Οι γατουνέλες μου :)

Ολόκληρο ζωή

Σκέφτομαι πότε θα ανηφορίσουμε στη Ραψάνη για να κόψω τα τριαντάφυλλα που αρχίζουν και προσκυνούν τα χόρτα και να χαζεύω δίπλα τα νέα μπουμπούκια και να τα βάζω στο βάζο και να μοσχοβολάει όλο το σπίτι. Όσα τριαντάφυλλα μου χάρισαν μέχρι τώρα ποτέ δεν μύριζαν τριαντάφυλλο... Να δω τον ουρανό και να είναι τόσο κοντά μου που λες κι αν σηκωθώ στις μύτες θα τον πιάσω και το φως από το φεγγάρι να είναι πιο δυνατό και να αφήνομαι στην ηρεμία της φύσης και στον ήχο των τρεχάμενων νερών και να πίνω ένα νερό που δεν ήπια ποτέ στην πόλη και να αναπνέω έναν αέρα που δεν έχει εδώ και να ψήνουμε στο τζάκι και να βγάζουμε έξω μετά την σχάρα και να ανοίγεις την πόρτα για να φέρεις κι άλλα ξύλα και να βλέπεις ένα μικρό γατάκι να την γλύφει και να μην φωνάζεις τσιτ αλλά να την φωνάζεις να μπει μέσα κι αυτή να σε κοιτάει με τα γατίσια μάτια της και να μην φεύγει αλλά ούτε να έρχεται και να χρειαστούν πολλά σαββατοκύριακα μέχρι να την κάνεις να σε αγαπήσει και να σε εμπιστευτεί και να έρχεται πια μέσα και να κάθεται στα γόνατα σου δίπλα από το τζάκι και να γουργουρίζει και να μπήγει απαλά τα νύχια της στο παντελόνι σου. Θέλω να πάμε να δούμε τα κατσαρά μαρούλια μας να μεγαλώνουν και τα άλλα τα ίσια ακόμα και να σπάζουμε καρύδια και να ψήνουμε κάστανα στο τζάκι κι ας μην μάθαμε ακόμη να τα ψήνουμε καλά και να μην θέλω με τίποτα να έρθει η ώρα που θα γυρίσουμε πίσω , γιατί μ'αρέσει αυτό το χοντρό κρύο χωρίς υγρασία που σε κάνει και κοιμάσαι βαθιά και ήρεμα κάτω από τις χοντρές κουβέρτες και ο ελληνικός το πρωί που μόνο εδώ μπορείς να τον απολαύσεις όπως πρέπει, να φαίνεται κι αυτός ακόμη πιο γευστικός και το διάβασμα εδώ είναι πιο ευχάριστο και ο χρόνος να κυλάει αλλιώς και να είναι σαν εδώ να ζεις ολόκληρος , χωρίς κάτι να λείπει και σαν γυρίζω πίσω στην τσιμεντένια πόλη με τις πιλοτές και τα διαμερίσματα, σαν να μην έχει χρώμα τίποτα, σαν να μην υπάρχουν μυρωδιές και ουρανός να μην φαίνεται μέσα από τέντες , κεραίες και πολυκατοικίες και οι κάδοι να είναι γεμάτοι και οι άνθρωποι πια να τρώνε από εκεί και να μαλώνουν με τις γάτες της πόλης για το ποιος θα αρπάξει το καλύτερο μεζεδάκι κι εγώ να στριφογυρνάω τα βράδια στο σπίτι και να μην μπορώ να κοιμηθώ κι εδώ ο πρωινός καφές να μην έχει γεύση παρά μονάχα τουλάχιστον τρία ευρώ  και αντί για βιβλία και γνώση να μένω αποχαυνωμένη μπροστά από οθόνες και το νερό της βροχής να μην κάνει το χώμα να μυρίζει αλλά να ρουφιέται από τους υπονόμους και η υγρασία να μην είναι μικρές διαμαντένιες σταγονίτσες στα φύλλα αλλά θολούρα στα παρπρίζ. Αύριο θα είναι Σάββατο και το σάββατο θα το ζήσουμε τουλάχιστον ολόκληρο ζωή ....

σ.χ 

Επισκέψεις στο σπίτι του " Ε.Χ. Γονατά."

έχουμε δρόμο ακόμα μέχρι να κάνουμε τέχνη...(αν κάνουμε ποτέ)

Καλημέρα :)

Καφές με τη Λίνα ...

 

Αριστερά κάτω φαίνεται λίγο κεφάλι Λίνας !

Πουλί Άγιος Ποδηλάτης 

ΣΚ ήταν και πέρασε

• Διάβασμα, έρευνα, εργασία και τελικά γράψιμο εργασίας - τεμπελιά 1-0  (Γιούπι τελικά είναι τρομερά αγχολυτικό όλο αυτό. Ξεφεύγει ο εγκέφαλος από τα τετριμένα και τα καθημερινά .)
• Μοντάζ-μοντάζ-μοντάζ... αυτό άνετα το λες και κάτι σαν ταινία μικρού μήκους που έκανα με τα πλάνα της Τρίτης... δεν το περίμενα αυτό από εμένα αλλά ναι για τα δεδομένα μου έκανα καλή δουλειά λέω... (ώρες πάνω  από το final cut όχι αστεία...)
• Τι ωραία το σάββατο το βράδυ; Είναι αυτό που λες, νιώθω να χάνω το μυαλό μου, μου φεύγει μέσα από τα χέρια ενώ πιάνω με αυτά το κεφάλι μου.Εκεί δεν μας είπανε πως είναι το μυαλό; 
• Σήμερα πάλι με Γιώργο στο γιαννουλόσπιτο , έβαλα και το Magic Bullet Suite 10 και βρήκα την υγειά μου. 
• Τελικά πολλοί γράφουν άλλοι σπουδαγμένοι και σε ιδιωτικά μεγαλωμένοι και σε πανεπιστήμια άλλοι στο περιθώριο στα ναρκωτικά την πρέζα και το αλκόολ, άλλοι σεξομανείς και άλλοι ανέραστοι , άλλοι αγράμματοι και της πιάτσας, άλλοι ταξιδεμένοι και άλλοι που δεν βγήκαν ποτέ από το καβούκι τους. Τελικά τι σημασία έχει; Μερικοί από όλους αυτούς γράφαν, γράφουν και θα γράφουν υπέροχα.
• Καλέ ο αδερφός μου πάει φαντάρος!!! Τώρα εγώ πρέπει να πλέξω κάλτσες δηλαδή;
• Έχω μπροστά μου το "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο " τον δεύτερο τόμο του Προύστ. Το ανοίγω ε ή να ξεκινήσω με Τζόυς(όχι Ευείδη καλέ) και Δουβλινέζοι;
• Βάζω τις τελευταίες πινελιές στην βιβλιογραφία δεν το πιστεύω!
• Ευτυχώς που υπάρχει και το αερόθερμο. 
• 9 του μήνα κυκλοφορεί και το επόμενο Imagine
• Τρίτη και 13 του μήνα το blog μου γίνεται 7 χρονών!
• Αααα και το πιο σημαντικό, το σκ που μας πέρασε πάλεψα με τα χαρτιά μου και τα κατάφερα. Έκανα γενική καθαριότητα και πέταξα χαρτιά και χαρτιά!!
• Μετά από πολύ καιρό στον λογαριασμό μου στην τράπεζα μπήκαν λεφτά! Έλα ρε δεν το πιστεύω αλήθεια και είχα συνηθίσει μόνο στην ανάληψη τώρα τελευταία!
• Από αύριο απεργίες άντε και καλή μας εβδομάδα ....

Νοσφεράτου

Μαρτύρια της σάρκας ...promo video

Σας αρέσουν οι σαδιστικές, διεστραμμένες ιστορίες;
Τίτλος: Μαρτύρια της σάρκας

Συγγραφέας: Monica J. Ο' Rourke

Σειρά: Σκοτεινοί Τόποι

Μετάφραση: Πλεξίδας Ιωάννης

Ημερομηνία κυκλοφορίας: 15 Νοεμβρίου

Νόμιζε ότι ήξερε τι θα πει φόβος... αλλά έκανε λάθος. Ο τρόμος ήταν τώρα ψηλαφητός... Η ακαταμάχητη αίσθηση ότι ο θάνατος ήταν επαπειλούμενος, είχε κλέψει τις τελευταίες ρανίδες της λογικής της.

"Ασυμβίβαστα ζοφερό και ενοχλητικά ερωτικό, το "Μαρτύρια της σάρκας" είναι ό,τι πιο σκληρό στη λογοτεχνία τρόμου" Cemetery Dance Magazine

υ.σ Το καλό είναι ότι άρεσε στην ίδια τη Μόνικα, οπότε από εκεί και πέρα, πάμε για τα καλύτερα και για τα άλλα που έρχονται ... ετοιμαστείτε .....

www.logeion.gr 

Logeion- Facebook

Γυρίσματα Ρωμιός και Τζουλιέττα

Σήμερα ήταν μια ανεπανάληπτη μέρα. Δεν μπορώ καν να την περιγράψω με λόγια.Καταλαβαίνετε δηλαδή τι σημαίνει αυτό για μένα!Υπέροχη, κουραστική, με κρύο, καφέδες, τσιγάρα, γέλια και γύρισμα δίπλα στο ποτάμι.Είναι τόσο απίστευτα όμορφα τα πλάνα που μας τράβηξε ο Λευτέρης. Που πως να το πω; Κωλολένε  άσχημα. Έτσι μου ερχότανε να τα πάρω και να τα ανεβάσω όλα να τα δείτε και χωρίς μοντάζ, είναι απίστευτα σας λέω, αλλά τι να κάνουμε δεν με αφήνει η παραγωγή! Μα  εδώ που τα λέμε δεν γίνεται έτσι κι αλλιώς. Να σας δώσω στεγνά το φινάλε της παράστασης; Εμμμ δυσκολάκι!

Ευχαριστώ μέσα από την καρδία μου, την Έλενα που με πρότεινε και με γνώρισε με τόσους υπέροχους ανθρώπους, τον Άκυ και όχι Άκη που μας ανέχεται και μας σκηνοθέτησε, τον Δημήτρη Φ. για το ταλέντο του και τον Δημήτρη Λ, τον μεγάλο μου έρωτα στο εν λόγω βίντεο- φιναλέ για πολλούς και διάφορους λόγους, ξέρει αυτός , καθώς και τη Ρένα και την Μαρία που ήταν εκεί και η παρουσία τους μας έκανε όλους να χαμογελάμε.

Τέλος θέλω να ευχαριστώ και τον Γιάννη Π. που με εμπιστεύτηκε για τη δουλειά του(άσχετη με την παράσταση αλλά που με βρήκε μέσα από αυτή) γιατί πέρα από πολύ καλός άνθρωπος είναι και πολύ εντάξει και ντόμπρος που λέμε και δεν θυμάμαι από πότε έχω να συναντήσω τέτοια άτομα ειδικά στις δουλειές μου.

υ.σ 1 Η Μαρία Γ, λέει ότι γράφω απίστευτα στην κάμερα! Βρε λες να το γυρίσω και στην ηθοποιία;(αστειεύομαι)
υ.σ 2 Πάντως την ερωτευμένη μια χαρά δεν την έπαιξα Δημήτρη Λ;
υ.σ 3 Δείτε και τα πράσινα παπούτσια μου, το χέρι μου καθώς και το βυσσινί βιβλίο του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας να πρωταγωνιστούν στο παραπάνω βιντεάκι που έφτιαξα με τα χεράκια μου. Δυστυχώς όμως δεν μπορώ να δείξω ακόμη τίποτα περισσότερο.
υ.σ 4 Και μην ξεχνάτε, η πρεμιέρα της παράστασης είναι 8 Δεκεμβρίου στο Stage στη Λάρισα.
υ.σ 5  Δείτε το βιντεάκι σε HD
υ.σ 6 Ευχαριστώ τον μπαμπά μου για το Mac!

Flies Die

Γάτες της πιλοτής 2

Νιαουριστές ψυχούλες μου...

Δείτε δεξιά στη φωτογραφία , υπάρχει ακόμη μια μουσούδα!

Επιτέλους γίναμε φίλοι με τον γκρι παιχνιδιάρη γάτο της Θεοτοκοπούλου και προχθές μου γνώρισε και τους φίλους του... Κοντεύω να τρελαθώ κάτω από το σπίτι μου υπάρχουν τέσσερα πανέμορφα γατιά, εδώ στις φωτογραφίες θα δείτε τα τρία από τα τέσσερα που έχω εντοπίσει εγώ! Κάθε μεσημέρι τους πηγαίνω φαγητό, παίζουμε και τα χαιδεύω. Τα βρίσκω  να τριγυρνάνε είτε στη δικιά μας πιλοτή ή στην πιλοτή της διπλανής πολυκατοικίας . Είμαι πεπεισμένη πια ότι κάποιος φροντίζει αυτές τις γάτες εκτός από εμένα που τις ανακάλυψα πρόσφατα.

Νιαουρίνα οι άλλοι δυο είναι γάτοι