Όλες οι εποχές έχουν και τα ρεπορτάζ τους. Πάντα θα βγαίνουν οι βάσεις, οι μεσίτες θα σχολιάζουν τις τιμές στα ακίνητα και πάντα μα πάντα θα βλέπεις πρωτοσέλιδα με το "Φωτιά στα σχολικά είδη", "Ραγδαία αύξηση των τιμών" και προσφάτως διαφημίσεις από τα Jumbo μαστουριάζοντας με ήλιο. Όσο κι αν μας χτύπησε η κρίση, πάντα θα βλέπεις στο δίπλα τραπέζι της καφετέριας που κάθεσαι, μια μάνα με τον χάρτη της πόλης από τη μια και με μια τοπική εφημερίδα από την άλλη να ψάχνει μαζί με το βλαστάρι της στα "ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΝΤΑΙ".
Η ζωή θα συνεχιστεί και με λιγότερα χρήματα, τις περισσότερες φορές και με λιγότερη κατανόηση. Κράζουν τα παιδιά που μπαίνουν στις στρατιωτικές σχολές. Συνήθως αριστούχοι μαθητές που χαραμίζουν τα όμορφα μυαλά τους για να γίνουν άνθρωποι με στολή.Ψάχνανε τη σιγουριά,κάποια στιγμή όλοι μας την έχουμε ψάξει. Σιγουριά, μικρή λέξη, λίγες συλλαβές και τελικά δεν είναι παρά μια ουτοπία κι άλλες φορές γίνεται μια θηλιά στο λαιμό.
Πόσα να θυσιάσεις πια για μια σιγουριά; Μην κατηγορείτε τους γονείς ή τα παιδιά που διάλεξαν στρατιωτικές σχολές ούτε και τα παιδαγωγικά που έπεσαν αμέσως μόλις σταμάτησαν να υπόσχονται έναν μισθό πείνας και διακοπές, Πάσχα, Χριστούγεννα,καλοκαίρι. Να βλέπετε τους γύρω σας με κατανόηση, να φοράτε τα παπούτσια τους, ακόμα κι αν σας στενεύουν, ακόμα κι αν είναι το λάθος ζευγάρι.
Σε μια άλλη χώρα, που θα γινόσουν αυτό που πραγματικά αγαπούσες και που θα σου δινότανε πραγματικά χώρος να δημιουργήσεις και να ασχοληθείς πάνω στον τομέα που διάλεγες, με προοπτικές και αναγνώριση για τον κόπο σου και την δουλειά σου, σίγουρα τότε στις στρατιωτικές δεν θα πήγαιναν οι αριστούχοι αλλά οι άνθρωποι που δεν θα είχανε απλά άλλη επιλογή.
Καλή ακαδημαική χρονιά λοιπόν σε όλους τους καινούργιους φοιτητές και να θυμάστε πως έχετε μια ζωή μπροστά, για να παρατήσετε τις λάθος σπουδές σας και να γίνεται αυτό πραγματικά για το οποίο είστε φτιαγμένοι!
Η ζωή θα συνεχιστεί και με λιγότερα χρήματα, τις περισσότερες φορές και με λιγότερη κατανόηση. Κράζουν τα παιδιά που μπαίνουν στις στρατιωτικές σχολές. Συνήθως αριστούχοι μαθητές που χαραμίζουν τα όμορφα μυαλά τους για να γίνουν άνθρωποι με στολή.Ψάχνανε τη σιγουριά,κάποια στιγμή όλοι μας την έχουμε ψάξει. Σιγουριά, μικρή λέξη, λίγες συλλαβές και τελικά δεν είναι παρά μια ουτοπία κι άλλες φορές γίνεται μια θηλιά στο λαιμό.
Πόσα να θυσιάσεις πια για μια σιγουριά; Μην κατηγορείτε τους γονείς ή τα παιδιά που διάλεξαν στρατιωτικές σχολές ούτε και τα παιδαγωγικά που έπεσαν αμέσως μόλις σταμάτησαν να υπόσχονται έναν μισθό πείνας και διακοπές, Πάσχα, Χριστούγεννα,καλοκαίρι. Να βλέπετε τους γύρω σας με κατανόηση, να φοράτε τα παπούτσια τους, ακόμα κι αν σας στενεύουν, ακόμα κι αν είναι το λάθος ζευγάρι.
Σε μια άλλη χώρα, που θα γινόσουν αυτό που πραγματικά αγαπούσες και που θα σου δινότανε πραγματικά χώρος να δημιουργήσεις και να ασχοληθείς πάνω στον τομέα που διάλεγες, με προοπτικές και αναγνώριση για τον κόπο σου και την δουλειά σου, σίγουρα τότε στις στρατιωτικές δεν θα πήγαιναν οι αριστούχοι αλλά οι άνθρωποι που δεν θα είχανε απλά άλλη επιλογή.
Καλή ακαδημαική χρονιά λοιπόν σε όλους τους καινούργιους φοιτητές και να θυμάστε πως έχετε μια ζωή μπροστά, για να παρατήσετε τις λάθος σπουδές σας και να γίνεται αυτό πραγματικά για το οποίο είστε φτιαγμένοι!
1 σχόλιο:
τι σχέση έχουν 10 καυλωμένοι μηχανικοί με έναν θεατρίνο? ε? ε? ε?
Δημοσίευση σχολίου