Παρασκευή, Αυγούστου 05, 2016

Six pack

Όλως παραδόξως έχω ένα αίσθημα αισιοδοξίας και απορώ με τον εαυτό μου που βρίσκω το κουράγιο και το αισθάνομαι κάτι τέτοιο. Κάθομαι στο γραφείο της απάλευτης δουλειάς μου που μια μέρα ονειρεύομαι πως θα την παρατήσω και παρατηρώ για ακόμα μια φορά πόσο απαίσιοι είμαστε οι άνθρωποι στην πλειοψηφία μας.

Αν κάτι μου έμαθε αυτή η δουλειά είναι σίγουρα αυτό κι ενώ δεν θα έπρεπε να είναι κάτι το οποίο να με ξαφνιάζει , γιατί είπαμε σε τέτοιους καιρούς που ζούμε, τέτοιοι είμαστε , συνεχίζει να με σοκάρει επανειλημμένως.

Κι όμως είμαι αισιόδοξη πρέπει να είμαι αισιόδοξη, είναι εξάλλου Αύγουστος ο μήνας που θα έπρεπε να μας θυμίζει πως είναι τρόπος ζωής να είσαι στρατιώτης του θετικού, μόνο που δυστυχώς τα τελευταία χρόνια τι να σου κάνει κι αυτός , όλοι οι μήνες μας θυμίζουν πώς να είμαστε στρατιώτες σκέτο.

Στρατιωτάκια ακούνητα και αγέλαστα καλά κουρδισμένα κι όλο αυτό ονειρεύομαι πως θα ξεκουρδιστώ και θα γελάω τρομακτικά και ακατάπαυστα στα μούτρα όλων εκείνων που ανέχομαι την μαλακία τους κάθε μέρα και είναι τόσοι πολλοί και απέραντοι οι μαλάκες, που κώλο δεν θα βάλω κάτω και six pack θα κάνω απ’τα γέλια!

Ψόφια από κούραση σωματική και πνευματική, κάθομαι στην καρέκλα και κοιτάζω το κενό , παραδίνομαι σε αυτό χωρίς κουράγιο. Σκέφτομαι πως είναι Παρασκευή και σε λίγο σχολάω απ’το  μπουρδέλο.

Καλό ΣΚ παίδες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...