Πρόσεχε καλά που δίνεις την ψυχή σου γιατί άπαξ και την δώσεις δεν την παίρνεις πίσω κι αν είσαι τυχερός μπορεί να πέσει σε καλά χέρια μα αν είσαι ανόητος μπορεί να κλειστεί αιώνια σε ένα κλουβί ανέγγιχτη, χωρίς ποτέ να πάρει αυτό που λαχτάρα και μην μπερδεύεις την αγάπη με την ψυχή σου αυτή ειπαμε απαξ και την δώσεις δεν την παίρνεις πίσω μόνο κινήσε σαν το ζόμπι αιωνίως, λοιπόν σε παρακαλώ κάνε κάτι και φερ'την πίσω...
Εκεινη
Τρένο φεύγει — μια αγκαλιά κρατάει ολόκληρη εποχή. Αγαπήθηκαν αληθινά, χωρίς φόβο, χωρίς εγγυήσεις. Εκείνος έφυγε — άλλος κόσμος, άλλος εαυτός, αλήθεια. Εκείνη έμεινε, κρατώντας τη ζωή της σαν τετράδιο. Δυο παιδιά κοιμούνται, κι εκείνη γράφει μόνη να μην ξεχαστεί. Εκείνη δεν ακολουθεί. Στο μόνο που αυτός τα κατάφερε πιο πολύ — ήταν στα χρήματα. Καθαρή ψυχή, μα στις ρωγμές της λάμπει λίγη φωτιά. Εκείνη γελά — όσοι πέρασαν καλά δεν έμαθαν τίποτα.
Σχόλια