Circe’s Palace

«Κίρκη»: ζωγραφικός πίνακας του Τζον Γουίλιαμ Γουότερχάουζ.

Circe’s Palace

Around her fountain which flows

With the voice of men in pain,

Are flowers that no man knows.

Their petals are fanged and red

With hideous streak and stain;

They sprang from the limbs of the dead.—

We shall not come here again.

Panthers rise from their lairs

In the forest which thickens below,

Along the garden stairs

The sluggish python lies;

The peacocks walk, stately and slow,

And they look at us with the eyes

Of men whom we knew long ago

  T.S ELIOT

ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΚΙΡΚΗΣ

Γύρω από το συντριβάνι της που τρέχει

Με τη φωνή ανθρώπου που πονεί

Είναι λουλούδια που κανείς δεν έχει

Ξαναδεί. Με μυρωδιά σιχαμερή

Και πέταλα που στάζουν φαρμάκι.

Φυτρώνουν απ’ τα μέλη των νεκρών.

Ποτέ να μην ξανάρθουμε εδώ.

Πάνθηρες λιάζονται στη βρύση.

Το δάσος σκοτεινιάζει πιο πέρα.

Στις σκάλες του κήπου στριφογυρίζει

ο πύθωνας. Παγόνια περπατούν

αργά κι επίσημα. Και μας κοιτούν

με μάτια ανθρώπων που είχαμε γνωρίσει.

Σήμερα  ξημέρωσε μια μέρα που τα είχα όλα και καφέ και  σοκολατένια kellogg’s ! Χθες πήγα από τον Πηνειό για να τραβήξω τα άλογα αλλά ήταν απόγευμα και τα είχανε πάρει. Μόνο τα πρωινά φαίνεται κάνουν την εμφάνιση τους!  Όσο σκέφτομαι και εκείνα τα χάδια της Σαββίνας Γιαννάτου. Ναι μας έκανε κι αυτή μάθημα σε αυτό το μεταπτυχιακό. Τι μας έκανε;  Ασκήσεις φωνητικής. Τι σχέση έχουν με την δημιουργική γραφή; Δεν ξέρω, ούτε εκείνη ήξερε αλλά ήταν ωραία όλα, τα οοοο και τα ααα, τα άσε με , τα σιιι σιιι χαμηλά από την κοιλιά ή όταν κάναμε το δάσος ή κάποιον πλανόδιο  της ανατολής, το μάγο, τον μουγγό . Το Μάιο έχουμε μάθημα και με Αλκίνοο Ιωαννίδη. Αυτός τι θα κάνει μαθήματα κιθάρας; Ενδιαφέρομαι!!! Το νέο είναι ότι τα μαθήματα αντί για Φλώρινα θα γίνουν στην Ωχρίδα ή αλλιώς Αχρίδα κατά το αρχαιότερο. Σας φιλώ και καλή σας μέρα… 

Υ.Σ 1 T.S.Eliot

Υ.Σ 2  Τζον Γουίλιαμ Γουότερχαουζ
Υ.Σ 3 ΕΚΕΒΙ

Και το καλύτερο το άφησα για το τέλος , άσχετο με γραφή αλλά σχετικό με τσίπουρα!

http://www.inpatra.gr/kedek/an3.php?$sr=2

Το Σάββατο το βράδυ, όλοι οι σύνεδροι είναι καλεσμένοι από την Οργανωτική επιτροπή σε κλασικό τσιπουράδικο του Βόλου! 

ΓΥΡΩ-ΓΥΡΩ ΟΛΟΙ

 

Σαββίδης Συμεών / Γύρω-γύρω όλοι

Θέλω μια κούπα καφέ και σοκολατένια kellogg’s. Όχι σήμερα δεν πήγα για περπάτημα, προς το παρόν τουλάχιστον. Ξύπνησα  από το γαμημένο το σταθερό τηλέφωνο που δεν έλεγε να ησυχάσει. Ε ,ναι λοιπόν, με ξυπνήσατε. Τα καταφέρατε!

Πάντως νομίζω ότι σε αυτή τη ζωή, υπάρχουν χειρότερα πράγματα από αυτό.  Ας πούμε το να ταξιδεύεις τη διαδρομή Κοζάνη-Λάρισα πάνω σε λεωφορείο και δίπλα σου να κάθεται, μια γύρω στα 22, ξανθιά, με μια μύτη χειρότερη και από του Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

Η γκόμενα από τα Καλύβια, να μιλάει με ούι  α λα Γιάννα και  σε όλη την διαδρομή  να έχει πάρει πάνω από πέντε τηλέφωνα και να διηγείται  πανομοιότυπα την ίδια ιστορία. Φρίκη !Μέχρι να κατέβω την εμπέδωσα για τα καλά. Μια ζωή γκαντέμο, είχα ξεχάσει να πάρω τα ακουστικά μαζί μου!

Αυτή η ξανθιά μισοριξιά , φοιτήτρια στα ΤΕΙ της Λάρισας , είχε πάει να πουλήσει  τσαμπουκά στον καραβανά  γκόμενο της που έμενε στην Κοζάνη! Είχαν και καλά χωρίσει γιατί αυτή είχε γίνει πλέον υστερική  και ζηλιάρα(έψαχνε κινητά κλπ) , αφού είχε αποκαλύψει ότι εκείνος είχε προφίλ στο facebook !

Εκείνος δεν παραδέχτηκε τίποτα και έλεγε ότι και καλά ένας φίλος του, είχε κάνει το προφίλ για πλάκα. Αυτή πήγε εκεί και άρχιζε όπως ισχυριζότανε να χτυπάει την πόρτα του σπιτιού του και αυτός της έλεγε να φύγει και ότι δεν θα της άνοιγε. Με τα πολλά της άνοιξε όταν εκείνη τον απείλησε ότι θα σπάσει  το αυτοκίνητο του. 

Εκείνη του έκανε παραπόνα ότι κάποιος τον επηρεάζει  και του αλλάζει τα μυαλά για την σχέση τους και ότι δεν της πήρε δώρο γενεθλίων και επετείου και ότι ενώ είχανε πει μέχρι το Πάσχα που είναι η γιορτή της, να δώσουνε λόγο,  αυτός την έκανα με ελαφρά. Αδερφέ δεν ξέρω ποιος είσαι, αλλά είσαι ήρωας από πολλές απόψεις !  

Να μην σας τα πολυλογώ, ειπώθηκαν φρικιαστικά πράγματα, χτυπούσα το κεφάλι μου στο τζάμι, όπως ότι και καλά εκεί που του έπαιρνε πίπα, σηκώθηκε και πήγε τρέχοντας στο μπάνιο και έκανε και καλά ότι ξερνάει  και ο μαλάκας της ιστορίας  έτρεξε από πίσω της να δει τι έπαθε και αυτή του είπε : Φύγε από εδώ άσε με ,εξαιτίας σου είμαι έτσι!

Από τα συμφραζόμενα η γκόμενα δεν γούσταρε τις πίπες!

Φτάνει όμως. Αυτή την ιστορία καλύτερα θα ήταν να μην την είχα ακούσει ποτέ αν και ακούω και βλέπω τόσες κάθε μέρα. Δεν χρειαζότανε με τίποτα να σας την διηγηθώ, το έκανα όμως γιατί ήθελα με κάποιον να μοιραστώ αυτή την εμπειρία μου. Δεν αντέχω πια τόση συσσωρευμένη βλακεία , κάτι έπρεπε να κάνω κι εγώ!

Χθες πέρασα απίστευτα  με τον Bob  και τον Marley! Ο Marley είναι ο καινούργιος της παρέας. Το μικρό λυκοσκυλάκι του Γιάννη. Εγώ πότε θα γίνω γατομάνα;

To PONY μου και ο Marley

Και το ποιηματάκι μας για σήμερα είναι του Archibald MacLeish:

MOTHER GOOSE’S GARLAND

Around, around the sun we go:

The moon goes round the earth.

We do not die of death:

We die of vertigo.

Κατά λέξη μετάφραση

«Το στεφάνι της μάνας-χήνας»

Γύρω, γύρω από τον ήλιο πηγαίνουμε

Το φεγγάρι γυρίζει γύρω από τη γη.

Δεν πεθαίνουμε από θάνατο:

Πεθαίνουμε από ίλιγγο.

Ποιητική μετάφραση

ΓΥΡΩ-ΓΥΡΩ ΟΛΟΙ

Η γη γυρίζει γύρω από τον ήλιο.

Γύρω από τη γη γυρίζει το φεγγάρι.

Δεν πεθαίνουμε από θάνατο.

Πεθαίνουμε από  ζάλη.

Υ.Σ Archibald MacLeish
Υ.Σ2 Τι θα κάνετε την Τετάρτη το βράδυ;
Υ.Σ3 Το καλοκαίρι φύγαμε για Αλλόνησο

Το Ινστιτούτο Πολιτισμού και Εκπαίδευσης και το Εργαστήριο Γλώσσας και Προγραμμάτων Γλωσσικής Διδασκαλίας του Τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας μετά από αίτημα πολλών συναδέλφων που μετείχαν στα προηγούμενα Σεμινάρια Κατάρτισης στη διδακτική της γλώσσας διοργανώνουν το

4ο  Σεμινάριο

Τόπος:     Αλλόνησος Μαγνησίας
Χρόνος:   14 ως 17 Ιουλίου 2011
 Η βασική θεματική του φετινού σεμιναρίου θα είναι:

Η Τέχνη στην υπηρεσία της Γλώσσας

Το σεμινάριο απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς όσο και σε μεταπτυχιακούς και προπτυχιακούς φοιτητές.
Θα χορηγηθεί βεβαίωση παρακολούθησης.

Πληροφορίες

https://sites.google.com/site/alonnesos2011/home

Άννα Βακάλη τηλ. 6945 965782 avakali@otenet.gr

Ένας ζωγράφος

Γύρισα από την καθημερινή μου βόλτα στις όχθες του Πηνειού. Εφτά χιλιόμετρα είναι αυτά που κάνω σχεδόν κάθε μέρα. Η εικόνα με τα ελεύθερα άλογα που έχει ο δήμος στις όχθες εκεί κοντά στο Αλκαζάρ είναι μαγευτική, ίσως να είναι και ο λόγος που θέλω να πάω κάθε μέρα. Μπαμπέσα άνοιξη ,από εκεί θα μου φορτώθηκε η αλλεργική ρινίτιδα. Ίσως αύριο τραβήξω καμιά φωτό. Τελικά υπάρχει και αυτή η Λάρισα!

Όπως ήδη θα καταλάβατε από την προηγούμενη ανάρτηση, όσοι την διαβάσατε δηλαδή, το να κάνεις μια μετάφραση και ειδικά σε ποιήματα δεν είναι μια εύκολη υπόθεση.  Πώς να κρατήσεις το ρυθμό ή τη ρήμα, πώς να κρατήσεις την ειρωνεία αν εσύ ο ίδιος δεν την καταλαβαίνεις και άλλα πολλά φυσικά.

Κατά την ταπεινή μου άποψη, η μετάφραση ποίησης, είναι ουσιαστικά σαν να ξαναγράφεις ποίηση, σαν να γεννάς κάτι καινούργιο και όχι απλά να μεταφράζεις. Τι είναι πιστή μετάφραση τελικά; Η κατά λέξη ή η ποιητική. Ας πούμε η ποιητική αλλά και εκεί το θέμα δεν μπορεί να είναι καθόλου αντικειμενικό , οπότε και γι αυτό κυκλοφορούν διάφορες μεταφράσεις και το πρόβλημα δεν είναι μόνο στην ποίηση.Μερικές φορές διαβάζεις το πρωτότυπο,διαβάζεις και από μετάφραση και νιώθεις μια φρίκη. Τι μας σώζει τελικά;Το καλύτερο θα ήταν να γεννήσουμε ποιητές στην Ελλάδα που να μπορούν να μεταφράζουν ξένους ποιητές που είναι κοντά σε αυτούς, δεν είναι τυχαίο ότι οι καλύτερες μεταφράσεις ποιημάτων έχουν γίνει από δαύτους. Εκτός από ξένες γλώσσες θα πρέπει να έχουν διαβάσει και πολύ και να ξέρουν σχεδόν τα πάντα για την ποίηση που μεταφράζουν.  

Σήμερα λέω να ασχοληθούμε με ένα ποίημα του John Matthias [1] σε ελεύθερο στίχο

A Painter

Marc Chagall[2] knew nothing

About dialectics [3].

Gaily, daily, in Vitebsk[4]

Cows and horses danced in the air.

Superstructure he hopelessly

Muddled with structure.

Gaily, daily, in Vitebsk,

Cows and horses danced in the air.

After October, Chagall was

Commissar of the arts for a year

But was dismissed: The Man

Leaping Over The City[5]

Daily, daily, in Vitebsk,

Icons of Lenin and Stalin objectively[6] stare

Κατά λέξη μετάφραση

Ένας ζωγράφος

Ο Μαρκ Σαγκάλ δεν ήξερε τίποτα

Γύρω από την διαλεκτική .

Ανέμελα(χαρούμενα-ξέγνοιαστα) ,καθημερινά στο Βιτέμπσκ

Αγελάδες και άλογα χορεύουν στον αέρα.

Την υπερδομή αδέξια(αμήχανα, ανέλπιδα)

Την μπέρδευε με τη δομή.

Ανέμελα(χαρούμενα-ξέγνοιαστα) ,καθημερινά στο Βιτέμπσκ

Αγελάδες και άλογα χορεύουν στον αέρα.

Μετά τον Οκτώβρη, ο Σαγκάλ ήταν

Κομισσάριος των τεχνών για ένα χρόνο…

Αλλά τον απέλυσαν: "Ο άνθρωπος

που πηδάει πάνω από την πόλη."

Καθημερινά, καθημερινά, στο Βιτέμπσκ

Εικονίσματα του Λένιν και του Στάλιν κοιτάζουν αντικειμενικά.

Ποιος θέλει να κάνει τώρα την ποιητική; Κάνεις ε… άντε καλά!

Απλά σε μερικά ποιήματα και η κατά λέξη μετάφραση μπορεί να είναι και ποιητική δεν χρειάζεται πάντα να τους αλλάζουμε τα φώτα, αν και το συγκεκριμένο επιδέχεται βελτιώσεις, αρκεί να μην χαθεί η ειρωνεία του!

Υ.Σ Ξεκίνησα να κάνω αυτή τη διαδρομή στο Αλκαζάρ μόνη, μετά ήρθε η Έλενα , μετά κάποιος άλλος και πάει λέγοντας , τσούρμο μαζεύτηκε!

Υ.Σ Ευτυχώς άρχισα να χαπακώνομαι και την παλεύω την αλλεργία άνετα.

Υ.Σ Για τον Μαρξισμό οι τέχνες πρέπει να εκφράσουν την πραγματικότητα . Δηλαδή την πάλη των τάξεων βλέπε αγρότες με δρεπάνια κλπ, και όχι «φαντασίες», όπως αγελάδες και άλογα που πετάνε όπως έκανε ο Σαγκάλ και γι’ αυτό και τον έπαψαν

Υ.Σ Τι είναι σοσιαλιστικός ρεαλισμός; Θα σας το πω με ένα παράδειγμα. Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένας Ρώσος στρατηγός που σε μια μάχη είχε χάσει το ένα του μάτι και το ένα του πόδι. Έψαχνε κάποιον να τον ζωγραφίσει όπως ήτανε. Ήρθε ο πρώτος ζωγράφος τον ζωγράφισε όπως ακριβώς ήταν και όταν ο στρατηγός είδε το πορτρέτο του, δεν του άρεσε καθόλου και αποκεφάλισε τον ζωγράφο. Αυτό έγινε πολλές φορές με πολλούς ζωγράφους ξανά και ξανά ώσπου μια μέρα ήρθε ένας ζωγράφος για να τον ζωγραφίσει και του ζήτησε να κάτσει σε ένα άλογο και να κρατάει ένα μεγάλο κιάλι τηλεσκόπιο  στο μάτι που δεν είχε και να κάνει ότι κοιτάζει μακριά. Έτσι ο ζωγράφος , τον ζωγράφισε όπως «πραγματικά» ήτανε από την μεριά που είχε το πόδι του και ούτε το μάτι φαινότανε ότι του έλειπε. Αυτός είναι ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός και φυσικά γλύτωσε και ο ζωγράφος το κεφάλι του!

---

[1] http://en.wikipedia.org/wiki/John_Matthias

[2] http://en.wikipedia.org/wiki/Marc_Chagall

http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/art/great-works/chagall-marc-over-the-town-19141918-744400.html

[3] http://revmarx.blogspot.com/2009/08/blog-post_569.html

[4] http://en.wikipedia.org/wiki/Vitebsk

[5] Τίτλος πίνακα του Chagall

[6] Αντικειμενικότητα βασικός όρος του μαρξισμού

Ιστορίες

Γύρισα από Φλώρινα, παραφορτωμένη εικόνες και με μια αλλεργική ρινίτιδα που με ταλαιπωρεί αφάνταστα .  Νομίζω ότι ήρθε η ώρα σίγά-σιγά να επανακάμψω. Έχω αρκετά  να γράψω στο blog  που συσσωρεύτηκαν αυτό το διάστημα σιωπής αν και η αλήθεια είναι ότι έχω εργαστεί αρκετά παραγωγικά  με πράγματα που όμως δεν μπορώ να δημοσιεύσω προς το παρόν εδώ. 

Άρχισε πάλι το κάθε τι να είναι μια αφορμή για γραφή αλλά μαζεύτηκαν τόσα πολλά πια που πρέπει πρώτα να τα σημειώνω για να μην τα ξεχάσω και δεύτερον να αφιερώνω αρκετό χρόνο την ημέρα μόνο στο γράψιμο, για να προλάβουν να γραφτούν όλα πριν χαθεί η ζωντάνια τους.

Τελικά δεν ξέρω τι είναι καλύτερο. Να αφήνεις κάτι να ωριμάζει μέσα σου και μετά να γράφεις γι αυτό ή να το γράφεις την ώρα που σε καίει; Νομίζω είναι αναλόγως την περίπτωση και το πώς θα σου βγει. Όταν σου βγει και αν σου βγει το γράφεις, το πότε το δημοσιεύεις είναι μια άλλη ιστορία.

Έχω πολλά να πω και νιώθω ότι με πνίγουν ή ότι δεν θα προλάβω να τα πω όλα . Προσπαθώ να τα βάλω σε μια σειρά. Δε γίνεται. Όλο αυτό το διάστημα που κόλλησα και δεν μπορούσα να γράψω έκανα μεγάλα ή μικρά ταξίδια και κύκλους γύρω από την Μαύρη Θάλασσα, κύκλους γύρω από τον εαυτό μου.

Συνάντησα έλληνες ναυτικούς παρέα με τις ωραίες ιστορίες τους και τσιγγάνες πάνω σε Mercedes να καπνίζουν με το αυτί. Έκανα μεταποιήσεις , ποιητικές μεταφράσεις, μελέτησα μετρική , λογοτεχνία και οργανική μορφή, έγραψα σονέτα, παρωδίες,  μοντερνιστικά ποιήματα, διηγήματα, ασκήσεις ύφους, σενάριο με τρις διαλέκτους( ποντιακά, κρητικά, βορειοελλαδίτικα) . Πειραματίστηκα με την καθαρεύουσα, έκανα κριτική στο έργο του Ταχτσή, ερωτεύτηκα τον Δημητρίου. Αντί για σταυρόλεξα , έκανα τεχνικές γραφής Ουλιπό[1], με αγαπημένη αυτή του S+7[2], ίσως αναρτήσω καμία από αυτές μου τις προσπάθειες. Για πρώτη φορά έπαιξα και σε ομαδικό σταυρόλεξο(αλλιώς το απεχθάνομαι) δίπλα σ’ ένα τζάκι στο σπίτι του Δημήτρη στην Καρύτσα. Ήταν πραγματικά υπέροχα . Είχα παρέα έξι άντρες, τι άλλο να ζητήσω!

Τώρα τελευταία έπαθα φρίκουλο με την ποιητική μετάφραση και σας καλώ να πειραματιστούμε  παρέα,  να’ναι καλά ο Νάσος Βαγενάς. Περιμένω και τις δικές σας εκδοχές. Δυστυχώς θα πειραματιστούμε μόνο στην αγγλική γιατί η γράφουσα δεν είναι ικανή να κάνει μετάφραση σε άλλη γλώσσα (ελπίζω προς το παρόν!)

Για πρώτο πιάτο σας σερβίρω  Gavin Ewart [3]

The Select Party

Hands that wiped arses

Are holding glasses,

Lips that fellated

Are intoxicated,

Parts that were randy

Have counterparts handy-

But the fact of a quorum

Preserves decorum,

And the social unction

Inhibits the function

Of the natural passions

Concealed by the fashions.

Tongues that licked scrota

Don’t move one iota

From the usual phrases

That the century praises,

The undisturbed labia

Are deserted Arabia-

These cats are all mousers

But skirts and trousers

Keep the lid on the kettle

There are magnets, there’s metal.

By they don’t click together

Thru nylon and leather

Κατά  λέξη  μετάφραση

Χέρια  που σκουπίζουν κώλους

Κρατούν ποτήρια

Χείλια που πεολείχαν

Είναι μεθυσμένα,

Μέλη που ήταν ερεθισμένα (σεξουαλικά)

Έχουν( νιώθουν) πρόσφορα τα αντίστοιχα μέλη άλλων.

 Όμως το γεγονός της απαρτίας (της ομήγυρης)

Διατηρεί την κοσμιότητα (το πρέπων)

Και η κοινωνική επισημότητα

Εμποδίζει τη λειτουργία

Των φυσικών παθών

Που τα κρύβουν οι μόδες(τα ρούχα)

Γλώσσες που έγλειφαν όρχεις

Δεν μετακινούν μήτε ένα ιώτα

Από τις συνήθεις φράσεις

Που ο αιώνας επαινεί,

Τα αδιατάραχα (ανέγγιχτα) χείλη των αιδοίων

Είναι ερημωμένη Αραβία.

Αυτές οι γάτες είναι όλες ποντικοφάγες

Όμως οι φούστες και τα παντελόνια

Κρατούν το καπάκι στον βραστήρα

Υπάρχουν μαγνήτες, υπάρχει μέταλλο,

όμως δεν κολλούν το ένα με το άλλο

γιατί τα κρατούν χωρισμένα το νάιλον και το δέρμα

Μετάφραση  Νάσου Βαγενά

που κρατάει τον ρυθμό και τη ρήμα

 Η δεξίωση

 Χέρια που χαϊδεύουν φίδια (εγώ θα το έκανα αρχίδια)

Τώρα υψώνουν ποτήρια

Χείλη που πεολείχουν

Γελούν ή βήχουν.

Σφριγηλές περιφέρειες

Περιφέρονται αιθέριες

Κι όπως ο Οιδίπους(λένε πως ήξερε ποια ήταν η γυναίκα του !!!!)

Κρατούν τους τύπους

Οι καθώς πρέπει τρόποι

-που έρχονται πρώτοι-

αποτρέπουν το λάθος

του αχαλίνωτου πάθους

Κατά τα ειωθότα (?)

Δεν κινούν μήτε ιώτα

Απ’τις κόσμιες φράσεις

Που η στιγμή επιτάσσει

(Τα ολόδροσα αιδοία

κεκαυμένη Αραβία).

Παντελόνια και φούστες

(άτρητες κρούστες)

συγκρατούν το αφρισμένο

καπάκι κλεισμένο.

Σκεπάζουν το σπέρμα

Με κασμήρι και δέρμα.

Άντε περιμένω και την δικιά σας εκδοχή.

Υ.Σ Μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη
και τη χαρίζω σ’ όποιον μου εξηγήσει
να ’χει το μέλλον μου να επιλέξει
ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει

Εν λευκώ. Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος. Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης. Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου

 Υ.Σ 2Ευτυχώς που στη ζωή μου υπάρχουν ρόδες, αν και ακυρωμένη οδηγός, ευτυχώς που γράφω και το σκάω λίγο από τον παρόντα χρόνο από την ανελέητη πραγματικότητα της καθημερινότητας και από ότι μου λείπει και από ότι πονάει

---

[1] Ουλιπό

[2] S+7: παραγωγή ενός νέου κειμένου με την αντικατάσταση κάθε ουσιαστικού με ένα άλλο που βρίσκεται εφτά ουσιαστικά παρακάτω σε ένα οποιοδήποτε λεξικό. Αυτή η μέθοδος μπορεί να τροποποιηθεί είτε αντικαθιστώντας τον αριθμό 7 με κάποιον άλλο, είτε αλλάζοντας το σύμβολο + με ?, είτε αν αντί για τα ουσιαστικά επιλέξουμε να κάνουμε την ίδια διαδικασία για τα επίθετα, τα ρήματα κ.ο.κ.

[3]Gavin Ewart

Φλώρινα: Ομορφιά στα... άκρα!

Σου δίνουμε τους 20 λόγους που θα σε φέρουν στην Φλώρινα και τους γύρω θησαυρούς της!

Με ορμητήριο την πόλη της Φλώρινας, στις εσχατιές της χώρας, απολαύσαμε αυθεντική φιλοξενία, «χαθήκαμε» στην απεραντοσύνη των Πρεσπών, ακολουθήσαμε τα... βήματα του Αρκτούρου στο Νυμφαίο και το Δρόμο του Κρασιού στο Αμύνταιο και τον Άγιο Παντελεήμονα. Μόνο ένα δεν καταλάβαμε: γιατί έπρεπε να γυρίσουμε πίσω!

Η Φλώρινα είναι ευλογημένη γη: φυσικές λίμνες (έξι τον αριθμό), πλούσια πανίδα, αλπικά τοπία, κι ανθρωπιά που σκλαβώνει. Η πόλη έχει δεχτεί το... γαλλικό άγγιγμα από αρχιτέκτονες μετά τον Πόλεμο και αυτό σε συνδυασμό με την ύπαρξη του μελαγχολικού ποταμού Σακουλέβα τής δίνουν κάτι από βορειοευρωπαϊκό αέρα. Πεζόδρομοι που σφύζουν από κόσμο και ζωή, αρχοντικά που βουλιάζουν στην πρωινή πάχνη και μια φύση που σου φωνάζει: «Απόλαυσέ με όσο περισσότερο μπορείς». Σε μικρή απόσταση, ο «πρίγκιπας του χιονιού», το Νυμφαίο, σοκαριστικά καλοδιατηρημένος, σκορπάει από τις καμινάδες του μυρωδιά φρεσκοκαμένου ξύλου. Ασημένιες στέγες και τόνοι πελεκημένης πέτρας φαντάζουν έτοιμοι να υποδεχτούν το λευκό χειμωνιάτικο πέπλο. Και κάπου εκεί στα ακριτικά εδάφη των Πρεσπών, μόνο ο ήχος του αργυροπελεκάνου που βουτάει στα ανήλιαγα βάθη τους διακόπτει «αυθάδικα» την απέραντη γαλήνη, σε μια γωνιά του πλανήτη όπου τα διαβατήρια είναι απλώς περιττά... Οι εικόνες κατακλύζουν το μυαλό μου -και τον φακό του Σπύρου-, οι λέξεις με περιορίζουν κι η πένα μου, σαν τρελή, βιάζεται να καταγράψει όσα είδα. Το έκανα λοιπόν, τα συνόψισα σε είκοσι και σε προσκαλώ να τα μοιραστείς μαζί μου.

XIONOΔΡΟΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΙΓΛΑΣ
Στο χωριό Πισοδέρι (19 χλμ. από τη Φλώρινα και σε υψόμετρο 1.600-1.900 μ.) βρίσκεται αυτό το εξαιρετικό χιονοδρομικό κέντρο. Είναι το μοναδικό στην Ελλάδα που βρίσκεται πάνω σε κεντρικό ασφαλτόδρομο, μέσα σ' ένα δάσος από οξιές και βελανιδιές. Δέκα πίστες Ολυμπιακών προδιαγραφών, σ' ένα τοπίο απαράμιλλου κάλλους. Κάθε Σάββατο, από τις 21:00 μέχρι τις 23:00, είναι φωταγωγημένο για νυχτερινές επιδόσεις στο ski! Ανοιχτά καθημερινά 09:00-16:00. (Πισοδέρι Φλώρινας, τηλ. 23850 44144)

ΝΥΜΦΑΙΟ
Χαρακτηρισμένος ως ο δεύτερος πιο παραδοσιακός οικισμός της Ευρώπης, κι εμείς δεν έχουμε παρά να συμφωνήσουμε. Μια αξέχαστη διαδρομή -απέχει 25 χλμ. από τη Φλώρινα- σε τοπία (συνήθως χιονισμένα) που θυμίζουν πολύ Σκανδιναβία θα σε οδηγήσει σ' ένα παραμυθένιας ομορφιάς σκηνικό: πλακόστρωτα δρομάκια, παραδοσιακοί ξενώνες και νοστιμότατοι τοπικοί μεζέδες... Μην τα χάσεις για κανένα λόγο! Στην κεντρική πλατεία, στο cafe Άτι (τηλ. 23860 31392) θα συναντήσεις την κυρία Νεράντζα που θα σε εκπλήξει ευχάριστα με τις πίτες της: φτιάχνει μυρωδάτη τσουκνιδόπιτα και υπέροχη μανιταρόπιτα με μανιτάρια βουνού!

ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ
Η πινακίδα στο Νυμφαίο με σήμα τη χαρακτηριστική... πατουσίτσα σε προειδοποιεί: «Ο θόρυβος ενοχλεί τις αρκούδες». Ήσυχα λοιπόν γνωρίσαμε τον Γιώργη, την Ειρήνη και τους υπόλοιπους 11 φίλους τους. Πρόκειται για καταφύγιο ορφανών και πρώην αιχμαλωτισμένων (για χορό) αρκούδων. Επιστημονική φροντίδα στο φυσικό τους περιβάλλον, σε μια αξιέπαινη προσπάθεια που προάγει την αγάπη και το σεβασμό του ανθρώπου για την άγρια ζωή. ( Νυμφαίο Φλώρινας, τηλ. 23860 41500, www.arcturos.gr)

TOΠΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ
Γίνεται να φύγεις από τη Φλώρινα χωρίς τις ξακουστές κόκκινες πιπεριές (γλυκές ή καυτερές), το πικάντικο μπούκοβο, τα φασόλια Πρεσπών (που μέχρι και γλυκό κουταλιού τα κάνουν!), τους γίγαντες ντόπιων παραγωγών, τα τσίπουρα και τα φημισμένα βιολογικά κρασιά Αμυνταίου; Πίστεψέ με, δεν γίνεται! (Πιπεριές Ναουμίδης, Αμύνταιο, τηλ. 23860 61238 / Γλυκά Βέικου, Πλ. Μόδη , τηλ. 23850 36262 / Κρασιά Πάντου, Πλ. Μόδη, τηλ. 23850 29623)

ΠΡΕΣΠΕΣ-ΨΑΡΑΔΕΣ
Μπορεί να χρειαστείς μία περίπου ώρα από τη Φλώρινα για να το προσεγγίσεις, ωστόσο αξίζει τον κόπο! Εκδρομή στο τελευταίο χωριό της Ελλάδας, στο λεγόμενο Τριεθνές (το σημείο όπου συναντιούνται η Ελλάδα, η Αλβανία και η FYROM), τους Ψαράδες. Εκεί ο χρόνος μοιάζει μονίμως σταματημένος... στο pause, ο ελληνισμός πιο ζωντανός από ποτέ, οι τοπικές σπεσιαλιτέ κλέβουν την παράσταση και μια αίσθηση γαλήνης που δεν θα ξεχάσεις όσο ζεις. Επίσης, στους δρόμους του χωριού κι ανάμεσα στις καλαμιές της Μεγάλης Πρέσπας, ίσως δεις και το προστατευόμενο είδος μίνι αγελάδας να κυκλοφορεί ελεύθερο...

ΒΑΡΚΑΔΑ ΣΤΟ ΤΡΙΕΘΝΕΣ
Νοίκιασε μια «πλάβα» (€30) από το λιμανάκι των Ψαράδων και φτάσε κυριολεκτικά στα... άκρα! Κούμπωσε όμως το μπουφάν σου, γιατί ο αέρας... ξυρίζει, κι αφήσου στη μαγεία του τοπίου. Ο κύριος Μιχάλης θα σε οδηγήσει σε απόσταση αναπνοής από τα ασκηταριά του 12ου και του 14ου αι., που, σκαρφαλωμένα στο βράχο, χρησίμευαν ως καταφύγια εξόριστων και ασκητών, κρατώντας επτασφράγιστα τα μυστικά τους... Εδώ υπάρχει και το μεγαλύτερο καταφύγιο νυχτερίδας (υπολογίζονται 100 είδη) στην Ευρώπη. Η βόλτα διαρκεί, το πολύ, μία ώρα και ποτέ μετά τη δύση του ήλιου. (κος Μιχάλης Παπαδόπουλος, τηλ. 6972 275193)

ΑΓΙΟΣ ΑΧΙΛΛΕΙΟΣ
Μες στα βαθυγάλαζα νερά της Μικρής Πρέσπας, επισκέψου το δεύτερο κατοικημένο νησί σε λίμνη στην Ελλάδα, τον Άγιο Αχίλλειο και την ομώνυμη εκκλησία. Ένα σκηνικό πραγματικά βγαλμένο από βιβλίο του Τόλκιν αντικρίζεις μόλις διαβείς την 600 μέτρων πεζογέφυρα που το ενώνει με τη στεριά. Μεσοβυζαντινές εκκλησίες που χάνονται στα βάθη του χρόνου και πολλά προστατευόμενα πτηνά, στους καλαμιώνες της λίμνης.

ΦΩΤΙΕΣ ΣΤΙΣ 23/12
Ένα all day party στήνεται στους -συνήθως χιονισμένους- δρόμους της Φλώρινας και συγκεντρώνει φανατικούς θαυμαστές απ' όλη την Ελλάδα. Θα δεις μεγάλες φωτιές σε κεντρικά σημεία, τεράστια καζάνια με ζεστή φασολάδα για όλους, τσίπουρα, μουσικές κι εγκάρδιες ευχές για καλά Χριστούγεννα. Μην το χάσεις... αξίζει!

NIGHTLIFE ΣΤΟΝ ΠΕΖΟΔΡΟΜΟ
Ποιος είπε ότι η Φλώρινα δεν ξενυχτάει; Όλο το... παιχνίδι γίνεται στον πεζόδρομο της Παύλου Μελά, στην καρδιά της πόλης. Τα διπλανά μπαράκια είναι ασφυκτικά γεμάτα με ντόπιους αλλά και φοιτητές, σ' ένα πάρτι που κρατάει μέχρι το ξημέρωμα. Το Cream με τις ωραίες παρουσίες, το Bo με το απίστευτο decor, το Liberty με τα αναρίθμητα σφηνάκια κι ο κατάλογος δεν τελειώνει...

ROOM CLUB
Σ' ένα νεοκλασικό κτίσμα του 1919 στεγάζεται το πιο δυνατό club της πόλης. Τις πιο ωραίες υπάρξεις θα δεις συγκεντρωμένες εδώ, σ' έναν χώρο που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα αθηναϊκά clubs. Ανοιχτά Τρίτη-Σάββατο (ποτό €8, φιάλη €70). (Παύλου Μελά 24)

ΒΟΛΤΑ ΣΤΟΝ ΣΑΚΟΥΛΕΒΑ
O μελαγχολικός ποταμός Σακουλέβας που διασχίζει τη Φλώρινα ενδείκνυται για περπάτημα, με το κρύο να σε «χτυπάει» στο πρόσωπο και να σε μεταφέρει νοερά στην ευρωπαϊκή πρωτεύουσα της αρεσκείας σου - Παρίσι, Βουδαπέστη, Βιέννη... Μετά τη βόλτα σου, πιες μια ζεστή σοκολάτα στο trendy cafe Roza στον πεζόδρομο, στις όχθες ποταμού. (Λ. Ελευθερίας 77, τηλ. 23850 22953)

COMING SOON
Στα λιγνιτωρυχεία Αχλάδας, από το 1936 γίνεται εντατική εξόρυξη λιγνίτη από την οικογένεια Ρόζα. Για το καλό του Νομού, πραγματοποιούν, σε συνεργασία με τοπικούς φορείς, μικρές εκπαιδευτικές (με σχετική ενημέρωση για τον λιγνίτη) εκδρομές στα ορυχεία, ενώ σύντομα θα δημιουργηθεί κι ένα μικρό μουσείο- εκθετήριο. (Γραφεία-Πληροφορίες, Παπαθανασίου 2, Φλώρινα, τηλ. 23850 24188)

ΣΤΙΣ ΡΑΓΕΣ
Είκοσι πέντε χιλιόμετρα από την πόλη της Φλώρινας, στο Αμύνταιο, που φημίζεται για τα κρασιά και το ξινό νερό του, θα συναντήσεις αυτό το παραδοσιακό μεζεδοπωλείο -πού αλλού;- δίπλα στις ράγες του τρένου. Ταξιδιάρικο decor με παλιά αντικείμενα που συγκέντρωσε η κυρία Κυριακή και χειροποίητο τσίπουρο κατευθείαν από το καζάνι. Οι δε μεζέδες κερδίζουν τις εντυπώσεις (δοκίμασε γεμιστά μανιτάρια, αλίπαστα, κροκέτες με καυτερή πιπεριά), σ' έναν κατάλογο που δεν τελειώνει... Καθημερινά από τις 11:00 (€10). (Βασιλέως Γεωργίου 6, Αμύνταιο, τηλ. 23860 22882)

ΤΟ ΚΟΥΤΟΥΚΙ
Στις όχθες της Βεγορίτιδας, στον Άγιο Παντελεήμονα, το σκηνικό θα σε μεταφέρει σε χωριό! Θα επιλέξεις το Κουτούκι για το φαγητό σου γιατί από τα χέρια και τις κατσαρόλες της κυρίας Θάλειας «ξεπηδούν» γευστικοί θησαυροί. Γριβάδι (ψάρι λίμνης) πλακί, πιπεριές, κρύα σαλάτα «τουλτζένα», σπιτικό λουκάνικο, τραχανάς , χοιρινό με λάχανο και πολλά παραδοσιακά γλυκά. Το τζάκι σκορπίζει τη ζεστασιά του στο χώρο και η ζωντανή μουσική σε συνδυασμό με το δικής τους παραγωγής τσίπουρο φτιάχνει την κατάλληλη ατμόσφαιρα. Καθημερινά 18:00-02:00 & Σάβ.-Κυρ. και μεσημέρι. Ενδ. τιμή: €10-12. (Παραλία Αγίου Παντελεήμονα, Αμύνταιο, τηλ. 23860 61117)

U GOT NAIL
Tι κι αν βρίσκεσαι στην άλλη άκρη της Ελλάδας, τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην ομορφιά σου. Σ' ένα self-decorated σαλόνι ομορφιάς, η Χριστιάνα και το έμπειρο team της θα σε κάνουν... θεά! Μανικιούρ με επαγγελματικά προϊόντα Trosani, πεντικιούρ (και ιατρικό), αποτρίχωση, σολάριουμ με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, σ' ένα μαγαζί-θεσμό στη Φλώρινα, αφού μετρά πάνω από δέκα χρόνια κι ήταν αφετηρία για τρία καταστήματα σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. (Αρχ. Παπαθανασίου 4, Φλώρινα, τηλ. 23850 25551)

ΛΥΓΚΗΣΤΙΣ
Ο Μίμης έχει φτιάξει πολύ ωραία κατάσταση στο κέντρο της Φλώρινας, γι' αυτό και κάθε βράδυ γίνεται χαμός. Χειροποίητοι μεζέδες διά χειρός... μαμάς, με λαχανικά από τον μικρό τους κήπο και τσίπουρο δικής τους παραγωγής! Θα γευθείς ακόμη καλοψημένα ντόπια κρέατα αλλά και ψαρικά, όπως πέστροφα καπνιστή και καλαμάρι. Καθημερινά, εκτός Κυριακής, από τις 12:00. (Παύλου Μελά 33, Φλώρινα, τηλ. 6972 660068)

ΤΟ 25ΑΡΙ
New entry στη Φλώρινα, θα το βρεις στον πεζόδρομο στις όχθες του ποταμού. Απόλυτα νεανικό και κεφάτο στέκι! O Κυριάκος και ο Χρήστος με την αμεσότητα και τον αυθορμητισμό τους δημιουργούν υπέροχη ατμόσφαιρα και άκρως... απολαυστικούς μεζέδες. Τσίπουρο παραγωγής, ντόπια κρέατα, λουκάνικο που δεν χορταίνεις και κυνήγι τον χειμώνα. Κάθε Πέμπτη τζάκι & live μουσική. Καθημερινά από τις 11:00. (Αβέρωφ 36, Φλώρινα, τηλ. 23850 22650)

LA PASTA
Είναι το ολοκαίνουριο και μοναδικό ιταλικό εστιατόριο της Φλώρινας! Ιταλός ιδιοκτήτης, ιταλός σεφ και φούρνος με ξύλα είναι τα συστατικά της επιτυχίας σε συνδυασμό βέβαια πάντα με την έμφυτη φλωρινιώτικη φιλοξενία. Απολαύστε λαχταριστή pizza, antipasti αλλά και κυρίως πιάτα στις όχθες του ποταμού και μάλιστα σε συμφέρουσες τιμές. Καθημερινά από τις 19:00 & Σάβ.-Κυρ. και μεσημέρι. (Λ. Ελευθερίας 35, Φλώρινα, τηλ. 23850 24712)

ΒEST WESTERN LINGOS
Προσιτή πολυτέλεια στο κέντρο της Φλώρινας! Στα 40 ανακαινισμένα δωμάτιά του απολαύστε άνετη διαμονή. Στα plus, το ότι διαθέτει και οργανωμένο συνεδριακό κέντρο. (Ταγματάρχη Ναούμ 1, Φλώρινα, τηλ. 23850 28322, www.hotel-lingos.gr)

ΠΕΤΡΙΝΟΙ ΞΕΝΩΝΕΣ ΠΛΕΙΑΔΕΣ
Αληθινά κοσμήματα για την περιοχή αποτελούν οι τέσσερις σουίτες και τα έξι δίκλινα του ξενώνα, εξολοκλήρου φτιαγμένος από πέτρα. Εδώ και δύο χρόνια δύσκολα βρίσκεις δωμάτιο, ειδικά τη χειμερινή περίοδο. Επιπλέον, στην όμορφη αίθουσά του διοργανώνει και lives με διάσημους καλλιτέχνες. Highlight το ολοκαίνουριο LAK corner, σε αποκλειστικότητα για τη Φλώρινα. Τιμή: Από €60 το δίκλινο. (Δημ. Παπαθανασίου, Φλώρινα, τηλ. 23850 44070, www.PleiadesFlorina.gr)

Florina

Κάτουλλος

Κάτουλλος

Πήγαινε -έλα Φλώρινα

ΚΤΕΛ Λάρισας.Περιμένω αμέριμνη το διερχόμενο λεωφορείο από Αθήνα για Φλώρινα.Ένας κύριος με πλησιάζει και μου λέει.

Κοπελιά πας Φλώρινα;
Ναι, του λέω.
Η ανιψιά μου ξέχασε τις μπότες της και ξέρεις εσύ εκεί έχει κρύο, δεν γίνεται χωρίς μπότες. Μπορείς να τις πάρεις και να τις πας;
Μααα, του λέω. Περιμένετε να έρθει το λεωφορείο να τις δώσετε στον οδηγό.
Μα πρέπει να πληρώσω και να περιμένω.
Εντάξει και να τις πάρω που θα βρω εγώ την ανιψιά σας; Δεν μπορώ να περιμένω στα ΚΤΕΛ, του λέω.
Αυτή ενδιαφέρεται, αυτή θα σε βρει. Ραφαέλα την λένε, κι αν δεν έρθει, πέταξε τες .
Τι να σας πω, αφήστε τες.
Σ’ ευχαριστώ, μου λέει

Όσο περνούσε η ώρα και το λεωφορείο δεν ερχότανε η περίεργη σακούλα που είχα στα χέρια μου άρχισε να με βάζει σε σκέψεις. Κι αν μέσα δεν έχει μπότες, κι αν έχει ναρκωτικά; Χμμμ, όχι δεν μπορώ να την πάρω. Τι να κάνω τώρα; Να την ανοίξω να δω; Δεν είναι σωστό. Να την δώσω στον οδηγό; Θα μου πει να πληρώσω. Και τι να του πω δηλαδή ήρθε εδώ ένας κύριος μου έδωσε μια σακούλα κι εγώ την πήρα; Πήρα τηλέφωνο τον Γιάννη.

Το και το,του λέω. Τι να κάνω;
Δεν έπρεπε να την πάρεις, μου λέει.
Εεε, τώρα την πήρα.
Άνοιξε να δεις τι έχει.
Καλά θα την ανοίξω και θα σε πάρω.

Ανοίγω τη σακούλα. Μέσα είχε ένα ζευγάρι μαύρες μπότες και ένα φάκελο. Ο φάκελος ήταν κλειστός. Προσπαθούσα να καταλάβω τι είχε μέσα. Δε μπορούσα. Κοίταζα τριγύρω μου, μήπως ήταν κάπου κρυμμένος ο μπάρμπας και με έβλεπε. Ανοίγω το γράμμα,ντράπηκα είναι η αλήθεια, αλλά το έκανα. Βλέπω μέσα ένα CD και μια A4 εκτυπωμένη σελίδα, σε άγνωστη για μένα γλώσσα. Μάλλον σλάβικα ήταν, ούτε που ξέρω βέβαια. Κλείνω το φάκελο και τον βάζω ξανά μέσα. Παίρνω ξανά τον Γιάννη.

Έλα εντάξει, μπότες έχει μέσα.
Και τι να λέει, μου λέει. Μέσα στα τακούνια έψαξες; Εκεί βάζουν συνήθως τα ναρκωτικά.
Σιγά μην κάθομαι να σπάω τακούνια. Είσαι με τα καλά σου;
Καλά, κάνε ότι θες , αφού δεν είσαι σε αεροδρόμιο πάλι καλά.
Καλά θα δω, φιλιά.

Θα βάλω τη σακούλα κάτω με τα άλλα πράγματα κι αν γίνει τίποτα θα πω ότι δεν είναι δικιά μου σκέφτηκα και αυτό έκανα όταν εμφανίστηκε το λεωφορείο.

Πάνω βρήκα τους συμφοιτητές μου από Αθήνα που ανεβαίναμε μαζί. Είχε ωραία μέρα, ήλιο. Κάθισα με το Γιώργο. Του είπα την ιστορία μου. Γέλασε. Μετά άρχισε να μου λέει τα δικά του.Ο άτιμος από το μάθημα στην Αθήνα με είχε ψυχολογήσει,λες και είχαμε καθίσει και μιλούσαμε ώρες. Ψυχολόγος θα μου πεις, κρίμα που δεν το εξασκεί σκέφτηκα. Τι τα θες στην Ελλάδα είμαστε. Αν έχεις ένα ταλέντο, σίγουρα εδώ θα πάει στράφι.

Φτάσαμε Φλώρινα. Με το που κατέβηκα η Ραφαέλα ήταν εκεί και με πλησίασε με σπαστά ελληνικά. Που με κατάλαβε η άτιμη; Είχε πέσει περιγραφή σκανάρισμα μάλλον. Έλα της λέω να στις δώσω . Ευκαριστώ μου λέει και φεύγει. Τι μόνο αυτό ήταν σκέφτηκα; Άσε που θα δει ότι άνοιξα το φάκελο και ντράπηκα όσο πάει. Ε μααα!Ας μην μου το έδινε δεν θα σκάσω κιόλας. Δε μου φάνηκε για μέλος του ουράνιου τόξου πάντως!

Το ΠΣΚ στη Φλώρινα έχει γίνει πια λατρεμένη συνήθεια και οι συναντήσεις με τους συμφοιτητές και τα μαθήματα. Ταξιδεύω πάλι,δραπετεύω πάλι,είμαι μόνη μακριά από όλους και από όλα και πιο κοντά στον εαυτό μου από ποτέ .Απομόνωση, αυτονομία. Μετά και τα καλά λόγια της Νικολαίδου,πήρα λίγο θάρρος. Νόμιζα πως θα μου πει ,πως τα κείμενα μου είναι για τα σκουπίδια. Είμαι σε καλό δρόμο ,μου είπε, και χάρηκα.

Ήρθε η Κυριακή, τα μάζεψα από το ξενοδοχείο και πήγα στη σχολή. Δεν θα έφευγα με το συνηθισμένο μου τρένο.Έκλεισαν το σταθμό στη Φλώρινα. Δεν θα ξανάρθει εκεί!Είχαμε συμφωνήσει με τη Στεφανία, που μένει στην Έδεσσα να με πάρει μαζί της, με το αυτοκίνητο και να με αφήσει στο ΟΣΕ της Έδεσσας, να πάρω το τρένο για Πλατύ και από εκεί να πάρω τον προαστιακό για Λάρισα. Έτσι κι έγινε.

Έφτασα στην πανέμορφη Έδεσσα αρκετά νωρίτερα από την ώρα που θα έφευγε το τρένο και πήγα στον ΟΣΕ να βγάλω εισιτήρια. Εκεί ήταν μια ξανθιά κοπέλα που ήθελε να φύγει για Βόλο και μιλούσες με τους οσετζήδες.

Που πας εσύ μου λέει ο ένας οσετζής .
Πλατύ και μετά Λάρισα, του λέω.
Ωραία λέει και απευθύνεται στην άλλη. Δεν την παίρνεις μαζί σου μέχρι Πλατύ. Το τρένο θα αργήσει να έρθει.
Ευχαρίστως απάντησε η ξανθιά κοπέλα. Αν θέλει εγώ δεν έχω πρόβλημα είπε.

Προσπάθησα να μπω στο νόημα. Η τύπισσα είχε πάει για να μάθει τα δρομολόγια. Θα πήγαινε μέχρι Πλατύ με το αυτοκίνητο της, θα το άφηνε εκεί , θα έπαιρνε προαστιακό για Λάρισα, των 4:26 και όχι των 6:05,που θα προλάβαινα εγώ αν έφευγα με το τρένο από Έδεσσα και μετά εκείνη θα έφευγε με των 6:00 από Λάρισα για Βόλο. Σκέφτηκα πως θα ήμουνα σχεδόν μιάμιση ώρα νωρίτερα Λάρισα και έτσι αμέσως δέχτηκα. Ναι αμέ είπα, αν δεν έχεις πρόβλημα έρχομαι μαζί σου!

Έτσι και έγινε. Πήγαμε στο αυτοκίνητο της. Έβαλα τα πράγματα και έκατσα στη θέση του συνοδηγού και ξεκινήσαμε για Πλατύ.

Πόση ώρα θα κάνουμε της είπα;
Σαράντα πέντε λεπτά , μου λέει.

Μέχρι να πάμε στο Πλατύ είχαμε πει σχεδόν τα πάντα, εξομολογήσει κανονική. Μέχρι και για νυν και πρώην!

Η Λένια, έτσι την έλεγαν , ήταν από την Έδεσσα και κατά τρία χρόνια μεγαλύτερη μου, είχε τελειώσει οικονομικά στο ΠΑΜΑΚ, είχε διοριστεί στο ΙΚΑ του Πολύγυρου αλλά είχε πάρει μετάθεση στο Βόλο, γιατί από εκεί ήταν ο κατά εννιά χρόνια γκόμενος της που ήταν μαζί από φοιτητές στη Θεσσαλονίκη και πήρε μετάθεση για να πάει να μείνει μαζί του. Δεν της αρέσει καθόλου μου είπε. Δεν έχω φίλους, δεν ξέρω κανέναν, έχω φρικάρει, γι αυτό κάθε τρις και λίγο ανεβαίνω Έδεσσα μου είπε. Ανταλλάξαμε κινητά. Της είπα ότι κι εγώ περιμένω διορισμό στο Βόλο, χάρηκε. Το μεθεπόμενο πσκ κανονίσαμε να κατέβουμε μαζί. Αυτή τη φορά θα κάνει όλη την διαδρομή μέχρι Βόλο με το αυτοκίνητο!

Η Λένια είναι τρια χρόνια στο Βόλο και ακόμα να προσαρμοστεί. Το φέρνει βαρέως που «ξενιτεύτηκε» για χάρη του. Με ρωτούσε γιατί πάντα κάνουμε εμείς τις θυσίες για τους άντρες και τα παρατάμε όλα και τρέχουμε από πίσω τους. Δεν ήξερα τι να της πω; Εγώ ήμουνα πάντα δυνατή και στήριζα τους άλλους,μου είπε. Είναι η πρώτη φορά που δεν νιώθω έτσι. Δεν εκτιμάνε τίποτα αυτό είναι που με ενοχλεί περισσότερο…

Την κοιτούσα με απορία, μα δεν είναι πως δεν την καταλάβαινα ή δεν είχα τι να της πω, απλά είχαμε φτάσει ήδη Λάρισα και έπρεπε να πηγαίναμε μέχρι Αθήνα και πάλι δεν ξέρω αν προλάβαινα να της πω την θεωρία μου.

Έφτασα Λάρισα, ένα τέταρτο αφότου είχε ξεκινήσει στην άλλη άκρη της πόλης, στο Α.Ε.Λ.F.C Arena το μάτς με τον Ολυμπιακό Βόλου. Το μωρό μου ήταν στο γήπεδο άσε που ήθελα να του κάνω και έκπληξη μιας και με περίμενε αργότερα. Η Α.Ε.Λ να πέφτει από τον Ολυμπιακό Βόλου στη Β’ Εθνική; Άρε Πηλαδάκη σε λάθος άρμα ανέβηκες, ήθελες Βγενόπουλο και γήπεδα. Το αλκαζάρ δεν σου έφτανε; Α ρε ΑΕΛΑΡΑ… Για τη βυσσινί τη φανέλα μέσα στο μυαλό έχω τρέλα!

Ελεύθερη Πολιορκημένη

Η ζωή τελικά είναι ωραία ακόμα κι όταν συνεχώς σε πολιορκεί,ακόμα κι όταν χρειάζεται να σφάξεις της ζωής την μια την ομορφιά να πιει αίμα η άλλη.Κι αν πόνεσαν άνθρωποι εξαιτίας μου πολλοί,το ξέρει μόνο η γωνιά του παιδικού μου δωματίου. Από τη μια τοίχος από την άλλη παράθυρο!

Χαβιαράς,Γιατρομανωλάκης,καφέδες στο Θησείο,Αρ Νουβώ και Μοντερνισμός στην Εθνική Πινακοθήκη, κινέζικο στο golden hall,νηστίσιμα σάντουιτς στη Ριζάρειο και ατελείωτο φαγοπότι στο kitchen bar του Χαλανδρίου.Τι ηδονή κι αυτή όταν κράτησα στα χέρια μου την Βατραχομυομαχία από εκδόσεις της Βενετίας του 1500 ή όταν κάπνιζα στην βεράντα του Acropol που έβλεπε στη Λεωφόρο Πεντέλης;Σταθμός Λαρίσης. Η κούραση είναι πια εμφανής. Οι ράγες που σε ταξιδεύουν οι ίδιες σε φέρνουν πίσω...


Υ.Σ 1 Αν ο Στρατής Χαβιαράς κατάφερε μόνο με απολυτήριο Δημοτικού να πάρει Master και να διδάξει στο Harvard,τότε όλα είναι δυνατά!
Υ.Σ 2 Το κακό νέο είναι ότι για να περάσουμε το μάθημα «Ποίηση και στιχουργική» θα μας εξετάσει ο Γιατρομανωλάκης (Κλάφτα Χαράλαμπε!)
Υ.Σ 3 Το παράλογο είναι ότι ο Γιατρομανωλάκης μας έκανε μάθημα στη Ριζάρειο!
Υ.Σ 4 παραφράζοντας Σολωμό:ελεύθερη και πολιορκημένη...

Το πρώτο μάθημα

Χιονισμένη Φλώρινα

Γεννήθηκα σε ένα σπίτι μπουχτισμένο από βιβλία,η χαρά της κατσαρίδας.Δόξα τον απολυμενατζή,έχουμε απαλλαχτεί από τους καφετί επισκέπτες.
Μελετηρός της οικογένειας,ο πατέρας, που τον θυμάμαι να κλείνεται ώρες στην τουαλέτα με ένα βιβλίο στο χέρι και τον μπιντέ μας να έχει μετατραπεί σε βιβλιοθήκη!

Πατημένα εικοσιπέντε,ανήκω στη γενιά που μεγάλωσε με «Μπράβο Ρούλα» και είναι σχεδόν συνομήλικη της ιδιωτικής τηλεόρασης.Την εφηβεία την πέρασα παρέα με το mirc και το τότε μου ψευδώνυμο έμελε να το κουβαλάω μέχρι και σήμερα(sophie_jamaica)Ίσως όλα αυτά,ίσως οι σαχλοί έρωτες και τα πολλά ιστορικά βιβλία του μπαμπά να έκαναν τη σχέση μου με το βιβλίο σχεδόν ανύπαρκτη.

Κι όμως κοίτα να δεις,που όταν δεν έπαιζα βόλεϊ,δεν πήγαινα αγγλικά,αρμόνιο, κιθάρα, μπαλέτο, δεν είχα σχολείο, δεν έβλεπα Disney clubή comfuzio,δεν έπαιζα με τα άλλα παιδιά, καθόμουνα και έγραφα,έγραφα,έγραφα.

Μια αμόρφωτη,πιτσιρίκα συγγραφέας,που αν γράφει ακόμα και σήμερα ο λόγος είναι ένας. Είναι η δίδυμη αδερφή από το «Ένα παιδί απ’τη Θεσσαλόνικη,Κέδρος, Αθήνα 1989. (Το στίγμα-Με νύχια και με δόντια)του Σωτηρη Δημητρίου.

Κάπως έτσι έφτασα να βρίσκομαι ανάμεσα σε αλληγορίες και μεταφορές,παρέα με τους συμφοιτητές μου που οι περισσότεροι είναι αρκετά μεγαλύτεροι μου,με πολλές εμπειρίες,διάβασμα και γνώσεις.Πρώτη φορά νιώθω πως αυτή η δίψα που με τυραννάει τόσα χρόνια,αρχίζει και περνάει κι αυτό χάρη σε αυτούς τους ανθρώπους(καθηγητές και συμφοιτητές)

Η έκφραση της ψυχής μου μέσω του γραψίματος είναι όμως κάπως ανεξάρτητη από αυτές τις σπουδές,γι αυτό και δεν είμαι ακόμα σίγουρη αν αλλάξουν και πολλά ως προς αυτό και τις ικανότητες μου. Για το μόνο που είμαι σίγουρη,είναι πως τελειώνοντας αυτό το μεταπτυχιακό,θα έχω διαβάσει όλα μας τα σπίτια!

Overdose λέξεων !

Δεν θέλω να γράψω,να σχολιάσω,να διαβάσω ή να αναλύσω οτιδήποτε μέχρι τις 15 Νοεμβρίου που έχουμε διορία να παραδώσουμε τέσσερεις εργασίες,γίνεται;

travel girl

Όταν δεν περιαυτολογείς οι άνθρωποι δεν ξέρουν για σένα κι αν το κάνω αρκετές φορές μέσα από το μπλοκ μου δεν συνηθίζω να το κάνω στην ζωή μου.Για τους ανθρώπους που θεωρώ κοντινούς μου δεν χρειάζεται να τους πω και πολλά για μένα,έχω την αίσθηση ότι πάνω-κάτω ξέρουνε τι κουβαλώ.

Γιατί κάνω όμως αυτό τον πρόλογο θα σας το πω αμέσως τώρα.Έχουν περάσει μόνο λίγα εικοσιτετράωρα από τότε που ξέρω ότι με πήρανε στο μεταπτυχιακό που ήθελα, και οι περισσότεροι ήταν τόσο ξαφνιασμένοι σαν να μην μου το είχανε,σαν να μην περίμεναν ποτέ κάτι τέτοιο από μένα,τους αιφνιδίασα λοιπόν και κάτω από τον αιφνιδιασμό τους διέκρινα ζήλια.

Ζήλια που ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω,αφού οι περισσότεροι όταν τους έλεγα ότι θα πάω να δώσω για το συγκεκριμένο μεταπτυχιακό με κορόιδευαν και τώρα με κολακεύουν, τώρα ανέβηκα στα μάτια τους ακόμα κι αν δείχνουν σαστισμένοι.

Για να μην είμαι άδικη όμως αρκετοί ήταν κι εκείνοι που χάρηκαν πραγματικά με τη χαρά μου και ήταν σίγουροι για την επιτυχία μου και τους ευχαριστώ όχι τόσο γιατί πιστεύουν σε μένα, όσο γιατί με αγαπάνε.

Από την Παρασκευή ξεκινάω λοιπόν και θα είναι δύσκολα και κουραστικά,με αρκετά έξοδα και όσο θα είμαι στη δουλειά θα είναι ακόμα πιο δύσκολα αλλά η ικανοποίηση που θα νιώθω με το να κάνω αυτό που πραγματικά αγαπώ νομίζω ότι θα τα σβήσει όλα τα άλλα.

Κλείνω αυτό το post για να φτιάξω τις βαλίτσες μου για Ζαγοροχώρια και για Φλώρινα ή για Florida που λέει και ο Κώστας!! Μια ολόκληρη εβδομάδα θα τριγυρίζω με μια βαλίτσα στο χέρι, έτσι για να θυμηθώ κάτι από το travel girl που καταπίεσα τα τελευταία χρόνια μέσα μου και από την άλλη Δευτέρα πίσω στη δουλειά, μέχρι και αυτή αρχίζω να βλέπω με άλλο μάτι!

Εύχομαι πάντα να μπορώ να ξαφνιάζω τους ανθρώπους γύρω μου!

Υ.Σ Γιατί σε αυτή την κοινωνία είσαι ότι δηλώσεις και όχι ότι αξίζεις.

ΜΕ ΠΗΡΑΝΕ ΣΤΟ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ!

ΓΙΟΥΠΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ Ούτε στο X factor να ήμουνα!!! Από τους 95 έπρεπε να περάσουν 25 και είμαι κι εγώ μια από αυτούς!!!!!!!

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
"ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΓΡΑΦΗ"
53100 ΦΛΩΡΙΝΑ

Σας ενημερώνουμε ότι έχετε εισαχθεί στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών "Δημιουργική Γραφή" 2010 - 2012.

Συγχαρητήρια.

Η εγγραφή σας καθώς και τα πρώτα μαθήματα θα πραγματοποιηθούν στις 29-31 Οκτωβρίου 2010:

2ήμερο στη Φλώρινα

Φτάνουμε Φλώρινα πολύ νωρίτερα από ότι είχαμε προβλέψει στηριζόμενοι σε όσα είχαμε δει στο ιντερνετ.

Σε δυόμισι ώρες είχαμε μπει ήδη στο ξενοδοχείο και είχαμε φτάσει και δυο ώρες νωρίτερα από την εξέταση.

Μακάρι να μην δούλευα την Παρασκευή και να μην είχα άλλες υποχρεώσεις και να είχα πάει στη Φλώρινα νωρίτερα, εκείνο το ξενύχτι μου στοίχισε.

Όταν άρχισα να γράφω προσπαθούσα απλά να μην λιποθυμήσω και απαντούσα στα θέματα εντελώς διεκπαιρεωτικά , ίσως να φταίει που τα βρήκα και ψηλό αδιάφορα.

Το πιο όμορφο από όλα όμως ήταν εκείνο το Σοφία που άκουσα καθώς καθόμουνα μόνη μου στο κυλικείο της σχολής και έπινα τον γαλλικό μου. Γυρνάω το κεφάλι μου σκεφτόμενη, πόσο φίρμα είμαι ρε γαμώτο !!! Για να διαπιστώσω ότι ήταν η Μάχη, συμμαθήτρια μου από το Λύκειο που ήμασταν μαζί στην ίδια τάξη της κατεύθυνσης!

Δεν ήμασταν πολλά άτομα, στο σύνολο 95 , τα λιγότερα από τότε που άρχισε να γίνεται το μεταπτυχιακό αλλά αν σκεφτείς ότι οι θέσεις είναι μόνο 25 και πάλι πολλά ήταν. Όσο για το μέσο όρο ηλικίας των εξεταζομένων , δεν έχω να σχολιάσω και πολλά ένιωθα απλά ότι δεν έχω βγάλει δόντια!

Στην συνέντευξη μπήκα προ τελευταία σήμερα μιας και μας πήρανε αλφαβητικά ήταν μια μοναδική εμπειρία και το διασκέδασα αρκετά, έβλεπα ότι υπάρχει απόλυτη επικοινωνία μεταξύ μας, το ίδιο εξέφρασαν και εκείνοι, φάνηκε να τους ενθουσίασα με την παρουσία μου αλλά όχι τόσο με το γραπτό μου, αφού ο κύριος Σουλιώτης μου είπε , ότι το γραπτό μου δεν ανταποκρινότανε σε εκείνο που έβλεπε απέναντι του και περίμενε περισσότερα από εμένα, οπότε συμπέρασμα τα σκατώσαμε στα γραπτά !

Τεσπά και τώρα που γράφω πτώμα είμαι και αύριο πρέπει να ξυπνήσω πάλι να πάω στην κωλοδουλειά , αν με πάρουνε δεν ξέρω, το κόβω πιο πολύ στο να μην αλλά μέσα μου είμαι ακόμα αισιόδοξη, ποτέ δεν ξέρεις….

Υ.Σ Δεν είχε καθόλου κρύο, μας έκανε υπέροχες ηλιόλουστες μέρες. Η Φλώρινα είναι πολύ μικρότερη από ότι την θυμόμουν και την φανταζόμουν και πολύ πιο όμορφη , έχει τέλειο κλίμα, σίγουρα καλύτερο από τη Λάρισα και απίστευτο φαγητό αν και προσπαθούσα όσο μπορούσα να μην χαλάσω τη δίαιτα! Αααα και από τιμές δεν το συζητώ, πάμφθηνη! Το μόνο που με χάλασε γιατί με ξύπνησαν ήταν μια πορεία στο κέντρο της πόλης στις 2 το πρωί! Μα πορεία στις 2 το πρωί;;;;;; Κι όμως αν δεν με ξυπνούσαν σίγουρα θα μου άρεσε περισσότερο όλο αυτό!

50 Ways to Leave Your Lover

Είμαι τόσο μα τόσοοοοο χαρούμενη,σε καλό να μου βγει!Αύριο κατά τις πέντε το πρωί θα πάρω το δρόμο για τη Φλώρινα,μακάρι όλα να πάνε καλά αν και είναι η πρώτη φορά που αισθάνομαι τόσο σίγουρη για τον εαυτό μου!Πάω να δώσω εξετάσεις αύριο;Θα πρέπει να περάσω και από συνέντευξη;Προς το παρόν αισθάνομαι σαν να πάω εκδρομή για να συναντήσω φίλους!Μακάρι όλα να πάνε καλά…Φλώρινα σου έρχομαι …

Υ.Σ Όσο για το τραγουδάκι που παίζει το ακούω συνέχεια τις τελευταίες μέρες και δεν θέλω με τίποτα να χωρίσω απλά μ’αρέσει σαν τραγούδι :P

Γιατί γράφω

Γράφεις επειδή το έχεις ανάγκη. Ακόμα κι αν γράφεις αστεία, εύθυμα, ανεβαστικά … υπάρχει μια ανάγκη μέσα σου που σε σπρώχνει προς τα εκεί. Ήσουν ο πιο φτωχός/
άσχημος/ παρεξηγημένος/ μόνος/ αποτυχημένος/ δαρμένος στο σχολείο; Δεν επικοινωνούσες με το περιβάλλον σου; Δε σε καταλάβαιναν οι γονείς σου; Έχεις την τάση να κλείνεσαι σε φανταστικούς κόσμους και να χαζεύεις τα ντουβάρια με τις ώρες; Ήσουν ερωτευμένος/ η με άτομο που σε είχε στο κλάσιμο επί χρόνια; Τότε μπορεί να αισθάνεσαι διακαώς την ανάγκη να γράψεις. (Και μεταξύ μας, αν δεν το κάνεις, δεν θα είσαι και η ψυχή της παρέας ακριβώς…)

Θα πεις, εκατομμύρια άνθρωποι περνάνε τέτοια και χειρότερα αλλά δεν γίνονται συγγραφείς. Ναι, αλλά όσοι γίνονται τελικά συγγραφείς έχουν περάσει εκατομμύρια τέτοια και χειρότερα. Έχουν κάτι μέσα τους που είναι κενό, για λόγους που μόνον πολυετής ψυχανάλυση μπορεί να εξηγήσει(εγώ ξέρω το κενό μου!), έχουν μια τρύπα, ένα αδειανό σημείο στο βάθος της ψυχής τους, μια αδηφάγο ανάγκη επικοινωνίας που δεν τους αφήνει να κλείσουν μάτι. Γράφουν πιστεύοντας ότι θα γεμίσει η τρύπα ή γράφουν επειδή αυτό τους προσφέρει ανακούφιση. Γράφουν επειδή το γράψιμο είναι μεγάλη ικανοποίηση, στα όρια της ευτυχίας, και μόνον όταν γράφεις συστηματικά μπορείς να το καταλάβεις αυτό. Γράφουν επειδή έτσι μόνον βγάζουν άκρη με τη ζωή, με τους άλλους, με οτιδήποτε. Γράφουν επειδή αν σταματήσουν θα πάνε κατευθείαν στο Δαφνί. Τέλος γράφουν επειδή είναι η μόνη λύση.

Μανίνα Ζουμπουλάκη «Πώς να γράψεις» IntroBooks

Μακάρι...

Λοιπόν ας σοβαρευτούμε.Σπούδασα κάτι σαν δημοσιογραφία,είπαμε αυτό δεν σπουδάζετε… Δούλεψα λιγάκι σε ραδιόφωνα,λιγάκι σε εφημερίδες και πάει λέγοντας, όλα από λιγάκι. Εποχές δύσκολες, λεφτά μηδέν και ποτέ οι δημόσιες σχέσεις μου δεν ήταν καλές.Στράφηκα σε άλλες λύσεις ανάγκης εξαιτίας αυτής της γαμημένης περηφάνιας μου, που δεν άντεχε να τρώει ακόμα τα λεφτά του μπαμπά. Βρήκα δουλειές, έβγαλα λεφτά, βγάζω ακόμα και επειδή το παλεύω αρκετά είμαι σίγουρη ότι θα συνεχίσω να βγάζω.

Έχω αυτό το μπλοκ από το 2005 και ξεχαρμανιάζω σχεδόν καθημερινά.Γράφω για τους έρωτες μου,τα λούκια μου,τα ωραία μου,τα μέσα και τα έξω μου. Ανεβάζω φωτογραφίες, βιντεάκια και μουσικές που γουστάρω.
Εν ολίγοις εκδίδω σχεδόν κάθε μέρα τον εαυτό μου, τη ζωή μου βρε αδερφέ.

Εντάξει δε λέω και η εμπειρία του rootsnroutes στη Φλωρεντία που εκπροσώπησα την Ελλάδα ως media talent όντως με πήγε σαν άτομο ένα βήμα πιο πέρα, όπως και τα ταξίδια μου,όπως και οι αποτυχίες μου, μακάρι να έχω και άλλα τέτοια στη ζωή μου,το εύχομαι.

Αυτή την περίοδο και για λίγο καιρό ακόμα θα είμαι συμβασιούχος δημοσίου,σε μια δουλειά που δεν είναι εντελώς εκτός από εμένα, αλλά δεν έχει να κάνει με γράψιμο, άσχετα αν γράφω ακατάπαυστα ακόμα και εκεί.

Θέλω πάρα μα πάρα πολύ,ίσως όσο τίποτα άλλο αυτή τη στιγμή στη ζωή μου,να με πάρουν στο μοναδικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα «δημιουργικής γραφής» που υπάρχει στην Ελλάδα στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας.

Ξέρω ότι οι θέσεις είναι μόνο εικοσιπέντε και η ζήτηση είναι αρκετά μεγάλη.Θα μου πείτε γιατί τέτοιος καημός.Δεν πιστεύω ότι σου μαθαίνει κανείς να γράφεις,βέβαια όταν βλέπω και μερικά ονόματα που διδάσκουν,αλλάζω γνώμη,αυτοί ναι μπορεί και να σου μαθαίνουν !

Ενδεικτικά αναφέρω μερικούς: Μάνος Ελευθερίου, Μανίνα Ζουμπουλάκη,Σοφία Νικολαίδου,Θανάσης Βαλτινός, Μίμης Σουλιώτης , «Λάκης με τα ψηλά Ρεβέρ» και άλλοι πολλοί…

Είναι περισσότερο η ανάγκη μου να μην ξεχάσω τι πραγματικά λαχταράει η ψύχη μου,το γράψιμο δηλαδή,είναι η ανάγκη μου να γίνω καλύτερη αναγνώστρια, παρά συγγραφέας, η ανάγκη μου να γνωρίσω άτομα που διακατέχονται από το ίδιο πάθος με εμένα.

Δεν περιμένω ούτε να βγάλω λεφτά,ούτε να γίνω διάσημη,ούτε να χτυπάω καλύτερα γκομενάκια,ούτε να μείνω στην ιστορία.Δεν περιμένω να με πληρώσουν παραπάνω λεφτά από καμία δουλειά αν έχω μεταπτυχιακό στη δημιουργική γραφή ή και διδακτορικό ακόμα, το σκέφτομαι κι αυτό πολύ σοβαρά. Είμαι σίγουρη όμως ότι η διαδρομή Φλώρινα-Λάρισα-Αθήνα, θα μου ανοίξει άλλους ορίζοντες, ακόμα και αν δεν με επιλέξουν , το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα σταματήσω ποτέ,μα ποτέ να γράφω…