Υπάρχουν βαλίτσες και βαλίτσες, που μεταφέρουν, ταξιδεύουν, χάνονται. Υπάρχουν βαλίτσες για το μαιευτήριο, την κατασκήνωση, τις πρώτες διακοπές, της πενθήμερης, φοιτητικές ,φανταρίστικες, ομορφιάς, της ξενιτιάς, της προσφυγιάς, του πολέμου, αναψυχής, του honeymoon, των παιδιών, μπαγκάζια για τα άπλυτα στη μάνα, βαλίτσες απιστίας, χωρισμού, ληστείας, μετακόμισης ή απλά με βρακιά άλλου, αποσκευές με λεφτά, βιβλία, ναρκωτικά, όπλα, βαλίτσες με sex toys, μουτζουρωμένες με κιμωλία, κολλημένες προορισμούς, βρώμικες, με ροδάκια που τρεμοπαίζουν στους διαδρόμους αεροδρομίων,σε κυλιόμενες, στο μετρό, σε λιμάνια, σε νοσοκομεία. Βαλίτσες γεμάτες προσδοκίες, αναμονές, καθυστερήσεις, αφίξεις ,μικρούς και μεγάλους θρήνους. Βαλίτσες που χωράνε στις καμπίνες φθηνών αεροπορικών εταιρειών, βαλίτσες φουσκωμένες για υπερατλαντικά ταξίδια,γεμάτες όνειρα για μια νέα ζωή, μια νέα αρχή, βαλίτσες με εκρηκτικά, βαλίτσες που δεν βρέθηκαν ποτέ.
Όλοι έχουμε κρατήσει κάποια από αυτές, κάποιοι ίσως και όλες. Με χαρά ή μη τις γεμίζουμε, τις σέρνουμε , τις παρατάμε, τις ξαναβρίσκουμε με κανένα ξεχασμένο άπλυτο συναίσθημα μέσα, τις ξαναγεμίζουμε, τις χαλάμε, καταλήγουν σε κάδους, παίρνουμε καινούργιες και πάλι απ'την αρχή. Όλο αυτό έχει νόημα, έχει ροή, έχει ζωή, σε πάει παρακάτω, παραδίπλα μπορεί και ξανά πίσω, πάντως συνεχώς όλο κάπου σε πάει. Για φαντάσου μια ζωή, χωρίς καμιά βαλίτσα, χωρίς καμιά φυγή, δεμένη, καθηλωμένη πάντα στο ίδιο σημείο, με μόνα ροδάκια αυτά κάποιου φορείου, που από το κώμα σε παν στο χώμα και μετά σιωπή. Να χαίρεστε που σας δόθηκε η ευκαιρία σε τούτη τη ζωή να σέρνετε βαλίτσες με ευθύνες ή χωρίς, να πάτε παρακάτω, να αλλάζετε παραστάσεις, φίλους, συντρόφους ακόμα και ζωή.
Τώρα που πολλοί θα γυρνάτε από διακοπές και θα τακτοποιείτε πάλι τα πράγματα στις ντουλάπες ή θα αφήνετε για μέρες τις βαλίτσες σας να χάσκουν ανοικτές, δίνοντας έτσι μια μικρή ψευδαίσθηση παράτασης στις διακοπές σας ή έτσι απλά από τεμπελιά , μην γκρινιάζετε, το άγνωστο παραμονεύει στη γωνιά και μια ακόμα βαλίτσα όπου να'ναι θα σας περιμένει να την γεμίσετε ξανά.
Να όπως κι εμένα που φέτος για το δεκαεφτά έσκασε μύτη για πρώτη φορά μια άγνωστη βαλίτσα, που άρχισα να ετοιμάζω σιγά, σιγά. Μιας και με πάει στο άγνωστο, αγόρασα καινούργια, να'ναι κενή από αναμνήσεις να γεμίσει με τα χρόνια. Μια βαλίτσα που όντως θα φέρει μια καινούργια ζωή, κυριολεκτικά και μεταφορικά, μια βαλίτσα με παντελώς άγνωστα πράγματα μέχρι χθες για μένα. Με πάνες, μωρομάντηλα και μωρουδιακά, μια βαλίτσα που θα με κάνει μάνα...
Ιδού η περιβόητη βαλίτσα... |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου