Εκπαιδευμένοι στο οίδημα

Δεν βρήκα με τίποτα να ανταλλάξω τα αλμυρά φιλιά σου , κι έτσι βρέθηκα να πικραίνω το στόμα μου με μια γουλιά τούρκικού ή έστω ελληνικού καφέ, και μια τζούρα Marlboro lights! Ναι παλιότερα τα χειμωνιάτικα απογεύματα έπινα πιο συχνά το τούρκικό καφεδάκι μου, κοντά σε όποιο βροχερό παράθυρο με έβγαζε ο κάθε χρόνος , οι εκάστοτε υποχρεώσεις , τα εκάστοτε ταξίδια ! Από τότε που μπήκες εσύ στη ζωή μου , βγήκε αυτός ! Αφού μια από τις τελευταίες επιθυμίες σου, είναι όταν με το καλό πάρεις το δρόμο προς τους ουρανούς , να μην πιούμε ελληνικό(τούρκικό) καφέ στην κηδεία σου , για να θυμόμαστε τον συχωρεμένο , αφού ο συχωρεμένος ποτέ στη ζωή του δεν ήπιε τούρκικό (ελληνικό) καφέ και αντί αυτού να πίνουμε όλοι φραπεδιές στη μνήμη σου! Πολλά τα δικά σου και τα δικά μας ψωμιά μέχρι τότε μωρό μου , έτσι το πήρα απόφαση ότι ούτε στην κηδεία σου θα απολαύσω το ελληνοτουρκικό καφεδάκι μου , οπότε τώρα που είσαι εκεί στην κρύα Σκοτία και δεν με βλέπεις , ρουφάω κάτι κλεφτές γουλίτσες στη ζούλα !! Έχ...

Χαρακτηρίζω την σημερινή μέρα , μουντή, κουτσή, στραβή και ανάποδη ! Συννεφιασμένο απογευματάκι Παρασκευής , και η διάθεση μου, δεν ξέρω πως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, απλώς αδιάφορη! Κάθομαι στην γνωστή γωνιά μου , μιλάω στο τηλέφωνο με την άρρωστή εορτάζουσα Ζωή , ξύνω το κεφάλι μπας και κατεβάσει καμιά ιδέα, παραιτούμε από την προσπάθεια , δεν είναι εποχή έμπνευσης ! Ανοίγω τα βιβλία , προσπαθώ να διαβάσω, καμιά όρεξη , κλείνω καφέ για αργότερα και σινεμά για το βράδυ… Και αφού με ξέρεις το μεγαλύτερο ελάττωμα μου είναι πως δεν ήμουνα ποτέ ιδιότροπη, κουτσή, στραβή και απόλυτη, ίσως αν τα είχα όλα αυτά να είχα καταφέρει να κάνω κάτι ! Ετοιμάζω τα πράγματα για την Κυριακή , φεύγω , τα συναισθήματα μου κι αυτά απροσδιόριστα, χαρμολύπης ίσως ! Εκείνο που θα ήθελα τώρα δεν είναι ούτε μια σοκολατίνα, ούτε ένα γαλακτομπούρεκο , εκείνο που θα ήθελα τώρα ήταν να γελάσω δυνατά , να ζήσω κάτι που θα με έκανα να πέσω κάτω από τα γέλια , αυτό μου έλειψε! Ναι καλύτερα θα ήτανε να γελούσαμε ...

Βιώνω την λεγόμενη κατάθλιψη των γιορτών … Δεν έμειναν άλλα αυγά να σπάσω , δεν έμεινε άλλος χώρος στο στομάχι για να το γεμίσω , με αρνιά, κοκορέτσια, κεμπάπ( κι όταν λέω κεμπάπ εννοώ το ωραίο το δικό μας το βορειοελλαδίτικο, όχι αυτό το άθλιο κεμπάπ που είναι σαν μπιφτέκι που τρώνε στην Αθήνα και κάτω από το αυλάκι). Ίσως είναι και αυτή η δεύτερη αναβολή ενός ταξιδιού που περίμενα με λαχτάρα . «Persona non grata» η Κοντολίζα , «persona non grata» κι εγώ! Βρίσκομαι σε μια περίοδο γενικής αποτοξίνωσης από πάρα πολλά πράγματα που λέγονται, και από άλλα τόσα που δεν λέγονται! Είναι ο φόβος μπροστά στο επικείμενο χάσιμο της αραλίκας . Είναι οι στίχοι από τους Magic de spell που λένε «τέρμα το διάλειμμα τα κεφάλια μέσα». Είναι τα «ιδιαζόντως ειδεχθείς» μελλούμενα στην τράπουλα της Ελίνας. Είναι η απόρριψη, και αναβολή σχεδίων . Είναι η έλλειψη μιας συγκεκριμένης ταξιδιάρας αγκαλιάς. Είναι η εύθραυστη υγεία κοντινών μου ανθρώπων . Είναι η συνεχόμενη έλλειψη πίστης που έχω στις δυνάμ...

Ξημερώματα Μ.Παρασκεύης χτυπάει το κινητό μέσα στα μαύρα σκοτάδια , το σηκώνω και ακούω βαβούρα, στο βάθος διακρίνω μια φωνή να τραγουδάει: No, woman, no cry; No, woman, no cry; No, woman, no cry; No, woman, no cry. 'Cause - 'cause - 'cause I remember when a we used to sit In a government yard in Trenchtown, Oba - obaserving the 'ypocrites - yeah! - Mingle with the good people we meet, yeah! Good friends we have, oh, good friends we have lost Along the way, yeah! In this great future, you can't forget your past; So dry your tears, I seh. Yeah! No, woman, no cry; No, woman, no cry. Eh, yeah! A little darlin', don't shed no tears: No, woman, no cry. Eh! Said - said - said I remember when we used to sit In the government yard in Trenchtown, yeah! And then Georgie would make the fire lights, I seh, logwood burnin' through the nights, yeah! Then we would cook cornmeal porridge, say, Of which I'll share with you, yeah! My feet is my only carriage And so I...

>> >> Apla korufaio!!!!!!! >> > >> >> > > >> Η ακόλουθη είναι μια πραγματική ερώτηση που δόθηκε πριν >> >> > > >> χρόνια > στο >> >> > > >> Μετσόβειο Πολυτεχνείο στο τμήμα χημικών μηχανικών. Η >> >> > > >> απάντηση > ήταν >> >> > > >> τόσο εμβριθής ώστε ο καθηγητής την τοιχοκόλλησε στον πίνακα >> >> > > >> ανακοινώσεων και έκτοτε έχει γίνει θρύλος >> >> > > >> >> >> > > >> >> >> > > >> Ερώτηση: >> >> > > >> >> >> > > >> >> >> > > >> Η κόλαση είναι εξώθερμος (αποδίδει θερμότητα) >> >> > > >> >> >> > > >> ή ενδόθερμος; (απορροφά θερμότητα); >> >> > > >> >> >> > > >> >> >> ...

Ξημερώματα Μ.Τρίτης και για να χωνέψω , πίνω σόδα με λεμόνι και διαβάζω Σοπεναουερ « Ο Άνθρωπος – Η κοινωνία» « Είμαι ελεύθερος αν μπορώ να κάνω ό,τι θέλω» «ό,τι θέλω» « Μπορείς επίσης να θέλεις ό,τι θέλεις» « Μπορείς επίσης να θέλεις , ότι θέλεις να θέλεις» «Μπορείς να θέλεις ; » Τώρα πια, με μια πιο σκούρα απόχρωση στα μαλλιά μου , μπορώ να συμβαδίζω περισσότερο με το ύφος του μαγαζιού «The fool» και να φλυαρώ χωρίς φόβο και πάθος γύρω από το γεμάτο φίλους τραπέζι, ρουφώντας τη σοκολάτα από το μεγάλο καλαμάκι ! Αν και πάντα λάτρευα αυτό το πορτοκαλί, μπορείς να το πεις και ξανθό χρώμα που είχα στα μαλλιά μου , με έκανε να αισθάνομαι πιο ανάλαφρη, οι περισσότεροι γύρω μου επέμεναν να σοβαρευτώ , ξεκινώντας με το μαλλί ! Σήμερα σοβαρεύτηκα , αλλά βαθιά μέσα μου ξέρω ότι πάλι με χρόνια με καιρούς ,πάλι πορτοκαλί θα είναι ! Ίσως κατά βάθος να μη θέλω να σοβαρευτώ ! Αυτές τις μέρες εδώ, τρυπώνω και κοιμάμαι τα βράδια στο δωμάτιο του αδερφού μου , ίσως είναι το μόνο μικρό μέρος σε...

Τιμημένο Λαρισαϊκό τσιπουράδικο , τιμημένη θεσσαλική γη , τιμημένη ΑΕΛΑΡΑ! Βρίσκομαι πίσω στη μάνα γη και ήδη νιώθω άλλος άνθρωπος ! Αυτή η πόλη είναι ότι πιο XXL έχω γνωρίσει και μου αρέσει ! Σήμερα Κυριακή των Βαΐων, «Κυριακή των Βαΐων ανοιξιάτικο βράδυ , σου στέλνω για τη γιορτή σου, καρτ-ποστάλ απ’τον Άδη» για εμάς, για τους καθολικούς Κυριακή του Πάσχα! Από το πρωί σέρνομαι από το ένα τσιπουράδικο στο άλλο , και τα άτιμα έχουν κάτι μεζέδες σκέτους πειρασμούς , από εκεί στο καπάκι να λιάζομαι στην post square για ατελείωτο φραπέ και το βράδυ έχει Αλκαζάρ , ηδονίζομαι ! Μπορεί να έφυγα αλλά ο νους μου είναι πάντα κοντά στην Ολυμπιακή γη από ότι βλέπω στις ειδήσεις δεν λέει να σταματήσει να κουνάει κάτω , ποιος ξέρει χθες ήταν ο Γιωργάκης στον Πύργο και μπορεί να σταματήσουν τώρα οι σεισμοί ! Πάντως Γιωργάκη να έρχεσαι πιο συχνά στον Πύργο , τόσο κόσμο στην Πλατεία Δικαστηρίων , πρώτη φορά έβλεπα , όλο τον Πύργο να μάζευες δεν θα ήταν τόσοι!Αλήθεια από πού τους φέρατε ό...

Άρτι αφιχθείσα από την πρωτεύουσα γράφω στα γρήγορα αυτό εδώ το post , μπαίνω για μπάνιο και γρήγορα στα expert , χμ… λάθος και γρήγορα στον σταθμό, γιατί έχουμε και μια εκπομπή να κάνουμε, Rock αποπλάνηση σου’ρχομαι ! Ξέρω σας έλειψα(χεχε)λέμε τώρα , αλλά όπως είπα και πιο πάνω η απουσία μου από το blog οφείλεται στην τετραήμερη παραμονή μου στην Αθήνα ! Φτάνουν τα εισαγωγικά , στη συνέχεια παραθέτω ένα μικρό κειμενάκι το όποιο το έγραψα πάνω στο λεωφορείο στην επιστροφή μου στην ολυμπιακή γη ! Κάθομαι στη θέση 32, λεωφορείου που αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι λέξεις , διασχίζει τον ισθμό της Κορίνθου . Τις γράφω στις πρώτες λευκές σελίδες βιβλίου που έχει ως τίτλο «οι συνταγές της Τασίας» και με στυλό που γράφει πάνω του ΕΔΡΑ ΣΕΜΦΕ www.edra.ntua.gr . Φοράω μαύρα γυαλιά κι έχοντας αφήσει αρκετά πίσω μου την Αθήνα , περιπλανιέμαι στον χρόνο . Σε αυτό βοηθάει και το τραγούδι του Γιώργου Δημητριάδη το «Όλα αλλάζουν» που ακούω από το iPod . Κανένα ταξίδι δεν είναι...

Βγάζεις τα ακουστικά , κλείνεις τα μικρόφωνα , αποθηκεύεις την εκπομπή στο cool edit, ανάβεις ένα τσιγάρο,πατάς τον αυτόματο , μαζεύεις τα μπογαλάκια σου, λες και καμιά μ_ λ_κ_α , με τον τύπο που κάνει κάτω το μοντάζ , παραπονιέσαι στον ηχολήπτη που ακόμα δεν έχει καθαρίσει την κονσόλα του cd player και πάλι ξύσιμο σήμερα και παίρνεις το δρόμο του γυρισμού για το ακατάστατο δυάρι που λέγαμε ! Ελπίζεις πως σήμερα , δεν θα κάνει σεισμό όπως χθες που σου κόπηκε η χολή , εντάξει είπαμε εδώ κάτω το συνηθίσαμε πια , αλλά ο χθεσινός , μας κούνησε αρκετά πάλι ! Στο δρόμο κλασικά με τη Ζωή να μου παραπονιέται που διάβασα στον αέρα μήνυμα που μας είχανε στείλει και αφιερωνότανε στους ανεξάρτητους , εγώ έχω περίοδο, αυτή έκανε σαν υστερική , βλέπεις δύσκολη η θέση της να είναι και χωμένη ως το κόκαλο στην ΠΚΣ και να είναι αμερόληπτη στο ράδιο , αλλά ας έχει, κατάλαβε μετά ότι έκανε χοντρό λάθος που μου έβαλε τις φωνές ζήτησε συγνώμη και ησύχασε! Της είχα πει από την αρχή ότι το θέμα ...

Δεν ξέρω τι να γράψω . Είναι πραγματικά τρομακτικό με τι ταχύτητα γεμίζει το τασάκι από τα goody’s δίπλα μου, απομεινάρι κι αυτό, δώρο από κάποιους συμφοιτητές μου στο πρώτο έτος που το είχαν καβατσώσει, τώρα πια δεν ξέρω καν αν ζούνε ή αν πέθαναν! Από το πρωί το καθαρίζω, κι αυτό επιμένει να γεμίζει ξανά και ξανά . Στο κρεβάτι αφημένη μια καρτέλα depon από το πρωί να υποδηλώνει τους πόνους περιόδου που σαν να υποχώρησαν τώρα που βράδιασε… Σήμερα δεν το κούνησα ρούπι από το σπίτι ή μάλλον βγήκα λίγο το μεσημέρι προς αναζήτηση κυριακάτικων εφημερίδων , όμορφη ανοιξιάτικη μέρα , που επιβάλει καφέ και τάβλι , μα όλοι ήταν φευγάτοι , αλλά ας είναι μπορεί κάποιοι να είχανε μείνει , αλλά δεν πήρα κανέναν τηλέφωνο γιατί σήμερα από το πρωί ήμουν φευγάτη εγώ, στον κόσμο μου, στην μουντάδα μου . Μου έκανε καλό ο εγκλεισμός , από αύριο σκέφτηκα πως θα γκρινιάζω πάλι που δεν θα έχω χρόνο να δω το σπίτι μου , και τι να δω; Ένα μονίμως ακατάστατο δυάρι , με αφημένα αποτσίγαρα στα τασάκια , άπλυτα στ...

Κ υρίες και κ ύριοι , αρχίζει το show χειροκροτήστε όλοι με ενθουσιασμό! Καλό μας μήνα , με το καλό μας μπήκε με το καλό και να μας βγει αγαπητοί, πρωταπριλιά σήμερα και δεν έχω κανένα ψέμα πρόχειρο για να σας πλασάρω , αλλά δεν αγχώνομαι αλήθεια είναι , η πρωταπριλιά θα περάσει τα ψέματα θα συνεχιστούν …Ποιος θα τα εμποδίσει ; Ο Απρίλης αν και ψεύτης μπήκε κάπως βαριά για την αφεντιά μου και δεν εννοώ μουντά, ανιαρά ,αγχωμένα , χωρίς στον ήλιο μοίρα και τα σχετικά , απλά με ένα ολόκληρο ταψί να μου βαραίνει το στομάχι ! Κι έτσι να βρίσκομαι ανάσκελα και να ζητάω σόδες , με την κοιλία μου φουσκωμένη σαν σε προχωρημένη εγκυμοσύνη! Δεν παραπονιέμαι που σήμερα κυλιόμουνα στο κρεβάτι μου κοιτάζοντας το ταβάνι ούτε που έφαγα εκείνο το ταψί ραβανί στην κατσιά που λέγαμε, έπρεπε κάπως να ισορροπήσω το ξέφρενό κλείσιμο του Μαρτίου ! Ας είναι καλά ο Ηλίας που είναι τσαχπίνης και δραστήριος και μαζί με την γκόμενα του τρέχει και μένα κι έτσι κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά , κι ανάβει το κ...