Από τι Πυγμαλίωνες γλίτωσα δε λέγεται και εντάξει δεν χρειάζεται ο άλλος να σε περνάει και καμιά δεκαριά χρόνια και βάλε για να είναι ένας χειριστικός, ξεδιάντροπος μαλάκας, που θέλει να σε πλάσει ή που ξέρει το καλό σου ενώ σου φορτώνει σιωπηρά όλες τις ευθύνες, μπορεί να στο κάνει άνετα και συνομήλικος μαλάκας, ευτυχώς το μυαλό μου με έσωσε, αλλοίμονο στις αθώες ψυχές που ξεγελάστηκαν με την χρυσόσκονη και ακολούθησαν την καρδιά. Θα μου πεις από που γλίτωσα και που έπεσα από τη Σκύλα στη Χάρυβδη η ιστορία γι αυτό ούτε γλίτωσα ούτε έπεσα πουθενά πατάω τόσο γερά στα πόδια μου πάντα πατούσα απλά τώρα δεν με κουνάει τίποτα που όχι απλά δεν πέφτω στηρίζω κι ένα σύμπαν πάνω μου. Αν είναι σκληρό το φορτίο; Είναι, αλλά και η ικανοποίηση που παίρνω δεν περιγράφεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου