Εκπαιδευμένοι στο οίδημα

Καλά χρωστούμενα είπαμε, εεε καλά Χριστούγεννα ήθελα να πω!Άντε και του χρόνου καλύτερα που δεν θα έχουμε και μια καταστροφή κόσμου να μας απειλεί.  Καλά γι αυτό το τελευταίο μην είστε και απόλυτα σίγουροι βέβαια, τα καταφέρνουμε και χωρίς τους Μάγια μια χαρά! Καλή χρονιά αγαπητοί αναγνώστες του artandcity, καλές γιορτές να έχουμε και αφού φέτος χλωμό το κόβω να ανταλλάξουμε δώρα ας ανταλλάξουμε τουλάχιστον αγάπη, αγάπη, αγάπη! Ααα και που είστε με χαμόγελο σας θέλω, εντάξει; Πάει και το δώδεκα το φάγαμε μας έφαγε κάπως έτσι έγινε αλλά στο τέλος και πάλι επιβιώσαμε. Με τρία μνημόνια και ακόμα ζωντανοί, χωρίς λεφτά, χωρίς δουλειά. Μας γκρέμισαν τα όνειρα φίλε μου, καιρός λοιπόν να αρχίζουμε να μαζεύουμε τα μπάζα. Θυμάσαι; Με έναν Παπαδήμο για πρωθυπουργό ξεκινήσαμε και από που μας ήρθε αυτός ούτε που το καταλάβαμε, δυο φορές εθνικές εκλογές κάναμε μέσα σε τούτη τη χρονιά και άκρη δεν πρέπει να βρήκαμε. Όχι βρήκαμε; Εδώ ούτε μια λίστα Λαγκάρντ δεν μπορούμε να βρούμε ούτε καν τ...

Ξυπνώ και καταπίνω τις σκέψεις μου. Φοράω χαμόγελο, δυο μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια μου και ετοιμάζομαι να βγω μέσα στο ψωλόκρυο. Το ένα νύχι πράσινο το άλλο κόκκινο. Κακοβαμμένα. Απορώ γιατί επιμένει να τα βάφει.Είναι γιορτές μου είπε αλλά δεν έχω υπομονή, ούτε στις γιορτές. Δεν έχω υπομονή γενικώς. Μη με βλέπεις που απλά στέκομαι και κοιτάζω τον καιρό να περνάει, αυτό δεν είναι υπομονή. Μια αποχαύνωση είναι,είναι αυτό που αφού δεν μπορείς να κάνεις οτιδήποτε άλλο μένεις μόνος με το τίποτα και παίζεις μαζί του και ξέρεις κάτι; Είναι ωραία εδώ στο τίποτα και η τεμπελιά και αυτή η ηρεμία της στασιμότητας που δεν νοιάζεσαι για τίποτα καινούργιο , δεν ανησυχείς καθόλου γι αυτό που θα έρθει στη ζωή σου, για το απροσδόκητο, το νέο, το ξαφνικό. Όσο και να το θες δεν θα'ρθει . Δεν θα'ρθει σύντομα από εδώ σου λέω.Ξέρεις δεν σκέφτομαι τώρα τελευταία, είναι καλύτερα έτσι, απλά καλύπτω τις βιολογικές ανάγκες μου κι αυτές με δυσκολία πια, όσο μπορώ, όποτε μπορώ. Έχω παραιτη...

Αν και εκείνη τη μέρα θα αναχωρώ για τις γιορτινές μου διακοπές και δεν ξέρω κατά πόσο θα προλάβω (θα προλάβω τελικά γιατί θα παίζει από τις 9:30 το πρωί μέχρι τις 13:30 το μεσημέρι περίπου)να απολαύσω την Bjork στο Θεάριο , σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα.  Η Bjork είναι ένα πανέμορφο και πανέξυπνο κορίτσι από την Ισλανδία , μια νεράιδα που για ραβδί της έχει το δοξάρι της.  Εδώ θα βρείτε το blog της , που άρχισε να γράφει με το που ήρθε να μείνει στην Ελλάδα , ναι ναι μόλις φέτος  ήρθε στην Ελλάδα της κρίσης καλά διαβάσατε ενώ εδώ  μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξη της στο artandcity.gr ... Όσο για το Θεάριο τα λόγια είναι περιττά για να περιγράψουν το σοκ που παθαίνει ο ουρανίσκος σας κάθε φορά που μια από τις πάμπολλες λιχουδιές του Θεάριου λιώσει στο στόμα σας ή όταν πιείτε κάτι από το Θεάριο που με την πρώτη γουλιά θα ανακαλύψετε κάτι διαφορετικό! Έτσι για αλλαγή λοιπόν, την Δευτέρα κάνοντας τα τελευταία Χριστουγεννιάτικα ψώνια σας, περάστε α...

Το παλτό μου βρωμάει τσιγαρίλα, πάντα βρομάει κάθε φορά που φεύγω από το σπίτι του φίλου μου του Γιώργου. Γράφω αυτές τις λέξεις με την πετσέτα ακόμα στα μαλλιά μου(ναι μύριζαν κι αυτά και επιβαλλόταν ένα ζεστό-ζεστό μπάνιο, με μασάζ στο κεφάλι , αφρούς και μυρωδάτα σαμπουάν και αφρόλουτρα). Μου άξιζε νομίζω, γιατί με το που με έφερε ο Γιώργος σπίτι ήθελα με τρέλα να στολίσω το Χριστουγεννιάτικο δέντρο, λίγο αργά το θυμήθηκα βέβαια αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. Στόλισμα, μπάνιο, γράψιμο. Κάθομαι τώρα και το χαζεύω, κι αυτό είναι ευτυχία. Καθώς οι μήνες αλλάζουνε και οι χρονιές περνάνε, οι ιστορίες κάτω από το ινβέρτερ είναι μια συνήθεια που δεν κόβεται εύκολα, όπως δεν χάνονται και μερικές φιλίες. Φέτος το καλοκαίρι έγραφα για τις ιδρωμένες ιστορίες κάτω από το ινβέρτερ στο σπίτι του φίλου μου του Γιώργου και τώρα επανέρχομαι για να γράψω για τα κρύα απογεύματα και τους ζεστούς καπουτσίνο που πίνουμε συζητώντας κάτω από το ίδιο ινβέρτερ(που πλέον ξεχρεώθηκε!). Για μένα μέχρι κι αυτ...

 O πατέρας μου στα νιάτα του, αυτός με το κασκόλ! Ο πατέρας μου στα νιάτα του! Σήμερα έχει και τα γενέθλια του! Χρόνια Πολλά Μπαμπούλη! Ο πατέρας μου λίγο πριν τα τριάντα! Στα 28-29 του χρόνια  Κυκλοφόρησε την Παρασκευή 15-12-2012 O αδερφός μου φαντάρος- 7-12-2012 Με τον ξάδερφο Χρυσόστομο στον αρραβώνα της Ελίνας- δικαιολογείται η ταλαιπωρημένη φάτσα μου, γιατί ήμουνα μετά από ίωση 15-12-2012  Κουφέτα-15-12-2012 Θεία Λέλα- Ξάδερφος Χρυσόστομος  Το γράμμα μου στον Άγιο Βασίλη Όχι δεν θα το ανοίξω τo ψυγείο  Με την Ελίνα για καφέ   Καλά Χριστούγεννα  cupcakes Thearios 

Στο 00:31 μπαίνω κι εγώ μέσα στο πλάνο... Συγγνώμη παιδιά δεν ήξερα ότι τραβάτε :P

Δυσκολεύομαι να προσδιορίσω χρονικά την πρώτη απομυθοποίηση της παιδικής μου ηλικίας αλλά πρέπει να ήταν ανάμεσα στα τέσσερα με πέντε μου χρόνια , γιατί θυμάμαι ότι είχαμε μετακομίσει στο νέο μας σπίτι. Πλησίαζε πρωτοχρονιά και το είχαμε συνήθειο να ανταλλάσουμε δώρα μαζί με τη γιορτή του μπαμπά. Τα δώρα τα βρίσκαμε με την αλλαγή του χρόνου κάτω από το δέντρο  και εκείνη τη χρονιά είχα ζητήσει από τον Άγιο Βασίλη να μου φέρει το σκυλάκι Go-go. Λίγες μέρες πριν όμως συνέβει εκείνο το αναπάντεχο γεγονός που άλλαξε ριζικά την μετέπειτα ζωή μου, αφού από τόσο μικρή ηλικία έπρεπε να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης και ότι γενικά τα περισσότερα πράγματα που μας έλεγαν οι μεγάλοι ήταν απλά παραμύθια ... Σίγουρα θυμάμαι ότι εκείνα τα Χριστούγεννα ήταν ζεστά όπως και όλα της παιδικής μου ηλικίας, λες και τότε δεν μπορούσε η παιδική ψυχή να αντιληφθεί το κρύο, ούτε σε ψυχές, ούτε σε ανθρώπους αλλά ούτε και πουθενά στο χώρο. Απαρχές της δεκαετίας ...

Μετά την παράσταση Στη θέση μου :)

Κυκλοφορεί στις 14 Δεκεμβρίου  IMAGINE, ΤΕΥΧΟΣ 23 ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ Tο εξώφυλλο σχεδιάστηκε από τον Μάριο Κορδίλα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λάρισα. Το 1996 ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη γραφιστική. Εκείνη τη χρονιά ξεκίνησε να εργάζεται σε διάφορες διαφημιστικές εταιρίες αλλά και δημιουργικά γραφεία, ενώ το 1999 συνδημιουργεί στη Λάρισα τη διαφημιστική εταιρία «Well.Com Creative Boutique». Από τον Μάρτιο του 2010 έως  και σήμερα διατηρεί το προσωπικό του δημιουργικό γραφείο με την επωνυμία «Layout Design». Με το συγκεκριμένο έργο ο δημιουργός θέλει να μας περάσει ξεκάθαρο μήνυμα, χαρίζοντάς μας παράλληλα την ευχή του: «Να κρατήσει ο κόσμος το χαμόγελό του στο πρόσωπό του!» … Εν μέσω κρίσης, ίσως να είναι και το τελευταίο που μας έχει μείνει, και δεν δικαιούται κανείς να μας το πάρει… Μήπως έχει δίκιο; Σε αυτό το τεύχος: -Ο Μάνος Βουλαρίνος σε μία άκρως σοβαρή συνέντευξη αποκαλύπτει τα πάντα για την «Συντέλεια» αλλά και το πόσα καλαμάκια έχει το ποτήρ...

Δείτε το σε HD και ω ναι είμαι περήφανη που έφτιαξα αυτό το βιντεάκι. Βέβαια αν δεν είχα και τα εξαιρετικά πλάνα του Λευτέρη δεν θα γινότανε τίποτα.. Ευχαριστώ από καρδιάς όλα τα παιδιά που συμμετείχαν στην παράσταση και που δουλέψαμε ομαδικά τόσους μήνες και εις άλλα με υγεία λοιπόν .... Εκτός από το μοντάζ, παίζω κιόλας, χαχαχα... Πως σας φαίνομαι;Τα γυρίσματα για το τελευταίο βίντεο της παράστασης έγιναν στις 31/10/2012 στη Λάρισα δίπλα ακριβώς από τον Πηνειό ποταμό :)Ναι, ναι της Λαρίσης το ποτάμι που το λένε Πηνειό ... 

Διαβάστε εδώ το Imagine Νοεμβρίου ... και μην ξεχνάτε στις 14 του μήνα το νου σας... κυκλοφορεί το τεύχος Δεκεμβρίου... ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΣΟΥ ΒΟΗΘΗΣΕ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΣΟΥ Το Imagine σε προσκαλεί σε μία ιδιαίτερη κίνηση ευαισθησίας και ανθρωπιάς! Από 10 έως 20 Δεκεμβρίου αντίτυπα από όλα τα τεύχη του περιοδικού θα υπάρχουν στα γραφεία μας και θα διατίθενται προς 0,50€ το ένα, ενώ το ποσό που θα συγκεντρωθεί θα μοιραστεί σε άπορες οικογένειες, που έχουν ζητήσει τη βοήθειά μας όλο αυτό το διάστημα που κυκλοφορεί το Imagine. Τσέκαρε ποιο τεύχος σου λείπει και συμπλήρωσε τη συλλογή σου! Παράλληλα, θα βοηθήσεις ανθρώπους που πραγματικά έχουν ανάγκη και θα τους χαρίσεις το μεγαλύτερο δώρο… να κάνουν κι εκείνοι γιορτές, όπως όλοι μας! Σε περιμένουμε στα γραφεία μας, Ηλιοδώρου 12, 1ος όροφος, από τη Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου, τις ώρες 10.00-14.00 και 18.00-20.00.  Μαζί, μπορούμε να καταφέρουμε πολλά!

Stage - Ήρας και Φιλίππου- Λάρισα Σάββατο 8 και Κυριακή 9 Δεκεμβρίου στις 21:00- Είσοδος 10 ευρώ με ποτό Αγαπημένο μου blogaki Ευτυχώς πέρασα ένα ξέγνοιαστο, δημιουργικό και χουχουλιάρικο σαββατοκύριακο, με γαλλικό φουντούκι σε κούπα αναμνηστική από το Άμστερνταμ, κρουασάν βουτύρου τίγκα στη νουτέλα, τζάκι, ζεστούλα, αφράτο πάπλωμα, κόκκινο κρασί και λίγο τηγανιά, λίγο κοτόπουλο ουγκρατέν και λίγα μπιφτεκάκια και γενικά  λίγο από όλα τα καλά. Α! Πήγα και σινεμά.Ήρθε όμως η Δευτέρα και ήρθε και μας σήκωσε.Τι τρέξιμο και άγχος κι αυτό Jah μου.Πρόβα- πρόβα, να πάρεις αντάπτορες , RCA plugs , να μην παίζει ο προτζέκτορας, να μην βγαίνει ο ήχος. Τελικά παίξανε όλα στο τέλος και ησύχασαν αφού με σκάσανε εμένα πρώτα! Να είμαι και στα φώτα, να λείπει και ο ηχολήπτης, να είμαι καρφωμένη στην πρόβα να δω πότε να κατεβάσω τη φέτα για τα φώτα, πότε να τα ανάψω, πότε θα σηκώσει το χέρι η πρωταγωνίστρια, πότε θα τελειώσουν το κομμάτι οι μουσικοί και πότε να ρίξω τα γαμημένα βίντεο να πα...

Η φίλη μου και φωνάρα Λίνα Νούτσου. Στο Σταθμό Music Bar στη Λάρισα... 

Sunday morning