Make Your Voice Heard

The Prism

wind of change

με τη μπουκιά στο στόμα ή αλλιώς το μαλλί της τρελής 

Mon Amour mon ami

Η Ελλάδα που μεγάλωσα

Δεν ξέρω αν πάντα ήταν έτσι οι Έλληνες, εγώ θα σας μιλήσω για τους Έλληνες που έζησα εγώ. Από το σχολείο ακόμα τα μικρά παιδάκια κουβαλούσαν μέσα στην τάξη το σπίτι τους, την κοινωνία που μεγάλωναν. Χτυπούσαν, κορόιδευαν, κατέστρεφαν πράγματα, αντιμιλούσαν. Κοιτούσε το ένα παιδάκι το άλλο για να δει ποιο φοράει καλύτερα ρούχα. Κρίνανε τους ανθρώπους γύρω τους σύμφωνα με το τι μάρκα τσάντας είχανε. Οι γονείς τους, τους έμαθαν ότι έχουν μόνο δικαιώματα και καμία υποχρέωση. Aν η δασκάλα έλεγε στο γονιό ότι το παιδί του ήταν ατίθασο ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο, αυτοί λέγανε ότι εκείνη απλά δεν ξέρει να κάνει καλά τη δουλειά της και ότι το παιδί τους ήταν μια χαρά.

Μετά γέμισαν τα ιδιωτικά και τα κολέγια. H μεγαλομανία δεν είχε όρια, θα παίρνανε δάνεια, θα κάνανε τα πάντα αρκεί το ντουβάρι τους να περνούσε τις τάξεις. Ακόμα και στο δημοτικό τα παιδιά ήταν φανατισμένα, εκτός από το Παναθηναικός -Ολυμπιακός υπήρχε και το ΠΑΣΟΚ-ΝΔ  αυτά ήταν τα ιδανικά μας, άντε και το Μπράβο Ρούλα. Ακόμα θυμάμαι τότε που ήμουνα δευτέρα δημοτικού και την επόμενη των εκλογών τα παιδιά  ΠΑΣΟΚ ανέβαιναν πάνω στα θρανία και  πανηγύριζαν ενώ τα παιδιά ΝΔ καθόντουσαν με κατήφεια στα θρανία τους. Τρομερό... Παντού υπήρχε η αίσθηση ότι για να είσαι έξυπνος και μάγκας, έπρεπε να είχες έναν μπάρμπα βουλευτή, να είχες βάλει όλο σου το σόι στο δημόσιο ενώ είχανε βγάλει το δημοτικό μόνο, να τα άρπαζες από παντού και να μην σεβόσουν κανέναν και τίποτα.Μαγκιά, κλανιά και ο βουλευτής να'ναι καλά.

Στο γυμνάσιο γινόντουσαν καταλήψεις, καίγανε τα σχολεία, τους υπολογιστές, τα θρανία, τα πάντα για ένα σπαστό καλαμάκι αν και το πρόβλημα ήταν άλλου. Στο αστικό, κανένα τσογλάνι δεν θα παραχωρούσε τη θέση του, σε ηλικιωμένο, εγκυμονούσα ή ανήμπορο κι αν κανένας γεράκος τολμούσε να του κάνει και παρατήρηση κινδύνευε από το να ακούσει ένα απλό μπινελίκι μέχρι και να φάει μπουκέτο. (όσο για εισιτήριο...)

Στη μόδα ήταν τα δάνεια, το χρηματιστήριο, οι γκόμενες και τα μπουζούκια. Σε μια νύχτα γίνανε όλοι πλούσιοι, βγάλανε εύκολα λεφτά και δύσκολα γούστα. Ο μπαμπάς σου έπρεπε να έχει τουλάχιστον δυο γκομενίτσες αλλιώς ήταν μπας κλας. Τα διαζύγια πηγαίνανε αβέρτα και προσπαθούσανε να βρουν ισορροπία με παιδοψυχολόγους. Δίνανε φακελάκια στα νοσοκομεία που και καλά ήταν δημόσια και οι ίδιοι γιατροί που τα παίρνανε,παίρνανε άλλα τόσα "δωράκια" από τους ιατρικούς επισκέπτες για να πλασάρουν τα φάρμακα τους.

Πήγαινες σε έναν οδοντίατρο να σου φτιάξει μια κουφάλα και αν είχες "καλό" ταμείο εκείνος έγραφε ότι σου είχε φτιάξει όλα τα δόντια. Μέσα σε αυτή την κοινωνία μεγάλωσα, άπειρες φορές αντίκρισα γύρω μου μίσος, ζήλια και φθόνο, όπως είχε πει και ο Χριστόδουλος, δεν μας ένοιαζε αν θα είχαμε δικιά μας κατσίκα αρκεί να ψοφούσε του γείτονα, οποιοσδήποτε πετύχαινε κάτι με την αξία του, απαξιωνότανε ή απλά τον λέγανε μαλάκα και χαζό που τα κατάφερε μόνος του και δεν έφαγε κι αυτός από το δημόσιο. Στην Ελλάδα που μεγάλωσα εγώ αν ήσουνα από χοντρό παιδάκι, καλός μαθητής, παιδί μεταναστών ή ανάπηρος, σε κάνανε οι γύρω σου να νιώθεις τόσο άσχημα, που το καλύτερο που είχες να κάνεις θα ήτανε να κλειστείς στο μπουντρούμι που σου είχανε φτιάξει.

Θράσος, τσαμπουκάδες, ψευτομαγκιά. Ακόμα και στη δήθεν τέχνη, αν δεν έπαιρνες τίποτα επιχορηγήσεις δεν γινότανε τίποτα. Στο ποδόσφαιρο και εκεί αξιοκρατία όπως και παντού άλλωστε στην Ελλάδα. Στο Λύκειο τα ίδια, φροντιστήρια, λεφτά, λεφτά, λεφτά, πεταμένα λεφτά, ιδιαίτερα, ανύπαρκτο σχολείο. Το πιο τραγικό ήταν ότι στην πολυκατοικία μας, ο ίδιος μαθηματικός που είχανε τα παιδιά στο σχολείο ερχότανε και τους έκανε ιδιαίτερα στο σπίτι!

Όσο μετά, για τις σπουδές, τα κόμματα μέσα στα πανεπιστήμια, την οργάνωση και την μόρφωση,τι να πω; Αν κατάφερνες να περάσεις κάπου, ο μπαμπάς σου θα σου έκανε σούπερ αυτοκινητάκι δώρο, αν πάλι δεν κατάφερνες και τα είχε θα σε έκανε με το ζόρι αυτό που ήθελε στέλνοντας το βλαστάρι του στο εξωτερικό. Τα παιδιά τώρα μπορεί να μην σε έκριναν με το τι μάρκα σάκας έχεις αλλά υπήρχαν άλλα τόσα για να σε  εκτιμήσουν, αυτοκίνητο, μάρκα υπολογιστή, κινητού κλπ.

Η τηλεόραση όπως πάντα είχε ριάλιτι, Μενεγάκη και Τριανταφυλλόπουλο. Μετά αναρωτιέστε γιατί φτάσαμε εδώ. Αν υπάρχει θεία δίκη έπρεπε να μας είχε πάρει όλους και να μας είχε σηκώσει, όπως σηκωνόντουσαν τα αυθαίρετα, όπως καίγαμε τα δάση, όπως βασανίζαμε τα αδέσποτα. Μη μου λέτε λοιπόν, πως δεν φταίμε, να ένα άλλο χαρακτηριστικό του νεοέλληνα , κάποιος άλλος έχει την ευθύνη και όχι εγώ , εγώ τα έκανα όλα τέλεια.

Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις, φυσικά υπάρχουν άνθρωποι που δεν έκαναν τίποτα από όλα αυτά αλλά πρώτον είναι ελάχιστοι και δεύτερον κάποιοι παρασύρθηκαν, όπως ακριβώς οι νέοι δημόσιοι υπάλληλοι και να είχανε όρεξη για δουλειά μπαίνανε μέσα και αλλοτριωνόντουσαν κι αυτοί. Η σιωπή είναι συνενοχή. Σχεδόν όλα τα παιδιά της γενιάς μου, μείναμε με τον πούλο στο χέρι, τώρα δεν ξέρω αν θα ανέβουν πάνω σε κάποιο θρανίο για να πανηγυρίσουν, δεν ξέρω αν κολλήσουν αφίσες ή πάνε σε πάρτυ της παράταξης  τους. Τώρα το πάρτυ τελείωσε και πρώτοι και καλύτεροι πληρώνουμε εμείς τα σπασμένα. Μερικές φορές σκέφτομαι και πως λίγα μας κάνουνε, εκείνο που τρέμω περισσότερο δεν είναι ότι μάλλον δεν θα με αφήσουν να προχωρήσω τη ζωή μου, εκείνο που φοβάμαι είναι ότι δεν θα απαλλαγούμε ποτέ από αυτή τη νοοτροπία που μας έφερε εδώ.

Scottish lifestyle

Calton Hill

Εδώ έχει έναν άσπρο ουρανό, σπάνια βλέπεις το μπλε και οι άνθρωποι τρέχουν από πίσω σου να σου δώσουν αυτό που από απροσεξία σου έπεσε ή ξέχασες. Ευγενικοί, μάλλον έτσι έμαθαν να είναι. Τόσο ευγενικοί που μερικές φορές μπορώ και να τους παρεξηγήσω συνηθισμένη από την γαιδουροσύνη που άφησα πίσω μου.

Κάθε μέρα ανεβαίνω στον πάνω όροφο του λεωφορείου και μετράω, είναι άπειροι. Παντού άντρες με καροτσάκια  και με τα άλλα δυο παιδιά τους από δίπλα. Στατιστικά αυτή η εικόνα είναι πολύ πιο συχνή, σπάνια βλέπεις γυναίκες να σπρώχνουν τα παιδικά καροτσάκια , να και μια εικόνα που δεν συναντάς στην Ελλάδα. Υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που είναι πάνω στα καροτσάκια και είναι κι αυτοί επίσης πολλοί, που σου δημιουργείται η εντύπωση πως οι μισοί Σκοτσέζοι είναι ανάπηροι, χμμμ μάλλον απλά εδώ ζούνε τη ζωή τους ενώ στο Ellada αναγκάζονται να περιορίζονται στα σπίτια τους. Α ξέχασα και όλοι λένε thank you στο οδηγό μόλις κατέβουν από το αστικό, πίσω στην μαμά πατρίδα αυτό απλά δεν υπάρχει! Όσο για τα κιλτ, δεν μου προκάλεσαν καμία εντύπωση. Εδώ οι περισσότεροι ντύνονται τόσο αλλοπρόσαλλα που το κιλτ μου μοιάζει με απλό casual τζινάκι. 

Γιατί οι Έλληνες είναι παντού; Μπορεί να τους μαζέψει κάποιος; Όσο για τη Σκωτία και τα Αγγλικά, νομίζω ότι υπάρχει ένας μύθος, ότι και καλά έχουν μια περίεργη προφορά που δεν καταλαβαίνεις Χριστό. Εγώ με χαρά δηλώνω ότι δεν αντιμετωπίζω κανένα απολύτως πρόβλημα σε αντίθεση με το Λονδίνο που είχα επισκεφθεί πριν κάποια χρόνια και μπορούσα να συνεννοηθώ μόνο με  Ινδούς και με τη βοήθεια διαλογισμού. .

Ας πιω τον grande cappuccino μου, έχω πολλά να παρατηρήσω ακόμα. Δεν έχω τίποτα με την Ελλάδα, η σχέση μου μαζί της είναι μεγάλη και μαζοχιστική(μέσα της βλέπω να σαπίζω) στην ιδέα και μόνο ότι θα ξαναγυρίσω με πιάνει μια τρελή χαρά που δυσκολεύομαι να την εξηγήσω(μάλλον θα φταίει που θα φάω φαγητό που τρώγεται!). Δεν είμαστε καλοί άνθρωποι, δε μας μάθανε να είμαστε καλοί άνθρωποι. Καχυποψία, μιζέρια, κλεψιά. Μας μένει όμως πάντα ο μπλε ουρανός και ο φόβος ότι όταν κατέβω στην Αθήνα και πάρω το μετρό πρέπει να ζωστώ με τα προσωπικά μου αντικείμενα - εκεί δεν επιστρέφουν τίποτα πίσω στο αρπάζουν μέσα από τα χέρια....

Υ.Σ  respect στον ραστά με το κιλτ 

Υ.Σ Δεν είδα πουθενά αδέσποτα. Τυχαίο; 

Heriot-Watt University

Edinburgh 

Royal Mile

Royal Mile

Με περίμεναν στο σπίτι. Μόλις γύρισα δεν ήξερα ποιον να πρώτο αγκαλιάσω. Τη λεκάνη, τη μπανιέρα ή το κρεβάτι μου;

Τελικά η σειρά είχε ως εξής: 

1. Λεκάνη 

2. Μπάνιο 

3. Καναπές 

Είπα ότι θα ήταν για λίγο αλλά με το που με άδειασα εκεί, η αποπλάνηση ήταν αναπόφευκτη. 

Το κρεβάτι μου ακόμα περιμένει.

Αυτά, χθες.Προχθές στη George Street, ο ταρίφας-ταρίφας ήταν είδος υπό 

εξαφάνιση. Δεν ήταν απαραίτητα και κακό, μας βοήθησε να απολαύσουμε για λίγο τη νυχτερινή

έξοδο των περαστικών με τα ψηλά τακούνια. Ο κόσμος εδώ είναι διαφορετικός . 

Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες που λείπω από την Ελλάδα και ήδη όλα έχουν αλλάξει.

Θυμάμαι εκείνο το πρωινό της Τρίτης, πουρνό-πουρνό στο σταθμό της Λάρισας 

να περιμένω το τρένο, που ήρθε με μισή ώρα καθυστέρηση και τους ταξιδιώτες που φεύγανε για 

Βόλο και Θεσσαλονίκη με το "Imagine"  στα χέρια και αναρωτιόμουνα. Άραγε θα τους κρατήσω 

συντροφιά στο μικρό τους ταξίδι ; Τότε θύμωσα μαζί μου. Αυτός ο κόσμος δεν έχει ανάγκη

άλλο από αγανάκτηση, μπορεί να το κάνει και μόνος του στον καναπέ του, τώρα αν εγώ 

τον εκφράζω με αυτά που γράφω, είναι άλλο θέμα. Αυτός ο κόσμος έχει ανάγκη 

από μια άλλη οπτική, από ένα άλλο δρόμο, ο παλιός βγάζει απλά σε αδιέξοδο.Όχι άλλες 

διαπιστώσεις, μόνο καινούργιες διαδρομές. Μας λείπει η προοπτική. Είχα μπει ήδη στο τρένο,

ψάχνοντας τη δικιά μου...

Συνεχίζεται.... 

Στο Ελ. Βελ απολάμβανα τον φραπέ μου, τον είχα πληρώσει 3,80 και όχι 1,60 που έγραφε ο 

τιμοκατάλογος. Όταν παραπονέθηκα μου είπαν ότι 1,60 ήταν ο take away... Έκατσα και 

ρουφούσα μαζί με εκείνον και το 2board , διάβασα και το διήγημα  "Ταξίδι στον αέρα" είχα στείλει

κι εγώ, η αλήθεια είναι όχι κάτι ιδιαίτερο αλλά ποιος ξέρει ίσως κάποτε κρατήσω συντροφιά και 

σε άλλους ταξιδιώτες....

Τα τρόπαια

"Τα τρόπαια" είναι ένα project, που δημιουργήθηκε στα πλαίσια του μαθήματος "Δικτυακές και πολυμεσικές εφαρμογές της Λογοτεχνίας στην εκπαίδευση", στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Δημιουργικής Γραφής, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. 

Διδάσκουσα του μαθήματος είναι η κ. Σοφία Νικολαίδου. Το όλο project στηρίχτηκε στην ιδέα του Daniel Meadows δείτε σχετικά εδώ αλλά και  εδώ καθώς και εδώ.  Θέλω να ευχαριστώ τον Γιώργο Μεταξιώτη, που ήταν εκείνος που μου έδωσε τα φώτα του και βοήθησε να γεννηθεί η ιδέα για "Tα τρόπαια", καθώς και τον Γιώργο Δαβλέρη που εμφανίζεται στο βίντεο υποδυόμενος τον αδερφό μου και τον Αχιλλέα Βασιλόπουλο,για την πολύτιμη βοήθεια του στη φωτογράφιση.

Κείμενο : Σοφία Χολέβα

Μοντάζ: Σοφία Χολέβα

Υποσημείωση: Ενδέχεται να υπάρξουν μετατροπές καθώς το project δεν βρίσκεται ακόμα στο τελικό στάδιο. 

Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής

Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής
Επ, που πας; Πάτησες το link;

Εδιμβούργο

loopylornas

Αποτελεί το βορειότερο και ορεινότερο τμήμα της Μ. Βρετανίας, που βρίσκεται βόρεια της Αγγλίας. Φημίζεται για το ουίσκι της. Στα Χάιλαντς κυριαρχεί το άγριο τοπίο με τις λίμνες, τα βουνά, τα κάστρα, τα ρυάκια, που αποτελούν πόλο έλξης για τους τουρίστες. Ανάμεσα στις λίμνες και η γνωστή λίμνη του Λόχνες.

Περιεχόμενα:

1. Γενικές Πληροφορίες
2. Ιστορική αναδρομή
3. Κύρια αξιοθέατα
4. Προτάσεις διαδρομών
5. Φαγητό - ποτό - διασκέδαση
6. Αγορές
7. Μετάβαση - Συγκοινωνίες
8. Διαμονή - Ξενοδοχεία
9. Ταξιδιωτικά Tips
10. Πρεσβεία - Προξενεία - Τηλέφωνα ανάγκης
11. Links

1. Γενικές πληροφορίες

Έκταση: 78.772 τ.χλμ
Πληθυσμός: 5.100.000 κατ.
Πρωτεύουσα: Εδιμβούργο
Πολίτευμα: συνταγματική μοναρχία
Κυριότεροι ποταμοί: Εσκ, Νιθ, Ντη, Ντον, Μέιγκ
Κλίμα: εύκρατο με ήπιους χειμώνες και θερμά καλοκαίρια και άφθονες βροχοπτώσεις
Γλώσσα: αγγλική (η σκοτσέζικη γαελική μιλιέται σχεδόν από 80.000 άτομα στη Σκοτία)
Σημαντικές πόλεις: Γλασκόβη, Άμπερντιν, Ντάντι
Οροσειρές: όρη της Σκοτίας, Γραμπιανά, Σέβιοτ
Ψηλότερη κορυφή: Μπεν Ατόου (2.220 μ.)
Σπουδαιότερος ποταμός: Κλάιντ
Λίμνες: Λόμοντ, Νές, Κάτριν κ.α
Θρήσκευμα: προτεστάντες πρεσβυτεριανοί
Νόμισμα: λίρα στερλίνα 

2. Ιστορική αναδρομή

Οι πρώτοι κάτοικοι της Σκοτίας ήταν οι Καληδόνιοι, κέλτικης καταγωγής. Στο βόρειο τμήμα της χώρας έμειναν οι φυλές των Σκώτων και των Πίκτων ανεξάρτητες, οι οποίες άρχισαν να εκπολιτίζονται κατά τον 6ο αιώνα, με τη διάδοση του χριστιανισμού και την ίδρυση μοναστηριών. Το 843 οι δύο φυλές ενώθηκαν σε ενιαίο βασίλειο υπό τον Σκώτο Κέννεθ. Το 1291 ο Εδουάρδος Α΄της Αγγλίας διορίστηκε διαιτητής από το Κοινοβούλιο και παραχώρησε το στέμμα στον Ιωάννη Μπάλιολ. Στη συνέχεια ανέλαβε την ηγεμονία ο Ροβέρτος Μπρους και μετά ο γιος του Δαβίδ Β΄, που ανετράπη το 1332 από τον Εδουάρδο Μπάλιολ, ο οποίος επανέφερε την αγγλική κυριαρχία. Το 1371 την ηγεμονία αναλαμβάνει ο Ροβέρτος Α΄Στούαρτ. Η Σκοτία συμμάχησε με τη Γαλλία και διεξήγαγε πολέμους με την Αγγλία. Το 1560 αναγνωρίστηκε η πρεσβυτεριανή Εκκλησία στη χώρα, αλλά τον επόμενο χρόνο με την επιστροφή της Μαρίας Στούαρτ από τη Γαλλία οι καθολικοί εξεγέρθηκαν προκαλώντας την εκθρόνιση της βασίλισσας, που ζήτησε άσυλο στην Ελισάβετ της Αγγλίας. Το 1630 σχηματίστηκε η Ομολογία πρεσβυτεριανής πίστεως. Το 1707, κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Άννας Στούαρτ, η Σκοτία κι ηΑγγλία συγχωνεύθηκαν στο ενιαίο κράτος της Μεγάλης Βρετανίας. Από τότε το Κοινοβούλιο ενώθηκε. Υπάρχουν 45 βουλευτές στη Βουλή των Κοινοτήτων και 16 λόρδοι στη Βουλή των Λόρδων στο Λονδίνο. 

3. Κύρια αξιοθέατα

Ίνβερνες
Η πρωτεύουσα των Χάιλαντς (τα υψίπεδα της Σκοτίας) στη βόρεια Σκοτία, χτισμένη στις όχθες του ποταμού Νες, πάνω στον οποίο βρίσκονται οι πύργοι του Ίνβερνες Καστλ. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το Ίνβερνες για να περιηγηθείτε στην υπέροχη περιοχή των Χάιλαντς.

Λίμνη του Λόχνες
Η πασίγνωστη για το τέρας της λίμνη, το τέρας του Λόχνες, με το όνομα Νέσι, που βρίσκεται κοντά στο Ίνβερνες.

Λίμνη Λοχ Λόμοντ
Ακόμα μία από τις πανέμορφες λίμνες (λοχς) της Σκοτίας στην περιοχή Τρόζακς, η περιοχή γύρω από τα νότια σύνορα των Χάιλαντς. Αποτελεί τη μεγαλύτερη λίμνη της Βρετανίας. Απέχει 30 χλμ από τη Γλασκόβη.

Κάστρο Μπλερ Αθόλ
Ένα από τα πιο αξιόλογα κάστρα της Σκοτίας

Πιτλόχρυ
Γραφικό χωριό της Σκοτίας

Περθ
Πόλη χτισμένη στις όχθες του ποταμού Τέη

Αποστακτήρια ουίσκι
Από τα γνωστότερα αποστακτήρια ουίσκι είναι αυτό του Ντιούαρς στο Άμπερφελντυ και αυτό στο Νταλουίνι. Εκεί μπορείτε να δοκιμάσετε το εθνικό ποτό της Σκοτίας.

Γενικά στην περιοχή των Χάιλαντς θα δείτε πέρα από τις λίμνες, τους πύργους και τα σκούρα δάση και μερικά από τα κάστρα και φρούρια της Σκοτίας. 

4. Προτάσεις διαδρομών

Εδιμβούργο
Η "Αθήνα του Βορρά" σύμφωνα με τους Σκοτσέζους.
Ξεκινήστε από το επιβλητικό κάστρο - φρούριο της πόλης, το Χόλυρουντ, που δεσπόζει πάνω από τοΕδιμβούργο. Μέσα στο παλάτι θα δείτε τα βασιλικά λουτρά. Εκεί βρίσκεται και το κτίριο του Κοινοβουλίου. Στη συνέχεια θα πάτε στο κάστρο του Εδιμβούργου για να δείτε το γραφικό εκκλησάκι της Αγίας Μαργαρίτας, το παλαιότερο κτίριο που σώζεται στο Εδιμβούργο. Στην Πλατεία του Στέμματος στο κάστρο θα δείτε και το βασιλικό παλάτι, όπου εκτίθεται η πέτρα του πεπρωμένου. Συνεχίζοντας μπορείτε να πάτε στο λόφο Κάλτον για να απολαύσετε την πανοραμική θέα της πόλης και το μνημείο του Νέλσονα. Μετά πηγαίνετε στο βασιλικό μουσείο της Σκοτίας με εκθέματα από την ιστορία της Σκοτίας. Φθάνοντας στην καινούργια πόλη θα δείτε την Εθνική Πινακοθήκη και το μνημείο του συγγραφέα Σερ Ουόλτερ Σκοτ. Τέλος θα περπατήσετε στο βασιλικό μίλι (Royal Mile), έναν λιθόστρωτο δρόμο μήκους ενός μιλίου, όπου βρίσκεται και ο καθεδρικός ναός του Αγίου Τζάιλς. 

5. Φαγητό - ποτό - διασκέδαση

Εστιατόρια στο Εδιμβούργο θα βρείτε αρκετά και οι τιμές τους ποικίλλουν. Πάντως δεν είναι δύσκολο να βρείτε φθηνό φαγητό στο Εδιμβούργο. Επίσης είναι εύκολο να γευθείτε φαγητά από διάφορα μέρη του κόσμου, όπως ινδικά, παριζιάνικα, ιταλικά κτλ. Το εθνικό πιάτο της Σκοτίας είναι το χάγγις, πρόβατο μαγειρεμένο με τα συστατικά του στο στομάχι του.

Εννοείται πως θα δοκιμάσετε ουίσκι, το εθνικό ποτό της χώρας. Μπορείτε να πάτε σε μία από τις παραδοσιακές σκοτσέζικες παμπ. Μία από τις πιο γνωστές είναι το Bennet's bar με μεγάλη ποικιλία από ουίσκι. Επίσης μπορείτε να αναζητήσετε καταστήματα με παραδοσιακή σκοτσέζικη λαϊκή μουσική. 

6. Αγορές

Η Πρίνσες Στρητ είναι από τους κύριους δρόμους στην καινούργια πόλη όπου υπάρχουν πολλά εμπορικά καταστήματα. Ένα από τα μεγαλύτερα είναι το Princes Mall. Μπορείτε να αγοράσετε διάφορα βιβλία (τα οποία είναι δυνατόν να βρείτε και σε διάσπαρτα σημεία στην πόλη), σουβενίρ και αν θέλετε ρούχα ψωνίστε κυρίως μάλλινα. Η πόλη Μόφατ που έχει έμβλημα ένα κριάρι είναι η πηγή των μάλλινων. Τέλος μια ωραία ιδέα για αναμνηστικά είναι μια παραδοσιακή ενδυμασία. 

7. Μετάβαση - Συγκοινωνίες

Αεροπορικώς θα φτάσετε στο Εδιμβούργο με ενδιάμεσο σταθμό ή με easyjet κατευθείαν από Αθήνα. Αεροδρόμιο έχει και η Γλασκόβη, όπου θα φτάσετε είτε με απευθείας πτήση από Αθήνα ή πάλι με ενδιάμεσο σταθμό.Επίσης μπορείτε να φτάσετε οδικώς από Αγγλία. Θα ξοδέψετε χρόνο αλλά θα κερδίσετε εντυπώσεις.

Για τις διαδρομές σας μέσα στην πόλη μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το λεωφορείο ή το τραίνο. 


9. Ταξιδιωτικά Tips

Επιδιώξετε να παρακολουθήσετε στους δρόμους κάποιον από τους μουσικούς που παίζουν γκάιντα, το παραδοσιακό όργανο της χώρας, φορώντας την παραδοσιακή φορεσιά "κιλτ". 

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ• Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης.• Το ζωολογικό κήπο.• Το παλάτι Holy rood House όπου έμεινε η Μαρία Στιούαρτ.• To εργοστάσιο παραγωγής ουίσκι.• Το μνημείο του φημισμένου Σκοτσέζου συγγραφέα σερ Ουόλτερ Σκοτ.

ΜΙΚΡΕΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ• Μουσεία: Ξεκινώντας από την Νέα πόλη με την αλησμόνητη αρτηρία Πρίνσες Στρίτ βρίσκονται τα 3 σπουδαιότερα μουσεία: το μουσείο αρχαιοτήτων, η εθνική πινακοθήκη Προσωπογραφιών και βέβαια η εθνική πινακοθήκη.• Τον πύργο του Εδιμβούργου με την τάφρο και τα εντυπωσιακά οικοδομήματα πάνω σε ένα βραχώδη ακρωτήρι.• Military Tatoo: Φωταγωγημένη βραδινή παράσταση ιστορικών μαχών και μοντέρνων στρατιωτικών ελιγμών, που συμπληρώνονται με άλογα, γκάιντες και ταμπούρλα.

10. Πρεσβεία - Προξενεία -Τηλέφωνα ανάγκης

Γενικό Προξενείο Λονδίνου
1a Holland Park, London W. 11 3TP
tel: 0044- 207 221 6467, 207 313 5600
fax: 0044- 207 243 3202
e-mail: consulategeneral@greekembassy.org.uk

Πρεσβεία Λονδίνου
1a Holland Park, London W. 11 3TP
tel: 0044- 207 229 3850
fax: 0044- 207 229 7221
e-mail: political@greekembassy.org.uk

Βρετανική πρεσβεία Αθήνας
Πλουτάρχου 1, Κολωνάκι
τηλ: 210 7236211

emergency phone (αστυνομία, πυροσβεστική, ασθενοφόρο): 999

11. Links

www.travelscotland.co.uk

www.clickedinburgh.com

www.edinburgh-holidays.com

www.royalmile.com

www.edinburghguide.com

www.stayinedinburgh.net

www.britainexpress.com