό θα είναι το ίδιο χαοτικό. Επεισόδιο 3055, προσπαθώ να ζήσω μια νορμάλ κατάσταση, βιώνω αυτό που οι γήινοι λένε «μοιράζομαι», «αγαπάω», «ερωτεύομαι», είναι ωραία ψευδαίσθηση…
Κάνω και πάλι το ίδιο λάθος, προσπαθώ να μου αποδείξω ότι μπορώ να ζήσω μια νορμάλ ζωή , από αυτές που ζείτε κάποιο από εσάς, και ναι το διασκεδάζω, είναι ωραία να είσαι φυσιολογικός. Ξέρω ότι δεν θα κρατήσει για πολύ, ξέρω πως στο τέλος θα γίνει και πάλι μάχη , αλλά είμαι μεγάλο κάθαρμα και απερίγραπτος παρτάκιας για να μην πάρω αυτό που θέλω πλανεύοντας τον κόσμο και κάνοντας δήθεν πως είμαι μια από αυτούς .
Δεν πιάνει σε όλους, είναι κάποιοι σκοτεινοί τύποι που εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος , αυτοί με μυρίζουν από μακριά και είτε μου κλείνουν το μάτι με νόημα και μου δίνουν το χέρι ή με αφήνουν να παίξω μαζί τους , κάνοντας τους ανήξερους , μέχρι να πιαστώ στην μεγάλη τους φάκα, αυτά είναι παιχνίδια μεταξύ δυνατών αντιπάλων και ναι έχω ηττηθεί 2-3 φορές, τότε κατάλαβα το πόσο τσόγλανος είμαι όταν το πλήρωσα με το ίδιο νόμισμα, αλλά χωρίς φόβο ομολογώ πως αυτό δεν με εμπόδισε να εξακολουθώ να αποπλανώ τα ανυποψίαστα θύματα μου .
Το κενό είναι απερίγραπτα βαθύ, κι ακόμα κι αν εκπληρωθώ κάποτε ολοκληρωτικά, πραγματοποιώντας όλους τους κρυφούς μου πόθους είμαι σίγουρη πως και τότε το κενό θα είναι το ίδιο χαοτικό. Επεισόδιο 3055, προσπαθώ να ζήσω μια νορμάλ κατάσταση, βιώνω αυτό που οι γήινοι λένε «μοιράζομαι», «αγαπάω», «ερωτεύομαι», είναι ωραία ψευδαίσθηση…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked. The second time I told my story, I felt on...