Επισκέψεις στο σπίτι του " Ε.Χ. Γονατά."
έχουμε δρόμο ακόμα μέχρι να κάνουμε τέχνη...(αν κάνουμε ποτέ)
Εκεινη
Τρένο φεύγει — μια αγκαλιά κρατάει ολόκληρη εποχή. Αγαπήθηκαν αληθινά, χωρίς φόβο, χωρίς εγγυήσεις. Εκείνος έφυγε — άλλος κόσμος, άλλος εαυτός, αλήθεια. Εκείνη έμεινε, κρατώντας τη ζωή της σαν τετράδιο. Δυο παιδιά κοιμούνται, κι εκείνη γράφει μόνη να μην ξεχαστεί. Εκείνη δεν ακολουθεί. Στο μόνο που αυτός τα κατάφερε πιο πολύ — ήταν στα χρήματα. Καθαρή ψυχή, μα στις ρωγμές της λάμπει λίγη φωτιά. Εκείνη γελά — όσοι πέρασαν καλά δεν έμαθαν τίποτα.
Σχόλια
Πιστεύεις πως δεν υπάρχουν μαύρες σελίδες και κακώς κείμενα σε κύκλους κοινωνικών διεκδικήσεων?
Ότι δεν θα μπορούσε να υπάρχει μία κρυμμένη συμμετρία που ονομάζεται επιστήμη? Από βιβλία υποκριτικής. Τι?