Φυσάει πολύ απ’ το σπασμένο μου το τζάμι που έλεγε και μια παλιά επιτυχία λαϊκού τραγουδιάνου . Και σήμερα παρόλη τη λιακάδα, λύσσαξε ο αέρας , μας πήρε και μας σήκωσε!Θα μπορούσα να παραλείψω έτσι στην ψύχρα αυτό εδώ το κείμενο , να μην το έγραφα καθόλου ή ακόμα και να μην το ανέβαζα και ποτέ ...
Ξεραΐλα … Δεν υπάρχει ούτε έμπνευσή ούτε διάθεση για γράψιμο … Από το πρωί έξω, μπήκα στο σπίτι έβγαλα τα τσικνισμένα ρούχα μου , άναψα το θερμοσίφωνο και όσο αυτός θα κάνει τη δουλεία του , είπα να γράψω…Ο λόγος λοιπόν ήταν ο θερμοσίφωνας … Η έμπνευση βρέθηκε στην αναμονή , οπότε θα σας συνιστούσα να μην συνεχίσετε να διαβάζετε πιο κάτω , καθαρά χάσιμο χρόνου θα είναι !
Εγώ γράφω απλά για να καταπολεμήσω κάπως την ανία μου κι εσείς με διαβάζετε προφανώς για τον ίδιο ακριβώς λόγο , οπότε δεν νιώθω καθόλου τύψεις που στην συνέχεια , χωρίς φόβο και πάθος , θα παπαρολογήσω, με όλη τη σημασία της εννοίας !
Χαλαρότητα, τσιγαράκι , τα πόδια πάνω στο γραφείο και να ακούω πριόνια , έτσι-έτσι ! Στα πόδια μου το βιβλιαράκι του Φύσσα που σήμερα το πρωί παρέλαβα από την ACS !(Σήμερα το πρωί , λέμε τώρα, απλά βρήκα την ειδοποίηση σήμερα το απόγευμα και πήγα και το πήρα, λέει ήρθαν 10:30 στο σπίτι και δεν με βρήκαν , καλά κι αυτοί μέσα στα άγρια μεσάνυχτα κάνουν παραδόσεις ; Άντε να παίρνει σειρά και το iPod … Βέβαια χθες καθώς έτρωγα το παγωτό μου με γεύση amore και σοκολάτα , χτύπησε το κινητό και ο αδερφός από Ιταλία μου λέει :
Τι κάνεις ; Τρώω παγωτό στο Picco Bello του λέω !
Τι γεύση ; Amore με σοκολάτα. ΑΑΑΑ! Ωραία.. Γεύση τον πούλο έχει ; Οι οδηγίες ήταν μόνο στα Ιταλικά και στα Ισπανικά και νόμιζε ότι θα κομπλάρω ! Τι λες καλέ, τι τους έχουμε τόσους Ιταλομαθείς και iPodakides για στιγμές εκτάκτου ανάγκης ! Τελικά δεν μπόρεσα να το αποφύγω και σήμερα το ξύπνημα από το θυροτηλέφωνο, ήταν η Γιώτα που ήρθε να πάρει το αίμα της πίσω στο άσσο- δυο που την είχα σκίσει την Τετάρτη αλλά τελικά δεν τα κατάφερε , τον πούλο πήρε και σήμερα !
Και να σου με παίρνει ο Κωστάκης τηλέφωνο να πάω στη Δεληγιάννη που το τσίκνιζαν για τα καλά ! Δεν αντιστάθηκα , πήγα αμέσως και δώσε παΐδάκια , μπριζόλιτσες , λουκάνικα, κρασιά αβέρτα, γλυκά και ιστορίες για αγρίους ! Ή έχεις τους άντρες όλους στα πόδια σου ή δεν τους έχεις! Αχαχαχαχα! Τι ειδυλλιακή στιγμή να με ταΐζει στο στόμα ο Κωστάκης , με το χέρι την μπριζόλα κατευθείαν από την ψησταριά στο πεζοδρόμιο, να μου χαμογελάει με τα δόντια του γεμάτα υπολείμματα κρεάτων ,εμένα να με ζαβώνει ο ήλιος και ο Βαγγέλης να έχει πιάσει την κουβέντα με ένα γέρο και να λέει την ιστορία της ζωής του, ακούσαμε πολλές αλήθειες σήμερα το μεσημέρι, ενώ η Γιάννα τσάκιζε με μανία τα κρέατα , είδε τζάμπα και βουρ στον πατσά , που λέμε !
Το είχα προβλέψει ότι από στιγμή σε στιγμή θα μας έμενε στα χέρια από τα τόσο ξύδια που είχε πιει ο Βαγγελάκης , τον άμπακο που είχε φάει κι ότι άλλο είχε κάνει που δεν λέμε ! Τελικά αφού ήρθαν και οι αγαπημένοι μας τσιγγάνοι και μας έφτιαξαν το κέφι , φωνάζοντας στην αθίγγανη τραγουδιάνα είσαι φωνάρα , αυτή κουνούσε το λάγνο το φιδίσιο το κορμί της ξέγνοιαστα , άσχετα αν τα δυο μαυρισμένα μάτια της φανέρωναν ότι το προηγούμενο βράδυ κάποιος την είχε τσακίσει στα μπουνίδια! Το κακό δεν άργησε να έρθει, ο Βαγγέλης μας έμεινε στα χέρια , σηκωτό τον πηγαίναμε στην γωνία όπου τελικά και σωριάστηκε , ενώ μέσα στο παραλήρημα του , μου ζητούσε να τον βοηθήσω να κατουρίσει , τον κάναμε πακέτο για το σπίτι , γιατί στο νοσοκομείο τον έχουνε μάθει πια ! Αφού ξέρασε όπου βρήκε ότι είχε , και αφού μας είχε πέσει από τα χέρια σε σκάλες, δρόμους , πατάκια και τα σχετικά , έσπασε και την τηλεόραση του , σημαδιακό αυτό , κι εγώ με τη Γιάννα αφού τον ξεντύσαμε καθόμασταν να μαζεύουμε τα ξερατά του υπό τον ήχο των ροχαλητών του , φυσικά από την μπόχα , δεν προλαβαίναμε να πηγαίνουμε κι εμείς στην τουαλέτα να ξερνάμε με δώσεις ! Αλλά απτόητες τον κλειδώσαμε μέσα και πήραμε το δρόμο του καφέ, ο οποίος κράτησε απελπιστικά πολλές ώρες , αφού το σκέφτομαι θα κάνω κανένα τρίμηνο να ξαναπάω για καφέ! Έξω ακόμη ο αέρας σωριάζει τα πάντα στο πέρασμα του, εγώ θυμάμαι την χθεσινή εκπομπή του Ευαγγελάτου , που σε όλα τα ρεπορτάζ από κάτω υπήρχε το όνομα του φίλτατου Αντώνη, ανάβω το τελευταίο τσιγάρο του πακέτου και να σκεφτείς ότι το πήρα μόλις το μεσημέρι και το μόνο που μπορώ να ομολογήσω είναι ότι έκανα πάλι τα κουμάντα μου και έριξα όλη τη δουλεία για την εκπομπή αλλού , κι εγώ θα είμαι κυρία !!!Άντε και του χρόνου τα ίδια και καλύτερα περιμένουμε από την τσικνοπέμπτη!
- Γεια σου φίλε Στελάκη !
- Γεια και χαρά σου Βαγγέλη !
- Τι είναι αυτό που κρατάς ;
- Ναργιλές
- Ναργιλές….
- Μα τι ήθελες να κρατώ, κανένα υπερωκεάνιο ;
- Μα αιωνίως , βρε αδερφέ Στελάκη , όποτε έρχομαι να σε βρω , όλο με τον ναργιλέ στα χέρια σε βρίσκω .
- Αχ, φίλε μου Βάγγο , έχεις δίκαιο , αλλά αν ήξερες κι εσύ τα ντέρτια και τα βάσανα που’ χω , δεν θα με αδικούσες ποτέ
- Ε! Δεν μου τα λες , να τα μάθω κι εγώ ;
- Άκου τα βρε αδερφέ μου Βάγγο , να με παρηγορήσεις
(Πέντε χρόνια δικασμένος- Στελάκης Περπινιάδης)
