Τετάρτη, Μαΐου 26, 2010

ιδιοφυΐα

Το μεγαλύτερο μου ζόρι ……
Είμαι αρκετά έξυπνη για να γνωρίζω ότι δεν θα γίνω ποτέ ιδιοφυΐα …
Ανάθεμα με,είμαι τόσο ευτυχισμένη με τούτη τη συνηθισμένη μου ζωή
σ.χ

Δευτέρα, Μαΐου 10, 2010

6am

Ain't Got No/I Got Life




Ain't got no home, ain't got no shoes
Ain't got no money, ain't got no class
Ain't got no skirts, ain't got no sweater
Ain't got no perfume, ain't got no beer
Ain't got no man

Ain't got no mother, ain't got no culture
Ain't got no friends, ain't got no schooling
Ain't got no love, ain't got no name
Ain't got no ticket, ain't got no token
Ain't got no God

What about God?
Why am I alive anyway?
Yeah, what about God?
Nobody can take away

I got my hair, I got my head
I got my brains, I got my ears
I got my eyes, I got my nose
I got my mouth, I got my smile
I got my tongue, I got my chin
I got my neck, I got my boobs

I got my heart, I got my soul
I got my back, I got my sex
I got my arms, I got my hands
I got my fingers, Got my legs
I got my feet, I got my toes
I got my liver, Got my blood

I've got life , I've got my freedom
I've got the life

And I'm gonna keep it
I've got the life
And nobody's gonna take it away
I've got the life

Πέμπτη, Μαΐου 06, 2010

Δευτερολεπτοδείκτης


Είναι μεσημέρι είμαι μόνη στο σπίτι και έχει απόλυτη ησυχία,έξω ο ήλιος λάμπει και το μόνο που ακούγεται είναι τα πουλιά που τιτιβίζουν και ο δευτερολεπτοδείκτης από το ρολόι που μετράει αργά και βασανιστικά το χρόνο…

Έχω έναν απίστευτο πονοκέφαλο και ένα μεγάλο καρούμπαλο στην κορυφή του κεφαλιού μου ύστερα από ένα δυνατό χτύπημα στη δουλειά …

Νιώθω ζαλισμένη (!) είμαι ζαλισμένη,τις τελευταίες μέρες κατουράω κάτι σαν αίμα αλλά δεν πονάω καθόλου, στην αρχή νόμιζα ότι είναι από τα παντζάρια μα πάνε μέρες που έχω να φάω και πάλι τα ίδια …

Τώρα που το γράφω το συνειδητοποίησα τόσες μέρες το παραβλέπω και είναι και αυτή η θλίψη στην καρδιά που ότι κι αν κάνω δεν παραβλέπεται είναι κι αυτός ο ήλιος που κρύφτηκε πίσω από τα σύννεφα λες και ντρέπεται να βγει και να φωτίσει όλα όσα γίνονται…

Έχω τόσα όνειρα και τόση δίψα για ζωή, πάντα είχα απίστευτη αγάπη για τη ζωή αλλά ντρέπομαι να χαρώ και να ζήσω, ντρέπομαι να χαμογελάσω μέχρι και να κάνω έρωτα όταν έξω από την πόρτα μου σκοτώνονται άνθρωποι,ντρέπομαι να συνεχίζω να αδιαφόρω αλλά ούτε ξέρω και τι πρέπει να κάνω

Θυμήθηκα χθες μέσα στο αυτοκίνητο που μου είπες ότι πρέπει να διαλέξουμε μεριά , δεν μπορείς να φανταστείς πόσο εξοργίστηκα και πόσο τρόμαξα με τον τρόπο που σκέφτεσαι, κάποτε έλεγα πως δεν με τρομάζει τίποτα, τώρα βρήκα κάτι να φοβάμαι …

Δεν μπορεί να το πιστεύεις αυτό, ήταν απλά ένα κακό όνειρο που είδα χθες και από τέτοια βλέπω πολλά τον τελευταίο καιρό . Μα πόσο χαζή είμαι, όλοι εκεί έξω ακόμα κι εγώ μερικές φορές αναγκαστήκαμε ή θέλαμε να πιάσουμε ένα μετερίζι και να αγωνιστούμε πλάι σε αυτό.

Δεν είμαι με κανέναν , αφήστε με μόνη μου να πεθάνω μέσα στα κόκκινα κάτουρα μου, αφήστε με στη γωνιά μου με τον πονοκέφαλο μου και την απέραντη θλίψη μου .

Ξέρω πια ότι μπορεί να μην βρω ποτέ δουλειά ή να κάνω αυτό που ονειρεύτηκα, ξέρω ότι δεν θα πάρω ποτέ σύνταξη και ίσως να μην προλάβω να γυρίσω όλον τον κόσμο , ξέρω ότι μάλλον δεν θα γεννήσω παιδιά , ούτε θα παντρευτώ ποτέ, τουλάχιστον πρόλαβα να σε αγαπήσω …

Αυτό είναι το σήμερα κι αν μας αφήσουν μπορεί και να το ζήσουμε, δεν ξέρω ποιοι θα είναι οι πιο τυχεροί αυτοί που θα φύγουν ή αυτοί που θα μείνουν για να δουν τη συνέχεια ,αλλά όσα σκατά κι αν είναι το σήμερα και το αύριο που έρχεται όσο πιο κάτω κι αν έχει, για ένα να είσαι σίγουρος ότι η ιστορία θα επαναλαμβάνεται για πάντα …

σ.χ

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...