Neanderthal Blogger

Εκπαιδευμένοι στο οίδημα: Μια κορφή χρυσή κι αγκαλιά μου εσύ. : Πρωινό ξύπνημα,από αυτά που δεν θες με τίποτα να αποχωριστείς το μαξιλάρι σου,έξω σκοτάδι,κινήσεις μηχανικές που κάνω αισίως εδώ και έξι μή... Έξι χρόνια μετά, όλα παραμένουν τόσο ίδια και ίσως λίγο χειρότερα...

Σήμερα είναι μια ημέρα πένθους, ο μικρός μου Macbookakos είναι νεκρός, είναι μια μέρα που θα μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη μου 23/11/2015.Ηταν στο πλάι μου αδιάλειπτα απο τον Φεβρουάριο του 2012 μέχρι και σήμερα παρόλου που πριν κάνα εξάμηνο του ειχαν μεινει μερικά κουσουρια μετά από μεγάλη πτώση,που κακώς δεν πήγα να επιδιορθωσω. Δεν τον θρηνω ακόμα, είμαι αισιόδοξη γιατί δυο βήματα από το σπίτι μου υπάρχει το θαυματουργό μαγαζάκι Lab experts για να δούμε λοιπόν θα επιβεβαιωθουν οι φήμες ότι κάνουν θαύματα με τα μικρά μακακια; Προσδοκώ ανάσταση MacbookPro και ζωή του μέλλοντος. Αμήν!

Θα'θελα να'μουν εκεί...

MS Oasis of the Seas

Friday, June 5, 2015

I wish I knew how It would feel to be free I wish I could break All the chains holdin' me I wish I could say All the things that I should say Say 'em loud say 'em clear For the whole 'round world to hear I wish I could share All the love that's in my heart Remove all the bars That keep us apart I wish you could know What it means to be me Then you'd see and agree That every man should be free I wish I could give All I'm longin' to give I wish I could live like I'm longing to live I wish I could do all the things that I can do And though I'm way over due I'd be startin' a new Well I wish I could be Like a bird in the sky How sweet it would be If I found I could fly Oh I'd soar to the sun And look down at the sea Then I'd sing 'cause I'd know yeah And I'd sing 'cause I'd know yeah And I'd sing 'cause I'd know I'd know how it feels I'd know how it feels ...

 when I look deep in your eyes I swear I can see your soul

my mornings  daily view at work my desk-my flower  my daily road   my blinds-my tree Υ.Σ μια συνήθεια που μου έμεινε από παλιά.... πάντα τα πρωινά να βάζω τα ακουστικά και να σιγοτραγουδώ   "What the hell am I doing here? I don't belong here" Τελικά αυτοί οι στίχοι έγιναν μια μόνιμη κατάσταση....

Στη μνήμη σου αγάπη μου    17/11/1980-20/4/2014

Κόβω φλέβα για το 1.73... Βασικά δεν υπήρξα ποτέ Ρουβίτσα, κι αν εξαιρέσεις τον Παραρά που τον έβλεπα πιτσιρίκι στην τηλεόραση και έλιωνα, δεν μου είχε τύχει να πάθω κάτι ανάλογο με κανέναν της τηλεόρασης και του θεάματος γενικότερα.Άντε πες τότε ήμουν και έντεκα χρονών. Τώρα; Με τον Kit Harington έχω πάθει ντουβρουτζά μεγάλο, νιώθω σαν δεκαπεντάχρονο, αν είχα αφίσες του θα τις κρεμούσα δηλαδή !Ποιος εγώ; Σοβαρή κοπέλα και καλά  τώρα στα γεράματα, χαχαχα! Δεν με χαλάει καθόλου αυτό το περίεργο συναίσθημα. Christopher Catesby Harington i love you kargaaaaaaa!!!! τον αγαπώ