Οι θεατές της ζωής
Όλα είναι θέμα θέασης αυτού του κόσμου. Σημασία έχει σε ποια θέση βρίσκεσαι όταν τραβιέται μια σκανδάλη. Την πατάς εσύ; Τρως τη σφαίρα;Την τρώει κάποιος άλλος; Το βλέπεις από τον καναπέ σου ή μπαίνεις ανάμεσα και την τρως πάλι εσύ; Είσαι από πάνω; Από κάτω; Από πίσω;Τα ψυχολογικά σου πως πάνε; Έχεις ανασφάλειες, παιδικά τραύματα; Τσαμπουκά; Είσαι στη θέση του διευθυντή ή του εργάτη; Είσαι μάνα, άτεκνη, πουτάνα; Είσαι άντρας; Πατέρας, φαντάρος, γκέι, εργοστασιάρχης, άνεργος , πρόσφυγας, με διδακτορικό ή όχι; Είσαι καλλιτέχνης, συγγραφέας, φτωχός ή πλούσιος; Είσαι άνθρωπος; Ανάλογα τι παπούτσια από όλα αυτά φοράς , ανάλογα βαδίζεις. Δεν περπατάμε όλοι τους ίδιους δρόμους. Θυμάμαι τη μάνα μου να λέει, "αυτοί είναι θεατές της ζωής" και ήξερα ότι σε όποιους αναφερότανε με αυτή τη φράση δεν τους είχε και σε μεγάλη εκτίμηση. Μεγαλώνοντας πια και γνωρίζοντας καλά ποιοι είναι αυτοί "οι θεατές της ζωής" και έχοντας περάσει κι εγώ από αυτή τη θέση, αναπολώ και λαχταρώ...