Κυριακή, Δεκεμβρίου 10, 2023

Ανακούφιση

Σάββατο βράδυ δίπλα στο τζάκι, χωρίς παιδιά με το γάτο να κάνει κοιλίτσες στο χαλί με σβησμένα φώτα και κεφάλι αλλού. 
Είδες μωρό μου πόσο ωραίοι είμαστε, πόσο εμείς είμαστε, πόσο ωραία περνάμε.
Αυτοί εκεί που βλέπεις κάθε μέρα είναι κάποιοι άλλοι κάποιοι που γέρνουν το κεφάλι από τις ευθύνες, είναι το προσωρινό μας προσωπείο, κοίτα, κοίτα στον καθρέφτη είμαστε εμείς ξανά πόσο γαμάτα περνάμε και περνάμε γαματα ξέρεις γιατί, γιατί αυτές τις στιγμές επιτρέψαμε στους εαυτούς μας να είμαστε εμείς και πέφτει γέλιο μέχρι δακρύων,είμαστε πάλι εμείς,ουφ μια ανακούφιση πίσω από όλη αυτήν την καθημερινότητα αν την τραβήξεις στην άκρη κοίτα να δεις είμαστε ακόμα εμείς, οι πραγματικοί εαυτοί μας ....Ανακούφιση 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...