Δευτέρα, Ιουνίου 29, 2020

Νο μορ έγνοιες

Είμαι ευθυνόφιλη, τουτέστιν μαζόχα, μόνο που εγώ δεν το ευχαριστιέμαι. Δεν ξέρω αν ήμουν ανέκαθεν ή με τα χρόνια μεταλλάχτηκα όπως και να έχει πια δεν έχει πλάκα.Μη δω ευθύνη ελεύθερη, τσουπ να πάω να την πιάσω! Το κακό έρχεται όταν οι γύρω σου, στη δουλειά, στην οικογένεια, στις σχέσεις πάρουν χαμπάρι τη μαλακία που δέρνει το κεφάλι σου. Αυτό ήταν, παρτάρουν ξέφρενα και πίνουν στην υγεία του κορόιδου! Χωρίς να το καταλάβεις γίνεσαι ο κόκορας που του φορτώνουν τα πάντα. Ευθύνες θέλει η μαλάκω, όσα και να της φορτώνουμε τα φέρνει εις πέρας αδιαμαρτύρητα ; Πάρτα μωρή!

Έτσι ξυπνάς μια ωραία πρωία πνιγμένη ως τα μπούνια με έγνοιες και μια ζωή που τρέχει και φεύγει μέσα από τα χέρια σου. Νιώθεις το κεφάλι σου  έτοιμο να εκραγεί, εγκλωβισμένη στη δικιά σου φυλακή συνέπειας και υπευθυνότητας σε μια κοινωνία ωχαδερφισμού και ασυνέπειας. Σε ποιον και τι να αποδείξεις μαλάκω, ήδη δεν έκανες αρκετά για όλους τους; Που είναι η ανεμελιά σου; Την πάτησες κορόιδο τρέχα τώρα σε αυτό το ατέρμονο κυνηγητό ευθυνών και στο είχε πει ο συγχωρεμένος ο Μάνος, όλη η ιστορία είναι να μην πιάσεις το μπαλάκι,να μην πιάσεις το μπαλάκι ντε... 

Σάββατο, Ιουνίου 20, 2020

τεσσάρων

Αγάπες

Σήμερα γίνεσαι τεσσάρων μηνών κι εγώ αντί να λιάζομαι σε κάποια παραλία,διαβάζω ατελείωτα όποτε μου το επιτρέπεις, κουτουλάω και παίζω με το moodle για να είμαι έτοιμη για την αυριανή πρωτοφανή εξέταση εξ αποστάσεως λόγω κορώνας. Με παρηγορεί η μυρωδιά του βρεγμένου χώματος μετά την καλοκαιρινή μπόρα που μπαίνει απ'το παράθυρο κι ότι εσύ κοιμάσαι έστω και για λίγο γαλήνιος.

Τα μαλλιά μου εξακολουθούν να πέφτουν με ανησυχητικούς ρυθμούς κι αν δεν ήξερα ότι είναι σύνηθες σύμπτωμα μετά την εγκυμοσύνη και ιδιαίτερα στον θηλασμό θα είχα τρομοκρατηθεί περισσότερο από ότι έχω τρομοκρατηθεί ήδη. Τι κι αν και το έχω ξαναβιώσει, η ένταση του φαινομένου αυτή την φορά δεν περιγράφεται, ευτυχώς έχω(είχα;) υπερβολικά πολλά μαλλιά αλλιώς μάλλον θα είχα μείνει ήδη κουρούπα.

Εξόρισα τον μπαμπά σου και την αδερφή σου στις κοντινές αμμουδιές και να είσαι σίγουρος ότι θα είχα κάνει το ίδιο και με εσένα αν δεν θήλαζες αποκλειστικά. Ξέρω δυσκολεύεσαι μέχρι και το δικό μου γάλα να πιεις από το μπιμπερό γι αυτό προσεύχομαι αύριο να μην τυραννήσεις για πολύ τη γιαγιά σου και να μην μείνεις νηστικός για τις ώρες της εξέτασης.

Δεν ξέρω αν είσαι εσύ πιο ζόρικος ή αν η αδερφή σου ήταν το παιδί θαύμα ή αν ο χρόνος με έχει κάνει να την εξιδανικεύσω αλλά νομίζω ότι κοιμότανε από μωρό ώρες ατελείωτες, μακάρι να ήμουν μια πιο ξεκούραστη μαμά για εσένα αλλά η αλήθεια είναι ότι έχω κλατάρει. Σ'αγαπώ τόσο πολύ κι ας νιώθω η πιο κουρασμένη μαμά του πλανήτη.

Υ.Σ wish me luck, γενικώς...




The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...