London

I've never been to the U.S.A.
I'm a slave on a minimum wage
Detroit, New York and L.A.
But I'm stuck in the U.K.

Το Template σύντομα θα αλλαχτεί , όταν δηλαδή πάρω την απόφαση να γράψω και πάλι ,προς το παρόν αφήστε με να το χαρώ....

Olympia International Film Festival 2007 - trailer

olympiafestival

Αντίο Άρτεμις

Σήμερα το μεσημέρι , άφησε την τελευταία της πνοή στην γενική κλινική «Ευθύμιος Πατζίδης» στη Λάρισα η Άρτεμις Πολυζοπούλου . Η Άρτεμις , είχε κάνει τρείς κόρες και έναν γιο ο οποίος πέθανε λίγες ώρες μετά τη γέννηση του . Η μικρότερη κόρη της Ευαγγελία , είναι η μητέρα μου .

Το θάνατο της τον έμαθα πάνω σε ένα λεωφορείο . Που αλλού θα το μάθαινα; Όλα τα σημαντικά και άλλοτε θλιβερά γεγονότα της ζωής μου πάντα πάνω σε κάποιο λεωφορείο θα τα άκουγα .

Η Άρτεμις έφυγε πλήρης ημερών . Ποτέ δεν την κατάλαβα αυτή την έκφρασή . Τι είναι ο άνθρωπός ; Γάλα ; Πλήρης Λιπαρών που λέμε κλπ ;88 χρόνια έζησε η Άρτεμις, από τα οποία 18 χήρα .Το σπίτι της πάντα μύριζε ζυμωτό ψωμί , πίτες και λιχουδιές, τα χέρια της ήταν πάντα γεμάτα καραμέλες , δραχμές και μετέπειτα ευρώ , τι κι αν κανένα από τα 6 της εγγόνια δεν πήρε το όνομα της .

Χρόνια τώρα ήταν χαμένη σε έναν δικό της κόσμο, ξέρω ότι περίμενε αυτή την ώρα με καρτερικότητα . Αντίο γιαγιούλα μου , σ’ αγαπάω πολύ . Καλό ταξίδι .Το μικρότερο εγγόνι σου , Σοφία .

Υ.Σ Περαστικά στη φίλη μου Αικατερίνη , καθώς και στον μπαμπά της μετά το σοβαρό ατύχημα που είχανε στην εθνική . Πληροφοριακά πηγαίνανε στο γάμο του γιού του Τράγκα , καθώς ήταν σόι με τη νύφη .Δεν τα κάνουμε τέτοια λάθη .

One Love! One Heart!
Let's get together and feel all right.
Hear the children cryin' (One Love!);
Hear the children cryin' (One Heart!),
Sayin': give thanks and praise to the Lord and I will feel all right;
Sayin': let's get together and feel all right. Wo wo-wo wo-wo!

Let them all pass all their dirty remarks (One Love!);
There is one question I'd really love to ask (One Heart!):
Is there a place for the hopeless sinner,
Who has hurt all mankind just to save his own beliefs?

One Love! What about the one heart? One Heart!
What about - ? Let's get together and feel all right
As it was in the beginning (One Love!);
So shall it be in the end (One Heart!),
All right!
Give thanks and praise to the Lord and I will feel all right;
Let's get together and feel all right.
One more thing!

Let's get together to fight this Holy Armagiddyon (One Love!),
So when the Man comes there will be no, no doom (One Song!).
Have pity on those whose chances grows t'inner;
There ain't no hiding place from the Father of Creation.

Sayin': One Love! What about the One Heart? (One Heart!)
What about the - ? Let's get together and feel all right.
I'm pleadin' to mankind! (One Love!);
Oh, Lord! (One Heart) Wo-ooh!

Give thanks and praise to the Lord and I will feel all right;
Let's get together and feel all right.
Give thanks and praise to the Lord and I will feel all right;
Let's get together and feel all right.

2 ΧΡΟΝΙΑ "ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΟΙΔΗΜΑ"

Σήμερα Τρίτη και 13 το «Εκπαιδευμένοι στο οίδημα» γίνεται 2 χρονών . Το ευχάριστο αυτό γεγονός εορτάστηκε με εκδρομή στην Καλαμπάκα που ήπιαμε κρασί με την τσανάκα και φυσικά, φάγαμε τον άμπακο ,με θέα τα Μετέωρα .


Το γλέντι συνεχίστηκε με sinecod , otrivin, strepsils, στο μικρό Παρίσι (βλ.Τρίκαλα) για καφέ , και καταλήξαμε στο «Μύλο 1927» στη Λάρισα με άφθονο αλκοόλ κάτω από τους ροκ ήχους του Glenn Hughes(βλ. Deep Purple/Black Sabbath). Άντε και να τα χιλιάσουμε !

Υ.Σ Στις φωτό είμαι μόνο εγώ γιατί οι φίλοι μου είναι διάσημοι και δεν θέλανε να εκτεθούν , χαχαχα… Εντάξει είναι και σε κάποιες ο Glenn Hughes , αλλά αυτός δεν είναι φίλος μου !

Υ.Σ 2 Και πριν 2 χρόνια και σήμερα πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ήταν και είναι ο Γιώργος Παπανδρέου , είδατε που δεν άλλαξε τίποτα ουσιαστικό τελικά ;

Πριγκηπέσα-Μανώλης Λιδάκης

Καμουφλάζ

Ανήκω σε μια μακιγιαρισμένη γενιά , που κάθε βράδυ παστώνεται τόνους πούδρας , για να αντιμετωπίσει την επόμενη μέρα . Ανήκω σε μια γενιά που μεγάλωσε με άλλα πρότυπα και καλείται να παίξει το ρόλος της σε μια κοινωνία που έχει άλλες βάσεις από αυτές που μας μάθανε . Ανίδεοι , χωρίς προσανατολισμό , χωρίς πορεία, το μόνο που μας έμεινε είναι το καμουφλάζ .

Μεγάλωσα σε μια παραδοσιακή ελληνική οικογένεια , που η μητέρα μου πήρε το επίθετο του πατέρα μου γιατί παντρεύτηκε πριν το 1982 . Μπήκα από το νηπιαγωγείο σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που με προετοίμαζε για χρόνια, για εκείνη τη στιγμή που θα έδινα 4 μαθήματα στις Πανελλαδικές εξετάσεις για να επιτύχω ή όχι την εισαγωγή μου σε κάποιο τριτοβάθμιο "ίδρυμα" και λίγα δευτερόλεπτα νωρίτερα μου ανακοίνωσαν ότι θα έδινα 14 μαθήματα αντί για 4 . Μεγάλωσα πιστεύοντας ότι ο προορισμός μου ήταν να σπουδάσω αυτό το οποίο θα μου άρεσε, θα άνοιγε τους ορίζοντες μου και στη συνέχεια θα γινόταν το επάγγελμα μέσα από το οποίο θα μπορούσα να προσφέρω , αλλά και να ζω από αυτό , ότι κάποια στιγμή θα έβρισκα την πραγματική αγάπη στο πρόσωπο ενός συντρόφου , τον οποίο θα επέλεγα να γίνει σύζυγος μου και θα κάναμε μια ευτυχισμένη οικογένεια , πλαισιωμένη από μικρά κωλόπαιδα.

Ήρθε η ώρα που πρέπει να εκπληρώσω τον προορισμό μου .Οι σπουδές μου δεν μου άνοιξαν κανέναν ορίζοντα , ίσα ίσα μου έκλεισαν κι αυτόν που είχα . Προσπάθησα να κάνω επάγγελμα αυτό που αγάπησα και σπούδασα , φυσικά κατάλαβα ότι δεν μπορώ να ζήσω από αυτό , αλλά ούτε να προσφέρω σε μια κοινωνία που δεν προσφέρει τίποτα . Όσο για οικογένεια και κωλόπαιδα , ούτε να το σκέφτεστε .

Κανείς από τους φίλους μου δεν θέλει να κάνει οικογένεια , γιατί να κάνει εξάλλου ; Έχει όποιον γκόμενο, γκόμενα θέλει ανά πάσα στιγμή, τα λεφτά από την δουλειά που κάνει που δεν έχει καμία σχέση με αυτό που σπούδασε ή ονειρεύτηκε, του φτάνουν μόνο για να πληρώσει το ενοίκιο και τις πιστωτικές κάρτες .Παρόλα τα πτυχία και τις ξένες γλώσσες δεν μπορεί να κάνει πραγματικότητα την προκοπή που ονειρεύτηκαν οι γονείς μας για μας .

Οι φίλες μου ετών 30 , λένε πως είναι κατά του γάμου και πως είναι επιλογή τους να είναι μόνες . Βλέπουν και τις άλλες μισές που είναι με το διαζύγιο στο χέρι , και σου λέει άσε καλύτερα . Βέβαια δεν βλέπουν τις ελάχιστες εξαιρέσεις εκείνων των φιλενάδων τους , που είναι ευτυχισμένες στο γάμο τους , γιατί αυτές θα είναι τίποτα απλές νοικοκυρές άντε το πολύ –πολύ να είναι και δημόσιοι υπάλληλοι . Αυτές θέλουν καριέρα λέει και σύνταξη μαζί με τους άντρες γιατί είμαστε ίσοι , άσχετα αν οι άντρες στην σύνταξη μπλέκουν με δεκαοχτάχρονες , ενώ αυτές πάνε εκδρομές με χριστιανικές λέσχες και προσπαθούν να κουμαντάρουν τις εξάψεις τους από την κλιμακτήριο . Καμουφλάζ της δυστυχίας τους είναι . Θα παρακαλούσαν να έβρισκαν έναν άντρα που θα έπεφτε στα γόνατα τους και θα τους ζητούσε να τον παντρευτούνε . Θα ξετρελαινόντουσαν , αλλά δεν βρέθηκε κανένας , εξάλλου αν τολμούσαν να ομολογήσουν ότι ονειρευόντουσαν τέτοιες στιγμές ή ότι έχουν παλιομοδίτικες αντιλήψεις θα λέγανε ή ο γκόμενος θα την έκανε πριν να ξημερώσει .

Ξέρετε τι μου θυμίζει όλο αυτό ; Είχα μια φίλη , που ήταν άσχημη και με αρκετά παραπανήσια κιλά , κάτι σαν τον Βενιζέλο ένα πράγμα . Όλες μας εκεί στα 19 , χαιρόμασταν την σαρκική ηδονή που μοιραζόμασταν με τους εκάστοτε φίλους μας , εκείνη μου έλεγε ότι δεν ήθελε να συνουσιαστεί με κανέναν , γιατί δεν ήθελε να γυρίσει κανείς και να πει ότι την διακόρεψε . Αρχίδια μάντολες . Πιο μικρή νόμιζα ότι ήταν αυστηρών αρχών και πολύ ηθική για να κάνει κάτι τέτοιο, στην πορεία των ζωών μας κατάλαβα ότι ήταν απλώς ένα καμουφλάζ , ήταν αυτό που λέμε όσα δεν πιάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια . Μα φυσικά και διψούσε για πέος , μα διψούσε σας λέω , και από την καταπίεση με την πρώτη ευκαιρία θα άρχιζε τις παρτούζες , μα έλα που ήταν τόσο άσχημη για να την πλησιάσει ο οποιοσδήποτε .

Αυτή είναι η γενιά μου , απορρίπτει αρκετά πράγματα και αυτήν την απόρριψη την έχει κάνει μαγκιά αλλά όχι από επιλογή . Το ίδιο κάνω και εγώ , γιατί η πραγματικότητα μας είναι τόσο ξεκωλιασμένη που δεν την πηδάει πλέον κανείς . Μπουρδέλο που λέει και ο Πάγκαλος , αλλά χωρίς πελάτες , αναδουλειές .

Volos-Larisa 2013 Mediterranean Games

imagine 89.7 on air

Καλή Αρχή …

Ακούστε ζωντανά ΕΔΩ

Koufomata-Vazelini

Γιατί τυρί είναι μόνο η φέτα

Διάλογος ανάμεσα σε Θεσσαλονικιό και Αγρινιώτη . Πίσω από την πλάτη μου
Θεσσαλονικιός : Το τυρί μαλάκα μου είναι η φέτα , το κασέρι δεν είναι τυρί .
Αγρινιώτης : Τι λες ρε βλάκα , τυριά είναι όλα και η φέτα και το κασέρι και το κεφαλοτύρι και η κεφαλογραβιέρα και το γκούντα το ένταμ , το φίνα , το μιλνερ , το τρικαλινό , όλα αυτά είναι τυριά .
Θεσσαλονικιός : Κάτσε να δεις θα πάρω μια φίλη μου τηλέφωνο .Τουτ-τουτ.
Φίλη Θεσσαλονικιού : Ναι …
Θεσσαλονικιός : Έλα Άννα να σε πω τυρί ποιο είναι ;
Φίλη Θεσσαλονικιού :Η φέτα.
Θεσσαλονικιός :Το κασέρι είναι τυρί;
Φίλη Θεσσαλονικιού : όχι το κασέρι δεν είναι τυρί , είναι κασέρι !!!
Χα-χα-χα Και το παραλήρημα συνεχιζότανε … Ξέρω ότι ο φίλος Αγρινιώτης δεν θα έβρισκε ποτέ το δίκαιο του κι ας ήταν σωστός , εξάλλου στο παρελθόν έχω συμμετάσχει και εγώ σε παρόμοια συζήτηση ! Δεν ξέρω γιατί αλλά μεγαλώσαμε αναγνωρίζοντας σαν τυρί μόνο τη φέτα ! Κι εγώ ως «τυρί» θα έπρεπε να ξέρω κάτι παραπάνω . Η συζήτηση συνεχίζεται .
Θεσσαλονικιός : Την άλλη τη μαλακία που την πας παίρνεις ένα γύρο με απόλα και δεν σου βάζουν κέτσαπ μουστάρδα αν είναι δυνατόν , πρέπει να τους το πεις για να σου βάλλουν , ήμαρτον … Το παραλήρημα συνεχίστηκε για αρκετή ώρα , είχα τη χαρά να ζήσω και στο βορρά και στο νότο , ώστε πλέον να μην τρώω τέτοιες συγχύσεις και να προσαρμόζομαι ανάλογα με το περιβάλλον , πάντως η μαλακία που έχετε για κεμπαπ εσείς οι νότιοι, σαν μπιφτέκι ένα πράγμα είναι αηδία , έλα εδώ πάνω να φας κεμπαπ κεμπαπ να σου πιαστεί …

Αυτά για τις διαφορές βόριων και νότιων , τώρα μια άλλη διαφορά . Ταξιδεύω με ένα νεαρό ζευγάρι Καναδών , είναι παντρεμένοι .Η αλήθεια είναι ότι είχαμε ένα αρκετά δύσκολο και κουραστικό ταξίδι , η γυναίκα δείχνει ήρεμη , και λέει στον άντρα της να μην στεναχωριέται και πως ας το δούνε σαν μια άλλη ακόμα εμπειρία. Φαντασθείτε , να ήταν ελληνίδα η γκόμενα , θα γκρίνιαζε από την αρχή μέχρι το τέλος του ταξιδιού θα του τα είχε πρήξει του ανθρώπου, λες και έφταιγε αυτός και θα την χώριζε .Ήταν ντυμένη απλά και εντελώς άβαφη γιατί πήγαινε εκδρομή στη φύση , φαντασθείτε ελληνίδα , ντυμένη σαν λατέρνα με την γόβα ή την τακουνάρα έστω, και με τον μισό Μπέζα στη μάπα (Hondos Center για τους νότιους !!!) Φαντασθείτε τώρα τη μάνα του άντρα στην περίπτωση που ήταν Έλληνες … Αχ η ρουφιάνα το τύλιξε τον γιόκα μου , αχ αυτή η σουρλουλού μου τον πήρε από τα χέρια και τα σχετικά και θυμηθείτε ότι μιλάμε για ένα ζευγάρι πολύ νεαρό σε ηλικία , η ελληνίδα μάνα θα τα έλεγε αυτά κι αν μιλούσαμε και για το γιο της ετών 45 . Φαντασθείτε τώρα αυτό το ζευγάρι στην περίπτωση που δεν ήταν παντρεμένοι και προέκυπτε μια εγκυμοσύνη , στην δικιά μας πραγματικότητα το πιο πιθανό ήταν να χώριζαν και η κοπέλα να έκανε έκτρωση , στην περίπτωση των Καναδών το πιο πιθανό ήταν να μένανε μαζί να μην παντρευόντουσαν αν δεν ήθελαν , να συζούσαν και να μην είχε αλλάξει τίποτα . Πρέπει επειγόντως να αλλάξουμε νοοτροπία .

Γιατί τυρί είναι μόνο η φέτα

Πτυχιακές

Μια προσφορά για τους φίλους συμφοιτητές μου , που πλέον σκορπιστήκαμε σε όλα τα μέρη της Ελλάδας … Τι σας φέρνω τι σας φέρνω ; Ολόφρεσκες πτυχιακές του κ. Κούτρα διαλέχτε και πάρτε και αν δεν σας αρέσουν , μην μασάτε , θα βγάλουν και οι άλλοι καθηγητές … Όποιος θέλει να ασχοληθεί με καθαρά δημοσιογραφικά θέματα , να έρθει σε συνεννόηση , με τον κ.Σμυρνή , την κ.Κωστακοπούλου και την κ. Σκούτα .Οι παρακάτω πτυχιακές είναι καθαρά τεχνικού περιεχομένου , για τα σχετικά με τις τεχνολογίες web , να έρθετε σε συνεννόηση με κ. Χριστοδούλου , κ . Καραμπούλα , ενδεικτικά αναφέρω κάποια ονόματα καθηγητών . Όσο για τα της γραφιστικής δεν έχω ιδέα .

Πρόγραμμα δημιουργίας και επεξεργασίας λίστας (play list)ακουστικού υλικού με σκοπό την χρήση του σε ραδιοφωνικό σταθμό .
Στην παρούσα πτυχιακή εργασία , οι σπουδαστές θα δημιουργήσουν ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα δημιουργίας και επεξεργασίας λιστών (play list) για ραδιοφωνική εκπομπή. Οι λίστες θα περιλαμβάνουν αρχεία ήχου ραδιοφωνικών εκπομπών όπως για παράδειγμα τραγούδια, διαφημίσεις , σποτάκια, συνεντεύξεις κλπ και θα είναι χρονοπρογραμματιζόμενες ανά μέρα/εβδομάδα κλπ. Όλο το υλικό θα είναι αποθηκευμένο σε βάση δεδομένων με σκοπό την εύκολη και γρήγορη αναζήτηση τραγουδιών . Τέλος η εφαρμογή θα διαθέτει και παράθυρο ζωντανής επικοινωνίας μέσω μηνυμάτων (live chatting) με τους ακροατές του ραδιοφωνικού σταθμού πάνω από το πρωτόκολλο TCP/IP.
Η εφαρμογή θα δημιουργηθεί σε προγραμματιστικό περιβάλλον Visual Basic .

Απαιτήσεις πτυχιακής : Κατασκευαστική –απαιτείται η παρουσία των σπουδαστών στο χώρο του Τμήματος και βασικές γνώσεις προγραμματισμού .
Αριθμός Σπουδαστών :2-3
Βαθμός Δυσκολίας *****

Ζωντανή Τηλεόραση (live TV )μέσω διαδικτύου .
Στην παρούσα πτυχιακή εργασία , οι σπουδαστές θα δημιουργήσουν έναν τηλεοπτικό σταθμό χρησιμοποιώντας εξοπλισμό και λογισμικό μετάδοσης ζωντανού οπτικό-ακουστικού υλικού μέσω διαδικτύου . Για τον λόγο αυτό θα χρησιμοποιηθεί εξειδικευμένο υλικό και λογισμικό για την δημιουργία και εγκατάσταση ενός εξυπηρετητή (server) που θα μεταδίδει τόσο ζωντανό υλικό που θα συλλαμβάνεται από βιντεοκάμερα , όσο και υλικό κατά απαίτηση των χρηστών (on demand).

Απαιτήσεις πτυχιακής : Κατασκευαστική –απαιτείται η παρουσία των σπουδαστών στο χώρο του τμήματος .
Αριθμός σπουδαστών 2-3
Βαθμός δυσκολίας : ***

Ασύρματη δικτύωση (WiFi). Μελέτη και εγκατάσταση ασύρματου τοπικού δικτύου στο τμήμα Πληροφορικής και ΜΜΕ.
Στην παρούσα πτυχιακή εργασία, οι σπουδαστές θα ασχοληθούν
α)με την θεωρητική παρουσίαση της ασύρματης δικτύωσης σε επίπεδο τοπικού και μεγαλύτεροι δικτύου παρουσιάζοντας πρωτόκολλα επικοινωνίας , και τον απαιτούμενο τεχνικό εξοπλισμό (access points, routers, κεραίες κλπ) και
β)την εγκατάσταση ενός ασύρματου δικτύου πλήρως λειτουργικού στον χώρο του τμήματος Πληροφορικής και Μ.Μ.Ε .

Απαιτήσεις πτυχιακής : Κατασκευαστική –απαιτείται η παρουσία των σπουδαστών στο χώρο του τμήματος .
Αριθμός σπουδαστών 1-2
Βαθμός δυσκολίας : ***


Παρουσίαση μεθόδων και τεχνικών μεταπαραγωγής τηλεοπτικού υλικού .
Η μεταπαραγωγή οπτικο-ακουστικού υλικού περιλαμβάνει την δημιουργία ηχογραφήσεων , ταινιών κινηματογράφου , φωτογραφιών και ψηφιακής τέχνης , βίντεο και τηλεοπτικών προγραμμάτων . Σαν όρος είναι γενικός και περιλαμβάνει όλα τα στάδια της παραγωγής που λαμβάνουν μέρος μετά την πραγματική καταγραφή του υλικού και τελειώνει με την ολοκληρωμένη εργασία . Η μεταπαραγωγή στην πράξη είναι πολλές και διαφορετικές διαδικασίες που οργανώνονται κάτω από το ίδιο όνομα. Αυτές περιλαμβάνουν :Επεξεργασία εικόνας και τηλεοπτικού προγράμματος , επεξεργασία ενός μουσικού θέματος , εγγραφή και επεξεργασία της μουσικής , προσθήκη ειδικών εφέ κυρίως με τη χρήση υπολογιστών . Στην παρούσα εργασία οι σπουδαστές καλούνται να παρουσιάσουν μια ολοκληρωμένη μελέτη των μεθόδων μεταπαραγωγής οπτικο-ακουστικού υλικού(γραμμικές/μη γραμμικές ), καθώς και των υπολογιστικών συστημάτων που χρησιμοποιούνται και των εταιρειών που ασχολούνται στον χώρο αυτό τόσο στην Ελλάδα, όσο και στον υπόλοιπο κόσμο .

Απαιτήσεις πτυχιακής : Βιβλιογραφική
Αριθμός σπουδαστών 1
Βαθμός δυσκολίας : **


Είναι και άλλες δυο αλλά να πάτε να γαμηθείτε βαριέμαι να τις γράφω , σε καμιά βδομάδα θα τις βγάλει και ο Κούτρας στη σελίδα του , δεν έχουν βγει επίσημα , εγώ όμως έχω το προνόμιο να της έχω !!Χα-χα-χα… Τα άλλα θέματα τα κρατάω για μένα , χε-χε! Φιλιά σε όλους σας κωλοπαίδια μου λείπετε !!!

Άντε και καλό πτυχίο !

Καλοριφέρ

Ήρθε ο καιρός , να ζεστάνει ετούτο το κρύο δωμάτιο, μα εγώ θέλω κρύο και βγήκα έξω στο μπαλκόνι . Έξω βρέχει και με μανία ο αέρας βάλθηκε να ξεριζώσει τις ετοιμόρροπες τέντες μου . Πήρα τη σκάλα και ανέβηκα πάνω σε μια από τις τέντες .

Ξάπλωσα και η βροχή έπεφτε με λύσσα στο πρόσωπο μου , τι ευτυχία , ούτε το κρύο δεν μπορούσα να νιώσω πια .Η τέντα ξαφνικά ξεριζώθηκε και μετατράπηκε σε μαγικό χαλί και άρχισε να αιωρείται και να με ταξιδεύει στον αέρα , να με πάει μακριά … Ξύπνησα αγκαλιά με το καλοριφέρ , είναι μέρες ξεκούραστες , μέρες που ονειρεύομαι ξανά το αύριο με τζαμαϊκανά χρώματα .

Γυρνάω από τη δουλειά , με το τζιν βρεγμένο μέχρι πάνω , ένα ζεστό μπάνιο και μετά γρήγορα κάτω από τα σκεπάσματα με τις χοντρές χειμωνιάτικες , αρκουδιάρικες πιτζάμες μου …

Αρχίζω να συνηθίζω σιγά σιγά το πρωινό ξύπνημα , καλά μην φανταστείς εκεί γύρω στις 10, καφές , τσιγάρο , χοντρά ρούχα και έτοιμη να αντιμετωπίσω το κρύο ξανά .

Σχεδιάζω ταξίδι μακρινό σε πιο κρύα μέρη από εδώ , πάλι παρέα με ζεστό καφέ και τσιγάρο …

Omerta

"chi non sente,non vede e non parla,vive cent'anni"

«όποιος δεν ακούει, δε βλέπει και δε μιλάει, ζει εκατό χρόνια».

Μαφιόζικη επίθεση στον Ταύρο

Νεκρός βρέθηκε ο Γεράσιμος Μαυράκης , από πέντε, από εφτά σφαίρες οι απόψεις διίστανται . Οι περισσότεροι τον παρουσιάζουνε σαν 39χρονο αν και στην ΝΕΤ σήμερα στο μεσημεριανό δελτίο τον μεγάλωσαν λίγο λέγοντας νεκρός βρέθηκε ο 47χρονος(….) .

Δεν ήξερα τίποτα για τον Γεράσιμο Μαυράκη πέρα από το ότι ήταν σύζυγος της Νένας Χρονοπούλου . Δεν ξέρω αν σκότωσε ανθρώπους ή έβαλε άλλους να σκοτώσουν , δεν ξέρω πόσοι άλλοι μπορεί να πεθαίνουν καθημερινά πάνω σε ξεκαθαρίσματα .

Όσο για την αστυνομία , δεν αναρωτιέμαι τι κάνει , προφανώς τους αφήνει να αλληλοσπαράζονται και κάθεται απλά και τους χαζεύει .

Ξέρω μόνο πως σήμερα ήταν η γιορτή του και σίγουρα δεν πρόλαβε να ακούσει καμία ευχή για την ονομαστική του εορτή . Χρόνια Πολλά Μάκη και καλό σου Ταξίδι .

Bye Bye

Για τον Ανδρέα …

Αλήθεια δεν ξέρω πως και κατάντησα εγώ να κάνω παρέα μαζί σου τόσα χρόνια ! Αλλά δεν έχει και τόση σημασία το πώς , σημασία έχει ότι έκλαψα για κάποιον εντελώς trendy που ακούει Βίσση , έλεος !!! Μα να μην είσαι λίγο ψαγμένος , να μην τα λες ωραία , να μην ακούς reggae , rock, heavy metal, κάτι βρε παιδί μου …

Τι σημασία έχουν όλα αυτά , καμία μικρή μου αμοιβάδα . Δεν μπα να άκουγες Βίσση , δε μπα να γούσταρες να πάμε να χτυπιόμαστε στα νταπαντούδικα και να καθόμαστε στο πρώτο τραπέζι πίστα στα μπουζούκια , εγώ σε γούσταρα τρελά γιατί έχεις απίστευτό χιούμορ μπαγάσα , γιατί ήσουν ο μόνος που ήσουν δίπλα μου σε όλες τις στιγμές καλές και κακές , και ας μου έσπαγες τα νεύρα .

Θα ξεχάσω τι delivery έχουμε φάει μαζί(ψωμί και αλάτι που λέμε) , τι τράκες μου έκανες συνέχεια ,το διάβασμα για να μην πω καλύτερα τα σκονάκια που κάναμε μαζί , την άθλια μουσική που έπαιζες πάντα στο σπίτι σου και το ίδιο έλεγες κι εσύ για τη δικιά μου ! Εκεί στην Τράπεζα στα Χανιά έμαθα σε πάνε πίπα κώλο , μην ανησυχείς θα το συνηθίσεις !!!

Συγνώμη που δεν έκλαψα και δεν έκανα λιτανείες μπροστά σου όταν αποχαιρετιστήκαμε , δεν τα μπορώ αυτά , εξάλλου σου είπα δεν μπορώ να σου υποσχεθώ για τίποτα , εγώ συνήθως επιλέγω να χάνομαι . Τι να σου πω τώρα, όχι δεν θα χαθούμε ; Μα ήδη έχω να σε δω τόσες μέρες , παρόλα αυτά για μένα πάντα θα είσαι ο γείτονας μου , ο απέναντι …

Σ’αγαπάω ρε μούτρο , για όλες τις βουτιές που κάναμε μαζί , για όλα τα γέλια , τις συζητήσεις , το διάβασμα, τις τσικουδιές , για τα μάτια σου . Αντίο φιλαράκι

Στη φωτό έχεις εντελώς ηλίθια φάτσα αλλά δεν πειράζει !!!!
Δέσποινα-εγώ- Ανδρέας 06-10-2007

Το τραγούδι που ακούγεται στο gcast είναι το «Είσαι Αλλού, είμαι εδώ» του Γιωργή Χριστοδούλου και για ακόμη μια φορά το έκλεψα από το gcast του Πυγμαλίων , που είναι το αγαπημένο μου

Λιώνουν τα μάτια μου στο φως της τηλεόρασης

Το σπίτι μοσχοβολάει καφέ. Η φωνή του Αγγελάκα εισβάλει στο δωμάτιο από το iTunes ενώ αμυδρά από την κουζίνα ο γνώριμος ήχος της καφετιέρας «φτύνει» τον γαλλικό μου στο πιρέξ σκεύος της . Γαλλικός, Jacobs, κλασσικός , χωρίς αρώματα και μαλακίες , σκέτος , πικρός σαν τον καπνό μου .

Απογευματάκι, ο ήλιος δύει , ένα κόκκινο σημάδι στο μάγουλο , να δηλώνει πως μόλις ξύπνησα , ο γνώριμος πόνος στο σβέρκο , επιμένει . Τόσα χρόνια με νανουρίζουν τα τηλεμάρκετινγκ των ελληνικών καναλιών και ακόμα να πάρω εκείνο το μαξιλάρι με την λακουβίτσα . Να σου πω έχω να το δω σε τηλεμάρκετινγ από τα τέλη του 90 , τώρα μόνο όργανα γυμναστικής και κρέμες ομορφιάς, μέχρι και τα τηλεμάρκετινγκ του 2000 ανιαρά .
Ωραίος σύντροφος η τηλεόραση , να σε νανουρίζει το βράδυ , ίσως να είναι και ο μοναδικός λόγος που δεν την έχω σπάσει ακόμα , αν και τώρα τελευταία βλέπω και λίγο ΣΚΑΙ, τη λέω την αμαρτία μου , δεν ξέρω έχει κάτι , απλά «κάτι» διαφορετικό .

Όχι δεν θα πω πάλι και τι ωραία ήταν τότε που βλέπαμε Jammin και Comfuzio , καλή και η νοσταλγία , αλλά έλεος θέλουμε κάτι καινούργιο επιτέλους . Οι άνθρωποι της με χαλάνε , όχι τόσο το στιλ των εκπομπών. Για παράδειγμα , η Βέφα Αλεξιάδου και ο Στάθης Παναγιωτόπουλος έχουν κάνει εκπομπή μαγειρικής , αλλά η μέρα με τη νύχτα μην τρελαθούμε κιόλας , αυτό εννοώ , δεν ξέρω αν με πιάνεις .

Έτσι όπως την παρατηρώ τώρα σκονισμένη στη γωνιά της ,χμ… όντως κλειστή είναι πιο όμορφη…

Επιτέλους Βρέχει

Έξι το πρωί , το στόμα παπούτσι . Το μαύρο φόρεμα ποτισμένο τσιγαρίλα , άρωμα και ιδρώτα,το πέταξα στον καναπέ, το ίδιο και τις γόβες, κάπου στο πάτωμα . Δεν είμαι εγώ γι αυτά . Μόνο ράστα, σπορτέξ, και τρέξιμο στον ύπνο και στον ξύπνιο μου . Μπαίνω στο μπάνιο , βγάζω τις μπογιές από τη μάπα , κάνω ένα ντουζ , τα μαλλιά πιασμένα και πάμε για ύπνο, έξω βρέχει Σοφία , οι καμπάνες χτυπούν, λυτρωθήκαμε

Τσικουδιές

Στο σπίτι δεν υπάρχει αλκοόλ και έξω δεν έχω όρεξη να βγω για να μεθύσω με παρέα , στριμωγμένη σε κακόγουστα μπαρ . Στο ψυγείο δεν υπάρχει τίποτα άλλο εκτός από εμφιαλωμένο νερό , κι έτσι πίνω water on the rocks.
Η ζέστη εδώ στα νοτιοδυτικά με έχει παραλύσει .Προσεύχομαι καθημερινά για μια λυτρωτική βροχή , για μια συννεφιασμένη μέρα, να μωρέ να ταιριάζει το τοπίο με την διάθεση μου . Μα τίποτα, περιτριγυρισμένη από τις στάχτες και τα αποκαΐδια υπομένω τη ζέστη κι ας μπήκε ο Οκτώβρης .
Σκοτωμένες μέρες , που περνούν ολοκάθαρες , χωρίς αλκοόλ, ουσίες και θολούρες . Διαυγείς σαν το νερό που ρίχνω στα μούτρα μου κάθε πρωί που σέρνω τα πόδια μου από τον καναπέ στο μπάνιο , γιατί τα τελευταία βράδια, αρνούμαι να κοιμηθώ στο κρεβάτι μου .
Μα απόψε είναι διαφορετικά τα πράγματα , όλα στριφογυρνούνε , μόλις γύρισα από το σπίτι του Χανιώτη φίλου μου Ανδρέα και οι τσικουδιές φεύγανε αβέρτα , και έτσι λυνόμασταν σιγά σιγά και αναπολούσαμε . Έχω ένα παρελθόν που με πληγώνει , γιατί ήταν τόσο έντονο και χρωματιστό που δεν μπορώ πια να συμβιβαστώ με ημίμετρα και γκρι ,έχω ένα παρελθόν που είμαι τόσο περήφανη γι αυτό, και ένα τώρα αφημένο στην τύχη του.
Δεν είμαι κουρασμένη , δεν είμαι πιωμένη , λιώμα , καμένη , στον κόσμο μου , ταραγμένη. Είμαι κλονισμένη . Όχι γιατί πια δεν πιστεύω στα παραμύθια, όχι γιατί πια δεν ονειρεύομαι όπως παλιά , αλλά γιατί πλήγωσα ανθρώπους άθελα μου και πληγώθηκα ανεπανόρθωτα.
Ανεπανόρθωτα, δεν μου αρέσει αυτή η λέξη, φύση αισιόδοξη , δεν πιστεύω στα μη αναστρέψιμα κι ας τα έχω ζήσει . Όπως μου είχε πει κάποτε και ο Χρυσόστομος «το μυαλό από ουσίες μπορείς να το αδειάσεις , από σκέψεις πως μπορείς ;»
Ναι εγώ η δυνατή νικήθηκα , έζησα για μια φορά τη λεγόμενη κρίση πανικού , την κατάθλιψη κι ας έλεγα πως εγώ δεν θα το πάθαινα ποτέ . Η απώλεια φέρνει κατάθλιψη , ότι είδους κι αν είναι αυτή. Απώλεια επιβαλλόμενη , απώλεια εμπιστοσύνης , απώλεια ονείρων , απώλεια ανθρώπου . Κι όμως η απώλεια του εαυτού σου είναι η χειρότερη . Εδώ και καιρό έχω χάσει τη Σοφία . Ναι μπορεί η παλιά Σοφία να έκανε όλο μαλακίες , αλλά τα είχα καλά μαζί της , δεν είμαι πια εγώ .
Σήμερα που ήπια άρχισα να με ξαναβρίσκω , λίγο η λογοδιάρροια, λίγο το χαμόγελο , η αφέλεια , λίγο όλα γραμμένα , για μερικά λεπτά ένιωσα πως ξανά επέστρεψα , μόνο για λίγα λεπτά μέσα σε ένα ασφαλές μέρος , με γνώριμους και αγαπημένους ανθρώπους που θα μου λείψουν . Δεν φοβάμαι την απώλεια , έτσι κι αλλιώς όλες μου οι στιγμές ήταν πάντα μια διαρκής απώλεια , ένα διαρκές δόσιμο, μια διαρκής φθορά .
Εμένα φοβάμαι , εμένα φοβόμουν πάντα . Θέλω να αποσυρθώ , να χαθώ , να μην δώσω καμία μάχη , θέλω να παραιτηθώ και δεν με αφήνουν . Θέλω να μείνω μόνη μου κι ας νιώθω πιο μόνη από ποτέ .

Στη φωτό , ο Θανάσης κι εγώ στη Σπιάτζα τον Ιούνιο του 2007 .

Can you feel me?

Survival

(Ow, ow-ow-ow-ow!Ow, ow-ow-ow-ow!)

Yeah, yeah, yeah!How can you be sitting there

Telling me that you care -That you care?

When every time I look around,

The people suffer in the suffering

In everyway, in everywhere.

Say: na-na-na-na-na (na-na, na-na!):

We're the survivors, yes: the Black survivors!

I tell you what: some people got everything;

Some people got nothing;Some people got hopes and dreams;

Some people got ways and means.

Na-na-na-na-na (na-na, na-na!):

We're the survivors, yes: the Black survivors!

Yes, we're the survivors, like Daniel out of the lions' den(Black survivors)

Survivors, survivors!So I Idren, I sistren,

A-which way will we choose?We better hurry; oh, hurry; oh, hurry; wo, now!

'Cause we got no time to lose.

Some people got facts and claims;

Some people got pride and shame;

Some people got the plots and schemes;Some people got no aim it seems!

Na-na-na-na-na, na-na, na!We're the survivors, yes: the Black survivors!

Tell you what: we're the survivors, yeah! - the Black survivors, yeah!

We're the survivors, like Shadrach, Meshach and Abednego(Black survivors),

Thrown in the fire, but-a never get burn.So I Idren, I-sistren,

The preaching and talkin' is done;We've gotta live up, wo now, wo now! -

'Cause the Father's time has come.Some people put the best outside;

Some people keep the best inside;Some people can't stand up strong;Some people won't wait for long.

(Na-na-na-na-na!) Na-na-na, na-na-na na!

We're the survivors

In this age of technological inhumanity (Black survival),

Scientific atrocity (survivors),

Atomic misphilosophy (Black survival),

Nuclear misenergy (survivors):It's a world that forces lifelong insecurity (Black survival).

Together now:

(Na-na-na-na-na!) Na na-na na na! (Na na-na na na!)

We're the survivors, yeah!

We're the survivors!Yes, the Black survivors!

We're the survivors:

A good man is never honoured (survivors)in his own yountry (Black survival).

Nothing change, nothing strange (survivors).

Nothing change, nothing strange (Black survivors).

We got to survive, y'all! (survivors) - [fadeout]

* Η φωτογραφία έχει τραβηχτεί στο σπίτι της Γιάννας το Μάιο του 2004

Comeback

Fuck Off

Και τώρα τι ;

Και τώρα τι ; Είμαι αγουροξυπνημένη , σέρνω τα πόδια προς το γνωστό δρόμο της σχολής . Εδώ και 3,5 χρόνια όλο προς τα εκεί τα σέρνω , ούτε ένα παπάκι δεν αξιώθηκα να αγοράσω!
Δεν πειράζει, αυτές οι διαδρομές με έσωσαν από την παχυσαρκία , βλέπεις κάθε μέρα φαγητό από το Santa Massa (fast food) του Πύργου , μια ανεβασμένη χοληστερίνη , με τα τριγλυκερίδια να κάνουν escaladeκαι μια καλή μπάζα λίπους την κάνεις . Δεν την κάνεις;
Ωραία αγχωθήκαμε με τα εναπομείναντα μαθήματα , τα δώσαμε όλα, για όλα, με νύχια και με δόντια(τα νύχια και τα δόντια είναι οι διάφοροι εφευρετικοί τρόποι σκονακίων ,που δεν μπορώ να αναφέρω γιατί πια έχει γίνει τόσο δημοφιλές το blog μου και οι πιο φανατικοί αναγνώστες μου έγιναν καθηγητές από την σχολή !!! ). Ωραία φιλαράκο πήρες και την πτυχιακή σου και την πρακτική σου , άντε σου έμεινε κι από κανένα μάθημα να χαζεύεις και τώρα τι ;
Αγουροξυπνημένη μπήκα στην πρώτη αίθουσα, γεμάτη . Μπήκα στη δεύτερη , γεμάτη , μπήκα στην τρίτη , γεμάτη . Πάνε οι παλιές καλές μέρες . Εμείς την πήραμε παρθένα τη σχολή μας , πρώτοι μπήκαμε σε αυτή, πρώτοι και θα βγούμε , τώρα όμως κατάντησε μπουρδέλο ! Μπουρδέλο είπα ε ; Εμένα μαρέσουν αυτές οι μπουρδελοκαταστάσεις όμως …
Δεν είχα πιει ακόμα καφέ και είχα παραισθήσεις …. Έβλεπα την κυρία Φ _ _α(όνομα για δυνατούς παίκτες )φορώντας μια στολή υπηρέτριας , σαν αυτές που φορούσε η Στυλιανοπούλου στις ταινίες με την Βουγιουκλάκη . Ξεσκόνιζε με μια φτερού , μια μεγάλη βαθουλωτή κόκκινη πολυθρόνα , αν και έχουν ακουστεί πολλά γύρω από τις σεξουαλικές της προτιμήσεις , περί ομοφυλοφιλίας και έτσι , οφείλω να ομολογήσω ότι στην δικιά μου φαντασίωση ήταν κυρία , άντε να μην παρεξηγηθούμε κιόλας ! Μπήκα μέσα στην αίθουσα και όλοι σηκώθηκαν όρθιοι και με χειροκροτούσαν , ήρθε η παλαίμαχος φώναζαν όλοι με μια φωνή , εδώ και 2,5 χρόνια δίνω το ίδιο μάθημα βλέπεις. Η κυρία Φ _ _α , πάντα ευγενική και χαμογελαστή (όπως πάντα , λέμε τώρα ) , μου έδωσε ένα χρυσό στυλό κι έτσι ξεκίνησαν όλα …. Ίσως αυτό να ήταν οιωνός γιατί τελικά έγραψα παρά πολύ καλά σε αυτό το μάθημα , όχι με διάβασμα φυσικά μην τρελαθούμε κιόλας , κι όμως τούτη τη στιγμή περισσότερο από όλα χαίρομαι γιατί δεν πρόκειται να έχω από εδώ και στο εξής στη ζωή μου τόσο άσχετο υπηρετικό προσωπικό ! !!!!

Και τώρα τι κουφάλα ; Ήθελες και να τελειώνεις ε ; Πάρτα στο κεφάλι τώρα . Δε λέω καινούργια αρχή , προχωράς στη ζωή σου , γίνεσαι δημιουργικός και άλλα πολλά μπλα-μπλα-μπλα ! !Να πιάσω δουλειά ; Τι λες καλέ , θέλω κι άλλες σπουδές , θέλω μια καινούργια φοιτητική ζωή , δεν μου έφτασε μόνο αυτή !

Δεν μπορώ έχω διάβασμα

Η Ηλεία εκπέμπει SOS

Μόνο ένα μικρό δείγμα από τις πιο δραματικές εικόνες της ζωής μου. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν από τις βεράντες του σπιτιού μου στο κέντρο του Πύργου Ηλείας , στις 25 Αυγούστου 2007

Η πιο όμορφη και εγκαταλελειμμένη περιοχή της Ελλάδας, όμορφα καίγεται .

Όταν χαράζει

Kλίκαρε αμέσως Eδώ

Εδώ και καιρό έχω χάσει την πολυτέλεια των παιδικών μου χρόνων να εντυπωσιάζομαι με απλές , καθημερινές στιγμούλες . Συναισθηματικά πεσμένη μπροστά στον τερματισμό του φοιτητικού μου ράλι και στην αφετηρία μιας ζωής που την περίμενα γεμάτη φωνές και προορισμούς . Μένω ακίνητη μέσα στη σιωπή , ανίκανη να ονειρευτώ το αύριο , ανίκανη να συλλέξω το οτιδήποτε . Οι κούτες ανοικτές να περιμένουν κι αυτές καρτερικά το γέμισμα τους .Το αργό ανέβασμα στη σκάλα για το κατέβασμα της κουρτίνας κουράζει την πονεμένη μέση μου , ανέβασμα , κατέβασμα μόνο αυτό μου έμεινε . Μα αλήθεια που πάνε όλες αυτές οι κούτες ;
Κλείνω τα μάτια και θυμάμαι εκείνο το κρύο βράδυ του Νοέμβρη στο σταθμό των τρένων της Θεσσαλονίκης . Το τρένο για Αθήνα μας ανακοινώνουν πως έχει καθυστέρηση , τώρα πια εύχομαι να μην είχε φύγει ποτέ . Ο Στάσυμ μαζί με τον Γείτονα και την Έλενα έχουν μπει σε ένα τρένο πολύχρωμο , κάτω από τους ήχους του συντοπίτη μου του Θανάση Παπακωνσταντίνου και τη φωνή του Γιάννη Αγγελάκα και τρέχουν με ταχύτητες φωτός . Ζητούν να τους προωθήσω κι εγώ γελάω . Ειλικρινά παιδιά μακάρι να μπορούσα να σας φτάσω , μου φτάνει μόνο που κάποτε μπόρεσα να έχω συνταξιδιώτη μου έναν από εσάς , μου φτάνει μόνο που μέσα από το blog σας με κάνατε συνειρμικά για 3 λεπτά και 15 δευτερόλεπτα να μπορώ να ονειρεύομαι ξανά , να εντυπωσιάζομαι με τα όμορφα και τα απλά . Όταν χαράζει πια ο ήλιος τρυπά μέσα από τα κλεισμένα μου παράθυρα και οι κουρτίνες στέκουν μισό κρεμασμένες , πιάνω την κιθάρα και παίζω το τραγούδι που κάποτε το είχα πάει στον Γιάννη σε μια παλιά κασέτα για να μου βγάλει τις συγχορδίες πριν 7 χρόνια σε ένα πατάρι της Γεωργίου Σεφέρη στη Λάρισα ..

Αγγελάκας Γιάννης

Μουσική/Στίχοι: Παπακωνσταντίνου Θανάσης

Εισαγωγή:

G-7-
B-7-
E-7-

Bm

Bm F#m Bm F#m
Όταν χαράζει o πρώτος στεναγμός
Em A Bm
βγαίνει απ' τα πιο σφιγμένα χείλη
Bm F#m Bm F#m
σαν πεταλούδα στην κάμαρη πετά
Em A D A Bm F#m Bm
ψάχνοντας άνοιγμα να φύ - υ- γει

Intro:
Bm Em Bm F# Bm
Bm Em Bm Em Bm

Αν είσαι μόνος αν είσ' αδύναμος
η χαραυγή θα σε ξεκάνει
Έχει το μύρο έχει τη σιγαλιά
έχει τον ήλιο τον αλάνη

Intro ] 2x

Καινούρια μέρα καινούριος ποταμός
στις εκβολές του θα προσφέρει
όσα χαθήκαν όσα ξεχάστηκαν
κι όσα γι' αυτά κανείς δεν ξέρει

Intro ] 2x

Πίσω απ' τους λόφους πίσω απ' τα βλέφαρα
υπάρχει τόπος και για σένα
Χωρίς Βαστίλλη χωρίς ανάθεμα
χωρίς τα χείλη τα σφιγμένα

Intro


Υ.Σ Μόνο μια φευγαλέα ματιά να ρίξειςΕδώγιατί αυτά τα παιδιά αξίζουν τον κόπο , όχι μόνο για να κλικάρεις αυτό εδώ το link αλλά για πολύ περισσότερα , μα για πολύ περισσότερα λέμε… Όσο για μένα τι να πω , εδώ πάνω κρεμασμένη στο κουρτινόξυλο μου μπορώ να βλέπω μπροστά , πολύ μπροστά κι εσείς είστε πιο πέρα και από τον ορίζοντα μου, πραγματικά θέλω να μιλήσω με το Γείτονα και να μου πει αν και που μπορώ να βοηθήσω για να πάει παραπέρα(προώθηση) όλο αυτό , αρκεί να μην μου ζητήσει να πάω στο καινούργιο ριάλιτι του mega για τους παχύσαρκους και να περπατάω 16 χιλιόμετρα τη μέρα !!!

22 Χρόνια ανώριμη !

22 χρόνια ανώριμος ξεφτίλας
Δον Κιχώτης 22 χρόνια
γκόμενος, 22 χρόνια πότης

Γιάννουλη City

Ελαφρότητα

Καμιά φορά μετανιώνω για την ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζω τα πάντα γύρω μου και κυρίως τον εαυτό μου . Όχι δεν το κάνω επειδή μου είπε ο φίλος μου ο Μάκης πως οι άντρες προτιμούν τις χαζές , το κάνω από εσωτερική ανάγκη .
Εξάλλου όταν και όπως έπρεπε έδειξα το πόσο απόλυτα καμιά φορά αρνούμαι να συμβιβαστώ με οτιδήποτε ελαφρό υποτιμάει τη νοημοσύνη μου .
Αυτή η ελαφρότητα δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας τρόπος αυτοάμυνας απέναντι σε όσα κατέχω , απέναντι σε όλα αυτά που τρομακτικά καμιά φορά μου αποκαλύφθηκαν … Όχι δεν φτιάχνω μια ψευδαίσθηση , έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο για να μπορώ να ζω άνετα μέσα σε αυτόν . Δεν θεωρώ πως η άγνοια σε κάνει πιο ευτυχισμένο , πιο ανυποψίαστο μπορεί . Η μόνη μου δυστυχία , ξέρω πολλά για να κάνω «κάτι» …

Υ.Σ –Δεν έχω βρακιά ..
- Ε! Βγες μια φορά και χωρίς κώλο .

Προβλέψιμες αποδράσεις ενός Λαρισαίου

Καθώς το θερμόμετρο πιάνει τους 42 βαθμούς , ο Γιώργος τα 160 στα Τέμπη κι εγώ 7 στα 7 και παίρνω την Αικατερίνη παρθένα στο τάβλι , η θεία μου η Λέλα η μεγαλύτερη από τις αδερφές της μάνας μου , λιάζεται στον Πλαταμώνα για να της περάσει η πονεμένη μέση της που βρίσκεται στα πρώτα ήντα !

Λίγη δροσιά στον Πλαταμώνα , στον Αγιόκαμπο , στη Βελίκα και σε άλλα τόσα μέρη εντός και πέριξ του νομού, αναζητάει το 90% των Λαρισαίων . Όσο για το 10% που πάει Καραϊβική , σε καμιά Χαλκιδική πάει , αλλά η νεόπλουτη παρέα του , δεν του επιτρέπει να το αποκαλύψει !
Εγώ βρίσκομαι στην ωραία και δροσερή Ραψάνη που μου δίνει την δυνατότητα να αποστασιοποιούμαι και να τα κοιτάζω όλα από ψηλά .

Όσο για τις δικές μου καλοκαιρινές αποδράσεις , ακολουθεί δελτίο τύπου !
Από τις 19 του Ιούλη μέχρι και τις 25 θα βρίσκομαι Χαλκιδική , 27-29 θα είμαι στο νομό Μαγνησίας και από τις 4 μέχρι τις 10 Αυγούστου θα επισκεφτώ για τρίτη φορά τον νομό Χανίων (οι αδυναμίες δεν κρύβονται )


Αφού έκανα και το δελτίο τύπου των διακοπών μου , ενημερώνοντας τον κόσμο για να αποτρέψει τυχόν ανεπιθύμητες συναντήσεις , έχω να κάνω μια ερώτηση στη φίλη μου Αικατερίνη . Στα ινστιτούτα αποτρίχωσης , βγάζουν και τις τρίχες από τη μύτη ;

Υ.Σ Εξοπλιζόμαστε για να αποφύγουμε τον πόλεμο. Όπως αυτοί που τρώνε φασολάδα για να μην κλάνουν … Β. Β

Υ.Σ
Εγώ μεγάλωσα μ' αρχές

ανατροφή και συμβουλές

και από αυστηρούς γονείς

Οι δάσκαλοι και οι συγγενείς

σ' εμένα είχαν ποντάρει

να γίνω το καλό παιδί

αρνάκι άσπρο και παχύ

της μάνας του καμάρι

Μα ο λύκος της ψυχής μου

τραγουδάει στο δάσος της ζωής μου

ξενυχτά ο λύκος της ψυχής μου
τραγουδάει κανείς
το λύκο δεν τον κυβερνά
Μα τις ελπίδες τους αυτές
εγώ τις πρόδωσα που λες
και από θρεφτάρι στο μαντρί
καλύτερα με συγκινεί να γίνω εγώ
μακάρι λύκος μαύρος και λιγνός
του πατέρα του καημός
αντί στη γυάλα ψάρι

Επάνοδος στα Λαρισαϊκά εδάφη … Εξέλιξη , στασιμότητα, αλλαγή … Πολιτισμός , θέατρα , συναυλίες, καύσωνας , μποτιλιάρισμα , αρπαχτές και μπουζούκια … Ελπίδα , όνειρα, πολιτική και ελληνική μίζερη πραγματικότητα … Νεόπλουτοι , ψώνια ,καμένα χωράφια , μυρωδιά από ψοφίμι , αφελείς , αθώοι , γριές πουτάνες που νομίζουν πως έχουν εξουσία . Μίζεροι ρεπόρτερ , που κάνουν την προέκταση του μικροφώνου για ένα κομμάτι ψωμί . Άθλιες εγκαταστάσεις , τραμπουκισμός. Συναντήσεις με ξεχασμένους φίλους που άλλοι προχωρούν και άλλοι μένουν στάσιμοι και όλο σε αφήνουν να τους αφήσεις . Γεράματα , ιδρύματα , τρελάδικα . Ιδρώτας που τρέχει στο σβέρκο , κάτασπρος σβέρκος που το μακρύ μαλλί της τον κάνει και ασφυκτιά … Θεσσαλική και ελληνική παράνοια μαζί … Κάθε φορά που έρχεσαι όλοι είναι και πιο γερασμένοι κι εσύ τώρα είναι που αρχίζεις και μυρίζεις για πρώτη φορά . Κάθεσαι σε ένα γραφείο , ακούς , παρατηρείς , μιλάς … Κουνάω το κεφάλι μου , τώρα που σας γράφω . Μια ευκαιρία ψάχνουμε όλοι και δυστυχώς την ευκαιρία μας την κρατάει στα χέρια της μια γριά πουτάνα με εξουσία …
Θα περάσει άραγε ποτέ το σκουπιδιάρικο να τους μαζέψει μαζί με τις ευκαιρίες που μου πρόσφεραν και τις πέταξα ;

"40 χρόνια ελληνική τηλεόραση "

Ο Πύργος με διώχνει με αεράκι …Το πιο γλυκό αεράκι που χάιδεψε τα μαλλιά μου ποτέ . Μαλλιά 73 ευρώ , γιατί εμένα συμφέρει να με ταΐζεις από το να μου φτιάχνεις το μαλλί ….

Εύχομαι στο τμήμα μου πάντα τέτοια . Η ημερίδα που διοργάνωσε σήμερα με τίτλο

«40χρόνια ελληνική τηλεόραση» ήταν όλα τα λεφτά, μάλλον αυτά που ειπώθηκαν μετά από την τυπική διαδικασία της παρουσίασης ήταν όλα τα λεφτά .

Για να είμαι ειλικρινής δεν έμαθα τίποτα το καινούργιο, άνετα έκανα κι εγώ τέτοια διάλεξη . Για μένα ο καλύτερος από όλους ήταν ο Αθανασίου με μάγεψε αν και με απογοήτευσε το ύψος του !

Μίλησε με πάθος για τα blogs και μας προέτρεψε να ανοίξει ο καθένας το δικό του ή καλύτερα και ομαδικά . Δεν ξέρει τι τρομερή πάσα μου έδωσε για αύριο το πρωί που παρουσιάζουμε μαζί με τον συνάδελφο Ανδρέα την εργασία μας για το blogging στην Ελλάδα.

Το καλύτερο από όλα ήταν πως βρισκόταν στον ίδιο χώρο και ο καθηγητής μας που τον είχα πείσει πριν κάποιους μήνες να μου δώσει αυτή την εργασία ή μάλλον να την συμπεριλάβει στις εργασίες αφού τέτοιο θέμα δεν υπήρχε . Είμαι σίγουρη ότι δεν θα το μετανιώσει ποτέ που τελικά μου έδωσε το οκ γι αυτή την εργασία .

Είπε επίσης ο Αθανασίου , φτιάξτε αύριο blog και γράψτε τι μαλάκας ήταν ο Αθανασίου και θα το ευχαριστηθώ πολύ . Εγώ να δεις πως το ευχαριστήθηκα , όχι για τίποτα άλλο γιατί είτε το έλεγε είτε όχι εγώ θα το έκανα . Με λύπη μου όμως του λέω ότι δεν τον έκοψα για μαλάκα

Με λύπη επίσης διαπίστωσα ότι οι ερωτήσεις που έκαναν οι συμφοιτητές μου ήταν για τα μπάζα , τυπικούρες του κερατά δεν φταίνε αυτοί , αυτά μας μαθαίνουν . Θα μου πεις κι εσύ γιατί δεν ρώτησες ; Ήθελα να ρωτήσω για τα blogs , αλλά με πρόλαβε όπως είπα ο Αθανασίου .

Ο Αλέπης καλά τα είπε αν και δεν με ενθουσίασε και πολύ που διάβαζε κείμενα άλλων και έλεγε απόψεις άλλων , ήταν η ώρα που θα με έπαιρνε ο ύπνος .Δεν μας έλεγε καλύτερα για κανένα αυτοκίνητο ; Καλύτερα θα ήταν . Ο Σπύρου με αποτελείωσε με τα ανούσια σκηνοθετικά κουλτουριάρικα του . Μα καλά που νόμιζε ότι βρισκότανε στις Κάννες ;

Όσο για το Λάλα μου έβγαλε κάτι το αυθεντικό κι αυτό μου άρεσε, μου άρεσαν τα παραδείγματα του . Με ενθουσίασε το γεγονός ότι μιλούσε με εικόνες και ονόματα , κι αυτό που είπε ότι τις αλλαγές και τις επαναστάσεις τις κάνουν μικρές ομάδες και έπεται η μάζα .

Τώρα γιατί σνόμπαρε την tv και έλεγε πως ο Γερμάνος έκανε μεν τηλέοραση , αλλά όταν οι κεραίες μετρούσαν μόλις 10 χιλιάδες, κι ότι αν ηταν στις μέρες μας και ήθελε να κάνει τις ίδιες εκπομπές , κανένας καναλάρχης δεν θα τον κρατούσε πάνω από μια μέρα , δεν ξέρω αν τα έλεγε γιατί αυτός δεν μπόρεσε ποτέ να κάνει τηλεόραση ή απλά τα έλεγε γιατί όπως και να το κάνουμε κι εγώ συμφωνω μαζί του , έτσι έχουν τα πράγματα. Ωραία τα πικρόχολα σχολιάκια για Λαζόπουλο , Πρετεντέρη , Στάη , Μπάρμπα και κυρίως εύστοχα ...

Η Δημοσιογραφία δεν είναι τίποτα άλλο τελικά παρά η «τέχνη» της παρατήρησης .

Από Δευτέρα ανοίγω νέες πόρτες και νέους ορίζοντες , στη Λάρισα αυτή τη φορά .Επιτέλους να και ένα καλοκαίρι που θα ασχοληθώ πια και επαγγελματικά με τη «δημοσιογραφία». Κάθε νέα αρχή είναι η πόρτα για μια νέα εμπειρία …. Εύχομαι σε όλους σας καλό καλοκαίρι γιατί μπορεί να αργήσουμε να τα ξαναπούμε … Φιλιά στις γλάστρες χαιρετισμούς στο πιάνο .

e-Rock Αποπλάνηση ...

Ναι –ναι –ναι η e-Rock Αποπλάνηση είναι γεγονός … Μπορείτε από σήμερα να ακούτε την Rock Αποπλάνηση και τη sophie_jamaica !!!! Αυτή η πρώτη εκπομπή είναι πειραματική , ο ήχος δεν θα έλεγα ότι είναι και ο καλύτερος , και γενικότερα υπάρχουν περίεργα κοψίματα και πολλά άλλα ατοπήματα . Παρόλα αυτά θα ήθελα να τονίσω ότι αυτό είναι αποτέλεσμα δουλειάς της μισής ώρας που πειραματιζόμουνα με το καινούργιο μου σπορ …

Έπονται τα καλύτερα λοιπόν . Αφήστε στα comments τις αφιερώσεις σας και τα τραγούδια που θα θέλατε να ακούσετε, και το Εκπαιδευμένοι στο οίδημα θα πραγματοποιήσει την επιθυμία σας !!! Καλή ακρόαση …

Τα πλεονεκτήματα αυτής της εκπομπής : Δεν παίζουν διαφημίσεις , την ακούς όποτε θες . Αν δεν σου αρέσει κάποιο τραγούδι μπορείς να την προχωρήσεις παρακάτω ή να το ξαναπάς πίσω για να ακούσεις το σαρδάμ του εκφωνητή και να γελάσεις ! Είναι homemade και άλλα πολλά πολλά … Έχει και τα μειονεκτήματα της , αλλά γι αυτά το παλεύω …

Επίσης δέχομαι συνεργασίες και προτάσεις από όλους σας

Φωτιά και Λαύρα ...

Κάθε χρόνο και χειρότερα ....


Και τώρα το τελευταίο μας μήνυμα.
Αφιερωμένο σε κάθε λογής περιθώριους,
παραπεριθώριους και φλαμπουροκουβαλήστρες
σ' όλους αυτούς που πολεμήσαν.

Μόνο ένας σεισμός μας σώζει, φοβερός κατακλυσμός
μαϊντανός να γίνουν όλα, να χαθεί ο πολιτισμός.
- Όπως η Ατλαντίς.

Η ισοπέδωση με έκανε κι εμένα καραφλό, φοράω κάσκα
εσύ μου πας στο σινεράμα, Κρίσνα Χάρε
κι εγώ, σοφός μ' ένα στομάχι φερμουάρ,
να μένει πάντοτε κλειστό όταν πεινάει,
μα και στη λόξα του να λέει au revoir.

Άμα δε σου πέσει η μούρη πως μωρέ θ' αντιληφθείς
τι σου λέει ένας σαμάνος κι ένας οραματιστής.
- Όπως η Ατλαντίς.

Η ισοπέδωση με έφαγε κι ας ήμουνα βουνό, μου ‘καναν μπάνιο
η επανάσταση η όλη του πλανήτη,
ούτε ένα ράφι να μου φτιάξει δεν μπορεί,
απολογήσου μπρος σε μένα τον νεφρίτη,
μη βολοδέρνεις μες στο ψέμα σου μωρή.

Τώρα μαστουριάστε όλοι με τραγούδια του τεκέ
μοναχά τεκέ δεν βρίσκεις που να βρεις και ναργιλέ.
- Όπως και Ατλαντίς.

Αν το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται κι ο θεός, εγώ τι φταίω;
Αντίς να φτιάξουνε σε μένα εκκλησίες
να με λατρέψουν σαν συμπέρασμα γυμνό
χωρίς θεόλογα και παπαδοπορδίες
παν και τις φτιάχνουνε στον ίδιο το θεό.

Μόνο ένας σεισμός μας σώζει, απ' το πλέγμα δηλαδής
μαϊντανός να γίνουν όλα, να βουλιάξει όλη η γης.
- Όπως η Ατλαντίς.

αποβιβαστείτε από την δεξιά πλευρά της αμαξοστοιχίας

Τα τρένα περνούν ακόμη . Τα βράδια που κοιμάμαι τα ακούω (και μετά σου λένε για ηχομόνωση …), μα εγώ απέχω από το σταθμό και τα ιδρωμένα βαγόνια (αυτά με την μπόχα καλέ , ο κλιματισμός δεν έχει φτάσει εδώ ακόμα …)
Έπαψα να ακολουθώ τις ράγες . Απερχόμενο travel girl , το δέχτηκα και παραχώρησα τον τίτλο σε κάποια δεκαοχτάχρονη που επιβιβάζεται στο τρένο που αποχαιρέτισα .
Τερματικός σταθμός . Παρακαλούμε να αποβιβαστείτε από την δεξιά πλευρά της αμαξοστοιχίας , δεν φέρουμε καμία ευθύνη για τις αναμνήσεις που αφήσατε πίσω..
Πετώ την γόπα στην πυρακτωμένη άσφαλτο (είδες ελληνική νοοτροπία , απαπαπαπα)
Σαν γόπα από τσιγάρο τούτη η οθόνη . Μαυρισμένη από την πίσσα, όχι αυτή που κατακάθισε στα σωθικά μου … Λέω γι αυτή την επιφανειακή που ίσα που πρόλαβε να κρατήσει αυτό εδώ το blog … Δεν είναι παρά μόνο η επιφάνεια που κιτρινίζει τα δάχτυλα , δεν είναι παρά η στάχτη που λερώνει το πληκτρολόγιο … Τα πιο σημαντικά είναι στα μέσα μου , τα πιο σημαντικά είναι αυτά που δεν γράφτηκαν και δεν θα γραφτούν ποτέ σε αυτή την οθόνη … Γιατί μόνο τα backstage αξίζουν

Μπάτε σκύλοι αλέστε

Πως τα κατάφερα πάλι έτσι ; Έβαλα νταβατζήδες στις σκέψεις μου.. Τίποτα δεν είναι όπως παλιά , που έγραφα ότι ήθελα , που δημιουργούσα ότι ήθελα και που μπορεί να μην τα διάβαζε και να τα έβλεπε κανείς , αλλά ω Θεέ μου ήταν πραγματικά καλύτερα τότε .
Δεν φταίει κανείς ,αλλά δεν μπορώ να γράψω όπως πριν , δεν μπορώ να γράψω αλήθειες , γιατί οι αλήθειες προϋποθέτουν να είσαι ελεύθερος άνθρωπος κι εγώ δεν είμαι πια …
Το ψέμα σε δεσμεύει , σε κάνει πιο κλειστό , επιφυλακτικό σε κάθε κίνηση σου , μην τυχόν και αποκαλυφθεί η αλήθεια …
Όταν ήμουνα μικρή έγραφα σε κώδικα , σε μια δική μου γλώσσα που θα μπέρδευε τους άλλους και κυρίως την μητέρα μου , που πάντα παραβίαζε τα προσωπικά μου ημερολόγια…
Αυτό με έθλιβε πάντοτε κι αν και της είχα ζητήσει πολλές φορές να μην το κάνει γιατί δεν ήταν σωστό εκείνη συνέχιζε κι έτσι κι εγώ είχα μάθει να γράφω υπονοώντας και όχι εννοώντας και ξέρετε έχει μεγάλη διαφορά το ένα με το άλλο …
Λίγοι είναι εκείνοι που μπορούν να γράψουν χωρίς φύκια και μεταξωτές κορδέλες και να έχουν πιάσει το νόημα . Λίγοι είναι αυτοί που χωρίς να κρύβουν και να υπονοούν δήθεν κουλτουριάρικες ατάκες , αλλά να γράφουν την μια και μοναδική τους αλήθεια , να μπορούν να κάνουν την ανάσα σου να σταματά .
Πολλές φορές είχα ορκιστεί στον εαυτό μου ότι δεν θα ξαναέγραφα , γιατί δεν μπορούσα να κρατήσω κανένα μυστικό όπου και να έκρυβα τα γραπτά μου. Η μητέρα μου θα τα έβρισκε και θα έβλεπε τις σκανταλιές που είχα κάνει κι αλήθεια έκανα πολλές .
Όμως δεν μπορούσα να νικήσω αυτό μου το πάθος , όπως και η μητέρα μου το είχα πάρει απόφαση πως δεν θα σταματούσε ποτέ να ψάχνει τα πράγματα μου , έτσι έπρεπε να λυτρωθώ γράφοντας και παράλληλα πολλές φορές να πρέπει να καμουφλάρομαι , να κρύβομαι … Έγραψα σε κώδικα , έγραψα μελαγχολικά , έγραψα ποιήματα που μόνο υπονοούσαν , αλλοίωσα τις αναμνήσεις μου γράφοντας όχι για εκείνα που είχα πυρποληθεί το εκάστοτε βράδυ , αλλά για αυτά που θα ικανοποιούσαν την μητέρα μου , πάντα έγραφα για την μητέρα μου , γιατί πάντα ήξερα ότι έχω έναν αναγνώστη . Έγραφα κι άφηνα σημάδια πάνω στα κείμενα μου, σημάδια που μόνο εγώ θα μπορούσα να αποκωδικοποιήσω ..
Όταν έγραψα την πρώτη κιόλας παράγραφο γι αυτό εδώ το blog ήξερα πως ήμουν ήδη ελεύθερη , έγραψα έτσι όπως ήθελα πάντα να γράψω . Έγραψα την αλήθεια , την αλήθεια μου , χωρίς να νοιάζομαι αν κάποιος το διαβάσει , αν κάποιον αγγίξει , αν έχω αναγνωσιμότητα , αν πειράξουν αυτά που έγραφα τον πρώην γκόμενο , τον συγγενή , τον φίλο .
Από τότε που άρχισαν να με απασχολούν όλα αυτά έχασα το νόημα , την μαγεία του να γράφεις ελεύθερα , ανυποψίαστα , χύμα , ξεκάθαρα . Έγινε κι αυτό εδώ το blog σαν ένα άλλο παραβιασμένο ημερολόγιο μου , όχι γιατί διαβάσατε όλοι εσείς τις σκέψεις μου , εγώ άφησα επίτηδες ανοιχτή την κλειδαριά αυτή τη φορά , αλλά γιατί πια δεν μπορώ να γράψω ελεύθερα …
Όλοι οι φίλοι , οι γνωστοί ,οι γκόμενοι έχουν άποψη, γνωρίζουν πια βλέπετε το blog μου και δεν τους αρέσει εκείνο και το άλλο , τρελαίνονται γι αυτά που γράφω αλλά τα θέλουν μόνο για ιδιωτική χρήση .
Κατέβασα το προηγούμενο post , γιατί ένας πρωταγωνιστής , μου ζήτησε να βγάλω τις φωτογραφίες εκείνες που υπήρχε αυτός και οι φίλοι του . Φυσικά δεν μπορούσα να το κάνω , γιατί όλο αυτό είχε μια ιστορία , είχε τη ζωή μου , που μες σε αυτή ήταν και εκείνος και οι φίλοι του ή οι φίλοι μας δεν έχει σημασία . Αποφάσισα να το βγάλω όλο , και να σας πω και κάτι, άλλα ήθελα να γράψω απόψε και άλλα έγραψα. Μα δεν μπορώ πια, κουράστηκα να γράφω με κώδικες ή να γράφω όλα αυτά που εσείς θα θέλατε να διαβάσετε , ότι σας αγαπώ και σας λατρεύω και ότι είστε τα καλύτερα παιδιά , ενώ ήθελα να γράψω ότι είστε μπάσταρδοι και ότι δεν σας γουστάρω με την καμία . Το γράψιμο για μένα ήταν πάντα η λύτρωση μου , ήταν ο τρόπος μου να αντιμετωπίζω και να βλέπω τη ζωή . Από μικρή το μόνο που θυμάμαι να κάνω είναι να προσπαθώ να γράψω την αλήθεια και κάποιος να μου το απαγορεύει , ποτέ δεν έμαθα συντακτικό και ορθογραφία και ας με κοροϊδεύει ακόμα η φίλη μου η Αικατερίνη γι αυτό . Έμαθα πολλά όμως, κι ότι ξέρω , δεν το έμαθα διαβάζοντας αλλά γράφοντας .
Παρατηρούσα ασυνείδητα τη ζωή , τους ανθρώπους , τον κόσμο γύρω μου και το βράδυ πήγαινα στα χαρτιά μου και τα λέρωνα με λέξεις , δεν μπορούσα να καταγράψω τι είδα , ούτε να μαρτυρήσω με αυτόν τον τρόπο στη μητέρα μου , πως είχα βρεθεί εκεί που δεν έπρεπε και έτσι πάντα έγραφα μόνο τα συναισθήματα που μου είχαν προκαλέσει οι εικόνες, σε αυτά δεν μπορούσα να κάνω σκόντο , αλλά και από αυτά με ανακάλυπτε !

Γι αυτό σας λέω , δεν είμαι ελεύθερη πια …

Y. Σ Ήταν μεγάλο , σκληρό , απολαυστικό …

Πόσες ερμηνείες αλήθεια μπορούν να δοθούν , πόσες παρεξηγήσεις και παρανοήσεις να δημιουργηθούν ; Κι εγώ απλά σας έλεγα για τον χωνάκι παγωτό που έφαγα σήμερα … Χα-χα-χα-χα…

Το μπλουζ του Αη-Ονούφρη

Ανεβάζω και πάλι το παλιό post χωρίς φυσικά αυτούς που δεν θέλουν να υπάρχουν στις αναμνήσεις μου και ευχαρίστως τους βγάζω ...!

Σοφία άρον την ξαπλώστρα σου και περιπάτει…

Δεν γράφω και δεν θα γράψω σύντομα , σας χαιρετώ από την όμορφη Κουρούτα , πίνω φραπέ, λιάζομαι και προσπαθώ να κάνω ότι μπορώ για να δροσιστώ γιατί αν και καλοκαιρινός τύπος , τέτοιο καύσωνα δεν τον μπορώ !

Πατέρα δώσε σε μένα τα λεφτά να σας κάνω καλύτερο site !!!

Σ.Ο.Φ.Λ.Α

Μουνόψειρα υπό εξαφάνιση

Μια φορά κι έναν καιρό στο υπουργείο Παιδείας είχε πέσει μια βαριά αρρώστια … Φέρανε γιατρούς από το εξωτερικό για να τους εξετάσουνε , κι όλοι με μια φωνή διαπίστωσαν ότι βρήκαν ένα σπάνιο είδος μουνόψειρας . Μιας μουνόψειρας που ήταν υποεξαφάνιση και μόνο στους ελληνικούς φαλλούς και τα αιδοία κυκλοφορούσε… Αυτή προκαλούσε οκνηρία και κνησμό σε όσους είχαν κωλύσει , καθώς και εγκεφαλικές βλάβες. Έτσι ολημερίς τα ξύνανε το βράδυ τους γινόταν πάλι τούμπανο .. Όλοι άρχιζαν να είναι καχύποπτοί , ποιος/α ήταν εκείνος/η που τους είχε κωλύσει ; Δεν βρέθηκε ποτέ φάρμακο γι αυτό το συγκεκριμένο είδος ψείρας , μόνο κάποιοι Δήμαρχοι (παλιοί κοινοτάρχες δηλαδή , άρε Καποδίστρια τι μας έκανες )και κάποιοι τοπικοί παράγοντές από την Καρδιτσομαγούλα και άλλα μεγάλα κεφαλοχώρια κατέβαιναν στην Αθήνα , τους έδιναν κάτι μαγικά σύκα με καταπραϋντικές ιδιότητες . Σαν αντάλλαγμα τους ζητούσαν να ανοίξουν τμήματα ΤΕΙ ή ΑΕΙ στα μέρη τους , γιατί οι φοιτητές που θα ερχότανε θα άφηναν λεφτά στην τοπική κοινωνία . Φυσικά δεν είχε γίνει κανένα πρόγραμμα , τι χρησιμότητα θα είχε ένα ΤΕΙ Αγελαδογονιμοποιητή ή ένα Πανεπιστήμιο Πυρηνικής Φυσικής στον Άνω Πλατανιά , ούτε τι ανάγκες είχε η αγορά εργασίας , ούτε που θα μπορούσαν να απασχοληθούν οι απόφοιτοι αυτών των σχολών . Συν της άλλης δεν υπήρχαν καθόλου υποδομές , στήνανε ένα τσαντίρι ή ένα προκάτ στη μέση του πουθενά , φέρνανε από σχολεία –Πανεπιστήμια –στάνες και τα συστεγάζανε μαζί , τρώγανε τα λεφτά και όλα τα άλλα άστα να πάνε στο διάολο . Όσο για τα επαγγελματικά δικαιώματα αυτών των τμημάτων ; Τι είναι αυτά; Κανείς δεν γνώριζε .Υποδομές , βιβλιοθήκες , εργαστήρια ;;;; Χα-χα-χα! Τι είναι αυτά ; Τα λεφτά είπαμε φεύγανε στα σύκα … Και όλο αυτό το ονομάζανε αποκέντρωση !!!! Εμείς δεν ζούμε στην Ελλάδα ρε , αφού Ελλάδα είναι μόνο η Αθήνα … Και δεν το λέω για μένα που τώρα ζω στο κατσικοχώρι του κερατά , αλλά και όλοι εσείς που ζείτε στην Θεσσαλονίκη , στην Πάτρα , στο Ηράκλειο ,στη Λάρισα νομίζεται ότι νοιάζονται τι γίνεται στις τοπικές κοινωνίες σας ; Παπάρια

In this great future, you can't forget your past

Δεν ξέρω τι είναι εκείνο που μπορεί να κάνει έναν άνθρωπο αισιόδοξο . Ξέρω όμως για τα καλά τι είναι εκείνο που κάνει εμένα να χαμογελάω , τι με κάνει να είμαι θεριακλού, με τα έτσι και με τα εκείνα μου ! Δεν πάει ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα , έχω τόσα αποθέματα κουράγιου και ψυχικής ηρεμίας που δεν χαμπαριάζω τίποτα . Χμ… Ξέρω η εύκολη εξήγηση σε όλο αυτό , μπορεί να τη δώσει κανείς βιαστικά μέσα σε μια λέξη «αναισθησία» . Όχι φιλαράκο μου δεν είναι αυτό . Όταν έχεις δει τα χειρότερα και τα μη αναστρέψιμα ξέρεις καλά πως είναι το παιχνίδι και ξέρεις και καλά να το παίζεις . Τώρα βέβαια θα πει κάποιος μεγάλος μαγκάκος, πως τα ξέρεις εσύ μωρή από τα 22 σου . Δεν φταίω ρε μεγάλε που εσύ στα 22 σου ήσουν αραχτός και light και παρόλα αυτά τίγκα στην μελαγχολία και την ανασφάλεια … Δεν φταίω εγώ που το έργο το ανακάλυψες 30 χρόνια μετά , καλύτερα για σένα .Πέρα από όλα αυτά όμως, η αισιοδοξία πιστεύω είναι κάτι που πηγάζει από τα μέσα του καθενός μας , είναι στάση ζωής , είναι νίκη στην μιζέρια μας, είναι οπτική γωνία .

Μόνο όποιος δεν φοβάται μπορεί να είναι αισιόδοξος , μόνο όποιος μπορεί να αγαπάει μπορεί να είναι αισιόδοξος , μόνο αυτός που μπορεί να σηκώνεται από τα συντρίμμια και να τραγουδάει μπορεί να είναι αισιόδοξος . Για παράδειγμα στις 4 Μαρτίου το 2004 είχα πιάσει φωτιά , μαλλιά, ρούχα φρύδια ,βλεφαρίδες όλα είχαν πάρει φωτιά ..

Όσοι βρισκότανε κοντά μου άλλοι κλαίγανε , άλλοι τρέξανε να βοηθήσουνε , άλλοι πάγωσαν από τη σκηνή , κι εγώ μετά το πρώτο σοκ και αφού είχα μπει ολόκληρη μέσα σε μια μπανιέρα και βρεχόμουνα τραγουδούσα πιάνω φωτιάααααααααα, πιάνω φωτιάαααα !!! Γέλασαν όλοι , ψυχραιμία και αισιοδοξία πάνε πακέτο . Πραγματικά αισιόδοξος δεν είναι εκείνος που από τις συνθήκες μπορεί να είναι αισιόδοξος , πραγματικά αισιόδοξος είναι εκείνος που όλα του ήρθαν σκατά κι ακόμα ελπίζει , πραγματικά αισιόδοξος είναι όποιος μπορεί να τραγουδάει σαν τον Bob :

Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: don't give up the fight!

Ή αλλιώς

Cause - 'cause - 'cause I remember when a we used to sit
In a government yard in Trenchtown,
Oba - obaserving the 'ypocrites - yeah! -
Mingle with the good people we meet, yeah!
Good friends we have, oh, good friends we have lost
Along the way, yeah!
In this great future, you can't forget your past;
So dry your tears, I seh. Yeah!

No, woman, no cry;
No, woman, no cry. Eh, yeah!
A little darlin', don't shed no tears:
No, woman, no cry. Eh!

Η αισιοδοξία είναι κουλτούρα

Πουθενά δεν κολλάω

«Θέλω να πω, δεν πάω μόνο με τους αμόρφωτους , ούτε μόνο με τους μορφωμένους ,με όλους κάνω παρέα , αλλά πουθενά δεν κολλάω κανονικά . Έτσι νιώθω . Εκείνο που μου έχει μείνει από μια τέτοια στάση είναι μια σχεδόν μόνιμη μοναχικότητα ,όχι μοναξιά , με «κλάψες και γκρίνιες» που έλεγε «Ο Πασατέμπος» πριν. Μοναχικότητα ηθελημένη , ήρεμη με αξιοπρέπεια, που προσπαθώ να την εμφανίσω και με κάποια επίφαση μαγκιάς , ειδικά στις δύσκολες στιγμές της ζωής μου . Βοηθάω τους άλλους , υποστηρίζω, τρέχω , αλλά καθόλου δεν γουστάρω το αντίθετο . Δεν θέλω υποστήριξη και βοήθεια από τους άλλους . Πέστε το συναισθηματική αναπηρία , πέστε το ότι θέλετε. Αλλά ακριβώς στα δύσκολα είναι που δεν θέλω να δω άνθρωπο , που κάτι έννοιες όπως « συμπαράσταση», « αλληλεγγύη», «ανθρωπιά», μου φαίνονται κενές περιεχομένου , πιεστικές και ενοχλητικές , όταν πρόκειται για μένα τον ίδιο , τελεία και παύλα . Απόσπασμα από το βιβλίο « Πλατεία Λένιν Πρώην Συντάγματός» (σελ. 145)
Μια αράδα λέξεις , που όμως λένε όσο θα ήθελα να σου πω για να με καταλάβεις ….

Για τη Φωτογραφία

Από τον Απρίλιο του 2007 «Ο Φωτοφράχτης Άνοιξε» και από τότε μπορώ να πω πως έχω έναν επιπλέον λόγο , για να υπάρχω ακόμα στα blogs ! Η Χλόη μας λοιπόν , έχει άγχος , ενόψει της έκθεσης φωτογραφίας που θα συμμετάσχει ! Χλοάρα μην μασάς , με ότι καταπιάνεσαι τα καταφέρνεις περίφημα ! Η Χλόη ανέβασε ήδη στο blog της , μια από τις φωτογραφίες που θα βάλει στην έκθεση και ζητάει τη γνώμη σας , επισκεφτείτε την
ΕΔΩ

Για το Ζήκο Εδώ

22 Χρόνια Γαϊδούρα

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΝΑΡΙ ΜΟΥ !!!

ΚΑΙ ΠΟΥ’ΣΑΙ ΚΛΑΙ ΜΑΙΝ , ΧΑΛΑΡΑ …ΟΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΒΑΘΙΑ ΓΕΡΑΜΑΤΑ ΣΟΥ

Κράνος

Γεωργία

Η κοπέλα που ακούτε στο song που παίζει στο ggast είναι η

Γεωργία. Πόσα ταλέντα έχει αυτή η κοπέλα πια; Που να την ακούσετε να τραγουδάει και από κοντά ! Κάποια μέρα θα της πάρω συνέντευξη

Ποιες μου μοιάζουν !!!!