Εκπαιδευμένοι στο οίδημα

Άδεια,ύπνος,κραιπάλες… Απίστευτη κατανάλωση αλκοόλ,γλυκών,φαγητού… Τούρτες,σαμπάνιες,κεράκια,κερασάκια,στριγκάκια,ξαπλωτές,ατελείωτο αχαλίνωτο σεξ,παραλίες,Αρμενιστής,μαύρισμα,ηλιοθεραπεία,Χαλκιδική,Θεσσαλονίκη,ταξίδι,σπίτι Κωστή, Παπάφη,γενέθλια,αρκούδος,αγάπη,χαμόγελα,πολλά χαμόγελα,ηδονή,παρεάκι,εγώ και το μωρό μουυυυυ! Λίγες ώρες επέμειναν πριν την μεγάλη απόδραση, δεν έχω έμπνευση να γράψω γιατί την τρώω με το κουτάλι σε καθημερινή βάση,ζω την απόλυτα εμπνευσμένη ζωή αν και δεν μπορώ να πω ότι την αντέχω, ζω σε τόσο έντονους ρυθμούς που βλέπω να πάω από υπερκόπωση, αλλά μ’αρέσειιιιιιιι!!!! Always μαζόχα! Κάθε μέρα κοιμάμαι το πολύ 4 ώρες, το πρωί στη δουλειά, χιλιόμετρα πολλά κάθε μέρα πήγαινε έλα παραλία, καφέδες, ποτά, μαλακίες, να δεις το μωρό σου, τους φίλους, τους γονείς, τον αδερφό και όλοι να έχουν παράπονα ότι δεν σε βλέπουν ποτέ… Κι όμως ναι έρχονται,πλησιάζουν,αυτές οι άγιες μέρες της άδειας που δεν θα κάνω τίποτα άλλο, εκτός από ύπνοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο, φαίιιιιιιιιι...

Άφησα την δημοσιογραφία,πολλές φορές σκέφτομαι ότι με άφησε αυτή,το πάλεψα,ίσως όχι με όλη την δύναμη και την πίστη μου σε εκείνη,αλλά το πάλεψα,μου έδωσε μόνο χαστούκια,μερικές φορές σκέφτομαι πως υπερβάλω, δεν μπορείς να αφήσεις κάτι όταν καλά-καλά δεν το έχεις πιάσει,εγώ ίσα που το ακούμπησα απογοητεύτηκα και την έκανα με ελαφρά, τουλάχιστον δεν ζω από αυτό πλέον. Ίσως να φταίνε και οι περιστάσεις,ισχνές αγελάδες,ο καθένας ζει την εποχή του και η δικιά μας είναι κωλό εποχή,αλλά δεν ζορίζομαι γι αυτό,κάποιος λόγος θα υπάρχει,κάτι καλύτερο μπορεί να γεννηθεί μετά. Κάνω λιγότερο δημιουργικά πράγματα,μάλλον για να είμαι σωστή πληρώνομαι για να κάνω λιγότερο δημιουργικά πράγματα,με έσωσε αυτή η ριμαδό πληροφορική στο μπροστινό μέρος του πτυχίου μου, Πληροφορικής&Μ.Μ.Ε ,τι με έσωσε δηλαδή,με έκανε να γίνω αυτό που πάντα έλεγα ότι δεν θα γίνω ποτέ,μερικές φορές τρομάζω,με το πόσους συμβιβασμούς κάνω όσο περνούν οι στιγμές και τα χρόνια.Πρώτος και καλύτερος ; Ξυπνάω πρωί,είχα να το κάνω...

Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή Μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος Πρώτη εκτέλεση: Αρλέτα Όταν χώρισε η Φρίντα το Γιάννη στα μπαράκια που έπιανε ντόκο όποιος κι αν τη ρωτούσε τί κάνει απαντούσε:batida de coco Batida, batida, batida batida de coco εγώ την καρδιά μου δεν τη δανείζω με τόκο κι όταν πίσω την παίρνω στο κακό της το χάλι λέω πάντα χαλάλι και batida de coco Τα σπασίματα δεν τα φοβάμαι έχω μάθει να τα κλείνω με στόκο και τα λόγια της Φρίντας θυμάμαι όταν πίνω batida de coco Batida, batida, batida batida de coco εγώ την καρδιά μου δεν τη δανείζω με τόκο κι όταν πίσω την παίρνω στο κακό της το χάλι λέω πάντα χαλάλι και batida de coco Κι αν με άφησες φέτο batida και μου τά'κανες σάλτσα de coco όπως έλεγε πέρσι κι η Φρίντα τί να γίνει, batida de coco Batida, batida, batida de coco εγώ την καρδιά μου δεν τη δανείζω με τόκο κι όταν πίσω την παίρνω στο κακό της το χάλι λέω πάντα χαλάλι και batida de coco...

ΑΕΛ,μποφόρι,Νέοι Πόροι! ΑΕΛ,ρετρό,Καστρί Λουτρό! ΑΕΛ,vamos,Πλατυά Άμμος! ΑΕΛ,μωρό και Κόκκινο Νερό! ΑΕΛ,Βελίκα και τέρμα αραλίκα! ΑΕΛ,νινί και Ρακοπόταμο γυμνοί! ΑΕΛ,λιγούρα,στο Στόμιο τσιπούρα! ΑΕΛ,μπυρίτσα,τσεχάκια,Σωτηρίτσα! ΑΕΛ σου είπα,Μεσσάγαλα και σκνίπα! ΑΕΛ,μπυροκοιλιά,Βραχάκια,Παλιουριά! ΑΕΛ την πίνω,στην Κουτσουπιά ξεδίνω! ΑΕΛ,γοργόνα και ντου στον Πλαταμώνα! Δημήτρης Χολέβας Μεθυσμένη από έρωτα για την Α.Ε.Λ και για το Γιάννη :P ....

Καλημέρα τι λέξη κι αυτή; Είχα να την πω και να μου την πουν χρόνια ολόκληρα, χρόνια είχα να συναντήσω και original ανθρώπους, αληθινούς ρε παιδάκι μου πως το λένε, χωρίς κουλτουροσυμφορές, ψαγμενιές, σεξουαλικά όργια, συχνές επισκέψεις σε ψυχολόγους , πολλά ή λίγα λεφτά που δεν ξέρουν τι σχέση να αποκτήσουν μαζί τους, πληγωμένοι, ανασφαλείς, έτοιμοι να πληγώσουν και να γαμήσουν και άλλες ζωές επειδή γαμήθηκαν οι δικές τους…. Εγώ σου λέω για τους άλλους, που έχουν πιάσει το νόημα, που είναι ευτυχισμένοι, λιτοί, σπάνιοι, που το μόνο που τους κάνει τόσο διαφορετικούς είναι η σαφήνεια τους … Πάνε αυτά, και πρώτη φορά μετά τα παιδικά μου χρόνια συνάντησα το ίδιο πραγματικό, ντόμπρο και αθώο βλέμμα σε ένα πρασινομάτικο παλικάρι, που δεν τον νοιάζουν και πολλά, εκτός από τη reggae, τις διακοπές στην εξοχή, τον σκύλο του το Bob και να με βλέπει να του χαμογελώ!!! Τόση σοφία μέσα στην απλότητα του, τόση ευτυχία, γιατί να μην τον είχα συναντήσει νωρίτερα και ήταν πάντα τόσο κοντά μου… Δεν υπάρ...

Φτου και πάλι φτου,ρίξε όσες ροχάλες θέλεις,ρίξε που σου λέω…Ναι δεν είναι ώρα για να με ματιάζεις πάλι,αρκετά δεν πέρασα;Το ξέρω δεν φταις εσύ,οι λάθος μου επιλογές και η μαλακία που με δέρνει,δεν μπορεί να είναι δικιά μου ζωή αυτή,μα είναι όλα νορμάλ,δεν γίνεται σου λέω,κι όμως γίνεται!Έτσι γίνεται πάντα στη ζωή μου ή του ύψους ή του βάθους,μέση κατάσταση ποτέ,ή πάτος ή κορυφή.Σίγουρα υπάρχει πολύ πιο πάνω, αλλά τόσο ψηλά δεν είχα φτάσει ποτέ…