Εκπαιδευμένοι στο οίδημα

Με στόχο να διαδηλώσουν κατά των εξαρτησιογόνων ουσιών, οι μαθητές όλων των σχολείων του Νομού Ηλείας θα πραγματοποιήσουν την Δευτέρα 30 Απριλίου μια σειρά εκδηλώσεων στην κεντρική πλατεία Πύργου(Πλατεία Σάκη Καράγιωργα). Οι μαθητές παραχώρησαν συνέντευξη Τύπου στις 26/4 προκειμένου να ενημερώσουν για τις δραστηριότητες, όπως η συναυλία του ροκ συγκροτήματος «Τσοπάνα RAVE», αλλά και να προσκαλέσουν τους συμμαθητές τους και την τοπική κοινωνία να συμμετάσχει στις δραστηριότητες. Δώσ' μου λίγη αγάπη Δώσ' μου ένα δάκρυ Δώσ' μου κάτι για να νιώσω πόνο Δώσ' μου μια αιτία Δώσ' μου μια αμαρτία Δώσε κάτι, γαμώ τη κοινωνία Δώσ' μου δυο κατοστάρικα Δώσ' μου δυο πεντακοσάρικα Δώσ' μου απ' αυτά τα καινούργια τα διακοσάρικα Δώσ' μου δυο κατοστάρικα Δώσ' μου δυο πεντακοσάρικα Δώσε κάτι, δώσε ό,τι έχεις Είσαι του πόνου μου η αιτία Είσαι ένα βάρος στην κοινωνία Είσαι η καμπούρα που 'χω στη πλάτη μου Είσαι του ξεπεσμού μου η αιτία Είσαι του κόσμου η αηδί...

Μετά το σπάσιμο κάθε ρεκορ διαβάσματος από τις 9:30 το πρωί μέχρι τις 3:30 τα μεσάνυχτα , με δυο διαλλείματα για φαγητό και για άλλα πράγματα ας πούμε όπως για επιδόρπιο κατέληξα στο συμπέρασμα ότι : "Δυο μαζί είναι καλύτερα" ! Μ'αρέσει η μοναξιά μ'αρέσει να μην έχω κανέναν πάνω από το κεφάλι μου , μ'αρέσει να γράφω μόνο, όταν είμαι μόνη μου και σε πλήρη ησυχία... Είναι μερικά πράγματα όμως που δεν λέει να τα κάνεις μόνος σου , γιατί αλήθεια το μοίρασμα είναι ανακούφιση , είναι βοήθεια ανεκτίμητη .... Δυο μαζί είναι καλύτερα . Δεν λέω 3 μαζί είναι καλύτερα 4,5,6... κτλ, γιατί ο σοφός λαός μας λέει δυο πράγματα : 1) Όπου λαλούν πολλοί κοκκόροι αργεί να ξημερώσει και ... 2) Πάνω από 3 είναι παρτούζα .... Αν δεν είχα τη δική σου βοήθεια G.gaki δεν ξέρω αν θα μπορούσα να αντέξω τόση πίεση και διάβασμα, αυτό το post και το πιο ωραίο μου χαμόγελο το αφιερώνω σε σένα που ήσουν εδώ ουσιαστικά !!!! Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !

Τ α πολλαπλά μου κυκλάκια μου χαρίζουν ένα πλατύ ημικύκλιο κάτω από τα ρουθούνια μου! Τα κυκλάκια αντιστοιχούν στα μαθήματα που αντιμετώπισα εδώ και 4 χρόνια περίπου στην αρένα της εξεταστικής , έπεσαν τόσα πολλά , άλλα πανεύκολα και άλλα στο παραπέντε πριν το εγκεφαλικό , αλλά σημασία έχει ότι φάγανε κι αυτά το κυκλάκι τους , είναι βέβαια και μερικά που αρνούνται πεισταματικά να περικυκλωθούν , αλλά που θα πάει ... Πλήθαιναν τα κυκλάκια μου ,τα μάζεψα κι αυτά ως άλλα ένσημα του ΙΚΑ ήρθε η ώρα να πάρω σύνταξή από την εξεταστική ! Σε λίγους μήνες θα βγεί η φοιτητική μου σύνταξή που συνεπάγεται και την φυγή μου από την Ολυμπιακή γη , μετά από αυτή τη φυγή το πρώτο που θα κάνω είναι να εγκατασταθώ σε ένα τόπο που θα μπορεί να μου προσφέρει αυτό που έχω εγώ ορίσει στο δικό μου το τσερβέλο σαν ποιότητα ζωής... Πολλά πράγματα εξάλλου τα έκανα κάτω από το ίδιο μοτίβο , πρώτα ανασταίνομαι μετά πεθαίνω ! Έζησα τη φοιτητική μου ζωή σε ένα μέρος που είναι κατάλληλο για ανάπαυση ενός συνταξιούχου...

Η Χλόη χτυπάει στα μπλόκια δυνατά .... http://www.chloe-p.blogspot.com/

Φάγαμε, ήπιαμε, παίξαμε τάβλι μέχρι τελικής πτώσης, διανύσαμε τα χιλιόμετρα που αντιστοιχούσαν στον καθένα μας , ανεβήκαμε στη ζυγαριά πάθαμε την κολούμπρα μας , κατεβήκαμε αφήσαμε το καλάμι στην γωνιά για να μην σπάσει , περάσαμε και τη γεφυρούλα και τσουπ πίσω πάλι στα συνηθισμένα . Τρώμε, πίνουμε , παίζουμε τάβλι μέχρι τελικής ήττας , πάμε από το σπίτι στην καφετέρια και από την καφετέρια στο κλάμπ και μας έρχεται μια αγάπη ξεχασμένη από τα παλιά και το όνομα αυτής εξεταστική . Ήρθε , ήρθε η αγαπήμενη . Ξεθάψαμε με χάρη όπως μας αρμόζει τα σκονισμένα μας βιβλία και τις σημειώσεις , μαζέψαμε ύλες και πήραμε μαζί με το πρόγραμμα της δίαιτας κι αυτό της εξεταστικής. Μετά τα στοιβάξαμε όλα μαζί σε μια άκρη του γραφείου , εδώ και δυο μέρες στέκονται αγέροχα και με περηφάνεια κοιτούν το ταβάνι . Καθισμένη στην καρέκλα τους ρίχνω κλεφτές ματιές, πότε πότε τους κλείνω και το μάτι , έτσι όπως κάνανε την εξεταστική φαντάζει απλά σαν μια γρήγορη ξεπέτα , η πιο κρίσιμή εξεταστική μου είναι μια ...

Όσο υπάρχουν τράπουλες θα βγαίνουνε ρηγάδες , κι όσο υπάρχουν δάσκαλοι θα βγαίνουν μαθητάδες … Από το πρωί ακούω το ίδιο τραγούδι «Sorry seems to be the hardest word». Σήμερα βγήκα τσάρκα και εκεί κάπου στην Παλαιστίνης στο Hobo , άρχισα να απαθανατίζω τους φίλους μου (Αικατερίνη-Αλέξη-Χρύσανθό-Χλόη-Γιάννα), τράβηξα ήδη δυο απολαυστικά βιντεάκια , αλλά δυστυχώς με τη σύνδεση που έχω εδώ στη Λάρισα άστα να παν στο … Θα αναγκαστώ να επισκεφτώ αύριο κάποιο ιντέρνετ καφέ για να τα ανεβάσω ή αλλιώς κανένα δημόσιο μπουρδέλο έτσι όπως λέει τα ιντερνέτ καφέ και ο φίλος μου ο Κώστας … Έφτιαχνα από το πρωί cd για να κάνω πιο ευχάριστο το ταξίδι της Κυριακής με το Γιώργο . Είναι αλήθεια ότι από τότε που τον γνώρισα ξέχασα τι θα πει λεωφορείο και γενικά μέσα μαζικής μεταφοράς… Ο Θεός είναι μεγάλος τελικά , είπα θέλω τις τσάρκες μου με Ι.Χ και τσουπ μου έστειλε ότι ζήτησα !!! Σας καληνυχτώ και σας αφιερώνω το Sorry seems to be the hardest word αφού δεν έχω και που να το αφιερώσω … What have I go...

Σήμερα θα γράψω για τον δικό μου Θωμά , θα γράψω για τον Θωμά που ξέρω και όχι για εκείνον που ίσως να ήθελα αλλά δεν γνώρισα ποτέ. Κάθε χρόνο, τις μεγάλες Παρασκευές κάτι περίεργο συμβαίνει . Συνήθως με θυμούνται άνθρωποι από μακριά , άνθρωποι που με μερικούς από αυτούς ζήσαμε πολλά και με άλλους λίγα , σημασία έχει ότι ζήσαμε στιγμές μαζί και ακόμη μεγαλύτερη ότι αγαπηθήκαμε … Με το Θωμά μας ένωσε η κοινή μας αγάπη για τη reggae , για τον Bob και ότι άλλο συνεπάγεται αυτό . Με το Θωμά έζησα μονάχα στιγμές , μικρές στιγμούλες που είναι τόσο μεγάλες όμως για να χωρέσουν στις λέξεις μου … Ο Θωμάς κινείται πάντα εκεί κάπου στην Αργυρούπολη , του ζητάω δημόσια συγνώμη που χαθήκαμε . Αν και μου είχε υποσχεθεί πολλές φορές ότι θα ερχόταν να με δει δεν ήρθε ποτέ , δεν τον αδικώ όμως , σε μερικές σχέσεις , πάντα κάποιος περιμένει και πάντα κάποιος έρχεται … Βρέθηκα πολλές φορές στην πρωτεύουσα , με έβγαλε ο δρόμος μου άλλες τόσες στην Αργυρούπολη , τον πήρα τηλέφωνα, δεν έκατσε, δεν τον είδα ...

Βραδινά τηλεφωνήματα γεμάτα απορίες κι άλλοτε συμπόνια , άλλοτε συμβουλές… Τα δικά μας πάθη , υπάρχουν και την Μεγάλη Εβδομάδα . Θέλεις μήπως να συγκρίνουμε τα πάθη μας ; Εξαρτάται πως τα εννοεί κανείς , εμένα από τη μια είναι πολλά και από την άλλη ανύπαρκτα … Μιλούσα με κάποιον φίλο και μου έλεγε ότι άρχισα πάλι να γράφω όπως τότε που είχα χωρίσει και ότι η φωνή μου έχει χάσει όλα τα μινόρε της . Μην ανησυχείτε , δεν είναι τίποτα με έχετε μάθει πια , στις μεγάλες λύπες και στις μεγάλες χαρές βυθίζομαι σε μια νωχελική γαλήνη , το ξέρω θα περάσει αν και δεν το θέλω … Δεν είναι αλήθεια, τίποτα από όλα αυτά που συνθηματικά σου ψιθύρισα στο αυτί , αρλούμπες σου έλεγα για να μου αποκαλύψεις το μυστικό σου , μια μεγάλη χαρά ήρθε στη ζωή μου , που δεν μπορώ να την χαρώ έτσι όπως θέλω . Καταπιεσμένη ευτυχία είναι , που δεν μπόρεσα να εκφράσω έτσι όπως ποθούσα , που δεν μπόρεσα να την διοχετεύσω σωστά …Προπονώ το στομάχι μου δεν είναι τίποτα άλλο , έλεγα πως είχα και γερό … Πρέπει να το διατηρ...

Κλείνω τα μάτια κι ακούω μόνο την αναπνοή μου , μόνο αυτό θέλω να ακούω . Κλείνω τα μάτια και βρίσκω το απόλυτο σκοτάδι , μόνο αυτό θέλω να βλέπω . Έντονα συναισθήματα , εκπλήξεις και συναντήσεις μετά από τόσα χρόνια .. Παιχνιδάκια σαν το κρυφτοκυνηγητό με βάζουνε να ξαναπαίξω , μα εγώ μεγάλωσα γι αυτά και δεν αντέχω , ούτε να κρύβομαι , ούτε να τρέχω… Κλείνω τα μάτια κι ακούω γέλια , δεν είναι τα δικά μου .

Δεν ήσουν ποτέ δικός μου και ποτέ δεν ήθελα να ήσουνα .Κάποιοι ανήκουν μόνο στον εαυτό τους , άλλοι στα πάθη τους, στη γυναίκα τους , στην ιδεολογία τους ή στην ιστορία. Εσύ δεν ανήκεις σε κανέναν και δεν σου ανήκει τίποτα ή μάλλον όχι , εσύ ανήκεις ακόμα στη μαμά σου . Όλα έχουν το τίμημα τους.. Οχυρώθηκες . Έμαθες να κάνεις κάτι καλά ή τουλάχιστον έτσι σου είπαν κι εσύ το πίστεψες γιατί αλήθεια έπρεπε να το πιστέψεις . Να σου πω κάτι ; Μια χαρά τα πας , αλλά άρχισε να προετοιμάζεσαι … Αν κάποια μέρα βρεθεί κανείς και σου πει , πως κάποιος άλλος το κάνει καλύτερα , μην απογοητευτείς , γιατί αλήθεια θα’ ναι … Πήγες να οχυρωθείς και τελικά εγκλωβίστηκες .. Έκανες κανά δυο αποτυχημένες προσπάθειες να ξεφύγεις , μέχρι που βολεύτηκες . Σου αρέσει πια που είναι τόσο στενά και ασφυκτικά , τόσο όσο θες για να μην βλέπεις το πόσο τραγικά μόνος είσαι , αλλά αυτό ήθελες αυτό και πήρες . Ξέρεις δεν σε λυπάμαι , χαίρομαι για σένα . Είσαι από τους λίγους συνειδητοποιημένους που ξέρω και από τους ακ...

Σας αγαπάω όλουςςςςςςς

Τι ψέμα να πω που να μην έχω πει ; Ποια παράσταση να προβάρω που να μην έχω παίξει; Ποιο ρούχο να βάλω που να μην έχω φορέσει ; Ανανέωση χρειάζονται όλα . Η ζωή μου , η καρταρόμπα μου , η ρόμπα μου, οι φίλοι μου και οι γνωστοί. Πόσα ποτά να πιω και πόσες φάτσες να ξεχάσω, είμαι και πάλι εδώ που αν κάποτε ήθελα να φύγω, τώρα θέλω να φτάσω , να γυρίσω πάλι και να αρχίσω από την αρχή . Δεν είναι προσποίηση αυτό που συμβαίνει τον τελευταίο καιρό . Λατρεύω τους ανθρώπους , που έχω βαρεθεί , που με έχουν πουλήσει , που με έχουν απογοητεύσει , γιατί αυτούς έχω για να αγαπώ … Μ’αρέσω μέσα στα χιλιοφορεμένα ρούχα μου γιατί με αυτά ντύνομαι τα βράδια … Κι αν κάποιος βαριέται εδώ μέσα ας σηκωθεί και να το φωνάξει και πρώτη θα είμαι εγώ καθώς τα πόδια μου θα με τινάξουν από την καρέκλα . Ίδιες φάτσες, ίδια αστεία , ίδια μέρη, ίδια φαγητά , αλλά πόσο τα αγαπάω όλα αυτά , πόσο θέλω να ξαναγυρίσω κοντά τους … Άλλη μια κερδισμένη παρτίδα μου έμεινε καθώς έκλεινα το τάβλι, να που μου απέμεινε και κά...